Πιστεύετε πως ο καθένας μας παίρνει αυτό που του αξίζει;

Και φυσικά σαν κλασικός "εγώ" θα διαφωνήσω σχεδόν με όλους..
α)σίγουρα κανείς δεν μπορεί να κρίνει με γενικότητες το ποιος αξίζει και ποιος όχι...
αν θες να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο ναι...πχ αξίζει ο τάδε υπουργός την θέση του? οχι γιατί στην πραγματικότητα είναι ένας ψέυτης χαραμοφάης.... αξίζει ο τάδε το κότερο που του ήρθε απο τα λεφτά του μπαμπά του? όχι γιατί η ερώτηση απο μόνη της σημαίνει πως δεν έκανε κάτι για να το αξίζει πέρα απο το οτι υπάρχει...κλπ...
β)μέσα στην σφαίρα του πιθανού τα πάντα θα συμβούν και δεν θα είναι αποτέλεσμα ούτε διεκδίκησης, ούτε αξίας, ούτε διάνοιας ούτε τίποτα...σε καμία περίπτωση η διεκδίκηση δεν εγγυάται αποτέλεσμα σε καμία περίπτωση η αξία δεν εγγυάται αντάλλαγμα και σε καμία περίπτωση η διάνοια δεν εγγυάται επιτυχία.
Τα πάντα είναι πιθανά όπως το να μην διεκδικήσεις κάτι και να το βρεις όμως μια μέρα στα πόδια σου, το να είσαι ο χειρότερος τεμπέλης αλλά να έχεις άπειρα λεφτά κλπκλπ...

Τα πάντα είναι τυχαία. Το τι επιλέγουμε όμως να ακολουθήσουμε (δηλαδή το αν θα επιλέξουμε την διεκδίκηση ή την ανάπαυση με την ελπίδα οτι θα μας έρθει απο μονο του το αποτέλεσμα) ειναι αυτό που μας χαρακτηρίζει και δεν ειναι μετρήσιμη αξία.

Quote:

---

Originally Posted by smigol

Σκέψου πως μια ζωή χωρίς ανταγωνισμό θα ήταν ανούσια αφού δεν θα είχες στόχους. Και σκέψου επίσης πως εσύ "ανταγωνίστηκες" τους συγγενείς σου και τους κέρδισες.

---

Εννοώ τον ανταγωνισμό που γίνεται αυτοσκοπός! όταν δρας με μόνο κριτήριο να ανταγωνιστείς, να καβαντζώσεις τους άλλους, να το πω λαϊκά, να τρίψεις την επιτυχία σου στα μούτρα των άλλων.
πχ - βρίσκω δουλειά και ξοδεύω, αγοράζω αυτοκίνητο που δεν το χρειάζομαι, για να δείξω ότι έχω λεφτά στους γείτονες ή στους συγγενείς. Ποιά είναι η τάδε πχ που θα το κάνει και δεν θα το κάνω εγώ?
- κυκλοφορώ το γκόμενο στα σόγια για να δείξω ότι ζευγάρωσα και τακτοποιήθηκα. Όχι σαν τη γεροντοκόρη την τάδε που έμεινε στο ράφι...
- το καλοκαίρι θα νοικιάσω εξοχικό και θα το πω σε όλους να σκάσουν από τη ζήλεια τους.
- άλλαξε ο γείτονας κουρτίνες? θα αλλάξω και εγώ. Γιατί αυτός να έχει νέες?
- ταιριάζω εγώ με τον λαπά τον αγύμναστο άνεργο? που βουλιάζει στον καναπέ?

Ενδεικτικά παραδείγματα αυτά φίλε μου Smigol.
Γύρω στα 20 μου θα συμφωνούσα μαζί σου ως προς την οπτική σου απέναντι στον ανταγωνισμό. 10τόσα χρόνια μετά τα 20, και με το άγχος βαθιά ριζωμένο στην ψυχοσύνθεση μου, λέω κατηγορηματικά "μακριά από στείρους ανταγωνισμούς"! ίσως είναι χρήσιμος ο ανταγωνισμός για αρχή, για να πάρεις μπρος...αλλά μετά, πίστεψε με, δεν έχει νόημα και μόνο κακό κάνει.
Πάντα θα υπάρχουν καλύτεροι, πάντα θα υπάρχουν χειρότεροι, και τί έγινε?
εγώ ζώ όπως ονειρεύομαι? είμαι ικανοποιημένη? δημιουργική?
Είμαι καλύτερη από χθες? αυτό φτάνει!

Ο καθενας παιρνει αυτό που θα πιστεψει ειλικρινα μεσα του ότι του αξιζει....
Οσον αφορα τις αρρώστιες κακουχιες κτλ είναι και αυτές αποτελέσματα κακης διαχειρισης ζωης και ψυχολογιας.
Αρα πιστευω ακράδαντα ότι δεν υπαχει κανενας θεος να μας φτιαχνει τη μοιρα και ότι ειμαστε δικο μας δημιουργημα.

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

Τα πάντα είναι τυχαία.

---

Ρε συ φίλος; Κι αυτό πάλι δεν είναι πολύ ισοπεδωτικό; Είναι δυνατόν να βασίζεται όλη μας η ζωή στην τύχη και μόνο;

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Γύρω στα 20 μου θα συμφωνούσα μαζί σου ως προς την οπτική σου απέναντι στον ανταγωνισμό. 10τόσα χρόνια μετά τα 20, και με το άγχος βαθιά ριζωμένο στην ψυχοσύνθεση μου, λέω κατηγορηματικά "μακριά από στείρους ανταγωνισμούς"! ίσως είναι χρήσιμος ο ανταγωνισμός για αρχή, για να πάρεις μπρος...αλλά μετά, πίστεψε με, δεν έχει νόημα και μόνο κακό κάνει.

---

Εγώ πάντως 20τόσα χρόνια μετά τα 20, θεωρώ πως αν γνωρίζεις πως να διαχειριστείς τους υγιείς ανταγωνισμούς που σου προκύπτουν, μόνο κέρδος μπορείς να βγάλεις από αυτούς!

Πιστευω στις συγκυριες..Οχι δεν παιρνουν ολοι αυτο που τους αξιζει..Μαλιστα η ιστορια δειχνει οτι αυτοι που αξιζουν επαγγελματικα,κοινωνικα κτλ μενουν στην απ'εξω!
Σαφως παιζει και ο παραγοντας τυχη..εναν ρολο στην υποθεση που λεγεται ζωη σιγουρα τον εχουμε και εμεις,το τιμονι επισης το εχουμε εμεις αλλα τα αδιεξοδα θεωρω οτι δεν τα επιλεγουμε παντα εμεις.

Όχι, δεν πιστεύω ότι ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει...όταν βλέπω καλούς ανθρώπους που δεν έχουν πειράξει ούτε μύγα στη ζωή τους να ταλαιπωρούνται και πολλές φορές φριχτά, δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό...είναι απλά άδικο!

Άσχετο, αλλά το ψευδώνυμο σου το διάλεξες από τον άρχοντα των δαχτυλιδιών;

Quote:

---

Originally Posted by smigol

Εγώ πάντως 20τόσα χρόνια μετά τα 20, θεωρώ πως αν γνωρίζεις πως να διαχειριστείς τους υγιείς ανταγωνισμούς που σου προκύπτουν, μόνο κέρδος μπορείς να βγάλεις από αυτούς!

---

και το άγχος, τις αγωνίες, τις αρνητικές σκέψεις, τις εμμονές αν κάτι πάει στραβά, την αυτομαστιγωτική πίεση να ανταποκριθείς σε εξαιρετικά υψηλα στανταρντς που στο κάτω κάτω της γραφής μπορεί να μη σου ταιριάζουν, την εργασιομανία και την κάθε είδους υπερβολή, πώς τα διαχειρίζεσαι ?

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Άσχετο, αλλά το ψευδώνυμο σου το διάλεξες από τον άρχοντα των δαχτυλιδιών;

---

Ας πούμε ναι! Και να σκεφτείς πως δεν έχω δει καμία ταινία από αυτές. :P

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

και το άγχος, τις αγωνίες, τις αρνητικές σκέψεις, τις εμμονές αν κάτι πάει στραβά, την αυτομαστιγωτική πίεση να ανταποκριθείς σε εξαιρετικά υψηλα στανταρντς που στο κάτω κάτω της γραφής μπορεί να μη σου ταιριάζουν, την εργασιομανία και την κάθε είδους υπερβολή, πώς τα διαχειρίζεσαι ?

---

Ναι....όλα αυτά πολύ πιο δύσκολο να τα διαχειριστείς....και νομίζω πως τίποτα από όλα αυτά δεν θα σου φέρει κανένα είδος κέρδους, αντίθετα με έναν υγιή ανταγωνισμό!

Quote:

---

Originally Posted by smigol

Ας πούμε ναι! Και να σκεφτείς πως δεν έχω δει καμία ταινία από αυτές. :P

---

Θα έπρεπε για να πάρεις μια ιδέα τι πλάσμα ήταν ο Σμιγκολ... :)

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Θα έπρεπε για να πάρεις μια ιδέα τι πλάσμα ήταν ο Σμιγκολ... :)

---

Eκείνος ο όμορφος δεν είναι; :P

Quote:

---

Originally Posted by smigol

Eκείνος ο όμορφος δεν είναι; :P

---

Χα χα, ναι! Αλλά έχει ενδιαφέρον ο χαρακτήρας του...ενώ νομίζεις ότι είναι ένα κακό πλάσμα, τελικά καταλαβαίνεις ότι είναι δυστυχισμένο και παρεξηγημένο...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Χα χα, ναι! Αλλά έχει ενδιαφέρον ο χαρακτήρας του...ενώ νομίζεις ότι είναι ένα κακό πλάσμα, τελικά καταλαβαίνεις ότι είναι δυστυχισμένο και παρεξηγημένο...

---

Κυκνε , πολυ την χαρηκα την απαντηση σου !!!!!

Οχι ο καθένας ζει αυτό που είναι να ζήσει...
Ενας συνδυασμός των δικών μας πράξεων και της τύχης.!
Αν αυτά δέσουν σωστά τότε πρόκειται για ευτυχία,αν δέσουν λάθος τότε πρόκειται για δυστυχία....
Πάντα υπάρχει και η μέση οδός βέβαια,που βρισκόμαστε οι περισσότεροι από μας....!
Πολύ σημαντικό κομμάτι στην ζωή,είναι και η ωριμότητα-για να το πω πιο λιανά-προσέχεις για να έχεις!

Μια Κινεζικη ρηση Προσεχε τις σκεψεις σ γιατι γινονται λογια , προσ. τα λογια σ γιατι γινονται πραξεις , προσ. τις πραξεις σ γιατι γινονται συνηθειες , προσ. τις συνηθειες σ γιατι γινονται ο χαρακτηρας σ κ προσεχε τον χαρακτηρα σ γιατι γινεται το ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ σου .
Αρα ολα ξεκινανε απο τον τροπο που που σκεφτομαστε και φυσικα δεν υπαρχει τυχη . Ο καθεις παιρνει ακριβως οτι του αξιζει . Γνωμη μου .

Quote:

---

Originally Posted by nick cave

Καλό και χρήσιμο είναι να μη βλέπουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά εμείς. Γιατί το λέω αυτό? Οταν κρίνουμε την τύχη (ή την ατυχία) κάποιου, το κάνουμε με βάση αυτά που βλέπουμε. Δε γνωρίζουμε τι έχει περάσει ο καθένας μέχρι σήμερα ση ζωή του, ούτε τι του επιφυλάσσει η ζωή στο μέλλον. Δε γνωρίζουμε επίσης ούτε τι άνθρωπος είναι ούτε τι δυνατότητες έχει. Μπορεί ο σημερινός Γιωργάκης να εξελιχθεί σε αυριανό Αινστάιν. Μπορεί ο πλούσιος που "δεν αξίζει τα λεφτά του" να τα χάσει όλα σε μιά στιγμή.

Ας αποφεύγουμε τέτοιου είδους συγκρίσεις γιατί και άκυρες είναι και δε μας βοηθούν να γίνουμε οι ίδιοι καλύτεροι...

---

Θα συμφωνήσω με τον νικ. Βλέπουμε μόνο ένα στιγμιότυπο, δεν έχουμε τη συνολική εικόνα. Επίσης, ίσως αξίζει ν' αναρωτηθούμε όχι αν οι άλλοι είναι 'λίγοι', αλλά μήπως εμείς νιώθουμε λίγοι και δεν επιδιώκουμε κάτι που λογικά πιστεύουμε / ξέρουμε πως μας αξίζει.