Printable View
[QUOTE=Sia@;422779]Η γνώμη μου είναι με όμορφο τρόπο να την πείσετε να αρχίσει ψυχοθεραπεία.Θα της κάνει πολύ καλό πιστεύω.Όποιος δεν το έχει περάσει δεν μπορεί να καταλάβει.. Υπομονή θέλει..[/QU
Σε ευχριστώ Σία μου!Πέρασες κάτι σχετικό και σε βοήθησε; είναι πολύ δύσκολος άνθρωπος η αδερφή μου..ούτε για αυτό πείθεται...
μακάρι να την πείσουμε.είναι δύσκολη όμως..Quote:
Originally Posted by Sia@
Λοιπόν έχω την απάντηση.
Αντιμετώπιζα το ίδιοο πρόβλημα ώσπου αντί να αυξάνω τις δοσολογίες τις μείωνα ! Αποτέλεσμα ? Σχεδόν πλήρης ίαση μετά από 10 χρόνια από το καλοκαίρι και μετά ! Απηλλάχθην σχεδόν.
Η ψυχοθεραπεία δεν μου έκανε τίποτα με έκανε χειρότερα και μου φάγε και τα λεφτά.
Επίσης ψάξε για συμπληρώματα διατροφής όπως ινοσιτόλη,βιταμινές β κόμπλεξ,ψευδάργυρο.Η ΙΔΨ είναι βιοχημική διατροφική δαιταραχή όπως ο διαβήτης είναι η άποψη μου.Υπάρχει λύση.Σε κάθε ασθενή είναι διαφορετική.Μη φας τα λεφτά μόνο χωρίς να κάνεις τίποτα όπως έκανα εγώ τόσα χρόνια μέχρι που διάβασα μία αμερικανίδα ότι μείωσε τις δόσεις της και ιάθηκε.Σταδιακά όμως να γίνεται η μείωση δηλαδή μία εβδομάδα μετά άλλο λίγο μετά άλλο λίγο.εγώ τώρα παίρνω παιδική δόση και έχει πολλαπλάσια αποτελέσματα.
ΥΓ : Το έκανα χωρίς εντολή ιατρού μέχρι που το παραδέχθηκε και ο ψυχιάτρος μου.Μου λέει αφού είσαι καλά συνέχισε έτσι.Χαχαχαχα.
υγ2: Επίσης πες στην αδερφή σου να μην λαμβάνει και πολύ υπόψιν της ό,τι της λένε και να αρχίσει ένα σπορ για λίγη όμως χρονική διάρκεια στην αρχή.Έστω και περπάτημα.Αλλά μέχρι να κουράζεται να το κάνει.Η σωματική κούραση είναι σύμφωνα με έρευνες για τους ιδψ εφάμιλλη των ηρεμιστικών και καλύτερη.Επίσης αποχή πλήρης από τσάι ή καφέ καθώς επιδεινώνει πάρα πολύ την κατάσταση και προτίμηση σοκολάτας.Υπάρχει μάι ουσία στο τσάι και τον καφέ που προκαλεί διέγερση πολλαπλάσια στους ψυχαναγκαστικούς από τον υπόλοιπο πληθυσμό.Βασικά κόψιμο τελειώς ! Θα δει θα γίνει άλλος άνθρωπος.Επίσης καλό είναι να περιοριστεί το κάπνισμα σταδιακά.
Για αναφρανίλ η δόση 10mg είναι καλύτερη των 200mg.Το γιατί εξηγείται.Δηλαδή αν πάρει δόση όχι ιδεοψυχαναγκαστικού αλλά κρίσης πανικού θα δει μεγάλη βελτίωση.Επίσης θα μειωθούν και οι ανεπιθύμητες ενέργειες και θα έχει καλύτερο αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου.Δε χάνει τίποτα να κάνει ένα τεστ και αν δει ότι δεν βελτιώνεται επανέρχεται.Δεν βγαίνεις από τη θεραπεία.
ό,ΤΙ και να κάνει κράτα μας ενημέρους να δούμε αν δούλεψε.Καλό κουράγιο και να θυμάται ό,τι υπάρχουν και χειρότερα.
Οσο για το αναφρανιλ εγω το εχω παρει , για λιγο μονο , το μονο που αλλαξε ηταν οτι αρχισα να οργανωνω την αυτοκτονια μου.Quote:
Originally Posted by ταλαίπωρος;422876Η ΙΔΨ είναι βιοχημική διατροφική δαιταραχή όπως ο διαβήτης είναι η άποψη μου.
[COLOR="#0000CD"
Σε αυτα τα θεματα ειναι καλυτερα να ρωταμε τον γιατρο , να ενημερωνομαστε σωστα και να επιλεγουμε την μεθοδο που νομιζουμε οτι μας ταιριαζει καλυτερα.
Πέρα από κάτι ψυχαναγκασμούς που έχω και δέν με ενοχλούν ιδιαίτερα δεν είχα κάτι παρόμοιο. Εχω όμως ιδεοληψίες αρκετά παρόμοιες θα έλεγα με της betelgeuse όπως σου ανέφερε και στα μηνύματα της. Σου είπα για ψυχοθεραπεία διότι εμένα με βοήθησε πάρα πολύ και πιστεύω ότι κάτι ανάλογο θα γίνει και με την αδερφή σου,άν το θελήσει φυσικά και η ίδια... Ξέρεις προσωπικά δεν πήρα ποτέ φάρμακα για την κατάσταση μου(δέν χρειάστικε προφανώς). Δέν τα πολυσυμπαθώ βέβαια για το λόγο ότι έχω στο στενό μου περιβάλλον άτομο που εξαρτάται απο αυτά.. Άλλοι άνθρωποι όμως τα χρειάζοντε και είναι καλό να τα παίρνουν. Όπως σου είπα υπομονή χρειάζεται και ένα καλό ειδικό για να καταφέρει να βγεί απο όλο αυτό που την βασανίζει..
φιλε λεσ καποια πραγματα εδω που ειναι σωστα γτ κ εγω πανω κατω ετσι εφτιαξα την οψη μου η ψυχοθεραπεια βοηθαει κατ εμε σου ανοιγει καποιουσ δρομουσ στο μυαλο δεν κανει θαυματα βεβαια ετσι οπωσ το εζησα εγω αλλα δεν αποκλειεται καποιοσ να εκανε ενα κλικ κ να εγινε αλλοσ ανθρωποσ δευτερον οι βιταμινεσ βοηθανε γενικα νομιζω τωρα ποιεσ θα παρει ο καθενασ ασ ψαξει να βρει ποια τον βοηθαει το να παιζεισ με το φαρμακο επισησ βοηθαει δηλαδη αντι για πρωι βραδυ (το πρωι βραδυ παιζει ρολο για καλο υπνο οπωσ κ το γεματο στομαχι)κ να παιζεισ με τη δοση λιγο πανω κατω σταδιακα και μυαλωμενα δλδ να παρατηρεισ τον εαυτο σου τι νιωθεισ πωσ αντιδρασ κλπ η γυμναστικη βοηθαει επισησ νιωθεισ καλυτερα η σχεση βοηθαει επισησ ειναι το καλυτερο φαρμακο τσιγαρα καφεδεσ τσαγια ρεντ μπουλ αλκοολ ολα αναλογα τι νιωθεισ γενικα χρειαζεται μια αυτοπαρατηρηση κανω αυτο νιωθω ετσι εχω αυτη την αντιδραση αυτεσ τισ σκεψεισ κλπ μετα απο λιγο καιρο μαθαινεισ πωσ παει κ το στρωνεισQuote:
Originally Posted by ταλαίπωρος
Δεν είναι μόνο άποψη μου είναι και άποψη μεγάλου μέρους της επιστημονικής κοινότητας όπως λες.Τέλοσπαντων.Ψάχτε και μόνοι σας στο ίντερνετ αν ξέρετε ξένες γλώσσες.Εγώ δεν έπινα ποτέ καφέ.Δύο φορές ήπια και με τάραξε.Έβαλα μετά coffee και ocd στο google και τελικώς είδα το φως το αληθινό.Γενικά μην ασχολείστε και πολύ με την ασθένεια σας.Όποιος ασχολείται με τη σύγχρονη ιατρική και ψυχολογία πολύ την πατάει.Φιλική συμβουλή.Γράφτε τους.Ισχύει για όλες τις ειδικότητες αυτό.Quote:
Originally Posted by betelgeuse
Θυμάμαι παλιά λέγανε ότι όσοι ήσαν χοντροί πέθαιναν πιο γρήγορα.Νέα μελέτη έδειξε το αντίθετο.Για τοη χοληστερίνη λέγανε ότι είναι κακιά νέες μελέτες δείχνουν ότι είναι τροφή για τον εγκέφαλο και μάλιστα ότι οι στατίνες είναι κίνδυνος.Για αυτό σας λέω ασχοληθείτε καλύτερα με το μπαλέτο παρά με τους γιατρούς.Τα λεφτά που δίνουμε στους γιατρούς αν τα δίναμε στον ιππόδρομο θα είμεθα ευτυχείς.Το μόνο καλό της κρίσης είναι ότι δεν έχουμε λεφτά και μπορεί να βρούμε την υγειά μας.
Kata thn gnwmh mou ,i astheneia (to exw graksei pali) einai epikthth kata 99.9...
Ελεν, έχει κανει ψυχοθεραπεια? υπάρχει η μέθοδος της εσωτερικής παρατηρησης για την οποία έχω γραψει παλαιοτερα στο φορουμ με την οποία το ατομο μαθαινει να διακρινει στη σκεψη του τους ψυχαναγκασμούς, εμμονές, φανταστικες καταστασεις κλπ ως διαστρεβλωμενες σκέψεις, να τις αναγνωριζει ως τετοιες και να τις απωθεί με την ιδια του τη σκεψη. ειναι αρκετα αποτελεσματικη. ειναι μεθοδος της γνωστικης συμπεριφορικης μεθοδου ψυχολογιας.
έλεν ο καθένας σου λέει τη δική του εμπειρία. σου λέει τί λειτούργησε θετικά σε αυτόν. στα ψυχολογικά η μία περίπτωση ιψδ μπορεί να διαφέρει πολύ από κάποια άλλη περίπτωση. κάτι που λειτουργεί για κάποιον, μπορεί να μην λειτουργήσει για κάποιον άλλο. οπότε δοκιμάζετε και κρίνετε αν μια μέθοδος θεραπείας ή ένα φάρμακο ταιριάζει στην αδερφή σου ή όχι.
Lou, συμφωνώ μαζι σου, εξαρταται και απο την ενταση του προβλήματος. Καποτε οι σκεψεις ειναι τοσο εντονες και εμμονες που η προσπάθεια του νου να τις ελέγξει φαίνεται αδύνατη, οποτε η μεθοδος που πιο πανω εισηγηθηκα ειναι δυσκολο να φερει τα καλά αποτελεσματα.
To άκρως αντίθετον έχει αποδείξει η επιστήμη ! Με έρευνας σε διδύμους και σε αδερφούς έχει αποδειχθεί ότι αν νοσεί ο αδερφός έχεις πολλαπλασίους πιθανότητας να νοσήσεις άρα υπάρχει μεγάλο ποσοστό κληρονομικότητος.Το δε ποσοστό είναι σήμερα μετρήσιμο με διάφορους μεθόδους και υπολογίζειται σε 30-40%.Βασικά δεν υπάρχει ιδιότης που να είναι επίκτητος στην ιατρική πλην ίσως του τραυματισμού.Quote:
Originally Posted by christos78
Στην ειδική μου περίπτωσιν ο πατέρας και ο αδερφός μου παρουσιάζουν ίσως υποκλινικώς ή και κλινικώς αρκετά από τα συμπτώματα της νόσου ή διαταραχής ή ιδιότητος.
ΥΓ : Αυτό δε σημαίνει ότι δεν θεραπεύεται ! Να μη παρεξηγηθούμε.Είναι πλήρως ιάσιμη και πολύ εύκολα η νόσος.Ένας αμερικανός ιάθηκε παίζοντας ντράμς.Ο εγκέφαλος είχε να προσέχει δύο ή περισσοτέρους κινήσεις και έτσι το κέντρο που πυροδοτούσε την επανάληψη της μίας μπούχτισε και τον άφησε ελεύθερο.Γενικά έχουν ιαθεί πλήθος ανθρώπων με απλές,εύκολες και δωρεάν μεθόδους και το κυριότερο μη επικίνδυνες.Προσωπικώς θεωρώ την ψυχοθεραπεία άκρως επικίνδυνη περισσότερο και από την φαρμακοθεραπεία.
Αγαπητή Ελένη,Quote:
Originally Posted by Elen30
Κι όμως θεραπεύεται η ιψδ. Την είχα για πολλά πολλά χρόνια και δυστυχώς τα καλύτερα της ζωής μου. Η πείρα μου όμως σχετικά με την ασθένεια είναι μεγάλη και μπορώ να σε βοηθήσω.
Ξεκινάει από άγχος και πανικό. Εκεί πάνω έρχονται και οι εικόνες. Πολλές, πιεστικές, ακατάβλητες, χιμαιρώδεις και χειμαρώδεις. Φόβος πολύς, ιδρώτας, ταχυκαρδία, κούραση πολλή, ησυχία δεν βρίσκεις πουθενά. Θέλεις να κοιμάσαι για να ξεχνάς. Κι΄όταν ξυπνάς αρχίζει ο γολγοθάς. Αυτά μέχρι να συνειδητοποιήσεις τι φοβάσαι. Και τότε - ευτυχώς βρήκα στη Θεσσαλονίκη έναν καταπληκτικό γιατρό - άρχισε το κυνήγι με τη σκούπα απ΄οποιαδήποτε μεριά του μυαλού μου. Θέλει αγώνα όμως και επιμονή σε καθημερινή βάση. Το μυστικό λέγεται κατακλυσμιαία παρουσία αυτού που σε προκαλεί το φόβο. Του ερεθίσματος δηλαδή. Στην δική μου περίπτωση ήταν ο φόβος της τρέλας. Ξέρετε δύο είναι οι μεγαλύτεροι φόβοι στον άνθρωπο. Ο φόβος της τρέλας και ο φόβος του θανάτου. Πίστευα ότι θα τρελαθώ, ότι θα σπέρνω εγκλήματα δεξιά κι αριστερά αρχίζοντας από τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου. Δεν πήγαινα στο γιατρό γιατί φοβόμουνα μήπως με κλείσουν μέσα. Την άλλη την παράλλη και την παράλλη μέρα τα συμπτώματα γίνονταν περισσότερα μεγαλύτερα και προσθέτονταν και κάτι καινούριο. Αδυσώπητοι αγώνες χωρίς τελειωμό. Επέστρεφα ράκος από τη δουλειά. Το κρεβάτι η μόνη λύση. Πνιγόμουν στον ιδρώτα και την ταχυκαρδία. Μετα από εννιά χρόνια τραγικά βρήκα αυτόν που με έσωσε.
Το γιατρό ψυχοθεραπευτή και επιστήμονα μαζί που ήταν πολύ σίγουρος για τον εαυτό του. Αυτό με βοήθησε τα μέγιστα. Άρχίσαμε μαζί το κυνήγι της τρέλας. Σενάριο που έγραφα με πρωταγωνιστή τον εαυτό μου. Να κάνω τα πάντα και σε όλους. Μακελάρης στα χειρότερα χιτσκοκικά θρίλερ. Τύφλα να΄χει Άντονι Πέρκινς στο Ψυχώ. Να διαβάζω οτιδήποτε φοβόμουνα. Εκεί να δείτε φόβος. Κιάλλα πολλά που να σας τα περιγράφω. Το άγχος γινόταν πύραυλος. Αυτό θέλαμε να μπούμε στοι σπίτι του εχθρού και αν το κυριέψουμε. Να κάνουμε το δικό μας παιχνίδι. Νιώθεις απαίσια βέβαια. Αλλά εκεί δεν τα παρατάς. Στην αρχή ήμουν συνέχεια κάτω. Μετά από λίγο καιρό άρχισα να έχω καλές στιγμές. Μία μέρα χωρίς αγχος και δέκα με άγχος. Αυτό προοδευτικά αυξανόταν μέχρι που έγινε μία με άγχος και δέκα χωρίς. Δεν το έβαζα κάτω. Έκανα τα πάντα. Μέχρι και στο ψυχιατρείο σαν επισκέπτης πήγαινα για να ανεβεί κατακόρυφα το άγχος γιατί γνώριζα ότι μακροπρόθεσμα θα είχα βοήθεια. Και μια μέρα είδα το φως του ήλιου. Ζεστό, δυνατό και γαλήνιο μες στην καρδιά μου. Εύχομαι με τον ίδιο τρόπο να βρει γιατρειά και η αδελφούλα σου. Στο σαιτ μπήκα γιατί θέλω να βοηθήσω όλους που έχουν ανάγκη. Παιδιά είπαμε κατακλυσμιαίο βύθισμα σ΄αυτό που προκαλεί το άγχος. Θα βρείτε τον τρόπο εσείς.
Πως σου ξεκινησε και σε ποια ηλικια ?
Την ιδια ερωτηση θα εκανα και εγω χρηστο στον giapapa.