Printable View
Λίγο πιο κάτω από το λαιμό...και πονάει...Quote:
Originally Posted by μυσπ
Όντως σε μερικά πράγματα τα έχω κάνει θάλασσα κι ίσως αυτός να είναι ένας τρόπος αυτοτιμωρίας...
Ελπίζω μέσα από τις απαντήσεις σας να πάρω μια κατεύθυνση ως προς γιατί το κάνω ώστε να το δουλέψω με ειδικό...
Τα πισωγυρίσματα Κύκνε και οι υποτροπές ειναι μερος της διαδικασίας. Ειναι αποδειξη οτι το κακο δεν εχει φυγει ακομα και θελουμε κι αλλη δουλεια. Σημασία έχει η σύγκριση του σήμερα με το πριν να γερνει προς τη θετική πλευρά. Απλα, όπως ξαναπαμε, μην τα βαζεις κατω, αρκετα ειναι αυτα που διορθωνονται, φτανει να το πιστεψουμε.
Μου δίνει κουράγιο το μήνυμα σου... :)Quote:
Originally Posted by ioannis2
Σϊγουρα η σύγκριση του χθες με το σήμερα γέρνει προς τη θετική πλευρά απλά δεν νιώθω καλά μ' αυτό που έκανα και νιώθω τόσο πεσμένη...δεν το βάζω κάτω γενικά απλά τώρα δεν αισθάνομαι καλά και δεν ξέρω τι να κάνω γι' αυτό...
Κυκνακο , καλα τα λεει ο Γιαννης . Οταν εγω δεν αισθανομαι καλα ξερεις τι κανω ? αδειαζω το μυαλο μ απο σκεψεις , γιατι οτι σκεψη μουρθη θαναι αρνητικη κ περιμενω να περασει η κριση . Κ παντα περναει . Μα παντα .
τα πισογυρισματα κατα την αποψη μου ειναι αναποφευκτα μεχρι κ την στιγμη που θα εχεις καταφερει να αποβαλεις οριστικα οτι προβλημα κ αν σε τρωει μεσα σου...συμφωνω με τον ioanni2 και θα σου πω οτι πρεπει να δεις και την αισιοδοξη πλευρα σε ολο αυτο...ειχες απλως μια κακη στιγμη, εισαι πολυ καλυτερα απο το παρεθλον και πανω απο ολα εχεις την θεληση και την δυναμη να μην ξαναπεσεις στο τριπακι να κοβεσαι. Εγω θα σου ελεγα να μην κατηγορεις τοσο πολυ τον εαυτο σου, μονο κ μονο που ειχες σταματησει για τοσο καιρο ειναι μεγαλο κατορθωμα...Τωρα το οτι το ξαναεκανες μια φορα ξανα, πιστευω οτι εγινε επειδη υποσυνειδητα ειχες κρατησει πραγματα μεσα σου που δεν τα εχεις αποβαλλει τελειως, σκεψεις, ανησυχιες, αγχη κλπ. Ηταν ενας ευκολος τροπος να ξεσπασεις εκεινη την στιγμη, ο τροπος που εχεις μαθει να ξεσπας τοσο καιρο. Το κακο σε ολο αυτο ειναι οτι κατηγορεις τον εαυτο σου για το οτι ανησυχεις για ολα αυτα τα πραγματα(οπως ειπες κ συ για παραδειγμα, τα αισθηματικα κ τα επαγγελματικα σου). Μην τιμωρεισαι για κατι που νοιωθουν ολοι οι ανθρωποι καποια στιγμη... Ολοι μας σε καποια φαση στη ζωη μας νοιωθουμε χαμενοι, δεν ξερουμε προς ποιο δρομο βαδιζουμε κ δεν γνωριζουμε τι θα μας φερει το μελλον...
Απο οτι καταλαβα παντως κ απο τα προηγουμενα σχολια που αφησανε κ απο τα δικα σου, δεν πρεπει να σε βασανιζουν μονο αυτα, πρεπει να εχει συμβει κ κατι αλλο στην ζωη σου που σε ταλαιπωρει ακομα..Οτι κ αν ειναι αυτο, εγω σου λεω οτι δεν πρεπει να κατηγορεις τον εαυτο σου για τιποτα...! Εισαι απλως ενας ευαισθητος ανθρωπος, που δειχνει επιθυμια να αποβαλλει οτι κακο εχει συμβει στην ζωη του! Κ μεχρι στιγμης τα εχεις καταφερει πολυ καλα. Απλως σε μια στιγμη αδυναμιας, εκανες κατι που δεν ηθελες κατα βαθος, αλλα εκεινη την στιγμη ειχες αναγκη! Δεν πρεπει λοιπον να σε καθοριζει αυτη η στιγμη αδυναμιας σαν ανθρωπο!Μην μηδενιζεις και διαγραφεις καθε προσπαθεια που εκανες κ την δυναμη που εδειξες για μια στιγμη αδυναμιας!
Εκανες πολυ καλα πιστευω που εγραψες στο φορουμ κ προσπαθησες να αναλυσεις τις σκεψεις που σε οδηγησαν στο να κοπεις, πιστευω ειναι αλλη μια πραξη που δειχνει οτι εχεις την θεληση μεσα σου να το σταματησεις τελειως.
Και πώς το καταφέρνεις ν' αδειάζεις το μυαλό σου από τις αρνητικές σκέψεις; Θέλω κι εγώ να μπορώ να το κάνω. Ειδικά τώρα που το μυαλό μου είναι φουλ στις αρνητικές σκέψεις λόγω ενός γεγονότος...Quote:
Originally Posted by Macgyver
Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου! :) Πραγματικά, μου δίνει θάρρος να μου λες ότι ήταν μόνο μια στιγμή αδυναμίας κι ότι δεν πρέπει να δώσω τόσο βάρος σ' αυτήν και να ακυρώσω όλη την προηγούμενη προσπάθεια μου γι' αυτό (όλο σου το μήνυμα μου δίνει κουράγιο κι αισιοδοξία αλλά συνοψίζω κάποια σημεία)...να 'σαι καλά!Quote:
Originally Posted by onomaxrhsth
Kυκνε , ειναι θεμα εξασκησης . Δεν σου ζηταω ναντικαταστησεις τις αρνητικες σκεψεις με θετικες . Ξερω εκ πειρας οτι αυτο ειναι αδυνατον΄. Αλλα οταν ερχονται αρνητικες , απλως αρνησου να τις φιλοξενησεις ( εξασκησου , εξασκησου οτι λεω τοχω εφαρμοσει κ στον εαυτο μ ) κ ασχολησου με κατι αλλο , οτιδηποτε ειναι μεσα στις δυνατοτητες σου . Εδω χρειαζεται προσωπικη προσπαθεια . Οταν μουρχονται αρνητικες σκ . , λεω ' καλωστες , ηρθατε παλι , ε ' κ ξερεις , τοχω ξαναγραψει ,οι ααρνητικες σκεψεις ειναι σαν τα μπαλλονια , οταν εισχωρησουν στο μυαλο μας , φουσκωνουν κ μπλκαρουν τα παντα . Αληθεια λεω , εξασκησου , εξασκησου , εξασκησου . Στην αρχη θαναι δυσκολο , αλλα με τον καιρο , θαρχισεις να βλεπεις τα πρωτα αποτελεσματα .Quote:
Originally Posted by Κύκνος
καλη μου εννοειται οτι ηταν μονο μια στιγμη αδυναμιας!οπως σου ειπα εχεις κανει μεγαλη προσπαθεια κ βρισκεσαι στον καλυτερο δρομο αυτη την στιγμη!!Εχεις πανω απο ολα την επιθυμια να το σταματησεις κ αυτο ειναι το μεγαλυτερο βημα απο ολα!!Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Εγω εχω να σου πω, να μην νοιωθεις ασχημα για τις σκεψεις σου κ για τις ανησυχιες που εχεις! Το λεω επειδη εμενα οποτε με πιανουν τετοιου ειδους ανησυχιες κατηγορω ΠΑΝΤΑ τον εαυτο μου!Στο τελος ομως παντα αποδεικνυεται οτι μια χαρα φυσιολογικη ειμαι στην τελικη! Το ιδιο ισχυει κ για σενα λοιπον! Οπως ειπα κ πριν ολοι μας κανουμε ασχημες σκεψεις στην ζωη μας...αλλοι πιο συχνα, αλλοι πιο σπανια. Αυτο δεν μας κανει λιγοτερο ανθρωπους! Ιδιο ειμαστε ολοι μας στο τελος. Η ζωη ερχεται κ φευγει!Το τι κανεις μενει μονο!
Πιστευω πως εχουν συμβει καποια πραγματα στην ζωη σου που σε επηρεασαν πολυ...αλλα η επιλογη σου ξερεις ποια ηταν; Να συνεχισεις, να ζησεις. Κ εκανες βηματα, προχωρησες στην ζωη σου! Αυτο δεν αποδεικνυει κατι;; Γιατι για μενα αποδεικνυει κουραγιο κ δυναμη!
Στον κοσμο υπαρχουν δολοφονοι, απαγωγεις, βιαστες... ενα σωρο ασχημα συμβαινουν καθε μερα. Αλλα ταυτοχρονα υπαρχει κ η καλοσυνη, η ανθρωπια, ο ερωτας, η αγαπη.... μιλας με καποιον για πρωτη φορα κ αισθανεσαι μια ζεστασια επειδη ειναι περα για περα ευγενικος μαζι σου.
Αυτο που θελω να πω, ειναι να μην μενεις μονο στην πλευρα αυτη που σε ωθει να κανεις κακο στον εαυτο σου... Εχεις ενα σωρο χαρακτηριστικα που σε κανουν ενα ξεχωριστο ανθρωπο, ειμαι σιγουρη για αυτο!Μην στεκεσαι μονο εκει λοιπον! :)
Συνεχισε να γραφεις εδω οποτε σε απασχολει κατι, ισως ειναι κ αυτος ενας τροπος να ξεσπασεις!Με το να τα βγαλεις απο μεσα σου. Ετσι κ αλλιως εδω μεσα ολοι ειμαστε ατομα που πανω κατω κατι ασχημο εχουμε ζησει στην ζωη μας, αλλοι λιγοτερο αλλοι περισσοτερο! Δεν θα σε κρινει κανενας για τιποτα, αν μην τι αλλο, μονο να σε κατανοησουμε μπορουμε!
Γραφε λοιπον τις σκεψεις σου...Ακομα κ αν το εχεις αναγκη καθε μερα. Το θεμα ειναι στο τελος της ημερας εσυ να νοιωθεις καλα με τον εαυτο σου. Να σε εχεις αποδεχτει!
Αυτα απο μενα για σημερα Κυκνε!:) Φιλια!
Κι άλλο αισιόδοξο μήνυμα :) Θα το διαβάσω ξανά όταν θα είμαι πιο ήρεμη και σε θέση να το κατανοήσω...γιατί από χθες είμαι χάλια...έχω δυο γάτες, η μια εκ των οποίων έχει σάκχαρο και χθες έπαθε υπογλυκαιμία και επιληπτική κρίση, στο τσακ την προλάβαμε να μην πεθάνει...ευτυχώς είχα την ψυχραιμία να κάνω ότι έπρεπε εκείνη την ώρα και μετά την πήγαμε στο γιατρό...τώρα την έχουμε με ορό...Quote:
Originally Posted by onomaxrhsth
Αλλά εγώ είμαι ακόμα σοκαρισμένη απ' όσα είδα κι από την αγωνία που είχα μήπως δεν τα καταφέρει...είμαι χάλια σήμερα...κι όταν τελείωσαν όλα από την τόση ένταση κόπηκα ξανά...δεν με κατηγορώ αυτή τη φορά γιατί ήταν πολύ δύσκολο να το αντέξω όλο αυτό...εκτός αυτού είχε ένα μαχαίρι έξω κι όταν το είδα δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ...
οχι να μην κατηγορησεις τον εαυτο σου....μονο χειροτερα θα νοιωσεις με τις τυψεις... βαλε ομως στοιχημα με τον εαυτο σου την επομενη φορα που θα συμβει κατι που θα σε επηρεασει να μην ξεσπασεις πανω στο σωμα σου για να διωξεις την ενταση. Πες μεσα σου οτι την επομενη φορα που θα νοιωσεις αυτη την αναγκη, θα το βαλεις πεισμα, θα σκεφτεις το ποσο πολυ εχεις καλυτερεψει μεσα σε αυτο το χρονικο διαστημα κ δεν θα κοπεις! Ειχες γραψει πιο πανω οτι φοβασαι μηπως ξαναρχισεις...μην ξεκινας ετσι, αμα πεισεις τον εαυτο σου εξαρχης οτι δεν εχεις τη δυναμη να το σταματησεις στο τελος αυτο θα συμβει!Πιστεψε στον εαυτο σου κ τη δυναμη που κρυβεις μεσα σου! Εγω παντως πιστευω σε σενα. Κ εφοσον εχεις ηδη κανει μεγαλα βηματα, ειμαι σιγουρη οτι καποια μερα ολα αυτα θα ειναι παρελθον κ εσυ θα απλως θα κοιτας πισω χαμογελοντας που τελικα απεδειξες οτι εισαι ΑΥΤΟΣ ο ανθρωπος που τελικα τα καταφερε!Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Επισης εγω θα σου ελεγα να διαβαζεις ολα τα αισιοδοξα μηνυματα εδω μεσα! Μπορει να σου δωσουν παραπανω κουραγιο! Εστω κ ενα χαμογελο μεσα στην ημερα επειδη διαβασες εδω κατι που σε βοηθησε, ειναι μεγαλο πραγμα!:)
χαιρομαι πολυ που ειναι καλα η γατουλα σου! Κ να νοιωθεις περηφανη για τον εαυτο σου που εκεινη την στιγμη παρεμεινες ψυχραιμη!
Θα προσπαθήσω να μην το ξανακάνω...πρέπει να φανώ δυνατή γιατί έχουμε προβλήματα εδώ...λες και δεν μας έφτανε η γάτα, ο αδελφός της μαμάς μου μάλλον έχει καρκίνο, σήμερα πήραμε κάτι αποτελέσματα...και φωνάξαμε τον ξάδελφο μου νωρίτερα να του πούμε για τις εξετάσεις και με ρώτησε αν είμαι καλά κι είπα πως ναι κι η απάντηση ήταν "τουλάχιστον είναι και κάποιος καλά"...τί να πεις; Την αλήθεια; Δεν γίνεται, ειδικά τώρα...ούτε στους γονείς μου δεν το είπα, δεν θέλω κιόλας βέβαια αλλά εκείνη την ώρα που απάντησα "καλά" από μέσα μου σκεφτόμουν "που να ΄ξέρες"...Quote:
Originally Posted by onomaxrhsth
Πάντως έχεις δίκιο, θα διαβάζω όλα τα αισιόδοξα μηνύματα για να παίρνω κουράγιο, το χρειάζομαι πολύ τώρα...
Σ' ευχαριστώ για τη γατούλα :)
εννοειται να φανεις δυνατη, αλλα αμα νοιωσεις την αναγκη να μιλησεις με καποιον δικο σου ανθρωπο, να του εκμυστηρευτεις τις σκεψεις σου, πιστευω πως δεν πρεπει να σταματησεις τον εαυτο σου απο το να το κανει επειδη υπαρχουν κ αλλα προβληματα με τα οποια πρεπει να ασχοληθουν. Ναι σιγουρα εχουν κ αλλα στο μυαλο τους, κ απο αυτα που μου περιγραφεις σιγουρα ειναι αρκετα σοβαρα τα πραγματα(παρεπιπτοντως ευχομαι να ξεπεραστει οσο πιο γρηγορα γινεται το θεμα με τον θειο σου) αμα ομως νοιωσεις την αναγκη να μιλησεις στην μαμα σου π.χ., μην την καταπνιξεις. Εμενα η μητερα μου, ακομα κ αν δεν της εχω εκμυστηρευτει ολες μου τις σκεψεις μονο κ μονο που μου δειχνει οτι με υποστηριζει κ θελει να ειναι διπλα μου για να με βοηθησει μου δινει δυναμη. Οποτε ναι μεν σκεφτεσαι σωστα οτι δεν θελεις να τους ανησυχησεις,αλλα απο την αλλη μην το περασεις τελειως μονη σου αυτο. Η οικογενεια ειναι παντα το μεγαλυτερο στηριγμα μας, κ σε τετοιες δυσκολες στιγμες ειναι που αυτο φαινεται. Δεν χρειαζεται να πεις κατι εκεινη τη στιγμη, ουτε να δωσεις εξηγησεις, μονο να πεις δεν ειμαι κ πολυ καλα τον τελευταιο καιρο κ θα θελα λιγη υποστηριξη.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Οπως κ να χει ελπιζω ολα να πανε καλα με τον θειο σου! Κ ευχομαι κ συ να ξεπερασεις οσο το δυνατον πιο γρηγορα οτι σε βασανιζει! Βρες τροπους να παιρνεις κουραγιο κ πιστευω θα το καταφερεις πολυ γρηγορα! Εννοειται οποτε χρειαστεις να μιλησεις με καποιον εγω θα ειμαι διαθεσιμη!:)
Σ' ευχαριστώ πολύ που είσαι διατεθειμένη να μ' ακούσεις γιατί η αλήθεια είναι ότι όντως χρειάζομαι να μιλήσω με κάποιον, νιώθω μοναξιά...θα ήθελα να μπορούσα να μιλήσω απολύτως ειλικρινά με κάποιον και να του πω ότι έχω κοπεί και όλα όσα νιώθω σχετικά, ευτυχώς που έχω κι εσάς...Quote:
Originally Posted by onomaxrhsth
Κοιτάω κάθε μέρα στον καθρέφτη να δω πως πάνε οι πληγές μου και νιώθω άσχημα αλλά ακόμα κι όταν δεν τις κοιτάω έτσι νιώθω γιατί με πονάνε...τουλάχιστον νομίζω πως κάθε μέρα είναι και λίγο καλύτερα. Ανυπομονώ να θεραπευτούν εντελώς...έχω ανάγκη από κάποιον να με φροντίσει όσο είμαι έτσι...
Ο θείος μου έκανε σήμερα κάποιες εξετάσεις και θα έχουμε αποτελέσματα Τρίτη ή Τετάρτη...
οι πληγες ειναι πληγες, καποια στιγμη φευγουν. Το θεμα ειναι τι μενει μεσα μας,οι πληγες αυτες ειναι που μετρανε. Εκει πρεπει κ συ να επικεντρωθεις κ αυτο που καταλαβαινω ειναι οτι εχεις μια μεγαλη αναγκη να τα βγαλεις απο μεσα σου, να ξεσπασεις καπου, να μιλησεις καπου, εστω κ σε ενα φορουμ οπως εδω. Κ δεν λεω πολυ καλα κανεις, σε βοηθαει σιγουρα, αλλωστε μονη σου ειπες οτι υπαρχει ηδη μια μεγαλη βελτιωση! Δεν πιστευεις ομως οτι με το να ανοιχτεις σε καποιον δικο σου ανθρωπο θα σε βοηθαγε περισσοτερο..; Εχω την αισθηση οτι ψαχνεις την αποδοχη. Κ αυτο που εννοω ειναι οτι καταβαθος αυτο που αποζητας ειναι να μιλησεις σε καποιον κ να μην σε κοιταξει λες κ εισαι περιεργη η λες κ κατι δεν παει καλα με σενα, αλλα να σε αποδεχτει ετσι ακριβως οπως εισαι. Να το πεις καπου κ να σε κοιταξουν με κατανοηση κ με τρυφεροτητα. Σιγουρα το λαμβανεις απο δω αυτο,υπαρχει μια αλληλοκατανοηση σε αυτο το φορουμ, αλλα δεν πιστευεις οτι κατι πιο αμμεσο θα σε βοηθουσε περισσοτερο;; Δεν θα ηταν πολυ καλυτερα αν αυτος που σε κοιταζει με κατανοηση κ τρυφεροτητα ηταν η ιδια σου η μητερα η ο πατερας;; Πιστευω οτι δεν πρεπει να αγνοησεις το ποσο σημαντικο ειναι το να μιλησεις καποια στιγμη στην οικογενεια σου, θα ειναι μεγαλη ανακουφιση κ θα σε καταπραυνει! Ισως να σε γαληνεψει κιολας. Εχω την αισθηση επισης οτι καταβαθος θες να τους πεις τις σκεψεις σου, θες να τους μιλησεις κ ξερεις οτι θα ειναι διπλα σου κ θα σου σταθουν με οποιο δυνατο τροπο μπορουν. Απλως σε κραταει πισω ο φοβος. Τον κατανοω αυτο τον φοβο..Ομως ειναι αυτος που μας κραταει ολους μας πισω σε τοσα πολλα πραγματα! Εμενα απο το να κανω πραγματικοτητα καποια ονειρα μου, εσενα απο το να μιλησεις, καποιον αλλον ισως τον κραταει πισω με καποιον διαφορετικο τροπο. ΤΟ θεμα ειναι ομως οτι ο φοβος ΠΑΝΤΑ μας παει πισω. Πρεπει να βρισκουμε την δυναμη λοιπον κ να λεμε οχι στον φοβο να καταφερνουμε να στεκομαστε στα ποδια μας στο τελος της ημερας! Κ ειναι κατι που ολοι μας μπορουμε να κανουμε. Δεν πιστευω οτι υπαρχει ανθρωπος στην γη που να ΘΕΛΕΙ πραγματικα κ να μην ΜΠΟΡΕΙ. Πρεπει ομως να αντλησεις δυναμη μεσα απο τον εαυτο σου!Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Εγω πιστευω σε σενα, στο ειπα κ θα στο λεω συνεχεια, μεχρι καποια στιγμη να διαπιστωσεις οτι ολο αυτον τον καιρο καταβαθος κ συ πιστευες στον εαυτο σου! Κ παλι ελπιζω να πανε ολα καλα με τον αδερφο της μαμας σου κ να αποδειχθει οτι ειναι περδικι! Κ εσυ να κανεις κουραγιο.
Περιμενω απαντηση σου! ΦΙλια!