ΠΑΛΕΥΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΟΒΙΕΣ

κυριακι, καλά τα λέει το kerasi, αν δεν λυθούν αυτά τα θέματα δεν πρόκειται να δεις γιατρειά.
Αυτά δηλαδή που συμβαίνουν δεν είναι άνευ αιτίας.
Αυτά τα συμπτώματα που νιώθεις, είναι αποτέλεσμα ενδοψυχικής σύγκρουσης.
Γενικά θέλει υπομονή, θεραπεία, ψυχοθεραπεία, κατανόηση και αποδοχή της πραγματικότητας κ.λ.π.
Ειδικότερα θα σου πει ο ψυχίατρος.
Τάχουμε περάσει. Χρόνια ολόκληρα, τι επείγοντα, τι κωλονοσκοπήσεις, παθολόγους, εξετάσεις, νευρολόγους κ.λ.π.
Επειδή έχεις ταλαιπωρηθεί, άποψή μου είναι να βρεις τα φάρμακο που θα δουλεύει καλύτερα σε εσένα.

Καλημέρα σε όλους....παιδιά κι εγώ μια από τα ίδια....δίαβασα τις αναρτήσεις σας και διαπιστώνω ότι δεν είμαι μόνη....εδώ και 6 χρόνια παλέυω με κρίσεις πανικού.Το κακό με μένα είναι ότι έχω κάνει τα πάντα.Οταν λέμε τα πάντα το εννοώ.Εχω πάει σε ψυχολόγους σε ψυχιάτρους ,παίρνω αντικαταθλιπτικά,έχω διαβάσει άπειρα βιβλία αυτοβοήθειας,έχω γραφτεί σε site ψυχολογίας,ανα καιρούς παίρνω τηλ σε γραμμές υποστήριξης ,ζήτησα βοήθεια από τον Θεό με την προσευχή,διαβάζω βιβλία με θαυματα Αγιών ...σας κούρασα έτσι??
Το πρόβλημα με μένα είναι ότι έχω πιστεψει βαθιά μέσα μου ότι έχω ή ότι με φυλάει στην γωνία ο καρκίνος ..παλιά πίστευα ότι θα με βρει με οποιαδήποτε μορφή ...τώρα θα είναι στο μαστό.Ολα ξεκίνησαν από συγκεκριμένο πρόβλημα πριν 2 χρονια .Εχουν γινει οι απαραίτητες εξετάσεις όμως εγω πιστευω ότι κατι τους εχει ξεφύγει ..οτι δεν με είδαν καλά κι το προβλήμα υπάρχει.Καθημερινά ψάχνω στο internet γραφοντας τα συμπτωματα και βρίσκω όλο και νεα πράγματα που επιβεβαιώνουν τους φόβους μου.Η ζωή μου εχει γινει κόλαση..δεν ζω απλά υπαρχω...δεν έχει τιποτα νοημα και αξία...και κανείς δεν με καταλαβαίνει.Νιώθω ότι δεν θελουν να με βοηθήσουν βαρέθηκαν πια να με ακουν ...όμως εγώ εχω προβλημα και μάλιστα σοβαρό κι οταν το βρουν θα είναι πια αργα να το αντιμετωπίσω. Προτιμώ να αυητοκτονήσω παρα να παλεψω με τον καρκίνο...αφού έτσι κι αλλιως δεν πρόκειται να γινω καλά γιατί να περάσω ολο αυτό????Ετσι σκέφτομαι...συγνώμη αν σας κούρασα....καλή μέρα σε όλους!!

Καλημέρα σε όλους....παιδιά κι εγώ μια από τα ίδια....δίαβασα τις αναρτήσεις σας και διαπιστώνω ότι δεν είμαι μόνη....εδώ και 6 χρόνια παλέυω με κρίσεις πανικού.Το κακό με μένα είναι ότι έχω κάνει τα πάντα.Οταν λέμε τα πάντα το εννοώ.Εχω πάει σε ψυχολόγους σε ψυχιάτρους ,παίρνω αντικαταθλιπτικά,έχω διαβάσει άπειρα βιβλία αυτοβοήθειας,έχω γραφτεί σε site ψυχολογίας,ανα καιρούς παίρνω τηλ σε γραμμές υποστήριξης ,ζήτησα βοήθεια από τον Θεό με την προσευχή,διαβάζω βιβλία με θαυματα Αγιών ...σας κούρασα έτσι??
Το πρόβλημα με μένα είναι ότι έχω πιστεψει βαθιά μέσα μου ότι έχω ή ότι με φυλάει στην γωνία ο καρκίνος ..παλιά πίστευα ότι θα με βρει με οποιαδήποτε μορφή ...τώρα θα είναι στο μαστό.Ολα ξεκίνησαν από συγκεκριμένο πρόβλημα πριν 2 χρονια .Εχουν γινει οι απαραίτητες εξετάσεις όμως εγω πιστευω ότι κατι τους εχει ξεφύγει ..οτι δεν με είδαν καλά κι το προβλήμα υπάρχει.Καθημερινά ψάχνω στο internet γραφοντας τα συμπτωματα και βρίσκω όλο και νεα πράγματα που επιβεβαιώνουν τους φόβους μου.Η ζωή μου εχει γινει κόλαση..δεν ζω απλά υπαρχω...δεν έχει τιποτα νοημα και αξία...και κανείς δεν με καταλαβαίνει.Νιώθω ότι δεν θελουν να με βοηθήσουν βαρέθηκαν πια να με ακουν ...όμως εγώ εχω προβλημα και μάλιστα σοβαρό κι οταν το βρουν θα είναι πια αργα να το αντιμετωπίσω. Προτιμώ να αυητοκτονήσω παρα να παλεψω με τον καρκίνο...αφού έτσι κι αλλιως δεν πρόκειται να γινω καλά γιατί να περάσω ολο αυτό????Ετσι σκέφτομαι...συγνώμη αν σας κούρασα....καλή μέρα σε όλους!!

Quote:

---

Originally Posted by ΒΙΒΙΑΝ

Καλημέρα σε όλους....παιδιά κι εγώ μια από τα ίδια....δίαβασα τις αναρτήσεις σας και διαπιστώνω ότι δεν είμαι μόνη....εδώ και 6 χρόνια παλέυω με κρίσεις πανικού.Το κακό με μένα είναι ότι έχω κάνει τα πάντα.Οταν λέμε τα πάντα το εννοώ.Εχω πάει σε ψυχολόγους σε ψυχιάτρους ,παίρνω αντικαταθλιπτικά,έχω διαβάσει άπειρα βιβλία αυτοβοήθειας,έχω γραφτεί σε site ψυχολογίας,ανα καιρούς παίρνω τηλ σε γραμμές υποστήριξης ,ζήτησα βοήθεια από τον Θεό με την προσευχή,διαβάζω βιβλία με θαυματα Αγιών ...σας κούρασα έτσι??
Το πρόβλημα με μένα είναι ότι έχω πιστεψει βαθιά μέσα μου ότι έχω ή ότι με φυλάει στην γωνία ο καρκίνος ..παλιά πίστευα ότι θα με βρει με οποιαδήποτε μορφή ...τώρα θα είναι στο μαστό.Ολα ξεκίνησαν από συγκεκριμένο πρόβλημα πριν 2 χρονια .Εχουν γινει οι απαραίτητες εξετάσεις όμως εγω πιστευω ότι κατι τους εχει ξεφύγει ..οτι δεν με είδαν καλά κι το προβλήμα υπάρχει.Καθημερινά ψάχνω στο internet γραφοντας τα συμπτωματα και βρίσκω όλο και νεα πράγματα που επιβεβαιώνουν τους φόβους μου.Η ζωή μου εχει γινει κόλαση..δεν ζω απλά υπαρχω...δεν έχει τιποτα νοημα και αξία...και κανείς δεν με καταλαβαίνει.Νιώθω ότι δεν θελουν να με βοηθήσουν βαρέθηκαν πια να με ακουν ...όμως εγώ εχω προβλημα και μάλιστα σοβαρό κι οταν το βρουν θα είναι πια αργα να το αντιμετωπίσω. Προτιμώ να αυητοκτονήσω παρα να παλεψω με τον καρκίνο...αφού έτσι κι αλλιως δεν πρόκειται να γινω καλά γιατί να περάσω ολο αυτό????Ετσι σκέφτομαι...συγνώμη αν σας κούρασα....καλή μέρα σε όλους!!

---

Μην λες ότι δεν θα γίνεις καλά.εγώ έγθνα 2 φορες καλα.ασχετο αν με ξαναπιασαν οι φοβιες.και τώρα παλι θα νικησω τισ φοβιες μου.Το περιεργο είναι ότι όταν ξεπερασω αυτές τις φοβιες και τις σωματοποιησεις αγχους δεν με ξαναπιανουν ποτε οι ιδιες φοβιες.Τις βγάζω εντελώς απο το μυαλο μου.

Quote:

---

Originally Posted by rex

κυριακι, καλά τα λέει το kerasi, αν δεν λυθούν αυτά τα θέματα δεν πρόκειται να δεις γιατρειά.
Αυτά δηλαδή που συμβαίνουν δεν είναι άνευ αιτίας.
Αυτά τα συμπτώματα που νιώθεις, είναι αποτέλεσμα ενδοψυχικής σύγκρουσης.
Γενικά θέλει υπομονή, θεραπεία, ψυχοθεραπεία, κατανόηση και αποδοχή της πραγματικότητας κ.λ.π.
Ειδικότερα θα σου πει ο ψυχίατρος.
Τάχουμε περάσει. Χρόνια ολόκληρα, τι επείγοντα, τι κωλονοσκοπήσεις, παθολόγους, εξετάσεις, νευρολόγους κ.λ.π.
Επειδή έχεις ταλαιπωρηθεί, άποψή μου είναι να βρεις τα φάρμακο που θα δουλεύει καλύτερα σε εσένα.

---

τι ενοεις φάρμακο?βοηθησε με περισσοτερο

Αλλο ψυχοσωματικο,η πιεση.Κατα διαστηματα,οταν μπει στο μυαλο μου οτι εχω πιεση,αυτοματως ανεβαινει κιολας!Εχει παει μεχρι & 16 καποιες φορες!Η καρδιολογος μου ειπε οτι ειναι ψυχολογικο και αν θελω μπορω να παιρνω 1 τεταρτο απο ενα χαπι για την πιεση,οταν γινεται αυτο κατεβαινει η πιεση & με πιανει ζαλη.....το χει βιωσει αυτο κανενας?

παιδια να ρωτησω κατι.εγω περυσι το καλοκαιρι περασα διαταραχη πανικου και τρομερο αγχος.επεσα ψυχολογικα και εμφανισα ιδεοληψιες πχ οτι θα αυτοκτονησαω θα κανω κακο σε καποιον.και λοιπα.σιγα σιγα τις ξεπερασα αφου καταλαβα οτι ειναι απο το άγχος.τις τελευταιες μερες που ζοριστηκα μου ξαναρθανε και ξανατρομαξα.δεν θελω σε καμια περιπτωση να αυτοκτονησω αλλα οταν σκεφτω οτι θα μπορουσα φοβαμαι πολυ και νιωθω πολυ ασχημα.εχει τυχει σε κανενα αυτο?

Quote:

---

Originally Posted by cozanostra13

παιδια να ρωτησω κατι.εγω περυσι το καλοκαιρι περασα διαταραχη πανικου και τρομερο αγχος.επεσα ψυχολογικα και εμφανισα ιδεοληψιες πχ οτι θα αυτοκτονησαω θα κανω κακο σε καποιον.και λοιπα.σιγα σιγα τις ξεπερασα αφου καταλαβα οτι ειναι απο το άγχος.τις τελευταιες μερες που ζοριστηκα μου ξαναρθανε και ξανατρομαξα.δεν θελω σε καμια περιπτωση να αυτοκτονησω αλλα οταν σκεφτω οτι θα μπορουσα φοβαμαι πολυ και νιωθω πολυ ασχημα.εχει τυχει σε κανενα αυτο?

---

Ναι μου εχει τυχει παλαιωτερα και το ξεπερασα.Ειναι και αυτο σαν μια σωματοποιηση αγχους.Δεν μπορουσα με τιποτα να μεινω μονη μου γιατι φοβομουν μηπως αυτοκτονησω.Αστο θα κανει τον κυκλο του και θα σου περασει μην το αναλυεις πολυ στο μυαλο σου.Μην δινεις σημασια στις σκεψεις αυτες