Μια περίπτωση Bullying

Το χειροτερο bullying πιστευω συμβαινει στο γυμνασιο.. με ενσυνειδητη μορφη.. και θα εξηγησω τι εννοω με βαση την εμπειρια μου στα σχολεια οπου φοιτησα (δημοσια σχολεια, γιατι στα ιδιωτικα σιγουρα ειναι αλλιως..)

Στο δημοτικο τα πραγματα ειναι πιο απροσδιοριστα κ επειδη ακριβως οι ηλικιες ειναι μικροτερες κ δν θα κατσουν να σκεφτουν πχ αν αυτο π ειπα η εκανα πληγωσε τον συμμαθητη μου, ειναι π λεμε "ο σκληρος κοσμος των παιδιων", εκει λοιπον μπορει να εξηγησεις στο παιδακι-θυτη οτι αυτο π κανει δν ειναι σωστο κ οτι δν χτυπαμε το συμμαθητη μας γιατι θα πονεσει κ δν θα θελαμε να μας κανουν το ιδιο, κ μπορει οντως να μν καταλαβαινει τι του λες..

Στο γυμνασιο απ την αλλη μπορει να καλεσει ο γυμνασιαρχης το παιδι-θυτη (μαθητης θα λεω εφοσον μιλαμε για σχολειο η λεξη ''παιδι'' ειναι για αλλες καταστασεις) στο γραφειο κ να του εξηγησει καποια πραγματα, να του τα χωσει κ να φαει κ μια 3ημερη αποβολη.. ο μαθητης θυτης μια χαρα θα τα καταλαβει, αλλα αν εχει ''αχτι'' ενα συγκεκριμενο ατομο ενδεχεται να το επαναλαβει.. ειναι ακριβως η ηλικια εξαρσης της εφηβειας κ ορισμενοι μαθητες ειναι ασσυμαζευτοι.. θυμαμαι στο γυμνασιο π πηγαινα 3 κωλοπαιδα ειχαν κατεβασει σε ανυποπτο χρονο το παντελονι ενος συμμαθητη τους απο την Αλβανια.. φαγαν την γνωστη αποβολη κ δεν συνετιστηκαν.. μετα τους αλλαξανε σχολειο.. (αλλαγη σχολικου περιβαλλοντος).. ειμαι ομως σιγουρη οτι κ στο νεο σχολειο τα ιδια καναν κ μετα τους στειλαν ξανα αλλου κτλ κτλ..

στο λυκειο παλι τα πραγματα ειναι λιγο πιο αλλιως.. στην α και β λυκειου μπορει να υπαρξουν τσακωμοι μεταξυ μαθητων (θυμαμαι β λυκειου 2 αγορια ειχαν τσακωθει στο προαυλιο κ επεσε βρωμοξυλο για μια γκομενα, μετα αποβολη κ οι δυο), αλλα αμα τους καλεσει ο λυκειαρχης κ καλεσει κ τους γονεις τους κ συζητησουν ολοι μαζι ενδεχεται να βρεθει μια ακρη και να εξομαλυνθουν και οι 2 πλευρες.. τα παιδια π ελεγα στο παραπανω παραδειγμα λιγο καιρο μετα το περιστατικο ξαναγιναν φιλη κ η γκομενα εμεινε στα αζητητα.. καλα στη γ λυκειου επειδη ολοι ασχολουνται με τις πανελληνιες κ το αγχος του διαβασματος μετριαζονται τετοια περιστατικα, οχι οτι δν συμβαινουν..

επειτα παιζει ρολο κ το κινητρο.. πχ οταν 2 μαθητες τσακωνονται συνηθως κατι υπαρχει απο πισω.. εκει πρεπει να εστιασουμε κ γι αυτο θα επρεπε να υπαρχουν ψυχολογοι στα σχολεια κ κοινωνικοι λειτουργοι ωστε να βοηθανε τα παιδια στις μεταξυ τους σχεσεις ωστε να αποφευγονται τετοια φαινομενα καθως κ να παρεχουν ψυχολογικη υποστηριξη στα παιδια π δινουν πανελληνιες κ ειναι μες στο αγχος.. αυτα τα θεματα κατ εμε δεν ειναι δουλεια του λυκειαρχη ουτε το θεμα λυνεται με μια 3ημερη αποβολη, θελει περισσοτερο δουλεια, αλλα ειπαμε στην ελλαδα ειμαστε εχουμε μεινει πισω σ αυτα τα θεματα..

παντως γενικα στο σχολειο (γυμνασιο, λυκειο, δημοτικο) ειναι πιο σκληρα τα πραγματα στις σχεσεις των παιδιων.. ανταγωνισμος πχ για τα μαθηματα, για το απουσιολογιο κ αμα καποια στιγμη 2 κοπελες διεκδικητριες κ αυτο π λεμε '' οι 2 καλυτερες στην ταξη'' τις δεις να μαλλιοτραβιουνται στο προαυλιο, καλο ειναι να αρχισουμε να ανησυχουμε.. χρειαζεται ολος αυτος ο ανταγωνισμος? εχουμε κατι να χωρισουμε? γι αυτο επαναλαμβανω θα επρεπε να υπαρχουν ψυχολογοι στα σχολεια καθε βαθμιδας αλλα που..

στο γυμνασιο επαιζα σχεδον καθε μερα ξυλο. στη δευτερα ειδικα μου κολλουσαν συγκεκριμενοι συμμαθητες ταυτοχρονα (ο ενας ειναι πλεον νεκρος κι ευχαριστως θα κατουρουσα στον ταφο του) χωρις να τους εχω κανει τιποτα. μετα στο λυκειο ωριμαζεις λιγο, και υποτιθεται πλακωνεσαι μονο για σοβαρα πραγματα. εγω δε θυμαμαι να πλακωθηκα ποτε εκει, αλλα υπηρχε πολυ πιεση γιατι ηταν σαν φυλακη. για ψυχολογους ουτε λογος, δεν ειχαμε καν υπολογιστες στα δικα μου χρονια.

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

..........
παντως γενικα στο σχολειο (γυμνασιο, λυκειο, δημοτικο) ειναι πιο σκληρα τα πραγματα στις σχεσεις των παιδιων.. ανταγωνισμος πχ για τα μαθηματα, για το απουσιολογιο κ αμα καποια στιγμη 2 κοπελες διεκδικητριες κ αυτο π λεμε '' οι 2 καλυτερες στην ταξη'' τις δεις να μαλλιοτραβιουνται στο προαυλιο, καλο ειναι να αρχισουμε να ανησυχουμε.. χρειαζεται ολος αυτος ο ανταγωνισμος? εχουμε κατι να χωρισουμε? γι αυτο επαναλαμβανω θα επρεπε να υπαρχουν ψυχολογοι στα σχολεια καθε βαθμιδας αλλα που..

---

Σημερα το μπουλιγκ στα σχολεια θεωρειται προτερημα. Εχω ακουσει γονεις να καμωνονται οτι το παιδι τους κανει μπουλιγκ σε αλλα παιδια, με αλλα λόγια τους δημιουργει ψυχολογικα προβληματα. Στο μπουλιγκ το ξύλο δεν ειναι θεμα διαφορών/ανταγωνισμών πχ γκομενα, μαθηματα, παρεξηγησεις, απλα καποιος τους φατσαρει ο αδυναμος, το θυμα, το ατομο για πλακα, η φατσα για κολλημα, σιγουρα δεν τους εχει φταιξει σε κατι.
ΚΕΝΟ, αμα λες θα κατουρουσες στον ταφο του καταλαβαινω... σε σε παρεξηγω, μαλλο θα κανα και εγω το ιδιο στη θεση σου.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Σημερα το μπουλιγκ στα σχολεια θεωρειται προτερημα. Εχω ακουσει γονεις να καμωνονται οτι το παιδι τους κανει μπουλιγκ σε αλλα παιδια, με αλλα λόγια τους δημιουργει ψυχολογικα προβληματα. Στο μπουλιγκ το ξύλο δεν ειναι θεμα διαφορών/ανταγωνισμών πχ γκομενα, μαθηματα, παρεξηγησεις, απλα καποιος τους φατσαρει ο αδυναμος, το θυμα, το ατομο για πλακα, η φατσα για κολλημα, σιγουρα δεν τους εχει φταιξει σε κατι.
ΚΕΝΟ, αμα λες θα κατουρουσες στον ταφο του καταλαβαινω... σε σε παρεξηγω, μαλλο θα κανα και εγω το ιδιο στη θεση σου.

---

Γιαννη, δυστυχως σημερα ορισμενοι γονεις το θεωρουνε μαγκια να ειναι ο γιος τους (συνηθως για αγορια προκειται, διοτι τα κοριτσια οπως κ να το κανουμε δν εχουν την ιδια σωματικη δυναμη) ο γαμιας του σχολειου, ο μαγκας της ταξης κ αλλα τετοια χαζα.. λενε πχ στον κανακαρη "ΤΙΙΙΙ?? Τολμησε ο Νικος (λεω ενα ονομα) να σε προσβαλλει κ σε ειπε γκευ, πουσταρα? Η ο Μητσος σου φαγε τη γκομενα? Πηγαινε γιε μου αυριο κ δειξτους ποιος ειναι ο αντρας ο παντελονατος κ αμα τολμησει μετα εστω να σε ξανακοιταξει".. δυστυχως υπαρχουν πολλοι τετοιο γονεις, κ αυτο δυσχεραινει τα πραγματα, διοτι φαντασου ενας μαθητης να κανει κατι ακραιο εντος σχολικων οριων, να τον καλεσει ο λυκειαρχης για να του δωσει αποβολη κ να τον κανει επιπληξη (κ εδω ξαναλεω θα επρεπε να υπαρχει ψυχολογος ή κοινωνικος λειτουργος για αυτα τα θεματα κ οχι ο λυκειαρχης π επειδη ακριβως δν ξερει να χειριστει καταστασεις πολλες φορες κανει τα πραγματα χειροτερα), παει τα λεει λοιπον ο μαθητης στους γονεις, κ ερχονται οι γονεις κ κανουν φασαρια σε ολο το σχολειο για να μν αποβαλλουν τον κανακαρη τους.. τι να πεις.. :(

Και εγω βρεθηκα στο περιθωριο του σχολικου περιβαλλοντος απο τις πρωτες ταξεις του δημοτικου με αποκορυφωμα την 3η γυμνασιου σχεδον καθημερινο bullying ξυλο σπρωξιματα κλπ...ετσι με ειχαν μαθει και εμενα οι γονεις μου να ειμαι ηρεμος να μην δερνω τα αλλα παιδια ..αλλα εγω επιπλεων δεν μιλαγα στους καθηγητες γιατι φοβομουνα χειροτερα αντοιποινα ,εξω απο το σχολειο. Στον πατερα μου που το ειπα στο γυμνασιο μου λεγε γελωντας ελα ρε...που σε δερνουν ολοκληρο ανδρα (ειμαι ηψηλοσωμος).τελικα στην αρχη ειχα φοβιες οτι με παρακολουθουσαν οι συμαθητες μου εκτος σχολειου απομονωθηκα και ηρθαν ψυχωτικες ιδεες κατεφυγα και εγω οπως ενας αλλος φιλος στον αποκρυφυσμο μετα αλκοολ μετα ελαφρα ναρκωτικα και η ψυχωση εγινε οξεια στα 25 μου με φωνες παραληρημα τωρα ειμαι 39 και ακομα περνω φαρμακα και εχω παρερμηνιες αισθημα παρακολουθησης ιδεασμους κλπ.Τωρα δεν ξερω αν εφταιγε το bullying η ειναι κληρονομικη η ψυχωση ρωταω οποιον οποια ξερει... Αλλα το ηθικο διδαγμα ειναι οτι πρεπει να μαθουμε να μιλαμε και να καταφευγουμε σε ειδικους εγω ειμουν χρονια με ψυχωση και δεν πηγαινα σε γιατρο ειτε γιατι φοβομουν τα χαπια ειτε γιατι με απειλουσαν οι φωνες οτι θα με σκοτωσουν αν μιλησω για αυτες...Ευχομαι σε ολα τα παιδια γρηγορη ανναρωση..

Ρε παιδια δεν ειμαι υπερ της βιας αλλα επειδη ειδα πιο πανω που λετε για τους γονεις που λενε διαφορα στα παιδια τους.Δεν εχω παιδια και ουτε θελλω να κανω αλλα επειδη ξερω πως ειαι τα πραγματα ιδιαιτερα καποια σχολεια στο κεντρο ειναι σαν φυλακη.Μπαινεις πρωτη μερα και ολη σε κοιτανε λες και τους σκωτωσε την μανα.Εκει δεν μπορεις να κατσεις και να μιλησεις ουτε να πεις ειμαι κατα της βιας.Πρεπει να δειρεις καποιον για α σε σεβαστουν αλλιως θα εισαι μια ζωη ο βλακας που της τρωει.Προσωπικα λυπαμε που ειναι ετσι τα πραγματα ετσι ειναι η φυλακη και η συμπεριφορα των ζωων αλλα εγω στον γιο μου θα ελεγα πως απο το να τρωει ξυλο καλυτερα να τον φοβουνται.Δεν λεω να το παζει μαγκας αλλα οχι και να τον δερνουν.Επισης τετοιες καταστασης υπαρχουν και εκτος σχολειου σε διαφορες γειτονιες.

Ισχύει αυτό με το γυμνάσιο-λύκειο.
Στο γυμνάσιο έπεφτε πολύ ξύλο,εντός,εκτος σχολειου.
Με συμμαθητές η παιδιά από αλλα γυμνάσια.
Μετά δεν ξέρω τι παίζει,λύκειο,πέφτει ηρεμία.
Είναι το όνομα,"η φήμη",το ότι ωριμάζεις....
Δεν ξέρω,πάντως καμια σχέση.
Μπορεί και να είναι η έκρηξη τεστοστερόνης στα αγόρια,sta xronia gymnasiou12-15.
Ξαφνικά μεταλλάσσεσαι,αρχίζει να αλλάζει η φωνή,γίνεσαι γαϊδούρι κλπ.
Πάντως ναι,θα έπρεπε να βάλουν σιγά σιγά σε σχολεια,κοινωνικούς λειτουργούς και ψυχολόγους.
Χρειάζονται.

καλα αμα περιμενεις να δωσουν λεφτα για κοινωνικουςλειτουργους.Τα περισσοτερα λεφτα στην παιδεια επρεπε να πηγαινουν αλλα πανε αλλου.

Quote:

---

Originally Posted by elis

αδερφε εγω θα ηθελα να σε παρακαλεσω να πασ κ καμια πολεμικη τεχνη να ριχνεισ κ καμια ψηλη αμα χρειαστει δεν ειναι κακο ετσι για να παρεισ το αιμα σου πισω,φιλικα

---

Θέλω να σου λύσω την απορία ως προς το άλλο άκρο, δηλαδή τι θα γινόταν αν ασκούσες και εσύ βία και θα σου πω τίποτα απολύτως.
Αν και είμαι γυναίκα δεν διαφέρουν πολύ αυτά που ζήσαμε.
Εγώ ήμουν ένα παιδί με χωρισμένους γονείς μεγαλωμένο σε επαρχία, όπου με μεγάλωνε ο παππούς και η γιαγιά μου, οι γονείς μου ήταν μακριά.
Στην πρώτη, δευτέρα δημοτικού, δεν θυμάμαι, μία μέρα τσακώθηκα με ένα αγόρι και επειδή δεν τα έβγαζε πέρα άρχισε να φωνάζει το όνομα μου και ότι δεν έχω γονείς και όλα τα παιδιά τις τάξης το άκουσαν και τραγουδούσαν το ίδιο, δεν κάθισα όμως έτσι και το είπα στον δάσκαλο μου και τους έβαλε στην θέση τους ως προς αυτό το θέμα.
Στην πορεία ήμουν ένα πολύ αναπτυγμένο κορίτσι και το ψηλότερο της τάξης μου με αποτέλεσμα τα αγόρια να με κοροϊδεύουν με διάφορα υποκοριστικά να το πω, δεν καθόμουν όμως έτσι όποιος το έκανε αυτό τον έσπαγα στην κυριολεξία στο ξύλο, η φήμη όμως μεγάλωνε τα κορίτσια ζητούσαν βοήθεια όταν τους πείραζε κάποιο αγόρι κτλ. Μαζευόταν πολλά αγόρια και με βαρούσανε άλλα έπιανα δύο, τρεις και τους σάπιζα στο ξύλο με αποτέλεσμα κατά όλη την διάρκεια του δημοτικού όποιο αγόρι ήθελε να επιβεβαιωθεί ότι ήταν ατρόμητο τα έβαζε μαζί μου.
Δεν σήκωνα όμως ποτέ πρώτη χέρι όταν άρχισα να συνειδητοποιώ γιατί έλεγα δεν θα γίνω σαν αυτούς, το έκανα μόνο για άμυνα.
Άπειρες φορές με πήγαιναν στο γραφείο γιατί μπήκε μία δασκάλα και με είδε να έχω σαν γίγαντας δύο τρία αγόρια από κάτω και να τα βαράω, το θίξανε και στους δικούς μου και επειδή η γιαγιά μου παντρεύτηκε έναν άντρα σοβινιστή αισθανόταν περήφανη και μου έλεγε βάρα τους, βάρα τους, μπράβο μην τους αφήνεις να σε κοροϊδεύουν, (απωθημένα δικά της).
Σε πληροφορώ έγινα αποδεχτή έκανα παρέα μαζί τους μετέπειτα γιατί ήμασταν μία κλειστή κοινωνία, αλλά πάντα πίστευα ότι συνεχίζουν να με κοροιδεύουν από μέσα τους και απλά να φοβούνται μην τα βάλουν μαζί μου και χάσουν τον ανδρισμό τους.
Αυτό έγινε και στο γυμνάσιο με ένα παιδί που άκουσε για εμένα και είχε έρθει από άλλο σχολείο, όπου τις έφαγε και αυτός και ευτυχώς ήμουν κορίτσι και δεν το πολύ πίστεψαν αλλιώς θα είχα φάει αποβολή.
Με άλλα λόγια δεν θέλω να σου περιγράψω την γυναίκα σατράπη, αλλά την ίδια όψη με άλλη κατάληξη.
Έφτασα και εγώ να νομίζω ότι τα έχω ξεπεράσει όλα αυτά αλλά τελικά δεν είχα κάνει τίποτα.
Μου βγήκε μετά από πολλά χρόνια η ψύχωση στην πορεία, από καταθλίψεις που περνούσα και δεν έδινα βάση και κρίσεις πανικού.
Αλλά είχα μάθει να παλεύω και εκεί το πάλεψα.
Και επειδή έχω μακρυγορήσει, είναι να μην γίνεις στόχος με τον έναν ή το άλλο τρόπο από τα παιδιά δυστυχώς, ότι και να έκανες δεν θα άλλαζε τα πράγματα και ούτε την πορεία σου.
Είσαι μαχητής και να μην σκέφτεσαι αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, στο λέω εγώ τα ίδια αποτελέσματα θα είχες, μόνη μας αλλάζουμε την πορεία και το μέλλον.
Καλή συνέχεια στις σπουδές σου και σε ότι κάνεις.

Το Bullying μας απασχολούσε και μας απασχολεί ακόμη, πρέπει κάτι να κάνουμε για το φαινόμενο. Είδαμε αυτές τις μέρες τις αποκαλύψεις για τα μαρτύρια που περνούσε ο αγνοούμενος Βαγγέλης στην σχολή του στα Ιωάννινα, τον χτυπούσαν, τον κορόιδευαν, τον κλείδωναν στις ντουλάπες, του έκλειναν το νερό στις εστίες όταν έκανε μπάνιο και έμενε για πολύ ώρα με τη σαπουνάδα, του πετούσαν ποτήρια με νερό σε καφετέριες, τον εξευτέλιζαν συνεχώς.

Το φαινόμενο αυτό είναι πολύ σοβαρό και δυστυχώς διαδεδομένο, είναι ίσης αξίας με την ενδοοικογενειακή βία. Όπως υπάρχουν γυναίκες στο σπίτι τους που δέχονται εξευτελισμό και βία και φοβούνται και ντρέπονται να μιλήσουν, το ίδιο συμβαίνει και με τα θύματα bullying. Όταν δέχεσαι bullying γίνεσαι καταθλιπτικός, και όταν έχεις αυτό το συναίσθημα ακόμη περισσότερο ντρέπεσαι και δεν αισθάνεσαι καλά για να μιλήσεις και να το αποκαλύψεις στους γονείς σου ή στο διευθυντή του σχολείου ή της σχολής στην περίπτωση του δύστυχου Βαγγέλη.

Συχνά στην ανώριμη κοινωνία μας ο καλός ταυτίζεται με τον χαζό, ενώ οι πραγματικοί χαζοί είναι όσοι το παίζουν μάγκες (οι θύτες), διότι η συμπεριφορά τους είναι ανόητη, παράλογη και έχει έλλειψη συναίσθησης. Φυσικά έλλειψη συναίσθησης μόνο οι ψυχοπαθείς έχουν. Όλοι αυτοί οι ψευτόμαγκες είναι ψυχοπαθείς, χρειάζονται βοήθεια από ψυχολόγους/ψυχίατρους και φυσικά ποινή φυλάκισης ώστε να συμμορφωθούν.

Πρέπει να ξυπνήσουμε στην Ελλάδα για το φαινόμενο αυτό! Να ξυπνήσουμε σημαίνει όχι απλά να το γνωρίζουμε, αλλά να δραστηριοποιηθούμε ώστε να το πολεμήσουμε.

Μόνο η Νορβηγία άκουσα ότι έχει βρει λύση, κάνοντας μεταρρυθμίσεις στην παιδεία το καταπολέμησε.
Στην Ελλάδα δυστυχώς είμαστε πολύ πίσω, αν σκεφτεί κανείς ότι ένα μέρος των ψηφοφόρων, ψήφισε πάλι το "Κόμμα του Bullying", δηλαδή την Χρυσή Αυγή. (Ο Φασισμός και ο Ναζισμός πάντα στηρίζονταν στην τρομοκρατία και στον εκφοβισμό των πολιτών!)

Σελλυ τι ιδεες εχεις υποψη σου για την καταπολεμηση του φαινομενου? Και θα σου κι εγω.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Σελλυ τι ιδεες εχεις υποψη σου για την καταπολεμηση του φαινομενου? Και θα σου κι εγω.

---

Καταρχάς με λένε Χριστίνα, οπότε λέγε με, αν επιθυμείς, με το κανονικό μου όνομα, είναι καλύτερο από το Σέλλυ! χαχαχαχαχα

Τώρα στο θέμα μας, έχω να προτείνω τα εξής για την αντιμετώπιση του φαινομένου, χωρίς να είμαι βέβαια ειδική:

Πρώτον και βασικότερο είναι η ενημέρωση. Είναι ένα φαινόμενο που παρουσιάζεται σε όλο τον πλανήτη και υπάρχουν χιλιάδες περιστατικά, πρέπει να διδάσκεται στα παιδιά από το δημοτικό ώστε να το αναγνωρίζουν άμεσα και να το καταγγέλλουν. Με την ενημέρωση τα θύματα θα νιώθουν λιγότερη ντροπή διότι θα έχουν διδαχτεί ότι δεν είναι τα μόνα άτομα που το βίωσαν αυτό, συχνά ένα παιδάκι επειδή δεν έχει την εμπειρία της ζωής, πιστεύει ότι του συμβαίνει μόνο σε αυτό το bullying, έτσι αισθάνεται μόνο του και δεν βλέπει το θέμα πιο σφαιρικά, με την ενημέρωση θα λυθεί αυτό. Με την ενημέρωση, το παιδί θα κατανοεί ακόμη ότι μέσα σε μερικές ώρες ή μέρες, τα βάσανά του μπορούν να τελειώσουν και να βρεθούν λύσεις! Φυσικά και οι γονείς πρέπει να ενημερωθούν στο πώς να αναγνωρίζουν σημάδια σχολικού εκφοβισμού, πχ αν δουν μελανιές στο σώμα του παιδιού (συχνά στις πολύ μικρές ηλικίες κλοτσάνε τα πόδια των άλλων παιδιών), αν δουν αλλαγές στην διάθεση του παιδιού κτλ. Επίσης είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι τα περισσότερα θύματα είναι αγόρια, θυμάμαι μικρή που υπήρχαν τέτοια φαινόμενα και στο σχολείο μου, αλλά εμάς παρατήρησα ότι δεν μας πείραζαν επειδή ήμασταν κορίτσια, οι νταήδες έβρισκαν πάντα ως θύμα κάποιο αδύναμο αγόρι. (Αισθάνομαι τώρα ένοχη που δεν προσπάθησα τότε να καταγγείλω το φαινόμενο στους αρμόδιους και ζητάω συγνώμη γιατί θα μπορούσα να βοηθήσω κάποιον συμμαθητή μου που ντρεπόταν να μιλήσει, αλλά η αλήθεια είναι ότι και τα κορίτσια φοβόμασταν μη γίνουμε τα επόμενα θύματα και για αυτό σιωπούσαμε δυστυχώς).

Δεύτερον είναι σημαντικό να υπάρχει σωστή επιτήρηση από τους δασκάλους και τους καθηγητές στις αυλές και στις περιοχές του σχολείου που δεν είναι εύκολα προσβάσιμες με ένα βλέμμα. Το bullying εννοείται ότι δε γίνεται ποτέ μπροστά στην παρουσία των δασκάλων, αλλά γίνεται στις αυλές ή σε μέρη που δεν μπορούν να επιτηρηθούν σωστά. Είναι σημαντικό λοιπόν να είναι προϊδεασμένοι οι εκπαιδευτικοί και να επιβλέπουν τα πάντα. Αν παρατηρήσουν κάτι να το κάνουν θέμα στο σύλλογο καθηγητών, στο σύλλογο γονέων/κηδεμόνων και να μιλήσουν με τους γονείς των παιδιών. Δυστυχώς όλες τις προηγούμενες δεκαετίες οι δάσκαλοι δεν έδειχναν αυτό το ενδιαφέρον, αλλιώς το φαινόμενο δε θα είχε πάρει τέτοιες διαστάσεις.

Τρίτον κάθε σχολείο πρέπει να έχει μια ψυχολόγο, δε θέλω να φανώ “ρατσίστρια”, αλλά καλύτερα να είναι πάντα γυναίκες οι ειδικοί, λόγο των μητρικών ένστικτων τους θα λειτουργούνε καλύτερα αρχετυπικά, ώστε τα παιδιά να τις προσεγγίζουν πιο εύκολα για συμβουλές και υποστήριξη στο γραφείο τους. Επίσης η επιλογή γυναικών ως ψυχολόγους είναι καλύτερη, επειδή λόγο των ορμονών μας αλλά και της κατασκευής μας, τα περιστατικά παιδεραστίας είναι πολύ σπάνια από γυναίκες. (Δεν θέλω να επεκταθώ περισσότερο πάνω σε αυτό, νομίζω έγινα κατανοητή). Η ψυχολόγος θα συζητά με τα παιδιά, και αν κάποιο θέμα πάρει μεγάλη έκταση θα συζητά και με τους γονείς για να διαπιστώσει για παράδειγμα αν το περιβάλλον του σπιτιού προάγει τη βία, άλλωστε πολλοί θύτες βιώνουν ένα άσχημο κλίμα στο σπίτι και έχοντας τα ίδια τα παιδιά ψυχολογικά προβλήματα, βρίσκουν τα θύματά τους και τα γεμίζουν και αυτά με ψυχολογικά θέματα.

Τέταρτον προτείνω την χρήση καμερών ασφαλείας, μέσα στις τάξεις και στις αυλές, που θα επιτηρούν τα παιδιά, τα αρχεία από τα βίντεο δε θα αποθηκεύονται για πολλές ημέρες, αλλά θα δίνουν τη δυνατότητα να κάνει πιο εύκολα καταγγελίες ένα παιδάκι. Θα διδάσκονται τα παιδιά ότι για το παραμικρό που παρατηρήσουν να συμβαίνει, πρέπει να κάνουν αναφορά το γεγονός, αν θέλουν και ανώνυμα, και το υλικό της κάμερας θα το μελετά η ψυχολόγος του σχολείου. Βέβαια, θα μπορούσε η ψυχολόγος του σχολείου από το γραφείο της να παρακολουθεί συνεχώς τις κάμερες και να επεμβαίνει όταν χρειάζεται.

Πέμπτον είναι σημαντικός ο ακτιβισμός όλων μας, διότι για να εφαρμοστούν τα προηγούμενα βήματα πρέπει να στείλουμε επιστολές, e-mail, να κινητοποιηθούμε μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα και να προτείνουμε τις ιδέες μας για την καταπολέμηση του φαινομένου!!!!

Στο μέλλον, όταν θα γίνω μητέρα, θέλω τα παιδιά μου να πηγαίνουν σε ένα ασφαλέστερο σχολείο που θα διασφαλίζει την ψυχοσωματική υγεία τους, οπότε πρέπει να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου για ένα καλύτερο και ισορροπημένο μέλλον.

Θα ήθελα να ακούσω και τις δικές σου προτάσεις, Kerasi !!! Αν σε κάτι διαφωνείς, είναι καλό να μου το πεις, άλλωστε κανένας άνθρωπος δε κατέχει την απόλυτη αλήθεια πιστεύω, πχ για το θέμα των καμερών δεν είμαι απόλυτα σίγουρη αν είναι καλή λύση, αλλά πιστεύω αν εφαρμοστεί σωστά δεν θα υπάρχει παραβίαση του προσωπικού απορρήτου και άλλα σχετικά ζητήματα. Τώρα που δεν έχει κάμερες, οι δάσκαλοι στα διαλλείματα λείπουν από την τάξη και ορίζουν κάποια παιδιά ως επιμελητές της τάξης, όμως αυτό δε βοηθάει ποτέ, διότι πάντα καλύπτουν τους νταήδες και κάνουν τα στραβά μάτια! Αυτό θυμάμαι ότι γινόταν στα σχολικά μου χρόνια, έτσι οι νταήδες/ψευτόμαγκες βρίσκουν ελεύθερο το πεδίο για να κρύψουν πχ πράγματα κάποιοι παιδιού ή για να το χτυπήσουν. Αν υπήρχαν κάμερες στην τάξη θα είχε λυθεί το πρόβλημα!

Σελλυ θα σου απαντησω αλλα μια ερωτηση πρωτα, μηπως εισαι φιλολογος? Δεν ξερω αν εισαι αλλα οι φιλολογοι σου θα χανε τρελαθει με τις εκθεσεις σου πιστευω!:p

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Σελλυ θα σου απαντησω αλλα μια ερωτηση πρωτα, μηπως εισαι φιλολογος? Δεν ξερω αν εισαι αλλα οι φιλολογοι σου θα χανε τρελαθει με τις εκθεσεις σου πιστευω!:p

---

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Πλάκα-πλάκα, στην έκθεση έβγαλα το μεγαλύτερο βαθμό στις πανελλαδικές!

Με ενθουσιασμό μπορώ να σου απαντήσω, ότι έπεσες κοντά στην εκτίμησή σου, μελλοντική συγγραφέας είμαι (γεμάτη φαντασία και συναίσθημα), έχω ξεκινήσει εδώ και καιρό να γράφω παράλληλα δύο βιβλία με διαφορετικές ιστορίες, το πότε θα τα τελειώσω είναι άγνωστο. Αυτό βέβαια είναι το χόμπι μου και όχι η κύρια δουλειά μου.

Τελείωσα Πανεπιστήμιο, αλλά όχι φιλόλογος! Ευτυχώς, διότι οι φιλόλογοι “πεινάνε” πολλά χρόνια μέχρι να διοριστούνε στην Ελλάδα.

Δε θέλω να δώσω περισσότερες πληροφορίες για μένα, ας αφήσω και λίγο μυστήριο να πλανάται στον αέρα…

Επιμένεις να με αποκαλείς Σελλυ, εσύ! χαχαχαχαχα :p

Συμφωνω με την ενημερωση και εκπαιδευση των εκπαιδευτικων πανω στο φαινομενο , καθως και στην υπαρξη παιδοψυχολογου στα σχολεια. Δεν θεωρω σωστο την τοποθετηση καμερων σε γενικες γραμμες στα σχολεια γιατι παραβιαζουν την ιδιωτικοτητα. Εαν ειναι να κανουμε τα σχολεια φυλακες υψιστης ασφαλειας , ας κανουμε και ολο τον υπολοιπο κοσμο.

Οσο για το αν ο παιδοψυχολογος ειναι παιδεραστης , ναι μπορει να υπαρξει αυτη η περιπτωση , αλλα δεν εχει κανενα νοημα να φοβομαστε και την σκια μας τοσο ως ατομα , οσο και ως κοινωνια. Πιστευω επισης οτι δεν ειναι η ελλειψη χωρων τοσο το γεγονος που τα παιδια μενουν κλεισμενα σπιτι τους (αλανες) , ουτε η σημερινη τεχνολογικη προοδος , αλλα αυτος ο διαχυτος φοβος για την υπουλη κοινωνια γυρω μας. Ναι ο κινδυνος ειναι υπαρκτος , παντα ηταν.