Δυστυχως δεν εχω εμπειρια πανω στην διπολικη διαταραχη για να σου προτεινω τροπους αντιμτωπισης.
Ελπιζω καποιο αλλο μελος με παρομοιο προβλημα να σου απαντησει.
Printable View
Δυστυχως δεν εχω εμπειρια πανω στην διπολικη διαταραχη για να σου προτεινω τροπους αντιμτωπισης.
Ελπιζω καποιο αλλο μελος με παρομοιο προβλημα να σου απαντησει.
@betelgeuse Σ ευχαριστω πολυ οπως και να χει!
Αν ξέρει οντως καποιος ας πει..
μηπως μεγαλοσες με καπιον που καταναλωνε αλκοολ?
εγω θα ελεγα να αφησεις τα κινεζικα με τους ιατρικους ορους και να ανεβασεις αλλο θεμα για να μας πεις τι θεμα ειχες γενικα οπως μεγαλωσες η τελοσπαντον οτι δε πηγε καλα στη ζωη σου ετσι και αλλιως ανονυμα μιλας μη τρως κολημα πες ανετα απλο ειναι...
Το μαγικό σκαλοπατάκι είναι το 4ο,αλλά πρώτα πρέπει να ξεκολλήσεις απο την άρνηση.
http://www.org4life.com/wp-content/u...ched-today.jpg
Παίζω με τα σκαλοπάτια 1-5 νομιζω..
Γι αυτό και ρωτάω άλλοι διπολικοί, πως τα καταφέρνουν? Τί κάνουν στα πάνω και στα κάτω τους? Πώς πρακτικα?
Γεια σου in_flames, να σε ρωτησω κατι για αρχη αυτη η κατασταση προεκυψε απο καποιο γεγονος ή ετσι ξαφνικα?
Ρωτας τι μπορεις να κανεις.. αρκετα πραγματα αν εχεις τη δυνατοτητα... εμενα ( αν και δεν εχω διπολικη αλλα ειμαι σε μια δυσκολη περιοδο) με βοηθαει πολυ η μαγειρικη!!! πας ψωνιζεις τα υλικα και δημιουργεις :)...μετα αλλο ταινιες-βιβλια
επισης αν σου το επιτρεπουν τα οικονομικα σου αλλαξε τη διακοσμηση στο δωματιο σου ή γενικα στο σπιτι ( να φτιαξεις κατι χειροποιητο με τη φαντασια σου) και να διοχετευσεις την ενεργεια σου εκει..
Οταν πας να νευριασεις να μετρας απο μεσα σου και μετα απο λιγο θα εισαι πιο ηρεμη επισης σκεψου οτι με τα νευρα δεν κερδιζεις κατι, το αντιθετο ( καλο ειναι καποιες φορες να εκτονωνουμε το θυμο μας οταν υπαρχει λογος αλλα προσπαθησε να παιρνεις τη ζωη πιο χαλαρα, οσο πιο αναισθητη γινεις τοσο καλυτερο..)
Ξεκίνησα με κατάθλιψη αρκετών μηνών, κρίσεις πανικού (από συγκεκριμένο λόγο). Μετά από μια κρίση κατέληξα νοσοκομείο, χώρισα γιατί ο άλλος με έφερε σ' αυτο το σημείο. Πήγα σε μια ψυχολόγο, στην αρχή χάρηκα, μετά την "εκμηδένισα". Μετά αρχίζω να κόβομαι και να έχω τάσεις αυτοκτονίας. Πήγα ψυχίατρο, μου είπε εχεις μειζων καταθλιπτική διαταραχή, μου εγραψε αντικαταθλιπτικά, μεσα σε 6 μέρες είχα πάρει 3 χάπια των 20mg σταδιακά.
Έκανα υπομανία για 4 μέρες και μετά από κει και πέρα πολύ άσχημα πάνω κάτω. Τη μια μέρα κατάθλιψη, την άλλη δε συμμαζεύομαι, έχω σπάσει όλο το σπίτι. Άλλες μέρες το πάθαίνω ταυτόχρονα είμαι και πάνω και κατω ταυτοχρονα, ή αλλάζουν τα πάνω και κάτω μου μεσα στη ιδια μερα.
Το είχα ξαναπαθει στο παρελθον.... αλλα δεν ημουν τοσο επιθετικη όσο τωρα.Δεν ηταν τοσο έντονα.
Χτες ημουν στα πανω μου κυριως, αρχισα να κανω δουλειες να το εκτονωσω δημιουργικα.. αφου εκανα ολο το σπιτι για να ηρεμισω αρχισα τις καταχρησεις..
Ο γιατρος την Πέμπτη είπε οτι μεσα στα άλλα είμαι και διπολικη, δε ξερω τι βαθμου, και μου εδωσε αντιψυχωσικο/ρυθμιστη διαθεσης. Και οτι μαλλον την πυροδοτησαν τα αντικαταθλιπτικα, αν και παραξενευτηκε γιατι ειχα παρει λιγη ποσοτητα. Αλλα το μόνο που πετυχαινουν ειναι να κοιμαμαι το βραδυ για 10-12 ωρες.
Μεσα στη μερα πανω κατω δε μπορω αλλο. 2 βδομάδες τωρα..
Παίρνω 20mg solben και 15mg norpen oro καθε μερα
in_flames καλημέρα, είναι μικρό το διάστημα που παίρνεις τα χάπια οπότε μην αγχώνεσαι, εμένα έκαναν χρίση μετά από έναν μήνα και μάλιστα είχα πάει στον γιατρό και μου έδωσε μόνο galopran των είκοσι στην αρχή και στις κρίσης πανικού μου είχε πει να παίρνω xanax, γιατί δεν του είχα πει όλα τα συμπτώματα μου, όπως τις φωνές, μετά του το είπα και έκανε ακριβή διάγνωση και μου έδωσε και abilify των είκοσι, αν και δεν έχω διαγνωστεί με διπολική διαταραχή αλλά με ψύχωση υπέφερα και εγώ πολύ, από τα σκαμπανεβάσματα, κάνω και εγώ θεραπεία τρία χρόνια και μπορώ να πω ότι είμαι καλά, άλλα και εγώ λόγο των χαπιών αν και τα παίρνω σε μειωμένη δόση τώρα galoprnan των δέκα mg, το μισό δηλαδή των είκοσι και abilify των πέντε, το μισό δηλαδή δέκα mg και εγώ κοιμάμαι δέκα ώρες, αυτό είναι καλό γιατί δεν τριγυρίζω τα βράδια βέβαια όπως παλιά, που δεν μεν χωρούσε ο τόπος ιδίως τα βράδια.
Καλημέρα Μαριαννα και ευχαριστω για την απάντηση.
Οπότε μου λες οτι πρέπει να περιμένω τα χάπια να δράσουν για να μειωθούν τα πάνω-κάτω μου μαζι με τη ψυχοθεραπεια?
Το μονο καλο της υποθεσης ειναι οτι στα πανω μου μπορω να βγω εξω (τωρα το τι μπορω να γινω ικανη να κανω ειναι αλλο θεμα..) με σιγουρια, γιατι αλλιως παθαινω πανικους-αποπροσωποιηση..
αλλη ερωτηση:
Αν κάποιο βραδυ θελω να κανω κατι αλλο απο το να κοιμαμαι και δεν τα παρω τα χαπια, πειραζει? Οπως χτες ας πουμε ήθελα να ερθει 1 φιλος να κατσουμε, τελειωνε τη δουλεια τοθυ 3.30 το πρωι, αλλα ο γιατρος μου ειπε να τα παρω οπωσδηποτε, οποτε απλα κοιμηθηκα...
Επισης προχτες ενας φιλος ψιλοτρομαξε/ανησυχησε/ταραχτηκε/απορησε γιατί βίωσε το να είμαι στα πανω μου..., είναι σωστοτερο να του ελεγα τι παιζει ή να το αφησω ετσι?
Ναι αυτό πιστεύω ότι πρέπει να κάνεις με την βοήθεια του ψυχολόγου.
Τώρα εγώ είχα για πολύ καιρό αποπροσωποποίηση δεν μπορούσα να κλάψω, δεν ένιωθα συναισθήματα και δεν ήξερα αν ζούσα ή αν πέθανα, αλλά φύγαν σιγά σιγά μην απογοητεύεσαι.
Τα χάπια σου τουλάχιστον τον πρώτο καιρό και κατά την διάρκεια της θεραπείας πρέπει να τα παίρνεις συστηματικά, για να δράσουν, εγώ τα παίρνω το βράδυ πριν κοιμηθώ ενώ στην αρχή τα έπαιρνα πρωί.
Ο φίλος σου γιατί τρόμαξε επειδή ήσουν στα πάνω σου; Και εγώ ακόμα και τώρα καμιά φορά ξυπνάω το πρωί και είμαι στα πάνω μου και άλλες φορές νορμάλ, δεν έχει σημασία όλοι οι άνθρωποι έτσι δεν ήμαστε ανάλογα πως κοιμηθήκαμε τι όνειρο είδαμε και αν τα περάσαμε καλά το προηγούμενο βράδυ γενικά.