Printable View
Άρα για να βγάλω κι εγώ ένα συμπέρασμα...θεωρείς ότι σε γιατρό είναι περιττό να πάω μιας και μπορώ να αντιμετωπίσω τα προβλήματα που λέω με προσωπική ανάταση και βελτίωση των διαπροσωπικών μου σχέσεων, χωρίς την χρηση χαπιών. Η ψυχοθεραπεία από την άλλη ίσως μου φανεί χρήσιμη. Σωστα?
κυκλοθιμικοσ ασ πουμε ειναι ενα θεματακι αμα το αφησεισ να σε κανει κουμαντο
ειναι προβλημα αμα το χεισ οπωσ το χεισ εσυ δεν ειναι
κ εξηγω τερματισμενοσ ειναι αυτοσ που αλλαζει διαθεση παρα πολυ γρηγορα και αντοχη και στα δυο διφορουμενα συναισθηματα
ειναι σαν να κανεισ γυμναστικη σε πεντε οργανα στο γυμναστηριο αλλα να βγαζεισ προπονηση 45 λεπτων κ οχι 15
καθε προβλημα που εχεισ αν το τερματισεισ γινεται οπλο σου θα σου πω παρακατω
καλα το πασ ανα και πολυ επιστημονικα μπορω να σου πω τουσ στοχουσ αλλα τη δουλεια εσυ θα την κανεισ και ειναι ευκολη αμα ξερεισ που στοχευεισQuote:
Originally Posted by mars1
πχ εγω ειμαι σπαζοκλαμπανιασ μεγαλοσ αυτο ειναι προβλημα στισ διαπροσωπικεσ σχεσεισ αλλα αμα το τερματισω και το βγαζω οπου θελω ειναι οπλο
Ωραία για το ότι δεν αντέχω να είμαι σε παρέα με πολλά άτομα? Έχω φύγει αρκετές φορές από το μαγαζί που καθόμαστε άλλοτε βρίσκοντας ηλίθιες δικαιολογίες και άλλοτε τελείως ξερά. Επίσης πέριση είχαν κανονισει διακοπές όλοι μαζί να πάνε σε ένα νησί και τελευταία στιγμή το ακύρωσα. Χρήματα είχα και άδεια απλά προτπίμησα να μη πάω γιατι ένοιωθα ότι θα πέρναγα χάλια με όλους αυτούς. Και φέτος κανοίσανε 7ήμερο αλλα δεν συμμετείχα εξαρχής. Το πσκ πριν λίγες μέρες που ήταν και παρεά και κοπέλα ώρες ώρες ήταν μαρτύριο βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι υπήρχαν και καλές στιγμές. Απλά νοιώθω ότι κάνω προσπάθεια να βρω τις καλές ενώ οι άλλες είναι διάχυτες και έκδηλες με τη μια. Την κοπέλα μου την πρώτη μερα την είχα γραμμένη και τη δευτερη και τρίτη μερα απλά υπήρχα και φίλους και κοέλα γραμμένους. Μόνο τη μέρα του γυρισμού πείρα τα πάνω μου και φερόμουν φυσιολογικα (πιο πολυ τουλάχιστον ) στη κοπέλα μου.
Ναι κατάλαβα τι λες για τον τερματισμό. ότι κάθε αδυναμία, μλκία αν την έχεις βιώσει μέχρι τέλους την αντέχεις και μπορείς μη σε πέρνωντας από κάτω να την χειριστεις.
αυτα για το νησι ειναι αγχοσ και το ξερεισ αυτο παει
τωρα θα σου πω εγω για μενα να καταλαβεισ η ζωη ειναι παιχνιδι η ζωη ειναι ζουγκλα
η ζωη ειναι μια παρτιδα ποκερ δεν εχει σημασια τι ειναι αλλα δεν κερδιζεισ παντα
τισ πιο πολλεσ φορεσ χανεισ και απο τον εαυτο σου και απο τουσ αλλουσ
η ωριμοτητα ερχεται οταν χανεισ δν ερχεται οταν κερδιζεισ
δεσ την τι κανουν οι αθλητεσ τησ εθνικησ ομαδασ μπασκετ και παρατηρα ολοι αθλητεσ ειμαστε
διαμαντιδησ σπανουλησ τον αλλο με τη μυτη κλπ δεσ τι κανουν και προσπαθησε να σκεφτεισ τι νιωθουν
μαλλον σε κανει κουμαντο η διαθεση σου τωρα ειδα αυτα με το νησι
Εμ αυτό λέμε αν την έκανα εγώ κουμάντο δεν τηα υπήρχε θέμα. Εν τω μεταξύ δεν έχεις σχολιάσει καθόλου το σκηνικο που για μήνες φοβόμουνα να κοιμιθώ εξαιτίας του "σεισμού" που νόμιζα ότι υπήρχε μεταξύ ύπνουν και ξύπνιου. Διάβασε το στο πρώτο μου ποστ και πες μου μια άποψη αν θες. Για μένα αυτό ήταν το πιο σημαντικό και με ταλαιπώρησε αρκετά.
αυτο παλευεται ανετα και ειναι τοσο μεγαλη βλακεια που δεν αξιζει καν ποτε κοιμοσουν;
Τι εννοείς πότε κοιμόμουν? Πάντα κοιμόμουν... Εκτός αν εννοείς πότε έγινε το σκηνικό. Που ήταν πριν καν 4-5 χρόνια και μετά κράτησε για κανα 6μηνο ο φόβος για τον ύπνο. Σόρρυ αλλά το ότι βγήκα στο μπαλκόνι και ούρλιαζα τα ξημερώματα μόνο φυσιολογικο δεν μου φαίνετα. όσο το σκέφτομαι φρικάρω χαχααχ.
τι ενοεισ παντα κοιμοσουν κοιμοσουν κανονικα;το βραδυ;
Ε ναι... πέρα από καναν εφιαλτη που με ξύπναγε ναι μια χαρά κοιμόμουνα το βραδυ.