ΔΕΧΤΗΚΑ ΛΕΚΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΟΥ

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Θα πρεπει να παρεις τη γενναία απόφαση Λονελη, ή κάθεσαι μαζι του και υποφερεις μια ζωη (μια φορά ερχόμαστε στον κόσμο!!) ή βοηθας τον εαυτο σου (με όλη τη σημασια της λέξης) να βρει το ψυχικο σθενος για να φυγεις μακρια, κι αυτο οσο πιο γρηγορα γινεται πριν προχωρησετε σε δεσμευσεις.
Η αγαπη για την οποια μιλας ειναι κατι σαν θολωμα του μυαλου, δεν υπάρχει κατι που να δειχνει ερωτα και συνδεση σου με αυτο τον ανθρωπο. Σε τελικη αναλυση ειναι μια εμμονη και τιποτα άλλο.
Δεν αλλάζει ευκολα ο άνθρωπος, ιδιως αν εχει τετοια ροπη σαν κι αυτη που περιγραφεις. Ξερω αντρογυνα που ειναι 50 ετων και πάνω, δεκαετιες δλδ μαζι και ακομα υπάρχει βια και ξυλοφορτωμα. Κι αυτοι τα δοκιμασαν όλα όπως τωρα πας να κανεις εσυ αλλά δεν ειδαν κανενα αποτελεσμα. Απλά ήλπιζαν κι αυτοι μια ζωη ... .
Το ψυχικο σθενος το οποιο ψαχνεις να βρεις μεσα σου ειναι για να τον χωρισεις. Απλα δεν το εχεις συνηδητοποιήσει ακόμα. Το νεο χαρακτηρα που επιζητας στο προσωπο του ειναι ουσιαστικα αναζητηση ενος αλλου αντρα που να εχει αυτο τον χαρακτηρα που ονειρευεσαι. Ακομα η σκεψη σου δε σε εβαλε σ αυτη τη διαδικασία, να σκεφτεσαι δλδ ότι παρακατω υπάρχει καποιος πολύ καλύτερος του που πραγματικα θα τον αγαπησεις. Αυτο θα ειναι το αμεσως επομενο βημα.
Η αγαπη που νιωθεις ειναι χαλκευμενη, στην ουσια ειναι εμμονή.
Γι αυτο εβαλες νικ νειμ Λονελη!!

---

ΠΟΣΟ ΣΩΣΤΑ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ..... ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΩ ΟΤΑΝ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΡΙΤΟΥΣ....ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ ΒΙΩΝΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.....ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ.....ΝΙΩΘΩ ΑΔΥΝΑΜΗ....
ΔΥΝΑΤΗ ΕΝΙΩΣΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕ.....ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΕΚΥΨΑ.....ΘΑ ΤΟΝ ΑΦΗΝΑ ΝΑ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ......ΠΟΝΟΥΣΑ ΠΟΛΥ....ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑ.........
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΩ ΤΙΠΟΤΑ.....ΠΟΤΕ.....ΚΑΙ ΑΝ ΗΤΑΝ ΑΛΛΟΣ ΘΑ ΤΟΝ ΕΙΧΑ ΒΑΛΕΙ ΦΥΛΑΚΗ!!!!!!!
ΟΜΩΣ.....ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ......ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ..... ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ...... ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗ ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ....ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΣΗΡΙΑΛ.....
ΝΙΩΘΩ ΧΑΜΕΝΗ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.......ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.................

Μπορεις πολυ απλα να μη του δινεις δικαιωματα. Απ οτι καταλαβα το θεμα ειναι η ζηλεια. Βρες τι τον ενοχλει και φροντισε το. Αμα κ τοτε κανει νουμερα οκ ειναι για τρελαδικο. Κανε μια δοκιμη ομως πρωτα. Ψυχολογοι δε χρειαζοντε για τη ζηλεια. Πρακτικα θα το φτιαξεις το θεμα. Κριμα να χαθει αυτη η αγαπη. Αλλωστε οποιος αγαπει παιδευει. Και φυσικα ζηλευει.

Κεράσι, το θέμα εδώ δεν είναι η ζήλεια, παρόλο που από μόνη της μπορεί να είναι αιτία χωρισμού, αν είναι παράλογη και παθολογική. Το θέμα είναι η βίαιη συμπεριφορά, η οποία δεν εκδηλώνεται εξατίας της Λόνελι, αλλά επειδή ο φίλος της αδυνατεί να ελέγξει τα νεύρα του.
Κατ' αρχάς η βία δεν έχει χώρο σε καμία σχέση. Αυτός που καταφεύγει στη βία έχει πάντα άδικο, γιατί έτσι δε λύνεται τίποτα στη σχέση. Το αντίθετο, πληγώνεται και αυτος που τη δέχεται, αλλά και αυτός που την ασκεί.

Λόνελι, θα συμφωνήσω με εκείνους που σε συμβουλεύουν να φύγεις από αυτή την άρρωστη σχέση, περισώζοντας οτι μπορείς από την αξιοπρέπειά σου. Αναγνωρίζω πως ο τύπος σ' αγαπάει, πως είχατε υπέροχες στιγμές, αλλά όταν ζυγίζεις τη σχέση σας να βάζεις στη ζυγαριά και τις μελανές στιγμές της βίας. Στην επόμενη στροφή θα βρεις κάποιον να σε αγαπάει και να σου χαρίζει στιγμές εξίσου υπέροχες, αλλά χωρίς να χρειάζεται να ανέχεσαι τη βία. Αν πάλι θέλεις ντε και καλά να κάνεις ακόμα μιά προσπάθεια, βάλε του σαν όρο να επισκεφτεί ψυχολόγο και να είσαι ενήμερη για την πρόοδό του.

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Αν πάλι θέλεις ντε και καλά να κάνεις ακόμα μιά προσπάθεια, βάλε του σαν όρο να επισκεφτεί ψυχολόγο και να είσαι ενήμερη για την πρόοδό του.

---

Mαντεψε πως θα αντιδρασει αν του πει κατι τετοιο......

Κατα τα αλλα συμφωνω με το ποστ σου Νικ , βεβαια δεν νομιζω να την αγαπαει.

Lonely αν εχω καταλαβει καλα σε εχει χτυπησει ηδη δυο φορες. Τι ακριβως περιμενεις για να φυγεις?
Στους δικους σου εχεις μιλησει για αυτο?

Ναι η βια αυτη δεν ειναι αναιτια. Ξεκιναει απ τη ζηλεια. Αρα νο ζηλεια νο βια. Αλλωστε οταν ανοιξες την πορτα δε σε χτυπησε αρα εχει τον ελεγχο, δεν ειναι τρελος.

Ένας άνθρωπος που φέρεται έτσι βασιζόμενος μόνο σε εικασίες σίγουρα θα πράξει ανάλογα και χειρότερα ίσως,για άλλους εξισου ασημαντους λόγους.Έτσι ξεκινάνε σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις.Οι γυναίκες πιστεύουμε πως θα τους αλλαξουμε αλλα το κακο αυτο συνηθειο δυσκολα κοβεται.Φιλη lonely ευχομαι να πραξεις ο,τι ειναι καλυτερο για σενα και να βρεις τη δυναμη να το αντιμετωπισεις:)

Η αγαπη εχει να κανει με τον σεβασμο, την κατανοηση και τη διακριτικοτητα, οχι με την ανεκτικοτητα (αυτο αφορα εσενα), και επουδενι με τη βια, την ανασφαλεια και τη ζηλοτυπια (αυτο αφορα εκεινον). Να εχεις αυτο σαν σημειο κλειδι: Να σεβεσαι την προσωπικοτητα του φιλου σου, να κατανοεις τις αδυναμιες του, να εισαι διακριτικη στα προβληματα του, αλλα οταν αρχιζεις να νιωθεις οτι έχεις περασει στο σημειο που ολα αυτα τα ανεχεσαι, να ξερεις οτι απο κεινο το σημειο και μετα απλα οσο μενεις τον κακομαθαινεις, δεν τον βοηθας, οπως εσυ νομιζεις και θελεις. Κακο για αυτον λοιπον, κακο και για σενα. Ο χαρακτηρας του ανθρωπου δυσκολα αλλαζει, αλλα ειναι και η χημεια δυο χαρακτηρων που μπορει να πυροδοτει την εκαστοτε συμπεριφορα, αδυναμια. Πολλες φορες αυτοι οι ανθρωποι βρισκουν και τα κανουν. Αν εσυ δλδ εισαι συνεχεια απολογητικη, σπευδεις να δικαιολογηθεις, εισαι ενοχικη κτλ, παταει πανω σε αυτα σου τα χαρακτηριστικα..

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Κεράσι, το θέμα εδώ δεν είναι η ζήλεια, παρόλο που από μόνη της μπορεί να είναι αιτία χωρισμού, αν είναι παράλογη και παθολογική. Το θέμα είναι η βίαιη συμπεριφορά, η οποία δεν εκδηλώνεται εξατίας της Λόνελι, αλλά επειδή ο φίλος της αδυνατεί να ελέγξει τα νεύρα του.
Κατ' αρχάς η βία δεν έχει χώρο σε καμία σχέση. Αυτός που καταφεύγει στη βία έχει πάντα άδικο, γιατί έτσι δε λύνεται τίποτα στη σχέση. Το αντίθετο, πληγώνεται και αυτος που τη δέχεται, αλλά και αυτός που την ασκεί.

Λόνελι, θα συμφωνήσω με εκείνους που σε συμβουλεύουν να φύγεις από αυτή την άρρωστη σχέση, περισώζοντας οτι μπορείς από την αξιοπρέπειά σου. Αναγνωρίζω πως ο τύπος σ' αγαπάει, πως είχατε υπέροχες στιγμές, αλλά όταν ζυγίζεις τη σχέση σας να βάζεις στη ζυγαριά και τις μελανές στιγμές της βίας. Στην επόμενη στροφή θα βρεις κάποιον να σε αγαπάει και να σου χαρίζει στιγμές εξίσου υπέροχες, αλλά χωρίς να χρειάζεται να ανέχεσαι τη βία. Αν πάλι θέλεις ντε και καλά να κάνεις ακόμα μιά προσπάθεια, βάλε του σαν όρο να επισκεφτεί ψυχολόγο και να είσαι ενήμερη για την πρόοδό του.

---

ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ......ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ......ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΕΠΙΣΠΕΥΣΟΥΜΕ..... ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ....

Quote:

---

Originally Posted by λιλιουμ

Η αγαπη εχει να κανει με τον σεβασμο, την κατανοηση και τη διακριτικοτητα, οχι με την ανεκτικοτητα (αυτο αφορα εσενα), και επουδενι με τη βια, την ανασφαλεια και τη ζηλοτυπια (αυτο αφορα εκεινον). Να εχεις αυτο σαν σημειο κλειδι: Να σεβεσαι την προσωπικοτητα του φιλου σου, να κατανοεις τις αδυναμιες του, να εισαι διακριτικη στα προβληματα του, αλλα οταν αρχιζεις να νιωθεις οτι έχεις περασει στο σημειο που ολα αυτα τα ανεχεσαι, να ξερεις οτι απο κεινο το σημειο και μετα απλα οσο μενεις τον κακομαθαινεις, δεν τον βοηθας, οπως εσυ νομιζεις και θελεις. Κακο για αυτον λοιπον, κακο και για σενα. Ο χαρακτηρας του ανθρωπου δυσκολα αλλαζει, αλλα ειναι και η χημεια δυο χαρακτηρων που μπορει να πυροδοτει την εκαστοτε συμπεριφορα, αδυναμια. Πολλες φορες αυτοι οι ανθρωποι βρισκουν και τα κανουν. Αν εσυ δλδ εισαι συνεχεια απολογητικη, σπευδεις να δικαιολογηθεις, εισαι ενοχικη κτλ, παταει πανω σε αυτα σου τα χαρακτηριστικα..

---

ΗΜΟΥΝ ΟΠΩΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ.....ΑΠΟΛΟΓΗΤΗΚΗ ΚΤΛΠ......ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΒΗ ΤΙΣ 2 ΠΡΩΤΕΣ ΦΟΡΕΣ.....ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ......ΦΩΝΑΞΑ....ΞΕΣΠΑ ΣΑ.....ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΕΚΥΨΑ.......

απο αυτα που περιγραφεισ κ οι δυο σασ εχετε προβλημα οι αντιδρασεισ κ των δυο ειναι ακραιεσ καλα κανετε κ ειστε μαζι ταιριαζετε απλα ολο αυτο ειναι εκρηκτικο κ θα σασ στειλει σε κανενα νοσοκομειο καμια μερα η τον ενα η τον αλλο για να καταλαβεισ τι εννοω οταν ο αλλοσ ειχε τα νευρα του αν ησουν ενταξει θα πρεπε να τον ηρεμησεισ καπωσ μαγκια σου πωσ θα το εκανεσ αλλα αυτα που κανετε δε σασ βγαινουν σε καλο

H αποψη μου ειναι οτι εσυ εισαι μια χαρα, το προβλημα ειναι καθαρα δικο του! Αφου λοιπον τον αγαπας και δε θελεις να τον χασεις μιλησε του μια ωρα που θα ειναι ηρεμος και πεισε τον να πατε μαζι σε εναν ψυχολογο για να λυσει το θεμα του, πριν η κακοποιηση φτασει σε χειροτερο σημειο! Καντο οσο πιο συντομα μπορεις!

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΑΣ!!! ΘΑ ΤΟΥ ΜΙΛΗΣΩ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥ ΠΩ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ!!!

Έχοντας διαβάσει όλα τα post ως εδώ, δεν έχω να παραθέσω τίποτα το καινούριο. Τα πράγματα, αν αφεθούν ως έχουν, θα πάνε προς το χειρότερο.
Σε παρακαλώ κάνε τον κόπο και δες τα 2 βιντεάκια που σου δείχνω..όχι για κανέναν άλλο λόγο, απλά επειδή οι πιο πολλοί άνθρωποι ψάχνουν να βρούν στον σύντροφό τους τον άγιο και δεν βλεπουν τι πραγματικά τους κάνει. Βρίσκουν δικαιολογίες...
Αν αναγνωρίζεις την συμπεριφορά του στον πρωταγωνιστή, σίγουρα ξέρεις τι να κάνεις.


10η Εντολή - Σε βαθειά νερά
http://youtu.be/J3UaK5MTOGo

Μέρος 2ο http://youtu.be/ny1MDqhhUXU

Quote:

---

Originally Posted by lonely-

ΓΕΙΑ ΣΑΣ.
ΕΧΩ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΟΥ....ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΙΡΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΧΥΠΟΠΤΟΣ ΚΑΙ ΘΥΜΩΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ!
ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΠΩΣ ΤΟΥ ΛΕΩ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ,ΤΙ ΚΑΝΩ ΚΤΛΠ....
ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΟΛΥ.....ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΚΙ ΕΓΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ...ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΟΥ....Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΗ....ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟΝ ΧΑΣΩ ΘΑ ΧΑΘΩ.....
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΤΡΥΦΕΡΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΟΣ ΣΥΝΗΘΩΣ....ΑΛΛΑ.....ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΞΕΦΕΥΓΕΙ....
ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΟΤΑΝ ΘΥΜΩΝΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΜΕ ΕΒΡΙΖΕ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΑ....ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΜΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΞΗΓΟΥΣΕ ΠΩΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΤΑ ΕΛΕΓΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΝΕΥΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΕΝΝΟΟΥΣΕ.....
ΑΝΕΧΤΗΚΑ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟ ΒΡΙΣΙΜΟ....ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΕΦΤΙΑΧΝΑΝ....ΟΜΩΣ.....ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΠΕΡΙΠΟΥ 20 ΜΕΡΕΣ....ΤΣΑΚΩΘΗΚΑΜΕ ΑΣΧΗΜΑ....ΚΙ ΕΓΩ ΕΝΩ ΠΑΝΤΑ ΣΗΚΩΝΩ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΕΧΩ ΝΕΥΡΑ ...ΤΟΥ ΤΟ ΕΚΛΕΙΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΑ...ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΝΑ ΕΞΕΛΙΧΘΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΠΩΣ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΑΝ......ΗΡΘΕ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ..... ΕΙΧΑ ΜΟΛΙΣ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΝΤΟΥΖ ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΤΣΕΤΑ...ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΑ....ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΝΤΥΘΩ...ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΝΤΥΘΩ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ...ΜΕ ΕΒΡΙΣΕ.....ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ.....ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕ..... ΜΕ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΩ ΝΑ ΠΑΜΕ ΚΑΠΟΥ....ΕΓΩ ΤΟΤΕ ΒΡΗΚΑ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ....ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΙΩ ΛΙΓΟ ΝΕΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ.... ΠΗΡΑ ΕΝΑ ΜΑΧΑΙΡΙ ΚΑΙ ΚΛΕΙΔΩΘΗΚΑ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ....ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΕΣΠΑΓΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ....ΤΟΥ ΟΡΚΙΣΤΗΚΑ ΠΩΣ ΑΝ ΤΟΛΜΟΥΣΕ ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΘΑ ΜΕ ΕΒΡΙΣΚΕ ΜΕ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ ΧΩΜΕΝΟ ΜΕΣΑ ΜΟΥ....ΤΟ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΝΟΟΥΣΑ.... ΗΡΕΜΗΣΕ ΑΠΟΤΟΜΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΤΟΥ ΑΝΟΙΞΩ....ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ....ΕΚΛΑΙΓΑ ΣΑΝ ΤΡΕΛΗ....ΜΟΥ ΟΡΚΙΣΤΗΚΕ ΠΩΣ ΑΝ ΤΟΥ ΑΝΟΙΓΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ....ΑΝΟΙΞΑ....ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΟΣ....ΤΑ ΕΙΧΕ ΧΑΣΕΙ....ΜΕ ΠΗΡΕ ΑΓΚΑΛΙΑ ΝΑ ΜΕ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΚΟΝΤΕΥΑ ΝΑ ΛΙΠΟΘΥΜΙΣΩ...ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΞΕΦΥΓΕ....ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΡΕΛΑΘΗΚΕ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΣΗΚΩΝΑ...ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΘΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΞΑΝΑΕΝΟΧΛΗΣΕΙ ΠΟΤΕ....ΠΟΤΕ....ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ.....ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΑ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΣΩ....ΚΙ ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΕ....ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΑΖΙ....
ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΜΕΧΡΙ ΕΧΘΕΣ......ΒΓΗΚΑΜΕ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑΜΕ ΤΣΑΚΩΘΕΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΠΕΙ....ΜΙΛΗΣΑΜΕ....ΕΠΕΜΕΝΑ ΠΩΣ ΤΟΥ ΕΛΕΓΑ ΑΛΗΘΕΙΑ....
ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ.....ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΤΙΠΟΤΑ....ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΜΕ ΠΑΕΙ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ....ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΣΩ ΝΑ ΜΕ ΠΑΡΕΙ ΣΗΚΩΤΗ...ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΠΑΩ...ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΜΟΥ ΤΗ ΛΕΕΙ ΕΝΩ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΧΩ ΠΕΙ ΠΟΤΕ ΨΕΜΑΤΑ!!!! ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΕ ΤΡΑΒΑΕΙ....ΝΑ ΜΕ ΒΡΙΖΕΙ.....ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕ ΠΑΛΙ.....ΜΕ ΕΠΙΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΜΕ ΕΣΦΙΓΓΕ ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΑ ΘΑ ΜΕ ΣΚΟΤΩΝΕ....ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΟΛΥΛΟΓΩ....Η ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΗΤΑΝ Η ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΦΟΡΑ....ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΜΙΣΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕ.....ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΖΕΙ......ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΣΩ.....ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ.....ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΟΣΟ ΑΓΑΠΑΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ....
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ....????ΤΑ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ.........!!!!!!!!!!!!!!!!ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΕΞΩ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ!!!!!!!ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΜΕ ΧΤΥΠΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΣΙΧΑΙΝΟΜΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

---

Καλησπέρα... θα σου πω κι εγώ τη δική μου άποψη και φυσικά δική σου απόφαση!!! Δε θα αλλάξει.. οσο και να πιστεύεις το αντίθετο. Τώρα το πιστεύεις και το ελπίζεις... αλλά δε θα αλλάξει. Θα σε ξαναχτυπήσει, θα σε ξαναβρίσει, θα ξαναμαλώσετε και για να μη τα πολυλογώ... θα είναι μια κατάσταση ξανα.... Το έζησα με μια φίλη μου, στην αρχή ξεκίνησε έτσι... με απλή ζήλια, που είσαι, τι κάνεις, που πας κτλ... μετά μια απλή σφαλιάρα... μετά μπουνιά, κλωτσιά και ότι άλλο ξύλο υπάρχει... Χωρίσανε, τη παρακάλεσε να βγούνε για να μιλήσουνε. Βγήκανε (δυστυχώς), της ορκίστηκε πως δε θα ξαναγίνει, την αγάπαγε, θα έκανε ότι μπορούσε για να γίνει ευτυχισμένη, θα το έψαχνε με τον εαυτό του να αλλάξει κτλ κτλ.. μάλιστα της ζήτησε να παντρευτούνε κι εκείνη δέχτηκε.......... ναι! τέλος πάντων... την ίδια στιγμή που τα έλεγε αυτά, χτυπάει το κινητό της και ήταν ή ένας φίλος της ή συνάδελφος (να σημειώσω εδώ ότι η κοπέλα, ειλικρινά δε κοίταζε ούτε αρσενικό γάτο), εεε.... δε φαντάζεσαι τι έγινε! την έσυρε έξω από τη καφετέρεια, την έκανε ξεφτίλα, της φώναζε ότι είναι πουτ... και άλλα... εκείνος μπήκε στο αμάξι κι εκείνη με τα πόδια έφυγε γρήγορα, φυσικά την ακολούθησε σε όλο το δρόμο βρίζοντάς τη με τα χειρότερα..!!!! ξαναέδωσε ευκαιρία μετά από αυτό.. κι όμως!!! μείνανε μαζί.. με΄χρι που η κοπέλα κόντεψε να μπει στο τρελοκομείο, ο πατέρας της έπαθε εγκεφαλικό με όλα αυτά να φανταστείς... έμαθα τώρα ότι χωρίσανε πάλι...!!! Και θα κλείσω με κάτι σύντομο, το ίδιο συνέβαινε και σε μια θεία μου, βρισιές, ξύλο και στη πορεία βιασμός!!! Κι όμως εμεινε μαζί του και τη ξεφτιλίζει ακόμη!!! ¨Επειτα από 37χρόνια. Δεν αλλάζει ο άνθρωπος, ειδικά όταν έχει τόσο θυμό, τόση βία μέσα του. ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ!!! Αγάπα τον εαυτό σου και κάνε κάτι καλό.. ΦΥΓΕ!!! Και όταν γνωρίσεις έναν άνθρωπο πιο νορμαλ... θα καταλάβεις τη διαφορά και θα μετανιώσεις που δεν έφυγες νωρίτερα!!!

Casius συμφωνω απολυτως μαζι σου!! Α κ η 10η Εντολη ηταν κ ειναι απο τις αγαπημενες μ κ κατα τη γνωμη μ πολυ αξιολογες σειρες, κ το συγκεκριμενο επεισοδιο οντως λιγο κολλαει με αυτα π περιγραφει η γυναικα οτι βιωνει!! Καλη μ lonely, φυγε οσο ειναι νωρις! ΦΥΓΕ κ μν το σκεφτεσαι καν, οσο το σκεφτεσαι ολο κ θα του βρισκεις ελαφρυντικα κ αλλοθι κ θα σε τρωνε οι ενοχες οτι φταις εσυ πραγμα το οποιο ΔΕΝ ισχυει κ οποιος πει οτι ισχυει να παει να πνιγει στα βαθια νερα να τον πεις! η να τον πνιξεις εσυ η ιδια! (κολλησα απο το επεισοδιο τωρα γμτ :p ) Βιωνεις μια εντελως αρρωστημενη κατασταση, ειναι δυσκολο εως απιθανο να αλλαξει, απο τη στιγμη π σηκωσε πρωτη φορα χερι απανω σου επρεπε να ΦΥΓΕΙΣ, διοτι ΠΑΝΤΑ σ αυτες τις περιπτωσεις γινεται η κακοποιηση, μετα ερχεται η δηθεν "μετανοια" κ μετα επαναλαμβανεται αυτος ο κυκλος! Σπασε τον κυκλο κ φυγε, δν σου κανει καθολου καλο ολη αυτη η κατασταση, κ πιστεψε στον εαυτο σου, σου λειπει η αυτοπεποιθηση πιστευω κ εχεις κ λιγο εξαρτητικουλικη συμπεριφορα σε σχεση με τους αλλους!!

VickyV λυπαμαι πολυ για ολα οσα διαβασα.. :( Το θεμα σ αυτες τις περιπτωσεις ειναι οτι τα θυματα αυτομεμφονται οτι φταινε αυτες δλδ κ τους αξιζει.. γι αυτο κ λιγο δυσκολα ξεφευγουν κ κανουν καταγγελιες κτλ... οχι γιατι ειναι κλειδαμπαρωμενες κ δεμενες, αλλα γιατι ακριβως εχουν μπει στην αρρωστημενη αυτη κατασταση κ τους γινεται βιωμα.. το οποιο τις καταστρεφει..