φοβια με τους γιατρους.

Quote:

---

Originally Posted by petalouda23

εχετε δικιο μπορει να προερχεται και απο την παιδικη ηλικια.απο μικρο παιδι το παθαινω αυτο..ισως εχω συνδιασει καποια γεγονοτα με πολυ αρνητικο τροπο..εχω αποφασισει πως θα τα καταφερω γιατι το χρωσταω στον ευατο μου βρε παιδια..και οι γονεις μου η αληθεια ειναι οτι τους αποφευγουν τους γιατρους ειδικα η μαμα μου..και η πλακα ειναι οτι παλαιοτερα δεν φοβομουν καθολου..οταν ημουν 7 χρονων ειχα μπει νοσοκομειο και δεν φοβομουν τιποτα..και εχω παει στο οδοντιατρο στα 12 ειχα σπασει τα μπροστινα μου δοντια και μου τα εκανε και δεν επαθα τιποτα..αυτο σκεφτομαι και παιρνω θαρρος..οτι μπορω να το ξεπερασω γιατι δεν ειναι κατι που το ειχα απο παντα..λετε να φταιει και ο χαρακτηρας μου;ειμαι αρκετα ευαισθητη και φυγοπονη,δεν θελω να μαλωνω με τους αλλους..μπορω να με πω καπως αδυναμη..αλλα ξερετε κατι..ολοι μπορουμε να τα καταφερουμε αρκει να πιστεψουμε στον ευατο μας..σκεφτομαι να παρω και ενα βιβλιο για φοβιες λετε να με βοηθησει;το επαθα μια φορα στα 9 οταν πηρα αιμα και μια φορα οταν εβγαλα ενα δοντι στα 10 και μετα στα 17 που πηγα ξανα στο οδοντιατρο...

---

Λαθος αν βλεπεις τον γιατρο σαν τημωρια για τις πραξεις σου. Στην προκυμενη δεν φταις εσυ που επεσες και χτυπησες. Σιγουρα εισαι εσυ υπευθηνη για τον εαυτο σου και αυτο πρεπει να το υποστηριζεις με το να πηγαινεις σε γιατρο οταν χρειαζεται. Δηλαδη μεθαυριο που θα γινεις μανα πως θα γεννησεις? Μην το κανεις αυτο στον εαυτο σου. Πρεπει να τον φροντιζεις. Ενας απο τους τροπους φροντιδας ειναι και ο εκαστοτε γιατρος. Τα υπολοιπα τωρα που νιωθεις αδυναμια μπορεις να ανοιξεις και δευτερο θεμα σχετικα για να παρεις γνωμες η να επισκευτεις εναν ψυχολογο αν βαριεσαι το γραψιμο!

Quote:

---

Originally Posted by petalouda23

κι εγω αυτα σκεφτομαι και παιρνω θαρρος,υπαρχουν ανθρωποι με τεραστια προβληματα.το μυαλο κολαει.νομιζω πως κατι θα γινει καθε φορα..απλα λιποθυμησα μια φορα και η γιατρος με αντιμετωπισε καπως ασχημα..ελεγε ''δεν μου εχει ξανατυχει αυτο,δεν μπορω να δουλεψω,μα τι κανεις δεν σου εκανα και τιποτα..'';και αναρωτιεμαι εγω εκανα το λαθος η απλα ηταν λιγο υπερβολικη;σιγουρα θα βρεθει καποιος γιατρος να με καθησυχασει...ευτυχως δοξα τω θεω εχω κατι που αντιμετωπιζεται..πραγματικ α ευχαριστω για το κουραγιο..αισθανομαι πιο αισιοδοξη τωρα!!

---

Κοριτσάκι μου έχεις δίκιο. Υπάρχουν μερικοί γιατροί... Ας μην τους χαρακτηρίσω... Που θα πρέπει να τους αφαιρούσαν την άδεια. Δεν ξέρεις τι αντιμετώπιση έχω υποστεί και όχι μια φορά μόνο ... Η άλλη δε μου έβρισκε φλέβα για να μου πάρει αίμα και μην σου πω τι έλεγε και τι έκανε. Κρίμα τον όρκο που έδωσαν στον Ιπποκράτη...

θα παω το αποφασισα..και οτι ειναι να γινει θα γινει..και εγω κουραστηκα να φοβαμαι..το ξερω οτι θα ειναι δυσκολο στην αρχη και αν καταλαβω τελικως οτι δεν μπορω να τα καταφερω θα παω σε ειδικο..δεν γινεται για παντα να ζω με αυτο...ειναι κατι που με τρωει αληθεια..προσπαθω να σκεφτομαι θετικα..εχετε δικιο καποτε θ γεννησω,,το σκεφτηκα και αυτο..για αυτο θελω να τα καταφερω..νιωθω οτι εχω παγιδευτει σε κατι πολυ ασημαντο..οταν θα το νικησω θα νιωσω ελευθερη..η αληθεια ειναι πως καταλαβαινω πως ειμαι υπερβολικη οκ..αλλα δεν θελω να ντρεπομαι γι'αυτο...ειναι κομματι του ευατου μου αυτος ο φοβος..απλα νομιζω πως ηδη εχω κανει ενα μεγαλο βημα να το αντιμετωπισω και θα το κανω με ολες τις συνεπειες..στο κατω κατω ουτε η πρωτη ειμαι ουτε η τελευταια ετσι;:D

πραγματικα ευχαριστω ολους οσους εκαναν τον κοπο να απαντησουν..ελπιζω να βγω νικητρια σε αυτον τομ πολεμο με την φοβια μου..

Μπράβο!
Είναι πολύ σημαντικό βήμα να αντιληφθείς το πρόβλημα και να ζητήσεις βοήθεια για αυτό, αλλά είναι ακόμα σημαντικότερο να έχεις την αισιοδοξία πως θα τα καταφέρεις.

Και πάλι μπράβο!

Περιμένουμε νέα σου.

Quote:

---

Originally Posted by Κλειδί Σκέψης

Μπράβο!
Είναι πολύ σημαντικό βήμα να αντιληφθείς το πρόβλημα και να ζητήσεις βοήθεια για αυτό, αλλά είναι ακόμα σημαντικότερο να έχεις την αισιοδοξία πως θα τα καταφέρεις.

Και πάλι μπράβο!

Περιμένουμε νέα σου.

---

σιγουρα θα εχετε ολα τα νεοτερα..νιωθω αρκετα καλα..στην αρχη ενιωθα ντροπη..τωρα οχι..και σκεφτομαι το αποτελεσμα παρα την διαδικασια(που σιγουρα θα ειναι καπως δυσκολη)αλλα τι να κανουμε αν ηταν ολα ευκολα στην ζωη δεν θα ειχε νοημα...

Πεταλουδιτσα σε καταλαβαινω :) Κανεις δεν θελει να επισκεπτεται τους γιατρους, ποσο μαλλον τα νοσοκομεια.. αλλα οταν πρεπει δν εχεις αλλη επιλογη.. διοτι ειναι θεμα υγειας κ την υγεια μας πρεπει να την περιφρουρουμε κ γενικα να προσεχουμε τον εαυτο μας..
Μερικες φορες κι εγω φοβαμαι η αγχωνομαι οταν ειναι να παω σε γιατρο, κυριως με την εννοια οτι μηπως μου βρει οτι εχω κατι σοβαρο κ αν εχω αυτο το σοβαρο τι θα κανω τωρα κτλ κτλ. αλλα αυτο το δημιουργει το αγχος κ η νοσοφοβια ενδεχομενως.. διοτι χειροτερα θα ειναι να μην κανεις εξετασεις οταν πρεπει, με τον φοβο "μηπως μου βρουν κατι?"
Αλλαξε λιγο οπτικη.. με τον καιρο θα το ξεπερασεις πιστευω.. επισης καλο ειναι να εχεις απο καθε ειδικοτητα καποιον στανταρ γιατρο τον οποιο θα εμπιστευεσαι κ θα πηγαινεις οταν εχεις προβλημα.. δλδ να εχεις στανταρ οδοντιατρο, παθολογο κτλ... ετσι πιστευω ειναι καλυτερα.. :)

Γεια σας κ απο μένα! Πρώτη φορά γράφω κ εγώ....λοιπόν petalouda μου κ εγώ είμαι τέτοια περίπτωση κ έψαχνα να βρω αν το χει κ άλλος....εδώ κ ένα χρόνο μου έτυχε μια λιποθυμια σε γυναικολογο αφού τελείωσε η εξέταση κ μετά απο μήνες αφού είχα στο μυαλό μου ότι κάπου πάλι θα το ξαναπαθω,παω στον οφθαλμίατρο κ πάνω στο άγχος της σκέψης...το έπαθα πάλι!!! Ασε δε μόλις ακούω περί γιατρούς κ αρρώστιες χλωμιαζω....οπότε μη φοβάσαι τόσο!!! Εγώ οταν το ξεχνάω είμαι μια χαρα οταν όμως το σκέφτομαι μονη μου,λέω ξεκολλα κ αν ήταν κάτι σοβαρό λογικά θα μου συνέβαινε κ αλλού στα καλα καθουμενα κ οχι μόνο εκεί!!!! Ετσι δεν ειναι; Τι λες; Πάντως ψαχτο λίγο μήπως απο μικρή είχε συμβεί κάτι με τους γιατρούς δυσάρεστο!!! Εμένα ναι κ μου το ανέφεραν οι δικοί μου....δεν το θυμομουν...Α και κατι ακόμα μου είπαν πως αυτό συνήθως που μας συμβαίνει(θα φανεί αστείο) λέγεται Σύνδρομο της λευκής μπλουζας!!! Καλό;;; Φιλια

Κουραγιο μελος κ πιστευω οτι το προβλημα σου ειναι τρομερα κοινοτυπο πολλοι ανθρωποι ειναι ετσι κ πιστευω οτι περισσοτερο απο τους γιατρος φοβασαι την ιδεα της επισκεψης σου στους γιατρους αλλωστε κανεις δεν προκεται να σου κανει κακο απο αυτους τους ανθρωπους δεν εισαι αρρωστη λοιπον ειναι πανω απο ολα θεμα αγχους κ πρεπει να πας αρκετες φορες να ηρεμησεις επειδη στην ζωη μας ειδικα οταν ειμαστε ηλικιωμενοι πρεπει να πηγαινουμε διαρκως κιολας

εχω ακριβως το ιδιο προβλημα...εχω γιατροφοβια και φαρμακοφοβια..φοβαμαι να παω σε γιατρο παροτι ξερω οτι θα παω για να με βοηθησει,νιωθω οτι θα πεθανω δεν θελω να παω δεν θελω να παιρνω τα φαρμακα που μου δινουν,και αυτο με εχει φρικαρει δυστηχως...και βεβαια θα τα καταφερεις,ολα τα μπορουμε θα δεις,μολις πας θα λες:ειμαι εδω για το καλο μου,,,κανε ανθυποβολη,εγω αυτο εμαθα απο την ψυχολογο μου να κανω..σου ευχομαι τα καλυτερα και θα τα καταφερεις.