Printable View
Ακου τον εαυτό σου, μίλα μ' εσένα, είναι δική σου αυτή η στιγμή...
Σε μια παρόμοια στιγμή, αρχές καλοκαιριού, ξυπνούσα το πρωί, με φρόντιζα και μετά ακολουθούσα την πορεία του φωτός μέχρι το βράδυ. Απολάμβανα τον κάθε ήχο της καθημερινότητας, έτσι έμαθα από τότε να αντιλαμβάνομαι την ώρα χωρίς να κοιτώ το ρολόι!!!
Είναι κάτι σαν ανασύνταξη δυνάμεων ή οικονομία δυνάμεων.
Σου ευχομαι το καλύτερο :-)
Συνήθεια, ναι είναι τραγικό να χρειάζεται να μάθουμε απ' την αρχή να ζούμε, επειδή ούτε η οικογένεια μπόρεσε αυτό να το διδάξει σωστά, ούτε κι η κοινωνία ήταν
ικανή να προσφέρει την απαραίτητη γνώση, για να μην καταφεύγουμε σε υποκατάστατα... Θέλω να πω, ότι πολλές φορές, η προτροπή για ειδικό δεν γίνεται
μόνο στην περίπτωση, που ο άλλος δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει στην καθημερινότητά του και χρειάζεται άμεσα βοήθεια, αλλά και στις περιπτώσεις που
θέλεις μια καλύτερη σχέση με σένα, που θέλεις να πάρεις απαντήσεις... και να ερμηνεύσεις συμπεριφορές... Είναι ένα είδος βασικής εκπαίδευσης, που καμιά σχέση
δεν έχει με την εκπαίδευση στο θρανίο, που όπως είπε κι ο Καστοριάδης, "όχι μόνο ουσιαστική παιδεία δεν προσφέρει, αλλά για τους εκπαιδευτικούς έχει γίνει
αγγαρεία προς το ζην, ενώ για τους μαθητές έχει καταντήσει μια βαρετή υποχρέωση". Μαθαίνεις ξανά πως να ζεις, αλλά τώρα με ποιότητα, γιατί γνωρίζεις ότι
δεν χρειάζεται πιά να φοβάσαι... τον εαυτό σου!
Χαίρομαι πολύ για σένα και που κατάφερες να ισορροπήσεις. Σου εύχομαι πάντα ό,τι το καλύτερο! :-)
Μαρκέλα, όντως όσοι δεν ειχαν την τυχη της καταλληλης παιδειας πελαγοδρόμησαν και ταλαιπωρηθηκαν αρκετα στη ζωη τους, και λογω του οτι αυτο αφορα νεανικα κυριως χρονια εχασαν σημαντικες ευκαιριες στη ζωη τους που δυσκολα στο εξης επανακτωνται ακομα κι αν απεκτησαν πλεον την καταλληλη παιδεια ή ειχαν την καταλληλη στηριξη ειδικου. Αρκετοι απ αυτους κουράστηκαν για να κερδίσουν αυτα που ονομαζεις υποκατάστατα, εχασαν χρονια και δυναμεις ασχολουμενοι μ αυτα. Τι δυναμεις και χρονικα περιθωρια τους απεμειναν τωρα που επιτελους βρεθηκαν στο σωστο δρομο..?
Η ευστροφία και η νοημοσύνη απο μονες τους δεν αρκουν, το ατομο εξαρχης πρεπει να βρεθει με τους καταλληλους ανθρωπους για να πάρει αυτο που λες ουσιαστική παιδεια, γιατι οσο κι αν διεθετει τα πρωτα εχει αναγκη απο κατευθυνσεις και θετικα βιωματα απο καταλληλους ανθρωπους, αλλιως θα ταλαιπωρηθει στη συνεχεια. Κι οσο περισσοτερη ευστροφια και νοημοσυνη διαθετει τοσο πιο μεγαλη θα ναι η δυστυχια που θα νιωθει συνειδητοποιόντας το μέγεθος της απώλειας.
Συνηθως υποκαταστατα και φαντασια φτιαχνουν ενα μειγμα για να ζουμε ευτυχισμενοι μακρια απο την αληθινη πραγματικοτητα μας.
Καλη σου μερα!!
Γειά σου Γιάννη μου!
Νομίζω ότι οι περισσότεροι τελικά έχουμε κενά παιδείας και σίγουρα εκτός από το παραμελημένο εκπαιδευτικό σύστημα, υπάρχει και σκοπιμότητα...
Παρ' όλα αυτά πιστεύω ότι ποτέ δεν είν' αργά! Ότι τίποτα δεν πάει χαμένο! Ότι ακόμα κι οι πιο οδυνηρές εμπειρίες, μπορεί να μας κάνουν δυνατούς!
Ότι αυτό που ζούμε τώρα, μάλλον και χωρίς να φταίμε, άσχετα αν δεν μας αρέσει, ίσως κιόλας ασυνείδητα να το έχουμε επιλέξει...
Κι ότι η μόνη σημαντική απώλεια είναι ο θάνατος. Για οτιδήποτε άλλο, εναλλακτικές λύσεις πάντα θα υπάρχουν.
Τελικά καταλήγω, πως αυτό που έχει σημασία είναι νάχουμε μια καλύτερη σχέση πρώτα με τον εαυτό μας και για να παραμένουμε δυνατοί, ώστε να ξεπερνάμε
πότε-πότε την πραγματικότητά μας, αλλά βέβαια για να μπορούμε να έχουμε κι ένα καλό σχετίζεσθαι.
χαχαχα... ναι, έχεις δίκιο, τώρα το πρόσεξα. Υπερβολικό σαν απαίτηση από τη μεριά της θεματογράφου, αλλά όταν το πρωτοδιάβασα χαμογέλασα και το προσπέρασα, εκλαμβάνοντάς το ως χαριτωμένη προσπάθεια να εκβιάσει το ενδιαφέρον. Μνημόνιο, αν προσπαθήσουμε να παίρνουμε τον εαυτό μας και τους άλλους λιγότερο στα σοβαρά και με λίγο περισσότερο χιούμορ, θα περάσουμε όλοι καλύτερα και θα κάνουμε τη ζώή μας πιό ευχάριστη..:)Quote:
Originally Posted by mnimonio
Παντως ουδεις χαιρεται με τα προβληματα του αλλου εδω μεσα..Καλα κανεις και τα προσπερνας εσυ,εμενα μου την δινουν ομως τετοιες χαριτωμενιες :) Καλο μεσημερι.Quote:
Originally Posted by nick cave
Σε καταλαβαίνω. Σκέψου όμως, σε ποιόν κάνουμε κακό όταν επιτρέψουμε σε κάποια πράγματα να μας χαλάσουν τη διάθεση? Μόνο στον εαυτό μας.Quote:
Originally Posted by mnimonio
Καλό μεσημέρι.
θα συμφωνησω με ολους σχεδον τους προλαλησαντες.Quote:
Originally Posted by mnimonio
συναισθηματικα ομως ειμαι κοντα στην απαντηση του μνημονίου.
αφηνοντας στην ακρη ομως τις εριδες και τον αλληλοσπαραγμο κι επειδη εχω σκεφτει πολλες φορες το θεμα στην γενικη του διασταση (και οχι σχετικα με τον καημο του μελους συνηθεια, που οταν θυμαται προσβαλλει τα μισα μελη του φορουμ κι οταν ξεχναει ζηταει συμπαρασταση στις χαρες της) ,
εχω να συμπληρωσω οτι η συμπαρασταση στην χαρα ερχεται μονο απο φιλους η εστω απο ιντερνετικους φιλους. πρεπει δηλαδη να εχουν αναπτυχθει καποιοι υποτυπωδεις εστω, δεσμοι.
ας αναλογιστει ο καθενας με σχετικους προληματισμους αν εχει αναπτυξει τετοιους δεσμους εδω μεσα και μετα ας πιασει το μοιρολοι...
αντιθετα, η συμπαρασταση στο προβλημα δεν γινεται μονο απο συμπαθεια οσων συμπασχουν, αλλα και γιατι ενα προβλημα εχει και λυση. οποιος συντρεχει προσπαθει να ΒΟΗΘΗΣΕΙ περα απο το να συμπαρασταθει, ειτε πασχει και συμπασχει, ειτε οχι.
κατα την γνωμη μου η συμπαρασταση στην χαρα, θελει εναν βαθμο συνδεσης μεγαλυτερο απ οτι στην λυπη και ειναι το βασικο crush test για τα ειλικρινη αισθηματα των φιλων μας...
Πολύ εύστοχα θυμίζεις τα αυτονόητα. Αυτονόητα γι' αυτούς που βλέπουν πέρα από τη μύτη τους...Quote:
Originally Posted by Remedy
Ακριβώς...Συμφωνώ σε όσα λές αλλά θα μείνω σε αυτό και θα μιλήσω για εμένα για να μη φανεί ότι το λέω προσωπικά για κάποιον.Ίσως είμαι κι εκτός θέματος αλλά νιώθω την ανάγκη να το πω ..και κατά κάποιο τρόπο έχει να κάνει με αυτό που είπε η συνήθεια ότι δηλαδή θελουμε να έχει προβληματα ο άλλος και γουστάρουμε την άσχημη φάση του.Quote:
Originally Posted by Remedy
Συνήθεια όταν είχα πρόβλημα (το οποίο παίζει και να έχω και δε το έχω ξεπεράσει στο 100% αλλά δε μου μένει πολύ ακόμη μέχρι το 100%) ανακυκλωνόμουν,είτε μόνος είτε μέσα από συζητήσεις με άλλους,στα ίδια πραγμάτα.Δηλαδή οι συζητήσεις το μόνο που κάνανε ήταν να προσφέρουν παρηγοριά.Φυσικά και είναι μια βοήθεια αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι λύση.Δεν χτυπάς το πρόβλημα στη ρίζα του αν δεν κάνεις την αυτοκριτική σου και την σωστή ανάλυση των πραγμάτων.Οπότε αυτό που θέλω να σου πω είναι ότι πολλές φορές ίσως ακούγοντε πράγματα τα οποία δε μας αρέσουν και σε συνδιασμό με την κακή ψυχολογική μας κατάσταση μας κάνουν χειρότερα.Οπότε εκεί υπάρχει η λογική αντίδραση του θυμού.Ξέσπασμα στους άλλους που στην ουσία δε μας φταίνε,αλλά εκείνη την ώρα μας φαίνεται ότι μας προκαλούν.Στην ουσία ψάχνουμε μια αφορμή για να ξεσπάσουμε.Οπότε στα προβλήματά μας,καλο είναι να μην ψάχνουμε παρηγοριά γιατί ποτέ δε θα μπορέσουμε να τα λύσουμε.Αυτό που πρέπει να ψάχνουμε είναι ΛΥΣΗ οπως πολύ σωστά ανέφερθηκε ο Remedy,άσχετα αν οι αλήθειες μας πληγώνουν.Πρέπει να μάθουμε να τις δεχόμαστε για δικό μας καλό κι οχι να περιμένουμε να ακούσουμε αυτά που θέλουμε (η παρηγοριά που λέγαμε).Οπότε άλλο λύση κι άλλο παρηγοριά.Εχει μεγάλη διαφορά.
Όσο για αυτό που είπες,για το ότι γουστάρουμε την κακή φάση του άλλου,έχω να σου πω ότι κάνεις μεγάλο λάθος (αν και είπα να μη το σχολιάσω,γιατί το είδα και χαμογέλασα) γιατί εδώ μεσα ο ένας βοηθάει τον άλλο.Είσαι σε φορουμ ψυχολογίας,όχι σε φόρουμ γνωριμιών,οπότε δεν είσαι η μόνη που έχει πρόβλημα κι αυτό είναι ένας ακόμη λόγος να ελέγχεις τα συναισθήματά σου,γιατί δε γνωρίζεις το πως μπορεί να νιώθει ο άλλος εκείνη τη στιγμή που σου τα γράφει.Αυτά είχα να σου πω :)
ωχ και βαχ... μια κουβέντα είπα και την περάσατε απο τα χίλια και δυο κύματα ... είπαμε της γριάς να χ..σει κι αυτή ξεκολιάστηκε . Φιλαράκια, δεν έχω προσωπικά με κανέναν , τουναντίον είμαι χαρούμενη που ανταλλάσσω τις απόψεις μου, τώρα, εαν ο καθείς μέσα στην καθημερινότητά του θέλει να έχει άποψη και να κάνει τον ειδικό είναι κάτι που μπορώ να καταλάβω.μπορεί να μπαίνω μια φορά στο τόσο, αλλά καταλαβαίνω την εμμονή αυτού που είναι καθημερινός και κριτής σαν κι όχι ως, άλλος φαροφύλακας.
Μην κατακρινεις αυτο που κανεις και εσυ..Μην το καλυπτεις με ωχ και βαχ και χιλια δυο κυματα..Ξερεις καποιοι σου απαντησαν και δεν ησουν απικο οπως εσυ περιμενεις απο τους αλλους και δεν εδωσες και την πρεπουσα σημασια παρα ασχοληθηκες με εμας τους κακεντρεχεις που χαιρομαστε με την κακη σου ζωη..Quote:
Originally Posted by Συνήθεια
Συνηθεια..Αν εισαι καλυτερα οντως χαιρομαι/χαιρομαστε ολοι αλλα δειξε το..Δειχνεις το εντελως αντιθετο.
άλλα ντάλα της παρασκευής το γάλα.. παιδί μου,.... παιδί μου , μόνο αυτό κάνω να δείχνω πως είμαι καλά ουσιαστικά και να να δίνω το κουράγιο και το βήμα. εκτός απο τα αρχικά ποστ μου που ήμουν κάπως , όλα τα άλλα είναι αισιόδοξα διότι έτσι ζω , είμαι χαρούμενο παιδί... χαίρομαι που χαίρεσαι με την χαρά μου...
Ενταξει θετικο βημα του φορουμ και χορηγε της θετικης ενεργειας..Μαλλον θα εχεις τον τροπο σου!Μονο που αν καποιος δεν σε ακουσει βαρας και κανενα σκαμπιλι απο την θετικοτητα :P Καληνυχτα.Quote:
Originally Posted by Συνήθεια
Προσωπικά, θα χαρώ αν συνεχίσεις το ποστ όπως το ξεκίνησες και να μοιράζεσαι τις εμπειρίες και τα βιώματα που ζεις σ' αυτήν τη φάση... Ισως πιο πολύ για τον εαυτό σου, για σένα. Κατέγραψε τις σκέψεις σου και κοίταζε πόσες φορές προβλήθηκε το ποστ σου, χωρίς να ζητάς επιβράβευση.Quote:
Originally Posted by mnimonio
Δεν τη χρειάζεσαι, πίστεψέ το :-)
Συχνά νιώθουμε ασφαλής μέσα στο πρόβλημα μας και τη θλίψη μας, σαν το μωρό μέσα στη μήτρα του, όμως κι αυτό κάποτ πρέπει να γεννηθεί, αλλιώς πεθαίνει.
Αν σου συμβαίνει κάτι άλλο, πες το ευθέως. Θα βρεις ανταπόκριση....