σου εστειλα dm.
Printable View
σου εστειλα dm.
η αλήθεια είναι ότι δεν διάβασα πολύ τα προηγούμενα, πιάνομαι όμως από το θέμα. είναι φρικτή η μοναξιά, εγώ νομίζω όμως ότι έχω εθιστεί στη μοναξιά. εννοώ ότι ξέρω ότι δεν μου κάνει καλό αλλά είναι η μόνη μου επιλογή. έχω χάσει πια τις "δεξιότητες" εκείνες για να βγω από το λούκι. βρέθηκα στη λάθος σχέση όπου βίωνα πάλι μοναξια. όταν έφυγα από την προηγούμενη δουλειά μου κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να δει τί κάνω από τους πρώην συναδερφους.
είναι κανείς εκεί;
......nop.
Για να αντιστρέψω λίγο το ερώτημα του thread, εμένα αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι το πώς
είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν σχέση.
Το να ήταν ο καθένας μόνος του και να μήν υπήρχαν σχέσεις θα το έβρισκα λογικό και αναμενόμενο.
Το να συναφθεί μια ουσιαστική,διμερής διαπροσωπική σχέση,μου μοιάζει με μία διαδικασία τόσο
απαιτητική σε ακρίβεια όσο το να θέσεις έναν δορυφόρο σε καλά ορισμένη τροχιά γύρω απο ένα σώμα.
Ξέρω, θα μου πείτε για αμοιβαίες υποχωρήσεις,για κατέβασμα του πήχη καιΤαλιμπάν καιΤαλιμπάν.
Εγώ πιστεύω πραγματικά ότι είναι αδύνατον να επιτευχθεί πραγματική σχέση.
Και τότε τί είναι όλες αυτές εκεί έξω?Δέν είναι σχέσεις?
Όχι,είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων ''κάνω τα στραβά μάτια'' και στην χειρότερη ''δεν καταλαβαίνω
ότι το κάνω αυτό''(στραβά μάτια).
...η μοναξιά είναι επιλογή, οι σχέσεις είναι επιλογή.
Ολα ξεκινούν από μας και καταλήγουν σε μας.
Ολα τα άλλα είναι δικαιολογίες ανθρώπων που αδυνατούν να βρουν τον τρόπο να κατακτήσουν ατά που ονειρεύονται, είτε από χαμηλή αυτοεκτίμιση είτε από "τεμπελιά" και βόλεμα στον μικροκοσμο τους.
Θεοφανία, η μοναξιά είναι συμπαγής,τετράγωνη,σκληρή πραγματικότητα.Οι σχέσεις είναι
κοροιδεύω τον εαυτό μου και τον άλλο για να διασκεδάσουμε και οι δύο την μοναξιά μας.
Μάλλον έισαι απο τους ευλογημένους που μπορούν να κάνουν τα στραβά μάτια, γιατί
και αυτό το ''κατακτώ αυτά που ονειρεύμαι'' πάλι κάνω τα στραβά μάτια είναι.
@howtodream Διαβάζεις Νίτσε?Θυμήθηκα την εφηβεία μου με το quote.
...γιοκο, έχεις την άποψη σου, έχω τη δική μου.
Φαντάζομαι ότι μιλάμε και οι δυο από προσωπική εμπειρία.
Η δική σου εμπειρία σου λέει αυτό, η δική μου λέει άλλα. (Φαντάζομαι ότι σέβεσαι διαφορετικές απόψεις, ή όχι?)
Στραβά μάτια δεν κάνω για κανένα, γιατί έτσι καταπιέζομαι και είμαι δυστυχισμένη.
Παρόλα αυτά επειδή δεν είμαι τέλεια, δεν έχω την απαίτηση να συναναστρέφομαι τέλειους ανθρώπους, αλλά άτομα που τα ελλατώματα τους δεν μου τρυπούν το κεντρικό νευρικό σύστημα. (Μπορώ να στο αναλύσω αν θες).
Άν εξέλαβες επιθετικότητα ήταν φευγάτη και όχι εσκεμμένη.
Δεν έχει να κάνει με δική μου και δική σου εμπειρία,αλλά με εξωτερική πραγματικότητα.
'' 'Ολα ξεκινούν απο μας και καταλήγουν σε μας'' έγραψες παραπάνω,αλλά εγώ πιστεύω ότι
δεν έχουμε την παραμικρή ιδέα.Είμαστε ''κακοί μεταφραστές'' των καταστάσεων με τις οποίες
ερχόμαστε σε επαφή.Απλά άλλοτε χρησιμοποιούμε αυτή τη κακή μετάφραση για να δημιουργήσουμε
θετικά και άλλοτε αρνητικα συναισθήματα.
Είμαι 29 ετών και δεν έχω ακόμα συναντήσει μια υγιή,ουσιαστική σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων.
Σε πόσο διαφορετικό πλανήτη απο μένα μπορεί να ζείς εσύ?.
Δέν είναι ο πλανήτης διαφορετικός,αλλά η προσέγγιση και η μετάφραση.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων,το ότι δεν τρέχει μια σχέση είναι τόσο πασιφανές για τον
καθένα εκτός απο τους ίδιους τους agents της σχέσης,που όταν το αντιλαμβάνονται πέφτουν
απ'τα σύννεφα.Η χειρότερη περίπτωση είναι το να βρίσκεσαι σε κατάσταση limbo και να μήν το αντιληφθείς ποτέ.
Συγγνώμη αν σου χαλάω το Σαββατόβραδο ή και γενικότερα το υπαρξιακόβραδο.
Yoco choco πιστευεις πως αν ρωτησεις καποιον που ειναι σε σχεση αν συμβιβαζεται με τον συντροφο του θα σου πει την αληθεια?
Τι ψαχνεις..... ολοι κρυβονται πισω απο τις φοβιες τις ανασφαλειες και τον εγωισμο τους.
Ακριβως οπως με τις αποψεις τους.
Εχεις σκεφτει λοιπον το ποσες συνθηκες χρειαζονται να ερθουν στην ιδια τροχια για να ταιριαζουν δυο ανθρωποι και τις εχεις βρει αμετριτες....αναρωτιεσαι ομως επειτα γιατι υπαρχουν τοσοι που ζουν με συντροφο εκει εξω?
Γιατι φοβουνται, γιατι ντρεπονται γιατι ειναι ανασφαλης και γιατι σε αντιθεση με εσενα μαλλον, δεν εχουν σκεφτει ποτε κατι απο ολα αυτα. Τους ειναι μια φυσιολογικη διαδικασια στην οποια βρεθηκαν χωρις σκεψη και απλα επιπλεουν. Και γιατι οχι αλλωστε αφου ειναι πιο ευκολο ετσι.
Εξισου μεγαλο ενδιαφερον για εμενα παρουσιαζει το οτι η μοναξια ειναι ενα δυσαρεστο συναισθημα το οποιο αν εκδηλωσεις οι 'υγιεις' ανθρωποι θα σε αποφυγουν γιατι πρεπει να εισαι χαρουμενος για να σε πλησιασουν. Οποτε ακολουθωντας την θεωρια της εξελιξης του Δαρβινου οι ανθρωποι εχουν πλεον εμφυτη την υποκρισια και την αναισθησια ετσι ωστε να μην εκδηλωσουν ποτε συναισθηματα μοναξιας αρα να μην απωθουν τους αλλους αρα να μην ειναι μονοι αρα να μην νιωθουν μοναξια αρα να μην την εκδηλωνουν....
αυτο δημιουργει τα προβληματα ομως ο εγωισμος οταν το εγω υποφερει η ζωη γινετε μαρτυριοQuote:
Τι ψαχνεις..... ολοι κρυβονται πισω απο τις φοβιες τις ανασφαλειες και τον εγωισμο τους.
..γιοκο, δεν μου χαλάς τίποτα, γιατί μάλλον δεν έπιασες το "προσωπική εμπειρία".
Εγω αγάπησα/αγαπήθηκα, αγαπιέμαι/αγαπάω. Αυτό επέτρεψε μου να το ξέρω για τον εαυτό μου.
Δεν μιλώ μόνο για ερωτικές σχέσεις αλλά και για φιλικές.
Εσύ λες ότι δεν ξέρεις κανένα ζευγάρι που εχει "υγιή" σχέση. Τι εννοείς άραγε με αυτό?
1. Ξέρεις τις σχέσεις ολων των ανθρώπων ανα την Υφήλιο.
2. Έχεις μια θεική ικανότητα να βλέπεις πως είναι ο καθένας στη σχέση του, γιατί φαντάζομαι πως όλα τα ζευγάρια που γνώρισες σου παρουσίαζαν ενδελεχώς τη ζωή και τα συναισθηματα τους.
Πως ακριβώς την έχεις στο μυαλό σου την υγιή σχέση?
Ξέρεις, αυτές οι απόλυτες και ισοπεδωτικές απόψεις γεμάτες μαυρίλα, μου βγάζουν αυτό που είπα και στην αρχή της κουβέντας μας εδώ: "Ολα τα άλλα είναι δικαιολογίες ανθρώπων που αδυνατούν να βρουν τον τρόπο να κατακτήσουν ατά που ονειρεύονται, είτε από χαμηλή αυτοεκτίμιση είτε από "τεμπελιά" και βόλεμα στον μικροκοσμο τους.
Είναι δικαίωμα σου φυσικά να σκέφτεσαι και να βλέπεις τα πράγματα όπως θες, αλλά επέτρεψε μου να έχω το ίδιο δικαίωμα.
Θεοφανία, άν με αντιλήφθηκες ως ''πλασιέ'' της μοναξιάς,δεν είναι αυτό το οποίο πουλάω.
Ξέρεις πόσο θα ήθελα να μπορώ να κάνω τα στραβά μάτια και να χαθώ μέσα σε σχέση?
Αλλά όταν είναι πασιφανές ότι κάτι δέν τσουλάει,κάτι κλοτσάει μέσα μου και δεν μπορώ να
υποκριθώ.Αισθάνομαι σαν να παραβιάζω κάποιο κοσμικό συμβόλαιο και κάποιο αόρατο χέρι
μιας ανώτερης δύναμης(όχι του ασπρογένη παππού) θα με συνθλίψει στο έδαφος.
Ίσως εκεί έγκειται η διαφορά μερικών ανθρώπων από άλλους.Στο ότι αισθάνονται τύψεις μιας
ειλικρινούς ανωτερότητας που δεν τους επιτρέπει να κοροιδεύουν τον εαυτό τους.