Printable View
Ανάγκη ήταν να πάει στο στρατό...???? και για πες μου αφού ξέρεις κάτι πράγματα παραπάνω από εμένα... πως να του συμπεριφέρομαι γενικά δηλ οκ ναι είμαι καλή τον καταλαβαίνω του κάνω παρέα ότι ώρα έχει σκοπιά και μπορεί αν μιλάει κιόλας δεν παραπονιέμαι και καλά πότε θα σε δω και τέτοια... και γενικά είναι σπάνιες οι φορές που θα με πετύχει με νεύρα... απλά δεν μπορώ να είναι απότομος...
Οταν θα ερθει ο καιρος
και θα μετραω μερες,
τρεξε κοριτσι μου γλυκο
να αγορασεις βερες!
Κρητικός είσαι??????????? μου το έχει πει αυτό το στιχάκι.....αλλά σε μαντινάδα με συνοδεία της λύρας του...Quote:
Originally Posted by kerasi
αυτό πιστεύεις δηλαδή???
Οταν σε παιρνει τηλ, αστον να μιλησει αυτος, μη λες πολλα εσυ. Πες πως περνας, τι υπηρεσια εχεις, ποτε θα παρεις καμμια αδεια, τι εφαγες κλπ. Μη του λες παραπονα γτ εχει που εχει το νταλκα του, γινεται χειροτερα. Αμα με δωσεις ενα παραδειγμα πως μιλατε κλπ μπορω να σου πω, τωρα ετσι γενικα σου ειπα.
ακριβώς αυτά λέω.... χωρίς πλάκα... αφήνω εκείνον να μιλήσει γιατί ξέρω ότι το χρειάζεται περισσότερο από εμένα.... οπότε το παράδειγμα το έδωσες μόνος σου!
Και κοιτα να καθεσαι μεσα ειδικα καποια σαββατοβραδα, να μη βγαινεις με παρεες κ ζηλευει ο αλλος στη σκοπια. Να σκεφτεσαι κ τον αλλον. Θα περασει ο καιρος παντως γρηγορα.
Μερα που περναει δεν ξαναπερναει. Καλο κουραγιο!
μπαααα δεν ζηλεύει ευτυχώς...σε ευχαριστώ πολύ για όλα....θα το έχω το κουράγιο πιστεύω!!!