Νοβια καλυτερα μονη και με την αξιοπρεπεια σου παρα με το φιλο σου , ειλικρινα δεν αξιζει.
Printable View
Νοβια καλυτερα μονη και με την αξιοπρεπεια σου παρα με το φιλο σου , ειλικρινα δεν αξιζει.
Επειδη ο ενας απο τους δυο παντρεμενους ειναι ναυτικος σχεδον τους μισους μηνες λειπει η παρεα εβγαινε σχεδον σαν παρεα εργενηδων. Τον τελευταιο καιρο που ειχαμε σχεση με το φιλο μου, ειχε κατσει για περισσοτερο χρονο εκτος καραβιου κι ετσι η δομη της παρεας αλλαξε ημασταν 3 τα ζευγαρια κι ο αλλος που ηταν χωρις σχεση ειχε ψιλοστραβωσει και απομακρυνθει. Γενικως απ' οτι καταλαβα η παρεα ηθελε να παρεμβανει σε ολα. Ενιωθα λες και τη σχεση την ειχαμε ολοι μαζι ειχα χασει τον εαυτο μου εκει μεσα. Στην αρχη δεν αντιδρουσα σε καποια πραγματα που μ' ενοχλουσαν, μετα αρχισα να του κανω παραπονα για καποια πραγματα κι οταν ειδα μια δυο τρεις να μην αντιδρα, αρχισα να το παιρνω πανω μου το θεμα εκει πια μπηκα μαυρη λιστα και ο ψυχολογικος πολεμος ηταν πολυ εντονος... τοτε ηταν που ενας φιλος του εθεσε βετο να μη με φερνει μαζι οταν ειναι κι εκεινος εκει. Τσακωθηκαμε, με εβρισε μπροστα τους λες και η ευθυνη ηταν δικη μου. Αυτο ηταν και το αποκορυφωμα. Ξεκοψαμε και ειναι οριστικο απο μενα τουλαχιστον.
Θα μπορουσα να το κανω αυτο αλλα μπηκαν πολυ βιαια αναμεσα μας. Να σκεφτεις περσυ που εργαζομουν και οταν σχολαγα πηγαινα απο το σπιτι του το εναν φιλο του τον εβρισα παντα εκει, πρωι, μεσημερι, βραδυ και δεν εκανε μονος του να φυγει. Περσυ στα γενεθλια του τον ρωταω θα ερθουν τα παιδια σημερα κι αν ναι πες μου τι ωρα γιατι θελω να ερθω σπιτι καποια στιγμη που θα ειμαστε μονοι μας. Μου λεει ελα το μεσημερι και θα ειμαι μονος. Παω εκει με δυο ποτηρια σαμπανια και μια τουρτα να του κανω εκπληξη. Μπαινω μεσα και μου λεει με πηραν τα παιδια και θελουν να ερθουν αλλα δε θα τους ανοιξω. Σε κανα τεταρτο κατεφθασαν κι αρχισαν να του χτυπουν τα κουδουνια, δεν ανοιγε κι αρχισαν να τον καλουν στο τηλεφωνο και του λεω κι εγω ανοιξε. Ξενερωσα με τη μια.Quote:
Originally Posted by swaggy97
Αυτο πιστευω κι εγω γι' αυτο και το εκοψα. Αν και αργησα βεβαια αλλα δεν πειραζει καλλω αργα αρα ποτε.Quote:
Originally Posted by betelgeuse
Στην αρχη τσατιζομουν με τους φιλους του μετα καταλαβα οτι την ευθυνη την ειχε αυτος και τωρα που το σκεφτομαι ακομη καλυτερα την ευθυνη τελικα περισσοτερο απ' ολους την ειχα εγω που το δεχτηκα για οσο διαστημα το δεχτηκα γιατι απο τον Οκτωβριο και μετα που ειχα και καποια προβληματα υγειας απομακρυνθηκα μονο μ' εκεινων κρατουσα μια επαφη αλλα ωρα τερμα κι αυτη.
Απλα ειναι που ειναι μεσα σ' ολα τ' αλλα κι αυτο και δεν εχεις εναν ανθρωπο ν' ακουμπησεις τουτες τις ωρες. Δεν πειραζει, μου κληρωσε το δυσκολο δρομο ο Θεος για καποιο λογο. Δε με νοιαζει, αρκει να 'μαι καλα εγω κι ολα θα τα φτιαξω. Καποιος ανθρωπος θα βρεθει και για μενα σωστος.
Χμ, βλέπεις όμως που τελικά ο τίτλος σου 'στα καλά καθούμενα' ζαλάδες κλπ δεν ισχύει? Γιατί κάθε άλλο παρά 'καλά καθούμενα' είναι τα πράγματα στην καθημερινότητα σου. Άρχισε με ένα καλό ξεκαθάρισμα σε όσα σε επιβαρύνουν αντί να σε κάνουν να νιώθεις πιο ανάλαφρη. Για τον (πρώην?) φίλο σου τι να πω... τι να τους κάνεις τους εχθρούς! Για την οικογένεια όμως νόβια, νομίζω είναι πολύ σημαντικό να απενοχοποιηθείς και να κοιτάξεις λίγο εσένα, γιατί όσο και να θέλουμε, χρειάζεται να είναι κι οι άλλοι λίγο συνεργάσιμοι...
Εχεις δικιο σχεδον με αρρωστησε η κατασταση αυτη. Απ' την αλλη η ενοχη μου σε σχεση με την οικογενεια ειναι οτι επειδη απο χρονια ταλαιπωρουμαι απ' το προβλημα αυτο τους εχω ταλαιπωρησει κι αυτους. Ειναι σα να εχουν ενα αναπηρο παιδι. Γιατι εγω απ' οταν επαθα τα προβληματα με τις κρισεις πανικου και την αγοραφοβια εχασα τη λειτουργικοτητα μου ως ανθρωπος. Ειχα ψυχικη ανεπαρκεια απο εκει κι επειτα. Ημουν ενα ατομο εξαρτημενο απο τους αλλους για παρα πολλα χρονια και μεχρι σημερα.Quote:
Originally Posted by marina38
δεν μιλάς με κάποιον συγκεκριμένα, πίσω από τις γραμμές είναι ψυχικής υγείας. μπορείς να μιλήσεις όσο θέλεις. είναι σαν να κάνεις ψυχανάλυση από το τηλέφωνο. εμένα με ανακούφιζε πολύ αυτό. δοκίμασε το μια φορά και αν δεν σου κάνει , μην το ξαναπροσπαθήσεις. έχεις πάντως πολλά να πεις για να βγουν από μέσα σου. μην μασάς ,όλα λύνονται. σήμερα η ψυχολόγος μου είπε ότι ευτυχώς που έχουμε τα συμπτώματα για να αναγνωρίζουμε το πρόβλημα,να κατάλαβαίνουμε δηλαδή ότι κάτι δεν πάει καλά.ότι χρειαστείς μπορείς να μου στείλεις και προσωπικό μήνυμα.θα χαρώ να σε βοηθήσω.
ωραια αφου τελειωσεσ με τον φιλο σ κοιταξε τον εαυτο σ γ λιγο καιρο..κανε κατι γ εσενα..οσο γ τισ ενοχεσ σ σε σχεση με την οικογενεια σ κανεισ λαθοσ..σκεψου να ειχεσ ενα παιδι π να ειχε προβλημα οπωσ εσυ τωρα...εν θα το αγαπουσεσ τ ιδιο? εν θα προσπαθουσεσ γ αυτο? εν θα του στεκοσουν? σε καμια περιπτωση εν θα το κατηγορουσεσ...ειν μεσα στα "καθηκοντα" των γονιων μασ ολα αυτα...εν ειμαστε βαροσ οποιο προβλημα κ να εχουμε...
Ερχεται το κλουβιο παλι. Μολις τωρα ξεκιναει μια κριση πανικου..... Θε μου κανε να περασει γρηγορα και να ειναι ηπια.
εν ξερω αν πετυχει αλλα οταν σ ερχονται κρισεισ πανικου σκεψου κατι π σ χαλαρωνει..ακουσε κλασικη μουσικη η βαλε ηχουσ τησ θαλασσασ κυμματα κ σχετικα αν σ βοηθανε..κλεισε τα ματια σ ξαπλωσε στ κρεβατι σ παρε βαθιεσ ανασεσ και ονειρεψου κατι ομορφο χωρισ να κοιμηθεισ...ισωσ χαλαρωσεισ κ σ βοηθησει αρκετα να τ 3επερασεισ..καθε φορα π ερχεται μ τετοια κριση χαλαρωσε και θα φευγει...
Σ' εμενα η προσπαθεια να χαλαρωσω λειτουργει ψυχαναγκαστικα. Οσο παιρνω αναπνοες τοσο πιο εντονα το νιωθω. Ευτυχως δεν κορυφωθηκε η κριση ξεκινησε αλλα εμεινε εκει. Τωρα εχω πολυ εντονο πονοκεφαλο και κατι τσιμπιες στην καρδια. Νευροφυτικα ειναι αυτα;;;
Εχει και μια παλιοζεστη.
εν ειμ γιατροσ γ να ξερω τ ακριβωσ παθαινεισ αλλα ψαξε τι σ φερνει σ αυτην την κατασταση..? καποια γεγονοτα αναμνησεισ ενοχεσ επειδη εν εχεισ κατι να κανεισ..? κανε ντουζ και αυτο βοηθαει...διαβασε ακομα κ βιβλια αν σ αρεσουν...δεσ ταινια κ γενικα γεμισε την μερα σ γ να 3εχαστεισ κ να μην τ νοιωθεισ...