ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω ποιος είναι ο προβληματισμός σου βασικά. Το μόνο που μπορεις να κάνεις, είναι να χωρίσεις. Αν ήμουν στην θέση σου, αλλά ακόμα και στην θέση της κοπελιάς σου, αυτό θα ήθελα να κάνεις. Επίσης δεν σε δικαιολογεί το ότι συνήθως δεν λες τα πράγματα που σε ενοχλούν και τα κρατάς μέσα σου, γιατί αυτό δεν είναι δίκαιο για την σύντροφό σου, γιατί την άφησες στην άγνοια και της στέρησες το δικαίωμα να πάρει στα χέρια της μια κατάσταση που τόσο την αφορά. Ήταν δικιά σου απόφαση να την κρατήσεις έξω από όλα αυτά που σε απασχολουν, άρα και δικό σου λάθος. Μια και δεν είσαι σίγουρος ότι θες να χωρίσεις,γιατί δεν της λες όλα αυτά που λες σε εμάς εδώ? Ισως έτσι να μπορέσει η ίδια να πάρει μια σημαντική απόφαση για το μέλλον της που δεν μπορείς να πάρεις εσύ.

detected: ναι ειναι λαθος μου που τοσο καιρο δεν ελεγα τιποτα το ξερω και το παραδεχομαι, το κουβεντιασαμε αρκετες φορες το θεμα και της ειπα αυτα που με ενοχλουν αλλωτε με τσακωμους αλλωτε με ηρεμια τα κουβεντιασαμε και πιστευω πως και οι δυο αναγνωρισαμε τα λαθη μας αλλα το μονο που σκεφτομαι ειναι πως εγω δεν ειμαι καλα πλεον με την ζωη μου, εχω βαρεθει και κουραστει να ζω και να παλευω μονος για δυο και απο αυτην να μην βλεπω εστω μια μικρη προσπαθεια να βελτιωσει την ζωη της πανω απο ολα και οχι για εμενα. δεν λεω πως ειναι αχρηστη και οτι περιμενει να τα κανω ολα εγω αλλα τουλαχιστον να δειξει λιγο ζηλο για την ζωη να εχει ενα ενδιαφερον και οχι μια μονοτονια.

Quote:

---

Originally Posted by alex_

δεν ειμαι πλεον ερωτευμενος μαζι της οπως παλια.

---

Aυτο το παραμυθι εχω βαρεθει να το ακουω.
Ο ερωτας δινει την θεση του στην αγαπη με τα χρονια.
Αν ερωτευοσουν περισσοτερο την κοπελα σου με το περασμα των ετων θα ανοιγες θεμα στη διπολικη διαταραχη ξερω γω.
Αν ο ερωτας οσων βρισκονται σε σχεση εμενε ο ιδιος με τα χρονια,η κοινωνια θα κατερεε,γιατι οι παντρεμενοι 20 και 30 χρονια 8α ηταν αποβλακωμενοι εντελως για 10ετιες :D :D
Γελοια δικαιολογια.

Ποια προβληματα εχει φορτωσει σε σενα.
Οτι δεν εχει δουλεια?Ε και τι εγινε?Η μιση Ελλαδα δεν εχει.
Βοηθησε την τωρα που σε εχει αναγκη.
Τοσα χρονια ζησατε μαζι,δεν νιωθεις τιποτα για αυτη?

Δεν την θες αλλο απλα και ψαχνεις δικαιολογιες.
Επισης σου αρεσει η κοπελα που γνωρισες μεσω κοινων γνωστων και 8ες να γυρισεις πισω να το προχωρησεις.
Γιατι δεν λες οτι αυτο ειναι το θεμα?

tHe_V1rus: νοσταλγια για να γυρισω πισω ναι την εχω οχι ομως για καποια αλλη κοπελα αλλα γιατι εδω πλεον περα απο την δουλεια μου και την κοπελα μου δεν εχω κανενα αλλο και νιωθω αρκετα μονος. οσο και αν σου ακουγεται παραξενο εμεινα εδω μονο και μονο για αυτην την κοπελα και παλεψα για να μεινω εδω.

αλεξ εχοντας ζησει τη πιεση μεσα στη σχεση σε καταλαβαινω απολυτα...
απο τη μια την αγαπας και εχεις δεθει μαζι της..απο την αλλη πνιγεσαι..η κοπελα για καποιο λογο ειναι προσκολλημενη πανω σου και ολη της η ζωη κρεμεται απο σενα...
δεν εχει να κανει παντα με το ποσο ερωτευμενοι ειμαστε αλλα με το τι μας γεμιζει γενικοτερα στη ζωη μας.
Σαφως εισαι απο τους ανθρωπους που θες το χωρο σου τα ενδιαφεροντα σου..λιγο οξυγονο βρε αδερφε..και η συγκεκριμενη,εχει εξαρτηθει απο σενα..τουλαχιστον αυτο μπορω να διακρινω
μεσα απτο κειμενο σου..
Η πιεση πολλες φορες παγωνει τα συναισθηματα..ισως η κοπελα σου να ηταν παντα πιεστικη και τωρα επαψες να το αντεχεις.
Σιγουρα την αγαπας απλα σε εχει κουρασει,και απο τι βλεπω δεν υπαρχει περιθωριο βελτιωσης εφοσον εχεις αδειασει.
σφιξε τα δοντια,και προχωρα,μη πεφτεις στη παγιδα της συνηθειας και του φοβου της μοναξιας ειτε καποιας προσωπικης ανασφαλειας.
Δε πιεζουμε αυτον που αγαπαμε,και χαιρομαστε να περναει καλα..αυτη μαλλον σε θελει 24 το 24 ωρο εκει..εκτος κι αν εγινε τωρα πιεστικη που ειπραττει πως δε τη θες πια..

liodaraki_23: πιεστικη έγινε τα τελευταία χρόνια και περισσότερο απο τότε που αποφάσισα να κάνω κατι που με ευχαριστεί πραγματικά και να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο που το είχα παρατήσει, ναι στην αρχη δεν το έβλεπα και όσες φορές με ενοχλούσε δεν έλεγα τιποτα γιατί έλεγα ότι θα της περάσει, αλλά τους τελευταίους μήνες για παράδειγμα μου το έλεγε συνέχεια ότι βρίσκω χρόνο να πάω για ποδόσφαιρο αλλά για αυτήν δεν βρίσκω που κατα την αποψή μου δεν ήταν έτσι γιατί και βρισκόμασταν και κοιμόμασταν μαζι τουλάχιστον 4 μέρες την εβδομάδα έστω και αν εγω ήμουν απο το πρωι στο πόδι λογο δουλειας και προπόνησεις και ας γυρνούσα σπίτι αργα το βράδυ και να με παίρνει καθε ώρα τηλέφωνο ενώ ειμαι στην δουλεια και να με ρωτάει πότε θα τελειώσεις, έχεις δουλεια? θα τα πούμε μετα? και εγώ ότι ώρα και αν τελειωνα οσο κουρασμενος και ήμουν προσπαθούσα πάντα να την δω έστω και για λίγο.
Δεν λέω πως αυτο και μόνο αυτό μπορει να σε ξενερώσει αλλά αν σε ένα απλό πράγμα έχεις τέτοια πιεση και συμπεριφορά φαντάσου τι θα γίνει σε πιο σοβαρά πράγματα...

δεν ειναι καλο σημαδι αυτο αλεξ!
προφανως δε θελει να ασχολεισαι με τπτ αλλο εκτος απο την ιδια.
ο ανθρωπος που μας αγαπαει πραγματικα θελει να εχουμε κυκλο και ενδιαφεροντα!μαλλον φοβαται μη σε χασει βλεποντας σε να ανεξαρτοποιησαι και πολυ πιθανον μαλλον την εχεις καλομαθει
να της δινεις ολη σου τη προσοχη κι οταν αυτο σε κουρασε και θελησες λιγο χωρο αυτο το ειδε διαφορετικα...!
μαλλον φταις και εσυ λιγο..γτ τα πολλα χρονια ησασταν αυτοκολλητοι.σωστα?

ναι ημασταν αυτοκολλητοι και πολλα πραγματα που θα επρεπε να τα κανουμε χωριστα ειτε ο ενας ειτε ο αλλος δεν τα καναμε και περισσοτερο εγω. το ξερω οτι φταιω και εγω αλοιμονο, σε μια σχεση παντοτε φταινε και οι δυο ο καθενας εχει την οποια του ευθυνη αυτο πιστευω. μπορει να λεει οτι χαιρεται οταν κανω κατι για εμενα αλλα στην πραγματικοτητα με τον τροπο της με εκανε να μην τολμω πια να κανω κατι αλλο απο το να ειμαστε μαζι και να σκεφτομαι τι θα πει μετα, ποσες φορες θα με παρει τηλεφωνο, αν θα νευριασει, αν θα μου κραταει μουτρα και στο τελος κανω πισω και κανω ακριβως το αντιθετο. Το λαθος μου ειναι οτι απο την αρχη δεν το ξεκαθαρισα γιατι και εγω "επεσα με τα μουτρα" δεν λεω οτι δεν μου αρεσε και οτι δεν το ηθελα στην αρχη τουλαχιστον αλλα μετα ολο αυτο μου βγήκε και πλεον δεν μπορω να το περιορισω. και μου λεει οτι εχει επενδυσει σε αυτην την σχεση και εχει απαιτησεις απο εμας, αλλα αυτες τις απαιτησεις βλεπω πως τις εχει μονο για εμενα

αλεξ μιλαμε για μια σχεση 9 χρονων...
πιστευω αυτοκολλητοι ειμαστε τους πρωτους μηνες..αντε τα 2 πρωτα χρονια..
μετα το οξυγονο λιγοστευει...η κοπελα σου βγαζει εγωκεντρισμο...η πιεση σε εκανε να ξενερωσεις καθως και η εγωιστικη της συμπεριφορα
δε φταις εσυ που δεν αγαπαει με τον σωστο τροπο πιεζοντας και απαιτωντας..το μονο λαθος που βλεπω ειναι οτι δεν εβαλες ορια..
και τωρα δυσκολα μπορεις νατα βαλεις..η κοπελα κρεμεται απο πανω σου..
θεωρω πως καλο ειναι να σκεφτεις σοβαρα τι νιωθεις εσυ μεσα σου..ισως το οτι δε θες να κανεις σεξ μαζι της να μη σημαινει πως εφτασε το τελος της σχεσης αλλα ο θυμος
απο τη πιεση και απο την συμπεριφορα της γενικοτερα σε εχει θυμωσει!
καλο θα ηταν να κανετε μια σοβαρη συζητηση να μεινετε λιγο χωριστα..να περασεις καλα..να εκτονωθει η αναγκη σου για αποσταση,
κι αν δεις οτι παλι νιωθεις το ιδιο..τοτε ξερεις τι πρεπει να κανεις

σε εχει μπλοκαρει*

βρε παιδιά γιατί τέτοια ''επίθεση''? Ο άνθρωπος έχει βαλτώσει και έχει επαναπαυτεί σε αυτή τη σχέση, έχει δικαίωμα να αισθάνεται έτσι και ούτε κορόιδεψε τη κοπέλα του, ούτε τη κερατώνει, ούτε της τάζει γάμους ενώ έχει σκοπό να τη κάνει με ελαφρά! Την αγαπάς οκ απλώς σε πνίγει που έχει κρεμαστεί απο πάνω σου. Επίσης είσαι 29 και είσαι μαζί της 9 χρόνια δηλαδή από τα 20 σου.. Ο έρωτας έχει φύγει και βρέθηκε μια άλλη κοπέλα τώρα που είναι κάτι καινούριο, πρωτόγνωρο και διαφορετικό και σε έχει ενθουσιάσει! Εγώ θέλω να σε ρωτήσω κάτι άλλο..Λες πως θες να γυρίσεις πίσω στο χωριό σου, θες να το κάνεις μόνος ή μαζί με τη κοπέλα σου? Δηλαδή στα σχέδια που κάνεις είναι κι εκείνη μέσα, θα της το ζήταγες άν το έπαιρνες απόφαση?

κολοκυθακι εγω προσωπικα καμια επιθεση δεν εκανα,
απλα εχει μερος της ευθυνης που εφτασε εδω η σχεση..σαφως η κοπελα εχει γατζωθει πανω του και δεν αγαπαει με τον σωστο τροπο..τον υγιες καλυτερα..
απο εκει κ περα αν δε νιωθει καλα..σαφως και καλο ειναι να φυγει..

koloku8aki: ναι της το ειχα πει και παλιοτερα αν θα ήθελε να έρθει μαζί μου να παμε να ζήσουμε εκτός αθήνας και δεν λέω να γυρίσουμε στο πατρικό μου αλλα και αλλού και μου το είχε ξεκαθαρίσει πως δεν θέλει να φύγει απο εδώ και να αφήσει το σπίτι της. για να είμαι ειλικρινης παντοτε ειχα στα σχέδια μου αυτή την σχέση αλλά πλέον δεν μπορώ να το κάνω.

liontaraki: ναι το συζητήσαμε πολλές φορές τις τελευταίες μέρες και της το είπα πως θέλω λιγάκι παραπάνω "ελευθερία" οχι πως θέλω να αρχίσω να γυρνάω και να γνωρίζω άλλες αλλά για να μείνω λιγάκι μόνος και να σκεφτώ και να ηρεμίσω εν μέρει. δεν ξέρω αν πλέον είναι θυμός αυτό που νιώθω τώρα περισσότερο, θα έλεγα ότι είναι απογοήτευση οχι μόνο για την σχέση μου αλλά γενικότερη για την ζωή μου, γιατί όσο και αν προσπαθώ δεν βλεπώ μια εξέλιξη, μια προοπτική τοσο επαγγελματικα αισθηματικα και κοινωνικα και με κανει να μην έχω όρεξη για τίποτα. πότε στην ζωή μου δεν το έβαλα κάτω είμαι 11 χρόνια μακρυά απο τους δικούς μου και έμαθα να τα βγάζω πέρα μονος μου δεν λεω οτι είναι εύκολο αλλα, αυτό δεν μου το δείχνει η κοπέλα μου είναι πλήρως εξαρτημένη απο τους γονείς της και απο εμένα και με ξενερώνει αυτό, θα ήθελα να είναι λιγάκι πιο δυναμική και αποφασιστική. δεν μπορω να πω πως έπαψα έτσι ξαφνικά να την αγαπώ και να την νοιάζομαι αλλα σίγουρα δεν νιώθω ότι ένιωθα πριν καιρό.

alex καταλαβαίνω πως την αγαπάς, πως έχεις επενδύσει σε αυτή τη σχέση 9 χρόνια, συναισθήματα ίσως όνειρα και σχέδια και σαφώς πολλές όμορφες και ευτυχισμένες στιγμές. Έχω υπάρξει σαν τη κοπέλα σου και πολύ χειρότερη.. έχω γαντζωθεί, έχω καταπιέσει έχω πνίξει τον άνθρωπο μου και τον έχασα, εάν δεν το συνειδητοποιήσει η ίδια ότι και να της λες εσύ δεν θα το καταλάβει.. Βρές λιγο χρόνο για τον εαυτό σου και ''ζύγισε'' τα πράγματα. Μη χάσεις άλλο χρόνο απο τη ζωή σου άν νιώθεις και βλέπεις πως αυτή η σχέση δέν έχει κάτι άλλο να σου δώσει.. Αν δεν μπορόυν να αλλάξουν τα πράγματα άν δεν μπορείτε να είστε καλά μαζί καλύτερα να το τελειώσετε όσο ακόμα είναι σχετικά νωρίς. Βρίσκομαι κι εγώ σε μια κατάσταση αρκετά διαφορετική βέβαια και με λιγότερα χρόνια, είμαι τόσο δεμένη και τον αγαπάω που ενώ βλέπω και ξέρω πως δεν μπορώ να είμαι ευτυχισμένη και δεν μπορεί να μου δώσει όσα χρειάζομαι δεν δίνω ένα οριστικό τέλος και αρχίζω να συνειδητοποιώ σιγά σιγά οτι ο δυνατότερος δεσμός και το δυνατότερο συναίσθημα είναι η συνήθεια, είναι πιο δυνατή κι απ' την αγάπη και μας κρατάει πίσω!!