Printable View
Και ξερεις Remedy, με ποναει πολυ η διαψευση του εαυτου μου, ηθελα πολυ να πετυχει εκεινη η σχεση, πιστευα οτι ειχα βρει αυτο που εψαχνα στο προσωπο του, εκανα λαθος γιατι ο ανθρωπος αυτος με χρησιμοποιησε οσο τον βολευε τελικά, αυτη ειναι η πραγματικοτητα...ομως, ενω θελω να συγχωρεσω τον εαυτο μου και να τολμησω ξανα...με κραταει πισω. Η λογικη μου λεει οτι ολοι κανουμε λαθη, στην πραξη ομως??...Δεν ξερω...ισως ειμαι και απο τους ανθρωπους που αργουν πολυ...Quote:
Originally Posted by Remedy
για το μονο που πρεπει να συγχωρησεις τον εαυτο σου, ειναι που σπαταλησες τοσο χρονο μαζι του. για τιποτε αλλο. κοιτα να μην σπαταλησεις αλλονQuote:
Originally Posted by julias
Εχω μαθει να μην κατακρινω κανεναν ανθρωπο, ολοι εχουμε την ιστορια μας, και ολοι εχουμε δικαιωμα να θελουμε ή να μην θελουμε κατι. Αυτον τον ανθρωπο τον αγαπησα και για να τον αγαπησα κατι καλο βρηκα σε αυτον. Προφανως, ηταν μονομερες και αναληθες τελικα απο την πλευρα του. Χρονο εχω σταματησει να σπαταλαω για αυτον, το θεμα ειναι μεσα μου μονο, εκει παιζεται η συνεχεια του παιχνιδιου...Quote:
Originally Posted by Remedy
Και παλι σε ευχαριστω για το σχολιο σου, λες και ξερεις ολη την κατασταση..:)
Σαν απάντηση στο αρχικό σου ερώτημα:
Σίγουρα όχι! αλλιώς όλοι θα είχαμε φτάσει στην κορυφή του everest μέχρι τώρα αν ήταν κάθε φορά που τελείωνε κάτι να ερχόταν κάτι καλύτερο.
Είναι ένα πράγμα το "ιδανικό" και άλλο το τι συμβαίνει...
Το ιδανικό είναι αυτό που θα ακους απο όλους, οτι μαθαίνουμε απο τα λάθη μας, οτι γινομαστε καλύτεροι, πιο σιγουροι, οτι γνωριζουμε τον εαυτο μας, οτι οτι οτι...μπούρδες δηλαδή καθώς αυτό δεν συμβαίνει σχεδόν ποτέ.
Τι συμβαίνει? επειδή μιλάς για σχέσεις η απάντηση είναι πολύ απλή...όποιος σου κάνει κλικ θα τον εμπιστευτείς...όποιος όχι, δεν θα τον εμπιστευτείς. Ούτε υπάρχει μπούσουλας ούτε γνώμες ούτε τίποτα. Αλλιώς πολύ απλά θα πήγαινες να έβρισκες ένα απο τα λεγόμενα "καλά παιδιά" και θα τελείωνε το θέμα. Έλα μου όμως που άλλο η ελξη άλλο η λογική...οπότε αυτό που συμβαίνει σαν γενική ιδέα είναι το ακριβώς αντίθετο απο το "ιδανικο" που περιέγραψα πιο πάνω.
Θα κάνεις λάθη και άλλα λάθη και άλλα λάθη και άλλα λάθη..μέχρι που θα φτάσεις σε μια ηλικία να μην μπορείς να κάνεις άλλα λάθη :P
Ελπίζω τη κυνική μου αυτή άποψη αν δεν μπορείς να την δεχτείς να την πάρεις τουλάχιστον χιουμοριστικά και αν θες σε 30 χρονια πχ να μου στειλεις ενα pm να μου πεις τι τελικά έγινε με την ζωή σου !
Αυτή σου η πίστη, που εγω τη μεταφραζω σε εξειδανικευση (ως αποτελεσμα του οτι τον ερωτευτηκες), σε στερούσε απο την κανοτητα να αντικρισεις την πραγματικοτητα. Η διαψευση για την οποια μιλας ήταν καθημερινη αλλά η πίστη σου αυτη δε σου επετρεπε να συνειδητοποιήσεις αυτο που γινοταν μπρος στα ματια σου. Μεχρι που τα πραγματα εφτασαν στο απροχωρητο, ήτοι σιγα σιγα τα ματια σου ανοιγαν ολο και περισσότερο, αρχιζες πλέον να διερωτάσε για πραγματα που μεχρι πριν δεχόσουν ή προσπερνούσες μέχρι που τελικα καταλαβες ποιος ηταν.Quote:
Originally Posted by julias
Δεν με ενδιαφερουν τα 'καλα παιδια'. Γνωριζω καλα οτι ο ερωτας δεν κανει διακρισεις σε καλα ή κακα παιδια, ο ερωτας και η αγαπη κανει διακρισεις σε ανθρωπους, ολοι ειμαστε το ιδιο. Ο προηγουμενος αντρας που ερωτευτηκα σφόδρα, χωρις να δω ή να σκεφτω τιποτα αλλο, ηταν και ειναι καλο παιδι. Εμενα δεν μου φερθηκε καλα. Απλα τα πραγματα. Το οτι θα κανω λαθη, το ξερω, απλα δεν θελω να πονεσω παλι τοσο πολυ και κυριως δεν θελω να κοροιδεψω παλι τον εαυτο μου και να τον καταπατησω. Πολλες φορες νιωθω οτι απο το να πονεσω ξανα, πιο καλη η μοναξια...Ισως βεβαια ακομα ειναι ανοιχτη η πληγη, ισως ακομα ψαχνω τα πατηματα μου...Quote:
Originally Posted by Tomhet
Ναι, κυνικη η αποψη σου αλλα αληθινη, για αυτο ακριβως και ειμαι πολυ επιφυλακτικη με οσους αντρες με πλησιαζουν...
Να σου πω την αληθεια Ιωαννη μου, δεν εχεις αδικο σε αυτο που λες. Μου ηρθε ο ουρανος κατω οταν συνειδητοποιησα την πραγματικοτητα, τοσο πολυ που νομιζα οτι μου κανουν πλακα. Μου ειχε στειλει κατι μηνυματα και τον ρωτησα αν ηταν ο ιδιος ή αν μου εκαναν πλακα!! Τετοιο σοκ ειχα παθει, και απευχομαι πολυ να το ξαναπαθω..με τιποτα δηλαδη...Αν προκειται να πονεσω ετσι ξανα, δεν θελω κανεναν...:)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Τελείως λάθος στάση κατα τη γνώμη μου γιατι η επιφύλαξη που αναφέρεις δεν θα έπρεπε να είναι άξια αναφοράς ...γιατί είναι αυτονόητη. Αν χρειάζεται να την αναφέρεις πολύ φοβάμαι οτι θα πέφτεις σε ακραία λάθη.Quote:
Originally Posted by julias
Έχω γνωρίσει άτομο στην ζωή μου πχ που μετά απο 3 μήνες γνωριμίας μου δήλωσε οτι δεν με εμπιστευεται και πως μάλιστα δεν πιστεύει τίποτα απο όσα του έχω πει, ακόμα και τα πιο απλά και στοιχειώδη. Θα μου πεις "μπορει να εφταιγες εσυ" και θα διαφωνήσω γιατί δεν υπάρχει τρόπος να αποδείξεις στοιχειώδη πράγματα όπως πχ αν έχεις μια αλλεργία η όχι. Απλά το λές και ειναι τελείως στην "κρίση" του άλλου αν θα το πιστέψει η όχι. Και η δικαιολογία του ήταν "ετσι εχω μαθει απο παλιοτερες εμπειριες που ειχα". Τσουβαλιασμα δηλαδή.
Οπότε αν πιστεύεις πως πρέπει να είσαι επιφυλακτική με τους άντρες επειδή έγινε κάτι με έναν...γνώμη μου ειναι πως ειναι πιο φρονιμο, ευγενικό, κλπ να μην εισαι προκατειλημμένη. Αλλιώς θα έπρεπε να αποδέχεσαι και την ίδια συμπεριφορά και απο τον άλλο...οποτε να μεναμε όλοι σε μια αποσταση απο ολους :P.
Επιφυλακτική θα έπρεπε να είσαι όσο θες εσυ και οσο είσαι με τον οποιονδήποτε ανθρωπο ετσι και με τον οποιονδηποτε αντρα. Δεν ισχυει κάτι το διαφορετικό για ορισμένη μερίδα του πληθυσμού.
Όλα αυτά όπως είπα ισχύουν μονο σε περίπτωση που θεωρείς οτι πρεπει να είσαι "πιο" επιφυλακτική με τους αντρες που σε πλησιάζουν λόγω προηγουμενης εμπειριας σου.
Το ξερω οτι δεν πρεπει στην ουσια να ειμαι επιφυλακτικη, το οτι ειχα μια ασχημη εμπειρια δεν σημαινει οτι και επομενες θα ειναι ασχημες. Η λογικη μου το λεει αυτο. Στην πραξη ομως, οταν αισθανθω καποια συναισθηματικη δεσμευση ( οτι δηλαδη αρχιζει να δενει το γλυκο) ειτε απο την πλευρα μου ειτε απο την πλευρα του, φευγω. Ειναι λαθος αυτο, το ξερω αλλα αυτην τη στιγμη, ετσι νιωθω, ετσι πραττω...μακαρι να μπορουσα να το αλλαξω ετσι απλα...Quote:
Originally Posted by Tomhet