Ενοχικό Ατομο

Ρωτησα απλά τον aeolus74 να μου πει,γιατί έχω περιέργια και ξέρει ποσο σέβομαι τις απόψεις του και ότι συμφωνω στα πιο πολλά.ΑΠλά εγώ έχω την εντύπωση (επειδή τα πέρασα αυτά) ότι οι ενοχές,ήρθαν αργότερα από την χαμηλή αυτοεκτιμήση.Στο σημείο δηλαδή που σου φαινόταν όλα μαύρα κι αρνητικά.Ενα παράδειγμα δηλαδή το να πεις όχι σε κάποιον και να νομίζεις ότι το είπες στον ευατό σου και να κάθεσαι να το αναλύεις.Παράδειγματα έχει πολλά απλά μιλάω με βαση εμένα.Επίσης δεν υπάρχει σε αυτό το σημείο,αυτό που μου αρέσει να το λέω ''δημιουργικό θράσος'' κι ολα καθόμαστε και τα αναλύουμε..!!!

{p.S}Μιλάω για τις ενοχές σε ΟΛΑ ....Το να έχεις μία ενοχή για ενα συγκεκριμένο θέμα,είναι λογικό.Εγώ μιλαώ ότι εχεις ενοχές σε όλα κι ότι σε όλα είσαι ΕΣΥ λάθος κι άλλοι σωστοί!!!

(Μιλάω για τις ενοχές σε ΟΛΑ ....Το να έχεις μία ενοχή για ενα συγκεκριμένο θέμα,είναι λογικό.Εγώ μιλαώ ότι εχεις ενοχές σε όλα κι ότι σε όλα είσαι ΕΣΥ λάθος κι άλλοι σωστοί!!!)

Ακριβως για αυτό μιλαω και εγω!!Αυτο νιώθω............................Πιστευ ετε οτι ειναι κατι φυσιολογικο????Υπαρχει περιπτωση να ειμαι σε όλα λαθος??
Πιστευω να με βοηθησει ο ειδικος..........
Παντως ειχα πολυ αναγκη να μιλησω σε καποιον και τωρα που θα το κανω αισθανομαι πολυ καλυτερα...........
Ο αντρας μου δεν το γνωριζει οτι θα παω σε ειδικο και νιωθω και για αυτο τωρα τυψεις και ενοχες..........Αλλα δεν πρεπει να το μαθει γιατι θα εχω μεγαλο προβλημα

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Ακριβως για αυτό μιλαω και εγω!!Αυτο νιώθω............................Πιστευ ετε οτι ειναι κατι φυσιολογικο????Υπαρχει περιπτωση να ειμαι σε όλα λαθος??
Πιστευω να με βοηθησει ο ειδικος..........
Παντως ειχα πολυ αναγκη να μιλησω σε καποιον και τωρα που θα το κανω αισθανομαι πολυ καλυτερα...........
Ο αντρας μου δεν το γνωριζει οτι θα παω σε ειδικο και νιωθω και για αυτο τωρα τυψεις και ενοχες..........Αλλα δεν πρεπει να το μαθει γιατι θα εχω μεγαλο προβλημα

---

Όχι δεν είναι φυσιολογικό να αισθάνεσαι ενοχές για όλα, όπως δεν είναι φυσιολογικό να σκέφτεσαι την αυτοκτονία.
Επίσης, δεν είναι φυσιολογικό να φοβάσαι τις αντιδράσεις του άντρα σου.
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι αυτό που ήδη αποφάσισες, να ζητήσεις βοήθεια από ειδικό.

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

(Μιλάω για τις ενοχές σε ΟΛΑ ....Το να έχεις μία ενοχή για ενα συγκεκριμένο θέμα,είναι λογικό.Εγώ μιλαώ ότι εχεις ενοχές σε όλα κι ότι σε όλα είσαι ΕΣΥ λάθος κι άλλοι σωστοί!!!)

Ακριβως για αυτό μιλαω και εγω!!Αυτο νιώθω............................Πιστευ ετε οτι ειναι κατι φυσιολογικο????Υπαρχει περιπτωση να ειμαι σε όλα λαθος??
Πιστευω να με βοηθησει ο ειδικος..........
Παντως ειχα πολυ αναγκη να μιλησω σε καποιον και τωρα που θα το κανω αισθανομαι πολυ καλυτερα...........
Ο αντρας μου δεν το γνωριζει οτι θα παω σε ειδικο και νιωθω και για αυτο τωρα τυψεις και ενοχες..........Αλλα δεν πρεπει να το μαθει γιατι θα εχω μεγαλο προβλημα

---

Οχι δεν είναι φυσιολογικό...!!!Αλλά ας το πάρουμε αλλιώς.Εσύ νιώθεις να είναι φυσιολογικό με τις αντιδράσεις που έχεις?Νομίζω πως όχι.Σε καταλαβαίνω πως νιώθεις γιατί όπως σου είπα τα περασα και τα περνάω κι εγώ.Θα σου έλεγα το απλό ''Μην νιωθεις τυψεις κι ενοχές'' αλλά ξέρω ότι όσο κι αν ακούγεται εύκολο,οταν είσαι μέσα στην κατάσταση αυτή είναι πολύ δύσκολο.Αυτό έχει να κάνει με αυτό που είπες για τον άντρα σου κι οτι έχεις τυψεις κι ενοχές.Καταλαβαίνεις τι κάνεις αυτή τη στιγμή?Ότι και να σκεφτείς αμέσως το πας σε αρνητικό κομμάτι και κουράζεις κι άλλο το μυαλό σου με νέα πράγματα.Αν θέλεις την άποψή μου πρέπει να το μάθει.Σε τι ειδικό θα πας?Σε ψυχολόγο ή σε ψυχίατρο?

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Όχι δεν είναι φυσιολογικό να αισθάνεσαι ενοχές για όλα, όπως δεν είναι φυσιολογικό να σκέφτεσαι την αυτοκτονία.
Επίσης, δεν είναι φυσιολογικό να φοβάσαι τις αντιδράσεις του άντρα σου.
Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι αυτό που ήδη αποφάσισες, να ζητήσεις βοήθεια από ειδικό.

---

Ο ανδρας μου ειναι λιγο προκατειλημμένος με αυτα τα θεματα και γενικα δεν ειναι και τοσο ανοιχτομυαλος.
Δεν τα υποστηριζει.......
Δηλαδη οι αυτοκτονικες σκεψεις και τασεις, που εχω αλλα οχι μονο για τις ενοχες αλλα γενικα της εχω τωρα τελευταια μηπως ολα αυτα απο καπου πηγαζουν??
Ή μηπως ειμαι υπερβολικη για καποια θεματα??Μηπως τα κανω όλα δραματικα ενω μπορει και να μην ειναι??

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Ο ανδρας μου ειναι λιγο προκατειλημμένος με αυτα τα θεματα και γενικα δεν ειναι και τοσο ανοιχτομυαλος.
Δεν τα υποστηριζει.......
Δηλαδη οι αυτοκτονικες σκεψεις και τασεις, που εχω αλλα οχι μονο για τις ενοχες αλλα γενικα της εχω τωρα τελευταια μηπως ολα αυτα απο καπου πηγαζουν??
Ή μηπως ειμαι υπερβολικη για καποια θεματα??Μηπως τα κανω όλα δραματικα ενω μπορει και να μην ειναι??

---

Φυσικά από κάπου πηγάζουν οι αυτοκτονικές σκέψεις και τάσεις, πιθανόν από μία κατάθλιψη. Γι' αυτό είναι απαραίτητο να δεις έναν ειδικό που θα σου λύσει πολλές απορίες και θα σε ηρεμήσει.
Όσο υπερβολικοί και να είμαστε, αν δεν έχουμε σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα δεν σκεφτόμαστε την αυτοκτονία.
Επίσης, το να κατηγορούμε συνεχώς τον εαυτό μας και να επιτρέπουμε και σε άλλους να το κάνουν, δείχνει σίγουρα ότι κάπου υπάρχει πρόβλημα.

Quote:

---

Originally Posted by Ntoubroutza

Οχι δεν είναι φυσιολογικό...!!!Αλλά ας το πάρουμε αλλιώς.Εσύ νιώθεις να είναι φυσιολογικό με τις αντιδράσεις που έχεις?Νομίζω πως όχι.Σε καταλαβαίνω πως νιώθεις γιατί όπως σου είπα τα περασα και τα περνάω κι εγώ.Θα σου έλεγα το απλό ''Μην νιωθεις τυψεις κι ενοχές'' αλλά ξέρω ότι όσο κι αν ακούγεται εύκολο,οταν είσαι μέσα στην κατάσταση αυτή είναι πολύ δύσκολο.Αυτό έχει να κάνει με αυτό που είπες για τον άντρα σου κι οτι έχεις τυψεις κι ενοχές.Καταλαβαίνεις τι κάνεις αυτή τη στιγμή?Ότι και να σκεφτείς αμέσως το πας σε αρνητικό κομμάτι και κουράζεις κι άλλο το μυαλό σου με νέα πράγματα.Αν θέλεις την άποψή μου πρέπει να το μάθει.Σε τι ειδικό θα πας?Σε ψυχολόγο ή σε ψυχίατρο?

---

Σε ψυχολογο!Οχι με τιποτα δεν πρεπει να το μαθει...Οπως ανεφερα και πριν ειναι πολυ προκατελειμενος σε καποια θεματα και καθολου ανοιχτομυαλος...
Θα εχω μεγαλο προβλημα και εκτος απο αυτο δεν θα με αφησει να παω...
Δεν του εχω πει οτι κανω αυτοκτονικες σκεψεις, ενω με εχει δει μια φορα να προσπαθω να παρω ολα τα χαπια που ειχα μπροστα μου μετα απο τσακωμο μας..
Αυτος μπορει να μην το θεωρησε σημαντικο, γιατι ολοι καποια στιγμη οι ανθρωπο φερομαστε ακραια αν τσακωθουμε ασχημα με τον συνανθρωπο μας......

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Σε ψυχολογο!Οχι με τιποτα δεν πρεπει να το μαθει...Οπως ανεφερα και πριν ειναι πολυ προκατελειμενος σε καποια θεματα και καθολου ανοιχτομυαλος...
Θα εχω μεγαλο προβλημα και εκτος απο αυτο δεν θα με αφησει να παω...
Δεν του εχω πει οτι κανω αυτοκτονικες σκεψεις, ενω με εχει δει μια φορα να προσπαθω να παρω ολα τα χαπια που ειχα μπροστα μου μετα απο τσακωμο μας..
Αυτος μπορει να μην το θεωρησε σημαντικο, γιατι ολοι καποια στιγμη οι ανθρωπο φερομαστε ακραια αν τσακωθουμε ασχημα με τον συνανθρωπο μας......

---

Διαφωνώ...Ένας ανθρωπος όταν βλέπει ότι αλλάζει ο χαρακτήρας,οι αντιδράσεις κι η καθημερινότητα από τον σύντροφό του,θα πρέπει ο ίδιος να αναρωτηθεί ότι κάτι δεν πάει καλά...!!!Οπότε δε νομίζω το να πάρεις χάπια δεν είναι σημαντικό.Αυτό δεν είναι απλά ακραίο,είναι αυτό που είπε η μαριαν πιο πάνω,ότι δειχνει δηλαδή ότι κάπου υπάρχει πρόβλημα..!!!

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Σε ψυχολογο!Οχι με τιποτα δεν πρεπει να το μαθει...Οπως ανεφερα και πριν ειναι πολυ προκατελειμενος σε καποια θεματα και καθολου ανοιχτομυαλος...
Θα εχω μεγαλο προβλημα και εκτος απο αυτο δεν θα με αφησει να παω...
Δεν του εχω πει οτι κανω αυτοκτονικες σκεψεις, ενω με εχει δει μια φορα να προσπαθω να παρω ολα τα χαπια που ειχα μπροστα μου μετα απο τσακωμο μας..
Αυτος μπορει να μην το θεωρησε σημαντικο, γιατι ολοι καποια στιγμη οι ανθρωπο φερομαστε ακραια αν τσακωθουμε ασχημα με τον συνανθρωπο μας......

---

Απ' ότι φαίνεται και η σχέση με τον άντρα σου δεν είναι και η καλύτερη. Από αυτά που περιγράφεις δεν φαίνεται να υπάρχει επικοινωνία και κατανόηση. Πιθανόν να υπάρχει και κάποιου είδους κακοποίηση. Αν δεν είναι η σχέση σου που σου δημιουργεί το πρόβλημα, σίγουρα το εντείνει.
Βλέπω επίσης, ότι γενικεύεις συχνά, προκειμένου να δικαιολογείς καταστάσεις και συμπεριφορές.
Όχι, δεν φερόμαστε όλοι ακραία μετά από έναν τσακωμό, ούτε ετοιμαζόμαστε να κατεβάσουμε χάπια και ο σύντροφός μας το θεωρεί ασήμαντο ή δεδομένο.

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Φυσικά από κάπου πηγάζουν οι αυτοκτονικές σκέψεις και τάσεις, πιθανόν από μία κατάθλιψη. Γι' αυτό είναι απαραίτητο να δεις έναν ειδικό που θα σου λύσει πολλές απορίες και θα σε ηρεμήσει.
Όσο υπερβολικοί και να είμαστε, αν δεν έχουμε σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα δεν σκεφτόμαστε την αυτοκτονία.
Επίσης, το να κατηγορούμε συνεχώς τον εαυτό μας και να επιτρέπουμε και σε άλλους να το κάνουν, δείχνει σίγουρα ότι κάπου υπάρχει πρόβλημα.

---

(Όσο υπερβολικοί και να είμαστε, αν δεν έχουμε σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα δεν σκεφτόμαστε την αυτοκτονία).
Αν καποια στιγμη στην ζωη μας κατι δεν παει καλα ή κατι σοβαρο μας συμβει τοτε οι αυτοκτονικες σκεψεις δικαιολογουνται??Η γενικα δεν πρεπει να τις κανουμε ακομα και αν αντιμετωπιζουμε σοβαρο προβλημα στην σχεσης μας ή και σε οποιοδηποτε τομεα στην ζωη μας.....

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Απ' ότι φαίνεται και η σχέση με τον άντρα σου δεν είναι και η καλύτερη. Από αυτά που περιγράφεις δεν φαίνεται να υπάρχει επικοινωνία και κατανόηση. Πιθανόν να υπάρχει και κάποιου είδους κακοποίηση. Αν δεν είναι η σχέση σου που σου δημιουργεί το πρόβλημα, σίγουρα το εντείνει.
Βλέπω επίσης, ότι γενικεύεις συχνά, προκειμένου να δικαιολογείς καταστάσεις και συμπεριφορές.
Όχι, δεν φερόμαστε όλοι ακραία μετά από έναν τσακωμό, ούτε ετοιμαζόμαστε να κατεβάσουμε χάπια και ο σύντροφός μας το θεωρεί ασήμαντο ή δεδομένο.

---

+1 Πολύ σωστά...

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Απ' ότι φαίνεται και η σχέση με τον άντρα σου δεν είναι και η καλύτερη. Από αυτά που περιγράφεις δεν φαίνεται να υπάρχει επικοινωνία και κατανόηση. Πιθανόν να υπάρχει και κάποιου είδους κακοποίηση. Αν δεν είναι η σχέση σου που σου δημιουργεί το πρόβλημα, σίγουρα το εντείνει.
Βλέπω επίσης, ότι γενικεύεις συχνά, προκειμένου να δικαιολογείς καταστάσεις και συμπεριφορές.
Όχι, δεν φερόμαστε όλοι ακραία μετά από έναν τσακωμό, ούτε ετοιμαζόμαστε να κατεβάσουμε χάπια και ο σύντροφός μας το θεωρεί ασήμαντο ή δεδομένο.

---

Οχι δεν δεχομαι σωματικη κακοποιηση απο τον αντρα μου....Μ'αγαπαει και το ξερω αλλα δυστυχως σε τετοιους ειδους θεματα δεν μπορουμε να επικοινωνησουμε...
Φταιει οτι και οι δυο εχουμε μεγαλωσει σε διαφορετικα περιβαλλοντα, και εχουμε κανει εντελως διαφορετικα πραγματα στην ζωη μας............
Μετα απο αυτην την κινηση που εκανα, ο αντρας μου δεν μου ανεφερε τιποτα εκεινη την στιγμη ουτε την επομενη μερα για αυτο το ζητημα... απλως μου τα πηρε...
Απλως πιστευω εγω οτι μπορει να σκεφτηκε ετσι........... (γιατι ολοι καποια στιγμη οι ανθρωπο φερομαστε ακραια αν τσακωθουμε ασχημα με τον συνανθρωπο μας).

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

(Όσο υπερβολικοί και να είμαστε, αν δεν έχουμε σοβαρό ψυχολογικό πρόβλημα δεν σκεφτόμαστε την αυτοκτονία).
Αν καποια στιγμη στην ζωη μας κατι δεν παει καλα ή κατι σοβαρο μας συμβει τοτε οι αυτοκτονικες σκεψεις δικαιολογουνται??Η γενικα δεν πρεπει να τις κανουμε ακομα και αν αντιμετωπιζουμε σοβαρο προβλημα στην σχεσης μας ή και σε οποιοδηποτε τομεα στην ζωη μας.....

---

Κάνε υπομονή και θα λύσεις πολλές απορίες με τον ψυχολόγο. Έτσι κι αλλιώς, είναι λάθος σε μια τέτοια περίπτωση να περιμένεις απαντήσεις από αγνώστους, που δεν ξέρεις τι προβλήματα μπορεί να έχουν οι ίδιοι. Ή πόσο λάθος μπορεί να κάνουν.
Κατά τη γνώμη μου δεν δικαιολογούνται οι αυτοκτονικές τάσεις σε έναν υγιή άνθρωπο. Εκτός αν μιλάμε για στιγμιαίες σκέψεις πάνω σε μεγάλη απελπισία π.χ. "πέθανε ο άντρας μου, τι τη θέλω τη ζωή;" ή σε χειριστικές συμπεριφορές τύπου "αν μ'αφήσεις θ'αυτοκτονήσω".
Αλλά δεν είμαι ειδικός.

Οχι...Τωρα τελευταια κανω τετοιες σκεψεις, υπαρχουν όμως και μερες που ειμαι καλα, αλλα ειναι λίγες................
Σκεφτομαι και λεω , αμα κανω ενα παιδακι ισως να λυσει το προβλημα???Μηπως το παιδι θα τα γιατρεψει όλα?Και την σχεση με τον εαυτο μου αλλα και την σχεση με τον αντρα μου???

Quote:

---

Originally Posted by ΝΙΚΙ

Οχι...Τωρα τελευταια κανω τετοιες σκεψεις, υπαρχουν όμως και μερες που ειμαι καλα, αλλα ειναι λίγες................
Σκεφτομαι και λεω , αμα κανω ενα παιδακι ισως να λυσει το προβλημα???Μηπως το παιδι θα τα γιατρεψει όλα?Και την σχεση με τον εαυτο μου αλλα και την σχεση με τον αντρα μου???

---

Πρώτα πρέπει να βρεις λύση εσύ για τον ευατό σου και μην ψάχνεις αλλού να βρεις την λύση.Θα μιλήσεις με τον ειδικό και θα σου πει τι ακριβώς πρεπει να κάνεις :) Υπομονή .....