9 χρόνια σχέση - 6 μήνες γάμος .... και τώρα τι ;;;;

Καλημέρα ρόδον :-)
νομίζω ότι την απάντηση την ξέρεις με σου, για το τι θέλεις να κάνεις..
Η απόφαση βέβαια είναι δύσκολη.
Διαφωνώ καθέτως,οριζοντίως, διαγωνίως, με όλους τους τρόπους εν πάσει περιπτώσει :-), με την άποψη του κερασιού να βρεις γκόμενο.
Αφενός θα ήταν πληγωτικό για το σύντροφό σου, αφετέρου δεν υπάρχει λόγος και συ να συμιβαστείς με ημίμετρα.
Μείνετε σε απόσταση κάποιο διάστημα να δείτε τι πραγματικά θέλετε..
έχω την αίσθηση ότι σε τέτοιες περιπτώσεις τα αισθήματα είναι αμοιβαία απλώς οι άντρες συνηθιζουν με τον τρόπο τους να πετάνε το μπαλάκι στις γυναίκες για τις δύσκολες αποφάσεις.
Τους γονείς αστους να λένε ό,τι θέλουν, αυτές είναι οι αντιλήψεις τους..εν μέρει σωστές αλλά στα 28 σου και να μη χαίρεσαι τη ζωή δεν αξίζει.
Ούτε θα έπρεπε να σε απασχολεί το τι κυκλοφορεί έξω.. εάν είναι να αφήσεις την τωρινή σου σχέση καλό θα ήταν να μείνεις μόνη σου κάποιο διάστημα, να ζήσεις την "ελευθερία" σου, χωρίς να περιχαρακωθείς πάλι σε κάποια σχεση.. δε σε πήραν τα χρόνια..:-)

γεια . η κατασταση που ζεις ειναι δυσκολη κ φυσικο ειναι να εισαι μπερδεμενη . ειδικα οταν στην πραγματικοτητα ο αντρας σου δε σε προσεχει .
δυστυχως οι γονεις σου εχουν σωστα επιχειρηματα .λιγες η κ ελαχιστες ειναι οι ειδυλλιακες σχεσεις ειδικα σημερα με την οικονομικη κριση . απο την αλλη πως θα μεινεις σε εναν τετοιο γαμο .... η αποφαση δικη σου .δεν ειναι μονο οτι υπαρχουν δυσκολες καταστασεις οπως λες .ειναι κ οτι ο ερωτας χανεται ..... 1 2 3 χρονια θα κρατησει ...

Γεια σου Ρόδον! Υπήρξες ποτέ ερωτευμένη μαζί του?Στις αρχές ένιωθες πιο έντονα?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Το νομιζα για το ανυπαρκτη ερωτικη ζωη που διαβασα. Κοιταξε ροντον, εφοσον ειναι θρησκος επομενως επρεπε να γινει γαμος, δε το θεωρω επιληψιμο. Αλλα οχι να ειναι θρησκος εκει που τον συμφερει μονο. Η θρησκεια λεει οτι το σεξ θα γινεται μονο μεσα στο πλαισιο του γαμου, μονο με σκοπο την τεκνοποιια και οχι τις μερες νηστειων. Ειναι ενα σημειο που πρεπει να το δειτε. Εφοσον κανατε σεξ αρκετες φορες και δεν εισαι εγκυος ειναι μερικη εφαρμογη και υιοθετηση των κανονων της εκκλησιας μας. Αυτα δε μ αρεσουν.

---

XAXAXAXAXA ΟΟΟΟΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

επειδη κ εγω σκατά τα έχω κάνει στην ζώη μου δεν είμαι κ η πιο κατάλληλη για συμβουλές αλλά σαν ομοιόπαθούσα κ χειρότερα θα σου πω...κανε λίγη υπομονή κ δώσε στον εαυτό σου αυτό που αξίζει...αν θες να ζήσεις τον μεγάλο έρωτα κλπ κλπ χώρισε πρώτα με τον κύριο (γιατί μου ακούγεται πολύ άσχημη η λύση γκόμενος δεν αξίζει σε κανέναν να τον κοροιδεύεις) κ προχώρα την ζωή σου..πρέπει όμως να σκεφτείς κ τον άλλον ανθρώπο(ξέρω οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν να φροντιζούμε τον εαυτό μας μόνο.αν ήταν έτσι θα επιλέγαμε να μέναμε μόνοι μας ουτε γάμουσ ουτε΄παιδία κλπ.)πρέπει λοιπόν να ενήμερωσεις τον άλλον για όλα αυτά κ που ξέρεις μπορεί να γίνει κάτι μαγικό κ να αλλάξουν τα πράγματα...δώσε μια ευκαιρία κ σε εσενα κ στον ανθρωπο που είστε μαζι 9 χρόνια μήπως κ καταφέρετε να ξυπνήσετε τον έρωτα που είχατε ο ένασ για τον άλλον καντε κάποιοεσ προσπάθειες για να θυμηθείτε τα παλία καμια εκδρομούλα καμια καλή κατάσταση για τουσ 2 σας κ ισως αλλάξεις κ εσυ μέσα σου...τι στο καλό κ εσύ βρε κοπέλα μου περίμενες 9 χρόνια για να είστε μαζί κ τώρα σου φύγαν τα αισθήματα...αγάπα κ φρόντισε τον εαυτό σου αλλά χώρις να πληγώσεισ κάποιον που δεν φταίει.

Ρόδον, την απόφαση για το τι θέλεις, τι νιώθεις και αν ταιριάζετε, της έχεις νομίζω πάρει ήδη. Δυσκολεύεσαι να πάρεις την απόφαση αν πρέπει να χωρίσετε ή όχι.
Αν πράγματι αυτό που σε δυσκολεύει είναι μόνο το 'τι υπάρχει εκεί έξω', καλώς ή κακώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος να το διαπιστώσεις, αν δεν βγεις 'εκεί έξω'.
Οπωσδήποτε πάντως θα ήταν καλή ιδέα να του μιλήσεις ανοιχτά και αναλυτικά, μήπως τελικά μπορεί να βρεθεί κάποιο σημείο σύγκλισης για ένα νέο και πιο ουσιαστικό ξεκίνημα.
Αν όμως δεν μπορέσετε ούτε να επικοινωνήσετε, τι άλλο μένει, τη στιγμή που δεν υπάρχει ούτε καλή ερωτική ζωή, ούτε κοινά ενδιαφέροντα, ούτε βγαίνετε, ούτε γελάτε (σημ.: το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό), ούτε υπήρξε τρελός έρωτας, ούτε τίποτα?

Πολλοί άνθρωποι είναι 'καλά παιδιά', αλλά δεν μπορούμε να ταιριάξουμε μαζί τους. Πολλοί επίσης είναι 'κακά παιδιά' για τα δικά μας μάτια, μπορεί όμως να ταιριάξουν μια χαρά με κάποιον άλλο.
Αν υποθέσουμε ότι εσύ φοράς 38 νούμερο παπούτσι και σου χαρίσουν ένα ζευγάρι εξαιρετικής ποιότητας, αλλά.... 35 νούμερο, υπάρχει ποτέ περίπτωση να καταφέρεις να περπατήσεις φυσιολογικά και άνετα με αυτό? Ας υποθέσουμε τώρα ότι οι γύρω σου σου κουνάνε το δάχτυλο και σου λένε 'πρόσεξε... μην πετάξεις αυτά τα παπούτσια, γιατί δεν θα βρεις εύκολα 38 στα μαγαζιά!'
Εσύ αποφασίζεις :)

Quote:

---

Originally Posted by tasakiou

Γεια σου Ρόδον! Υπήρξες ποτέ ερωτευμένη μαζί του?Στις αρχές ένιωθες πιο έντονα?

---

Δεν ξέρω πραγματικά... νομίζω πως όχι και απλά προέκυψε... με αγαπούσε με πρόσεχε... είμαι άνθρωπος που γενικά δεν έχω πολλές απαιτήσεις.. πραγματικά δεν ξέρω... δεν είχα μέτρο σύγκρισης! Οι τριγυρω μας λένε ότι θα έσκαγε κάποια στιγμή φαινόταν... Πραγματικά δεν ξέρω.... μπερδεμένη μέχρι το τελευταιο κύτταρο !

Quote:

---

Originally Posted by triantafoulitsa

επειδη κ εγω σκατά τα έχω κάνει στην ζώη μου δεν είμαι κ η πιο κατάλληλη για συμβουλές αλλά σαν ομοιόπαθούσα κ χειρότερα θα σου πω...κανε λίγη υπομονή κ δώσε στον εαυτό σου αυτό που αξίζει...αν θες να ζήσεις τον μεγάλο έρωτα κλπ κλπ χώρισε πρώτα με τον κύριο (γιατί μου ακούγεται πολύ άσχημη η λύση γκόμενος δεν αξίζει σε κανέναν να τον κοροιδεύεις) κ προχώρα την ζωή σου..πρέπει όμως να σκεφτείς κ τον άλλον ανθρώπο(ξέρω οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν να φροντιζούμε τον εαυτό μας μόνο.αν ήταν έτσι θα επιλέγαμε να μέναμε μόνοι μας ουτε γάμουσ ουτε΄παιδία κλπ.)πρέπει λοιπόν να ενήμερωσεις τον άλλον για όλα αυτά κ που ξέρεις μπορεί να γίνει κάτι μαγικό κ να αλλάξουν τα πράγματα...δώσε μια ευκαιρία κ σε εσενα κ στον ανθρωπο που είστε μαζι 9 χρόνια μήπως κ καταφέρετε να ξυπνήσετε τον έρωτα που είχατε ο ένασ για τον άλλον καντε κάποιοεσ προσπάθειες για να θυμηθείτε τα παλία καμια εκδρομούλα καμια καλή κατάσταση για τουσ 2 σας κ ισως αλλάξεις κ εσυ μέσα σου...τι στο καλό κ εσύ βρε κοπέλα μου περίμενες 9 χρόνια για να είστε μαζί κ τώρα σου φύγαν τα αισθήματα...αγάπα κ φρόντισε τον εαυτό σου αλλά χώρις να πληγώσεισ κάποιον που δεν φταίει.

---

Το θέμα γκόμενου δεν είμαι εγώ οπότε δεν το συζητώ... δεν θα μου άρεσε να ζούσα διπλή ζωή γιατί είναι μισή ζωή... δεν ζεις τίποτα απο τα δύο ουσιαστικά!!!
Τους τελευταιους μήνες τον ενημερώνω συνεχώς... πήγαμε ταξίδι... βγήκαμε ρομαντικά... προσπαθήσαμε αλλά δεν... δεν με έπαιρνε στα σοβαρά... έλεγε θα μου περασει... ταρακουνήθηκε όταν άκουσε το ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ... αλλά ακόμη και τώρα ξέρει ότι δεν το εννοώ 100%... μου έχει δώσει το χώρο μου να μου περάσει...

Quote:

---

Originally Posted by marina38

Ρόδον, την απόφαση για το τι θέλεις, τι νιώθεις και αν ταιριάζετε, της έχεις νομίζω πάρει ήδη. Δυσκολεύεσαι να πάρεις την απόφαση αν πρέπει να χωρίσετε ή όχι.
Αν πράγματι αυτό που σε δυσκολεύει είναι μόνο το 'τι υπάρχει εκεί έξω', καλώς ή κακώς δεν υπάρχει κανένας τρόπος να το διαπιστώσεις, αν δεν βγεις 'εκεί έξω'.
Οπωσδήποτε πάντως θα ήταν καλή ιδέα να του μιλήσεις ανοιχτά και αναλυτικά, μήπως τελικά μπορεί να βρεθεί κάποιο σημείο σύγκλισης για ένα νέο και πιο ουσιαστικό ξεκίνημα.
Αν όμως δεν μπορέσετε ούτε να επικοινωνήσετε, τι άλλο μένει, τη στιγμή που δεν υπάρχει ούτε καλή ερωτική ζωή, ούτε κοινά ενδιαφέροντα, ούτε βγαίνετε, ούτε γελάτε (σημ.: το θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό), ούτε υπήρξε τρελός έρωτας, ούτε τίποτα?

Πολλοί άνθρωποι είναι 'καλά παιδιά', αλλά δεν μπορούμε να ταιριάξουμε μαζί τους. Πολλοί επίσης είναι 'κακά παιδιά' για τα δικά μας μάτια, μπορεί όμως να ταιριάξουν μια χαρά με κάποιον άλλο.
Αν υποθέσουμε ότι εσύ φοράς 38 νούμερο παπούτσι και σου χαρίσουν ένα ζευγάρι εξαιρετικής ποιότητας, αλλά.... 35 νούμερο, υπάρχει ποτέ περίπτωση να καταφέρεις να περπατήσεις φυσιολογικά και άνετα με αυτό? Ας υποθέσουμε τώρα ότι οι γύρω σου σου κουνάνε το δάχτυλο και σου λένε 'πρόσεξε... μην πετάξεις αυτά τα παπούτσια, γιατί δεν θα βρεις εύκολα 38 στα μαγαζιά!'
Εσύ αποφασίζεις :)

---

Ευχαριστώ για το πρακτικό παράδειγμα... όντως είναι πολύ καλό ! Έχουμε μιλήσει πολλές φορές.... αλλά αυτή την στιγμή περνάω πολύ εντονη φάση άρνησης... μέχρι τώρα δεν μιλούσα (δικό μου λάθος φυσικά!!!!) και μαζευτηκαν πολλά τα οποία τώρα έχουν γίνει χείμαρρος !!! οπότε αν δεν ηρεμήσω δεν υπάρχει κανένα νόημα να δώσω 2η ευκαιρία θα ήταν ανόφελο! επομένως προσπαθώ να χαλαρώσω λίγο και να στηριχτώ λίγο στα πόδια μου και μετά αν αποφασίσω τελικά να δώσω 2η ευκαιρία...

Όλα αυτά που σας λέω του τα έχω πει... συνέχεια τα έλεγα το τελευταίο καιρό... απλά επειδή δεν φωνάζω δεν μιλάω έντονα δεν βρίζω κτλ τα μισά τα αγνοούσε και πιανόταν μόνο από 1-2 θετικά που θα έλεγα...

Ο χρόνος θα δείξει...

Το προβλημα ειναι δηλαδη οτι δε φωναζεις? Αν τα λεγες πιο δυνατα και εβριζες θα σε ακουγε πιστευεις?
Βρες γκομενο και θα ηρεμησεις, θα σου περασει που λεει και ο συζυγος...αργα ή γρηγορα θα γινει. Καποιον αλλο θα βρεις. Δεν υπαρχει περιπτωση να αλλαξει ο συζυγος με το διαλογο.
Αλλιως αποχαιρετα την αλεξανδρεια που χανεις....που λεει και ο ποιητης...μια ζωη στο χειροκινητο.
Αλλα ο τυπος ειναι θρησκος για να σε παντρευτει, στα αλλα ομως μοκο.
Ρε γαμωτο που υπαρχουνε γυναικες σαν εσενα? Ηθελα να ξερα που σε βρηκε...
Κοιτα τουλαχιστον μη μεινεις εγκυος γιατι δε σε βλεπω καλα. Εκτος αν νεκρωθεις απο τωρα κ αφιερωθεις στα παιδια σου.

Πριν κανεις το βημα να χωρισεις θα ταν καλο να εξαντλήσεις τα περιθωρια. Αυτο φαινεται πως δεν το εχεις κανει μεχρι τωρα. Μιλα ανοιχτα μαζι του, δωσε του να καταλάβει τα θελω σου, παρα με τη σειρα σου πρωτοβουλιες στο να αλλάξει και ο ίδιος και η σχεση, μην τα περιμενεις όλα απ αυτον. Αμα εσυ του δωσεις ευκαιριες μπορει να ανταποκριθει και να φτασει εκει που εσυ θες. Μου φαινεται για συγκρατημενος, ηρεμος ανθρωπος, απ αυτους που δεν ξερουν να ενθουσιαζουν τον αλλο, όμως διακρινονται γι ατην αφοσιωση τους. Τετοιοι ανθρωποι, εκ φυσεως τους, αμα ο αλλος τους δωσει την ευκαρια ξανοιγονται και τοτε μπορει να φερθουν πολυ διαφορετικα απ ότι κανεις τους εχει συνηθισει. Γιατι δεν το χειριζεσαι πρωτα μ αυτο τον τροπο πριν κανεις οτιδήποτε άλλο?
Μηπως αυτο που τελικα σε επηρεασε δεν ειναι ο χαρακτηρας του κλπ αλλα το ότι μπηκες μικρη μικρη στις δεσμευσεις? βλεπεις τις αλλες στην ηλικια σου τοσα χρονια να εχουν κανει τη ζωη τους ενω εσυ λόγω της σχεσης σου αυτης να μην εχεις κανει τιποτα? το ζητημα δλδ δεν ειναι αυτος αλλά η ζωη που σε προσπερνα? πάντως συμφωνω με τους προλαλησαντες πως αν τον χωρισεις δε θα ρθει το τελος του κοσμου, όπως εμμεσως πλην σαφως σου υποβαλλουν οι γονεις σου. αυτη την αποψη επίσης συνηθως την εχουν όσοι φευγουν απο την πρωτη τους σχεση αμα αυτη ειχε μεγαλη διαρκεια. εκει εξω υπαρχουν και κακοι χαρακτηρες σαν αυτους που σου περιγραφουν οι γονεις σου αλλα και πολύ καλύτεροι του. το ζητημα ειναι αν εσυ εχεις αποκτησει το χαρισμα της διακρισης, να ξερεις δλδ να ξεχωριζεις τους ανθρωπους και να μη θαμπώνεσαι απο το πως σου προβαλλουν τους εαυτους τους. Εξαρταται και απο το πόσο στο βαθος του μυαλου σου εισαι ψυχικα δεμενη μαζι του.
Μηπως έχει κολλήσει το μυαλο σου, σαν εμμονη, στα αρνητικα του, επειδη η σκεψη σου περιστρεφεται συνεχεια στο ότι αυτα που δεν εχει ειναι τα σημαντικα? και ετσι παραγνωριζεις τις αλλες πλύ θετικές του πλευρες που αν τις χειριστεις σωστα θα σε κανουν ευτυχισμενη?
Συνοψιζοντας θα σου λεγα δωσε πρωτα την ευκαιρια με τον τροπο που ειπαμε και μετα προχωρας παρα κατω και αν παρακατω υπαρχει το τελος του κοσμου απο εσενα θα εξαρτηθει.

Αυτό που με φοβίζει εμένα προσωπικά είναι να μην μου μείνουν αποθυμένα καθώς μεγαλώνω και να φτάσω σε μια ηλικία στα 60 και να μην έχω να θυμάμαι όμορφες στιγμες στη ζωή μου. Είναι βασικό να ζούμε τη ζωή μας όπως εμείς τη θέλουμε με τις λάθος της επιλογές με τις επιτυχίeς, τις λύπες και της χαρές, είναι βασικό να ακούμε τον εαυτό μας και τα θέλω μας! Καταλαβαίνω την ανησυχία των γονιών σου καθώς βλέπουν πως ο αντρα σου σε φροντίζει και σε νοιάζεται αλλά αν νιώθεις στα 28 σου πως η σχέση σου δε σε γεμίζει φαντάσου πως θα νιώθεις στα 40!! Θα σου έλεγα να προσπαθήσεις με τον άντρα σου να φτίαξεις τη σχέση σου, να δεις τις όμορφες πλευρές του και τα θετικά του χαρακτηριστικά, να του προτείνεις να βγείτε να διασκεδάσετε να τον προκάλεσεις, να πάτε ένα ταξίδι μια εκδρομή, να του πεις τ θέλεις στον ερωτικό τομέα να πάρεις πρωτοβουλίες! Αν η σχέση σου σύνεχισει να είναι έτσι και δε νιώθεις όμορφα θα πρέπει να χωρίσεις γιατί να συμβιβαστείς από συνήθεια, από ασφάλεια! Θα είναι δύσκολος ένας χωρισμός αλλά μπορεί να σε δικαιώσει να έρθει στη ζωή σου ο μεγάλος έρωτας υπάρχει βέβαια και η περίπτωση να μην βρείς ποτέ αυτό που ψάχνεις!!

Ποσο ακομα θα αντεξεις χωρις να κανεις ερωτα? Δεν εισαι γρια. Εισαι στα ντουζενια σου. Καλα αυτος ο αντρας σου τι κανει? Μηπως αδειαζει αλλου? Μηπως το χει στο χειροκινητο με τα βιντεακια απ το ιντερνετ? Αργα ή γρηγορα θα σε προλαβουν οι εξελιξεις. Η φυση ειναι αμειλικτη. Καλα παιδια υπαρχουν. Δεν ψαχνεις για καλο παιδι. Αν εισαι ωραια γκομενα μη φοβασαι. Θα σε προσεγγισουν ατομα. Μετα εξαρταται απο σενα να κανεις διαλογη, να ξεσκαρταρεις. Αλλιως τα βλεπω τα νευρα σου να γινοντε κροσια.

rodon μου θυμισες πολυ την δικη μου ιστορια μου!!Και εγω ετσι 19 χρονων και τωρα ειμαι 21 παντρεμενη!!Ηταν και εμενα π πρωτος μου!!Ετσι νιωθω και εγω, αλλα με τη διαφορα οτι εγω εκανα σχεση μαζι του και τον αρραβωνιαστηκα επειδη με αναγκασαν δεν ηταν επιλογη δικη μου!!!!Η γνωμη μου εφοσον σ άγαπαει, σε προσεχει, δεν πινει, και δεν δεχεσαι λεκτικη και σωματικη κακοποιηση να το ξανασκεφτεις!!!!!Γιατι η ζωη εξω δεν ειναι τοσο ευκολη οσο φαινεται!!!!!Παραδειγμα φευγεις, γνωριζεις αλλον χειροτερο απο αυτον, μετα τι γινεται?Ειμαι σιγουρη πως θα το μετανιωσεις.....Εχεις καποια αποθημενα, οπως και εγω βεβαια αλλα καλο ειναι να τα καταπολεμησεις!!!!Προσπαθησ ε να μιλησετε, πες του τα θελω, τι σε κανει ευτιχισμενη, θα σε ακουσει ειμαι σιγουρη γιατι απο οτι μας λες εχει καλα στοιχεια!!!!Πρεπει και εσυ να προσπαθησεις απο μονη σου!!!

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

rodon μου θυμισες πολυ την δικη μου ιστορια μου!!Και εγω ετσι 19 χρονων και τωρα ειμαι 21 παντρεμενη!!Ηταν και εμενα π πρωτος μου!!Ετσι νιωθω και εγω, αλλα με τη διαφορα οτι εγω εκανα σχεση μαζι του και τον αρραβωνιαστηκα επειδη με αναγκασαν δεν ηταν επιλογη δικη μου!!!!Η γνωμη μου εφοσον σ άγαπαει, σε προσεχει, δεν πινει, και δεν δεχεσαι λεκτικη και σωματικη κακοποιηση να το ξανασκεφτεις!!!!!Γιατι η ζωη εξω δεν ειναι τοσο ευκολη οσο φαινεται!!!!!Παραδειγμα φευγεις, γνωριζεις αλλον χειροτερο απο αυτον, μετα τι γινεται?Ειμαι σιγουρη πως θα το μετανιωσεις.....Εχεις καποια αποθημενα, οπως και εγω βεβαια αλλα καλο ειναι να τα καταπολεμησεις!!!!Προσπαθησ ε να μιλησετε, πες του τα θελω, τι σε κανει ευτιχισμενη, θα σε ακουσει ειμαι σιγουρη γιατι απο οτι μας λες εχει καλα στοιχεια!!!!Πρεπει και εσυ να προσπαθησεις απο μονη σου!!!

---

Από πότε τα αυτονόητα, δηλαδή το να μην πίνει κανείς και να μην χειροδικεί, θεωρούνται μεγάλα προτερήματα; Λες κι εκεί έξω κυκλοφορούν κανίβαλοι. Φοβάμαι ότι σε έχουν τρομοκρατήσει ΝΙΚΙ για τη ζωή και τους ανθρώπους, πιστεύοντας λανθασμένα ότι έτσι θα σε προστατέψουν. Το μόνο που θα καταφέρουν τελικά είναι να μη χαρείς τη ζωή.
Και η ζωή είναι ωραία, παρόλες τις δυσκολίες της. Είναι κρίμα να μην ζήσεις ποτέ τις ομορφιές της και τον έρωτα, από φόβο. Και αν έχεις αποφασίσει να καταδικάσεις τον εαυτό σου σ' αυτή την άχαρη ζωή, τουλάχιστον να είσαι πιο συγκρατημένη όταν δίνεις συμβουλές σε άλλους. Άσε να το κάνουν κάποιοι που στο κάτω-κάτω έχουν ζήσει και κάποια πράγματα. Γιατί εσύ ακόμη δεν έζησες τίποτα.