Η κοπέλα μου μάλλον έχει ΟΔΠ.

Quote:

---

Originally posted by kassi_21
Χμμμμ την έχεις βγάλει οριακή στάνταρ έτσι;
Λοιπόν σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει η απειλή της απόρριψης και ίσως να κάνει τα πάντα να μην την χωρίσεις αλλά να σε προλάβει αυτή...
Να είσαι περιποιητικός μαζί της αλλά να μην την φοβίζεις με το πόσο σοβαρά πάει η σχέση....
Μην δείχνεις εντελώς αδιάφορος αλλά φτάνε μέχρι εκεί που σου θέτει τα όριά της...
Τα άτομα αυτά αν και θέλουν να δεθούν το φοβούνται τόσο που προτιμούν να σε εγκαταλείψουν γι\'αυτό τους τον φόβο....
Επιμένω στον ψυχολόγο.Μερικές ιδέες δικές μου οι παραπάνω...Δεν χρειάζεται να πιστεύεις ότι θα σε εγκαταλείψει σίγουρα......

---

Το ότι την έχω βγάλει οριακή στάνταρ δε μου αρέσει ιδαίτερα. Ίσως να είναι δική μου άμυνα για να ξέρω τί αντιμετωπίζω απτά και όχι αφηρημένα. Δε μου αρέσει όμως ιδιαίτερα αυτή η διάγνωση ειδικά αφού για την οριακή διαταραχή έχω διαβάσει λίγα πράγματα.

Εγώ από όοοοσα έχω διαβάσει, όχι μόνο σε ελληνικά αλλά και σε ξένα fora, είναι ότι ο οριακός στο τέλος, ό,τι και να παίρνει από τη σχέση, θα φύγει. Ίσα ίσα που όσα πιο πολλά παίρνει, ο φόβος της εγκατάλειψης αυξάνει περισότερο, αρα και η φυγή γίνεται πιο έντονη. (Η τελευταία πρόταση, είναι δική μου ιδέα και όχι επιστημονική).

Ξέρεις... αυτό το πράγμα είναι ένας φαύλος κύκλος. Έχοντας εγώ υπόψη ότι ανά πάσα στιγμή ο οριακός μπορεί να με εγκαταλείψει (άσχετα με τα αντικειμενικά κριτήρια της σχέσης), μου δημιουργείται μία διαρκής ανασφάλεια, η οποία μεταδίδεται στον άλλο, ίσως και διασθητικά μόνο, οπότε και εκείνος μετά μπάινει στη διαδικασία φυγής λόγω της διαταραχής του.

δεν εχω διαβασει ολες τις απαντησεις στο θεμα σου αλλα διαβασα το θεμα σου

εαν η κοπελα σου δεν παρανοει στο φτυσιμο δεν χρειαζεται λογος να ανησυχεις μιας κ το κυριοτερο κ βασικοτερο χαρακτηριστικο ειναι οτι αντιδραμε φρικαλεα στην απορριψη
κοινως αν οταν δεν σηκωνεις ενα τηλ απο αυτην δε σε περνει 100 φορες, αν οταν αργεις στα ραντεβου σου δεν σε περιμενει με δικανο,αν της πει ο αλλος το τερμα κ δεν βγαινει εκτος εαυτου στην καλυτερη περιπτωση(στην χειροτερη ισως να κανει κ χαρακιρι)κ αν δεν αλλαζει συνεχεια απο ερωτα σε ξενερα(προσεχε αφου με το μυαλο της εχει πειστει οτι δεν την αγαπαει ο αλλος)τοτε μην ανησυχεις
εδω οι γιατροι για να μας βγαλουν οριακες φαγαν ωρες μην την βγαζεις εσυ για 2-3 ελαττωματα!
α!κ κατι ακομα...
οταν τσατιζεται ενας οριακος δεν βριζει απλα(αυτος ειναι νευρικος)μιλαμε οτι πρεπει να μετακομισεις αντικειμενα στο περιβαλλον

νομιζω οτι απλα εγινες εσυ ειδικος
ενας οριακος ποτε δεν αντεχει να μην παερι σε ειδικο δεν τα βγαζει περα απλα

Εαν είναι να φοβάσαι μη φοβηθεί ο οριακός ότι θα τον εγκαταλείψεις και σε εγκαταλείψει τότε έχουμε χάσει την μπάλα..Ψυχραιμία και μην προδικάζεις...
Καλό θα ήταν να μην της πεις ότι φοβάσαι ότι θα σε εγκαταλείψει......Άσε το για εσένα προς το παρόν και ψάξε το θέμα ψυχολόγου....

Γεια σου, ομολογω οτι με προβληματισε αρκετα το όλο θέμα...αντιδρω...απίστευτα ασχημα στην απορριψη..σαν να δαιμονιζομαι ενα πραγμα! δεν ειμαι ο εαυτος μου, νοιωθω το αιμα να ανεβαινει στο κεφαλι...χμμμ...αλλα ολα αυτα φυσικα στο θεμα σχεσεων παντα...αν με ξεχασει..δεν με παρει ο αλλος τηλεφωνο αρχιζει η μεταλλαξη.. και γινομαι κακια.. πολυ κακια, και το ξερω οτι ειμαι κακια και δεν το θελω αλλα δεν μπορω να το σταματησω, θελω να τον πληγωσω, να πονεσει, να μετανοιωσει! και φυσικα αυτο δεν εχει αισιο τελος...μεχρι και σε...αυτοτραυματισμο μου εχω φτασει, και φυσικα ο αλλος το βλεπει σαν εκβιασμο, οτι αν φυγεις κοιτα τι θα παθω..! και δεν ξερω γιατι το κανω... και φυσικα στα νευρα μου πανω εκσφενδονιζονται πραγματα... αλιμονο σε οσους ειναι κοντα...

Παιδιά δηλαδή όποιος αντιδρά άσχημα στην απόρριψη είναι και οριακός;Μην τρελαθούμε...Και ποιός κατά βάθος γουστάρει που απορρίπτεται;
Οι αυτοτραυματισμοί γενικά δεν είναι καλοί αλλά για να έχεις οριακή πρέπει να πληρείς τουλάχιστον πέντε από τα δοθέντα στοιχεία...Χαλαρά.....

kassi μη με χαζευεις βραδιατικα μιλαμε για την αυτουσια οριακη κ αναλυουμε το πιο μεγαλο της χαρακτηριστικο!!!!οκ?
αυτο ειναι τα παραπονα σε αυτους που βγαλαν τα χαρακτηριστικα και ναι αν εχεις σε μεγαλο βαθμο το πιο βασικο χαρακτηριστικο...τι να λεμε τωρα
ειπαμε κ μια ταση υπερφαγιας στα οριακα υπαγεται αλλα δεν σημαινει οτι οσοι τρωνε καμια παστα ειναι οριακοι

Προσπαθώ να κουλάρω Wondering dear...
Μην μας κλέβουν τις διαταραχές έτσι...Εμείς είμαστε προνομιούχοι.
Όχι ρε συ απλά μεμονωμένα χαρακτηριστικά δεν κάνουν την οριακή.....Αυτό το λέω γιατί το έκανα κι εγώ με άλλες διαγνώσεις που διάβαζα.....
Μου έλεγαν \"Δεν μου αρέσει να με εγκαταλείπουν\"
Ε,ρε πούστη και σε ποιόν αρέσει δηλαδή;Ούτε στους νάρκισσους(κατ\'εμέ η χείριστη περίπτωση) δεν αρέσει που είναι και καραψωνάρες και αλλαζονικοί....

ναι αλλα αυτα που λεει ειναι πολυ βασικα χαρακτηριστικα
δεν ειμαι κακια αλλα ειλικρινης που μεσα απο αυτο αποσκοπω να βοηθηθει

Κοίτα είμαι πιο επιφυλακτική.Εδώ ρε ψυχολόγοι/ψυχίατροι του site δεν βγάζουν online διάγνωση...
Αν η Wondering βλέπει ειδικό θα την ενημερώσει για τα σχετικά....Εαν όχι και αισθάνεται ότι προβληματίζεται ας το κάνει.....Εμένα αν μου έλεγες διάλεξε μια διαταραχή που να σου ταιριάζει χωρίς να ξέρω τίποτα από τους γιατρούς δε θα διάλεγα με τίποτα την οριακή....Φαντάσου...Δεν μπορούσα να αποδεχτώ ότι έχω κοινά με αυτήν ακόμα κι όταν το ήξερα και τα διάβαζα....

δεν λεω οτι ειμαι ντε και καλα οριακη... απλα ... καποιες αντιδρασεις μου ειναι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ.. και δεν ειναι νορμαλ.. ουτε και οι αυτοτραυματισμοι..ουτε να κανω και αλλα...που δεν θα επρεπε... απλα... επειδη εχω καποια κοινα με την κοπελα που παρουσιαζει ο ifiwasadog... μπορει να ειμαι απλα..περιεργος ανθρωπος και να ειναι φυσιολογικα δεν ξερω μπερδευτικα.. :P

Ρωτώντας πας στην πόλη...

οκ ουτε εγω ηθελα να σε βγαλω κοπελα μου κ καλα οριακη ειδες πως απαντησα σε αυτον που ειπε για την κοπελια του
καταρχην εγω το νιωθα μεσα μου οτι ημουν οριακη δεν εμεινα εκπληκτη!μια ζωη ακροβατης,ποδηλατης κ τετοια σκεφτομουν οτι ειμαι
το μπαλατζαρισμα το νιωθεις!μη λεμε ο,τι να ναι
αφου βλεπεις οτι την μια παρανοεις εντελως κ την αλλη εισαι ο πιο λογικος
αφου βλεπεις οτι ενα κλικ σε παταει αυτοματα στην αλλη οχθη την περα..ειναι δυνατον να μην το αντιληφθεις?
τελος παντων επειδη οι απαντησεις μου χτυπανε καμπανες κ οχι σε εσενα κοπελα μου!δεν θα βγαζα ποτε ευκολα οριακο οταν ξερω τι εστι!κ διαφωνω παντα με αυτους που δεν ειναι κ πανε με το ζορι να γινουν,γιατι ειναι σαν να θελω πχ με το ζορι να γινω Ναπολεων ε δε γινεται
η οριακη ειναι σοβαρη διαταραχη για να αποτελει αυτοσκοπο!

Quote:

---

Originally posted by Wondering
δεν λεω οτι ειμαι ντε και καλα οριακη... απλα ... καποιες αντιδρασεις μου ειναι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ.. και δεν ειναι νορμαλ.. ουτε και οι αυτοτραυματισμοι..ουτε να κανω και αλλα...που δεν θα επρεπε... απλα... επειδη εχω καποια κοινα με την κοπελα που παρουσιαζει ο ifiwasadog... μπορει να ειμαι απλα..περιεργος ανθρωπος και να ειναι φυσιολογικα δεν ξερω μπερδευτικα.. :P

---

Εγώ να δεις πώς μπερδεύτηκα! Πάντως το άγχος ή οι ελαφρές κρίσεις πανικού στη σκέψη χωρισμού ή κάποιες έντονες αλλά σύντομες ζήλειες ίσως ακόμα και κάποιος ελαφρύς αυτοτραυματισμούς σε περίπτωση έντονης συναισθηματικής φόρτισης νομίζω πως κινούνται σε νορμάλ πλαίσια και παίζουν σε όλους τους ανθρώπους.

Χθες μιλήσαμε στο τηλέφωνο. (Α παρεπιπτόντως σε μία βδομάδα πάμε διακοπές)... Άρχισε πάλι να λέει πόσο σάπιες είναι οι σχέσεις και ότι δεν λειτουργούν και ότι όταν είναι μόνη νοιώθει πιο ευτυχισμένη κλπ κλπ. Μετά έλεγε πράγματα όπως ότι ακόμα και καλά να περάσουμε στις διακοπές, μετά τί; Και γενικά ένα άγχος μεν για το μέλλον μας αλλά ταυτόχρονα απαξιώνοντας τη \"σχέση\". Είπε και το κλασσίκό. \"Δεν θέλω να κάνω σχέση, αλλά άμα κάνω εσύ είσαι ο άνθρωπός μου\" (!)

Για πρώτη φορά προσπάθησα και έλεγχα τα λόγια μου. Τις λέξεις, τον τόνο και την ένταση της φωνής μου. Σε διαθεσιακά της σκαμπανεβάσματα εγώ διατηρούσα ήρεμο και ήπιο τόνο. Απέφευγα την οποιαδήποτε κριτική προς αυτή και όποτε αναφερόμουν σε μένα, ξεκινούσα με ένα \"ίσως και να κάνω λάθος, αλλά έχω καταλήξει να πιστεύω ότι....\".

Μιλάγαμε περίπου 1:30 ώρα στο τηλέφωνο και προς το τέλος εκεινή είχε χαλαρώσει πολύ. Εγώ όμως ένοιωθα λες και το κεφάλι μου έκανε βαράκια με 100κιλά κάθε δευτερόλεπτο! Ταυτόχρονα μου δημιουργήθηκε και η αίσθηση ότι οκ χαλαρωσε στο τέλος, άκουσε και όμορφα πράγματα (πάντα αληθινά εννοείται), αλλά εγώ εξαντλήθηκα προσπαθώντας να ελέγχω τόσο στενά τα λόγια μου. Υπήρχαν στιγμές που βούρκωνα γιατι είχα τόσο πολύ την ανάγκη να της πω ένα απλό \"μου λείπεις\" αλλά ήξερα πως ήταν ακατάλληλη στιγμή. Ένοιωθα ότι αυτά που έλεγα, παρά το λογικότατο συνειρμό τους δεν γίνονται τελείως αντιληπτά και ότι σε λίγες μέρες μπορεί να έχουμε ακριβώς την ίδια συζήτηση.

Δεν ξέρω... με φοβίζουν αυτές οι διακοπές...

Θα σου πω αυτο που συνεβη σε εμενα.. σε προσφατη συνάντηση μας, περάσαμε υπέροχα, πραγματικα, φυσικα και υπηρχαν μικροτσακωμοι, τους οποιους θεωρω φυσιολογικόυς ανάμεσα σε ενα ζευγάρι, αλλα με το που εφυγε ο ενας μακρια απο τον αλλο... αρχισαν πάλι τα ίδια..καυγαδες αμφισβητήσεις.. σε σημειο χωρισμου! Σκέψου να εχεις περάσει τέλεια με τον αλλο και ξαφνικα σε διαστημα μερικων ημερων που εισαστε μακρια να συζητατε για χωρισμο!!
Και ενω ημουν καλα... μια χαρα... ξαφνικα πάλι επεσα αρχισαν οι ζηλειες, οι κακιες και δεν το θελω... δεν το θελω να ειμαι κακια... μου βγαινει να τον πονεσω οπως με ποναει με τα λόγια του αλλα δεν μαρεσει... προσπαθω να μην το κανω γίνεται ομως ανεξέλεκτο..λες και δεν ειμαι εγω...

Quote:

---

Originally posted by Wondering
Και ενω ημουν καλα... μια χαρα... ξαφνικα πάλι επεσα αρχισαν οι ζηλειες, οι κακιες και δεν το θελω... δεν το θελω να ειμαι κακια... μου βγαινει να τον πονεσω οπως με ποναει με τα λόγια του αλλα δεν μαρεσει... προσπαθω να μην το κανω γίνεται ομως ανεξέλεκτο..λες και δεν ειμαι εγω...

---

Ποια λόγια του σε πονάνε; Γιατί τα δικά μου λόγια προς εκείνη είναι απαλά, γλυκά και καθησυχαστικά. Όχι για να μην εκνευριστεί, αλλά επειδή πραγματικά τα εννοώ.

Στα τηλεφωνήματά μας, αλλά και στα μηνύματά μας, τα γλυκόλογα είναι κατά κανόνα από μέρους μου. Με πληγώνει αφάνταστα που δεν γράφει πια γλυκόλογα. Θα πάρει απλά ένα τηλέφωνο το βράδυ για να πει καληνύχτα.

Και αυτό που με κρατάει ίσως είναι ακριβώς αυτό που περιγράφεις κι εσύ. Ότι σύντομα για 2 βδομάδες θα είμαστε μαζί και μακάρι να χαλαρώσουμε και να περάσουμε όμορφα όπως κάθε άλλη φορά. Η απόσταση όμως δημιουργεί εντάσεις, θέλουμε δε θέλουμε. Το άγχος της ήταν... και μετά τις διακοπές τι;