Ζηλεύω... αλλά γιατί?

Ναι όντως υπάρχει ένα θέμα Σοφία με την ανασφάλεια του συντρόφου μου. Παρόλο που εκείνος λέει ότι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και ότι κι αν λέει η πρώην του δεν ενοχλείται εμένα δεν μου το βγάζεις από μέσα μου. Βέβαια οι περισσότερες επιθέσεις της έχουν να κάνουν με μένα και το μωρό που πλέον υπάρχει και εκείνος με την στάση και τις αντιδράσεις του με υπερασπίζεται, δεν θα το πω το ψέμμα. Ομως τον βλέπω ότι τα παίρνει πολύ μέσα του και δίνει μεγάλη σημασία και αυτό δεν μου αρέσει, δεν μου αρέσει καθόλου... Μπας και ζηλεύω εγώ τώρα όμως?

το ψιλιάζομαι:))
Τί να σου πω βρε Tass, όπως τα γράφεις ναι...μάλλον ζηλεύεις....με κάθε επιφύλαξη βέβαια, υπόθεση κάνω με οσα περιγράφεις....

Και μια παρατήρηση, λές οτι δεν σε πειράζει γι αυτήν, κι ομως νιωθω οτι σε πειράζει τελικα...καλύτερα παρατήρησε περισσοτερο εσενα κ τις αντιδράσεις σου στις οποιες \"επιθέσεις\" σου γίνονται...Δλδ τί συναισθήματα σου προκαλουν...οταν κατι δεν μας πειράζει, μας αφήνει αδιάφορους, δεν το σκεφτόμαστε, ούτε το αναλύουμε....Αυτό νομίζω....

Το ότι με πειράζει με πειράζει, γεγονός είναι αυτό και δεν μου αρέσει να κρύβομαι, άλλωστε κοτζάμ γαϊδούρα πίσω από ένα δάχτυλο δεν λέει!

Περισσότερο όμως με ενοχλεί στην προκειμένη το πως η συγκεκριμένη χρησιμοποιεί το παιδί της και χτυπάει σε σημεία ευαίσθητα. Αυτό δεν το δέχομαι και δεν το ανέχομαι και πολύ θα ήθελα να πάω να της ρίξω δύο μπερτάκια ξύλο, όμως τότε δεν είναι που θα έδειχνα πως ζηλεύω ενώ στην ουσία δεν είναι αυτό, απλώς μου την δίνει! Μπα, τώρα που το καλοσκέφτομαι δεν ζηλεύω εκείνη, τι να της ζηλέψω άλλωστε. Απλώς εξαγριώνομαι με τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να χτυπήσει σε ευαίσθητα σημεία κι αυτό λόγω της δικής της ζήλειας.....

τοτε μια κουβέντα ανοιχτή με το τί σκεφτεσαι (και οχι με μισολογα ή υποννοουμενα) με τον αντρα σου κ το τί χώρο θα της δώσετε ίσως βοηθήσει την κατάσταση....

μήπως θυμώνεις κ με τον εαυτό σου? μήπως μενεις θεατής σ οσα γίνονται μέσα στο σπίτι σου? μήπως πρεπει να θέσεις κάποια όρια?

Θεατής δεν θα έλεγα ότι μένω, μου είναι αφόρητα δύσκολο μπροστά σε μία αδικία να μην το ανοίξω το στόμα μου και να μην την σχολιάσω τουλάχιστον, μην πω καυτηριάσω.

Περισσότερο με εκείνη θυμώνω και το πως ενεργεί και σκέφτεται. Αν θέλεις μπορώ να σου παραθέσω πολύ πρόσφατο παράδειγμα επ΄αυτού.

Και επίσης θυμώνω που είναι έτσι η κατάσταση που δεν μπορώ να επέμβω και να βάλω κάποια πράγματα στην θέση τους..

Με τον εαυτό μου και τον σύντροφό μου θυμώνω όταν νιώσω ότι με αδικεί με το να με κατηγορήσει ή έστω να υπονοήσει ότι έχω κάνει κάτι πίσω από την πλάτη του.

Εχω ακουσει οτι η ζηλεια πηγαζεται απο συναισθηματα ανασφαλειας.Και αυτο υσχιει..το εχω πλεον ανακαλυψει
Συμβαινει και σε μενα..Δεν υπαρχει για μενα ανθρωπος που δεν ζηλευει και οταν εννοουμε ζηλεια εννοουμε την ζηλεια με τον συντροφο μας,οχι τον φθονο που ισως νιωσουμε γενικοτερα για τους αλλους.Η μειονεξια μας,η κακες συνθηκες με τον εαυτο μας,κατι μας εχει συμβει στο παρελθον και εμεινε σε μας ανοιχτη πληγη..τοσα και τοσα που εχεις μεσα σου,σε κανουν να εκφραζεις ζηλεια.Η υπερβολικη ζηλεια,η \"αρρωστημενη\" καλυτερα ζηλεια κανει τον ανθρωπο που την νιωθει να πνιγεται μεσα στον ιδιο του τον εαυτο.Οταν εχει συναισθηση του τι προκαλει(γιατι το μονο που προκαλει ειναι κακο στον ιδιο του τον εαυτο) τοτε αυτη γινεται θηλια και πνιγει.
Συνηθως ζηλευει κατι που δεν υπαρχει,αλλα αυτος κανεις σκηνοθεσιες και σεναρια μεσα στο μυαλο του και ειναι βασανιστικο..πολυ βασανιστικο και για τον ιδιο αλλα και για τον ανθρωπο που ειναι διπλα του.Οι εμμονες σου τρων την σαρκα και τρωγεσαι μερα με την μερα μαζι τους..και δυσκολα ξεφευγεις απο αυτες.
Αυτο που ξερω ειναι πως αν ο αλλος αν θελει να κανει κατι θα το κανει,δεν μπορεις να το σταματησεις ουτε να το αποτρεψεις.Αν σε απατησει θα το κανει..εκεινο που μας ενοχλει δεν ειναι τοσο η απιστια αλλα οσο να μην μας κοροιδεψει ο αλλος.Δεν φοβομαστε τοσο την πραξη οσο το τι θα νιωσουμε,ποσο χαμηλα θα πεσει το εγω μας.Θελει δυναμη η ζηλεια...και δεν μιλαω για την \"φυσιολογικη ζηλεια\" θελει πολυ δυναμη να βγεις απο τα πλοκαμια της.Οπως και απο την εγωιστικη ζηλεια..σας ετυχε να ζηλεψετε τον/την συντροφο σας γιατι απλα ειναι ομορφη/ος ενα βραδυ..να ζηλεψετε οχι γιατι εσεις δεν ειστε ετσι,να ζηλεψετε μην τυχον και την/τον δει καποιος αλλος περα απο εσας.Να ζηλεψετε αν ο/η συντροφος σας ασχολειται με κατι εκτος απο εσας;(αν και ειναι τοσο φυσιολογικο).Πολλα παραδειγματα που ισως τελικα να αγαπας περισσοτερο τον εαυτο σου παρα τον αλλον...
Ευχαριστω

paidia thelw na sas pw tin dikia mou istoria kai thelw na akousw apopseis sas.

egw zilevw poli ton sintrofo mou (telos tou mina aravoniazomaste.....) kai oso pernaei o kairos ton zilevw kai perissotero. oxi genika ...alla sto thema tou na milaei me alles....opoies ki an einai ....eite siggeneis eite aderfes eite files.....kai to asximo katevazw moutra kai olo kavgadizoume
kserw oti einai lathos auto pou kanw alla den mporw na to stamatisw .... thelw mono emena na mou dinei simmasia kai na min milaei me kamia alli....pws na to stamatisw auto pou kanw???

Voithisteme!!!!!!!!1

Το να σταματήσεις να ζηλεύεις είναι θέμα εξάσκησης, πρέπει να αφήσεις την ανασφάλεια πίσω, πρέπει να αισθανθείς υπερήφανος για τον εαυτό σου κ κυρίως να μάθεις νασαι αξιοπρεπής.

kai pws na ta petixw ola auta
afou merikes fores me pernei kai i katathlipsi kai niwthw xalia kai nevra :(