Printable View
γνωρίζεις τη διαφορά ανάμεσα σε δύο ρήματα, το ακούω και το αφουγκράζομαι? πρέπει να μάθεις να ακούς τον εαυτό σου, εσύ τον αφουγκράζεσαι. κάνε πράγματα, ερωμένη παίζει? πέσε με τα μούτρα στην αγκαλιά των γυναικών και θα νιώσεις υπέροχα:-)[/I]Quote:
Originally Posted by apple88
Επισκεύθηκα έναν νευρολόγο, ο οποίος δε βρήκε κάτι. Ούτε στα μάτια, ούτε στο μέτωπο. Με παρέπεμψε να κάνω μία μαγνητική μήπως δείξει κάτι διαφορετικό.
Tonya, ίσως έχεις δίκιο. Αφουγκράζομαι τον εαυτό μου. Έχω βγεί από μακροχρόνια σχέση 4-5 μήνες τώρα και προς το παρόν δεν παίζει κοπέλα.
τί μου θύμισες.. πριν μερικά χρόνια ένας 40άρης τότε συνάδελφός μου, χωρίς σχέση, που κατοικούσε με τη (μέγαιρα) μάνα του σε ένα χωριό, ξεκίνησε ένα πρωί να ανέβει στο βουνό για δουλειά που τον είχα στείλει εγώ (δεν εξηγώ περισσότερα για ευνόητους λόγους). κατά τις 2 το μεσημέρι μου τηλεφωνεί από το κινητό του μέσα σε τρελή αγωνία, παραμιλώντας, μου λέει ότι είναι στο δάσος και δεν αισθάνεται καλά, δεν μπορεί να αναπνεύσει, χτυπάει η καρδιά του σαν τρελή, είναι μούσκεμα στον ιδρώτα. του ζητάω να μου πει πού ακριβώς είναι και δεν μπορεί na moy apant;hsei. του ζητώ να δει γύρω του και να μου πει τί βλέπει, πώς έχει τον ήλιο, τί φοράει και ό,τι άλλο μου ερχόταν στο μυαλό για να ψάξουμε έναν άνθρωπο στο δάσος, μου λέει ότι αντικρύζει έναν οικισμό που νομίζει ότι είναι ο τάδε. με το ένα χέρι του μιλάω και με το άλλο χέρι αναζητώ το διοικητή της πυροσβεστικής ο οποίος είναι έτοιμος να στείλει τα ΕΚΑΜ. σε λίγο ένα τζιπ του δασαρχείου διέρχεται από εκεί και τον μαζεύει και αργότερα μου τηλεφωνεί από το νοσοκομείο ότι είναι καλά και δεν του βρήκαν τίποτε. κάποτε αργότερα παντρεύτηκε, έγινε πατέρας και πριν λίγο καιρό τον συναντάω και τα λέμε και μόλις η γυναίκα του απομακρύνεται τον ρωτάω θυμάσαι ρε φίλε που με κατατρόμαξες τότε με κείνο πούπαθες? και μου ομολογεί μόνος του ό,τι είχα καταλάβει. η μοναξιά είναι κακός σύμβουλος αγαπητέ apple. χτύπα την αλύπηταQuote:
Originally Posted by apple88
Επιστρέφω μετά από καιρό στη συζήτηση. :P
Τα προβλήματα (μυρμίγκιασμα στο μέτωπο) δυστυχώς συνεχίζουν. Είμαι σίγουρος ότι η μακροχρόνια χρήση του rivotril μου δημιούργησε το πρόβλημα.
Tonya, έχεις απόλυτο δίκιο ότι η ψυχολογία-μοναξιά επηρεάζουν αρνητικά κάθε πρόβλημα.
Δεν μπορώ να πω ότι οφείλετε σε αυτό τον παράγοντα. Το πρόβλημα υπήρχε και σε περιόδους που ήμουν καταπληκτικά από μεριάς προσωπικής ζωής.
Βέβαια, τότε το μυρμίγκιασμα ήταν πιο σπάνιο φαινόμενο και με έναν ύπνο για το επόμενο δίωρο ήμουν καλά.
Πλέον, και μετά από ύπνο το θέμα υπάρχει. :P
Είμαι αισιόδοξος ότι το πρόβλημα θα λυθεί. Η μακροχρόνια χρήση του παραπάνω φαρμάκου σίγουρα προκαλεί εθισμό.
Έχω δύο ερωτήσεις που ίσως μπορείτε να με βοηθήσετε.
Σε περίπτωση που για όλα φταίει το rivotril, πόσο καιρό θα κάνω να αποβάλω το στερητικό? (το έπαιρνα περίπου 2 χρόνια)
Σκέφτηκα να βγάλω μία κάρτα που προσφέρει το νοσοκομείο Υγεία (όχι η Ygeia Online)
Με αυτή την κάρτα λένε ότι προσφέρουν δωρεάν επισκέψεις σε όλες τις ειδικότητες. Ισχύει κάτι τέτοιο?
Αν ισχύει, θα ήθελα να ξεκινήσω να επισκέπτομαι γιατρούς, να τους δείχνω τις εξετάσεις μου, μήπως και κάποιος από την εμπειρία του μου βρει κάποια λύση.
Ευχαριστώ και πάλι για όλη τη βοήθεια.
Υ.Γ. Το rivotril σαν φάρμακο περιέχει βενζοδιαζεπάμη που είναι πολύ εθιστική. Με αναζητήσεις μου στο net πολλοί λένε ότι δημιουργούν τεράστια στερητικά σύνδρομα. Έπαιρνα μόνο 0.5mg και το έκοψα μαχαίρι μόλις παρατήρησα τα πολλά συμπτώματα. Πολλά συμπτώματα που έγραφε το χαρτάκι του rivotril-clonatril τα έχω παρατηρήσει στον εαυτό μου, όπως και το μυρμίγκιασμα.