Δως μου λογο να σωθω

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

παιρνω πολυ αποθαρρυντικες απαντησεις απο τα πανεπιστημια, οτι ειναι μεγαλος ο ανταγωνισμος, οτι δινουν ελαχιστα χρηματα για να επιβιωσεις, πχ στην Αγγλια και γενικα εχω αρχισει να απογοητευομαι. Να σημειωσω εδω οτι επειδη ακριβως αγωνιζομαι παρα πολυ, βγαινω σπανια εως καθολου εξω και δεν εχω τη ζωη που θα ειχε ενα νεο παιδι στην ηλικια μου. Ειμαι χωμενη στο διαβασμα και στις αιτησεις ολη μερα, αλλα εχω αρχισει να καταρρεω.

---

...welcome to the club.... όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε τελικά...???....!!!!!!

Τώρα αν σου πω να μην απογοητεύεσαι, θα με πάρεις με τις ντομάτες...
Επειδή και εγώ είμαι κολλημένη για 3η χρονιά και δεν παίρνω μπρος με τίποτα (οπότε λογικό είναι να νιώθω ότι βρίσκομαι στο χείλος της κατάθλιψης), αυτό που επαναλαμβάνω καθημερινά στον εαυτό μου είναι να δώσω νέα προοπτική στη ζωή μου, νέους στόχους, και γενικά όλα τα συνώνυμα της ανασυγκρότησης και της αναδημιουργίας. Εχω ένα τετράδιο στο οποίο γράφω πράγματα που ΘΑ μπορούσα να κάνω, από μαθήματα κιθάρας μέχρι μεταπτυχιακό πχ στο Βερολίνο. Μόνο και μόνο για να μου ανοίξει η όρεξη να ανοίξω κανένα βιβλίο πιο εντατικά!

Στο θέμα σου
- αν έστελνες απευθείας επιστολές σε καθηγητές του εξωτερικού για να προτείνεις συνεργασία?
- αν πας σε κανένα συνέδριο και τους κυνηγήσεις ? πού συναντιούνται? πώς διχτυώνονται?
- για δουλειά για τα προς το ζην, αν έβρισκες μια οποιαδήποτε δουλειά του ποδαριού? ίσως να έρθεις σε επαφή με τις κοινότητες των Ελλήνων για μια πρώτη γνωριμία? όχι ότι θα βοηθήσουν 100% αλλά έτσι για να μπεις στο κλίμα...
- αν προτείνεις εθελοντική συνεργασία με κάποιο καθηγητή που αξίζει όμως τον κόπο?
- στην Αγγλία, επειδή το ανέφερες, θεωρώ ότι τα πράγματα δεν είναι καλά. Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Ολλανδία, Δανία και Σκανδιναβία αξίζουν από Ευρώπη.
Το διδακτορικό το έχεις τελειώσει και θα κάνεις μεταδιδακτορική έρευνα? δεν κατάλαβα...

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

...welcome to the club.... όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε τελικά...???....!!!!!!

Τώρα αν σου πω να μην απογοητεύεσαι, θα με πάρεις με τις ντομάτες...
Επειδή και εγώ είμαι κολλημένη για 3η χρονιά και δεν παίρνω μπρος με τίποτα (οπότε λογικό είναι να νιώθω ότι βρίσκομαι στο χείλος της κατάθλιψης), αυτό που επαναλαμβάνω καθημερινά στον εαυτό μου είναι να δώσω νέα προοπτική στη ζωή μου, νέους στόχους, και γενικά όλα τα συνώνυμα της ανασυγκρότησης και της αναδημιουργίας. Εχω ένα τετράδιο στο οποίο γράφω πράγματα που ΘΑ μπορούσα να κάνω, από μαθήματα κιθάρας μέχρι μεταπτυχιακό πχ στο Βερολίνο. Μόνο και μόνο για να μου ανοίξει η όρεξη να ανοίξω κανένα βιβλίο πιο εντατικά!

Στο θέμα σου
- αν έστελνες απευθείας επιστολές σε καθηγητές του εξωτερικού για να προτείνεις συνεργασία?
- αν πας σε κανένα συνέδριο και τους κυνηγήσεις ? πού συναντιούνται? πώς διχτυώνονται?
- για δουλειά για τα προς το ζην, αν έβρισκες μια οποιαδήποτε δουλειά του ποδαριού? ίσως να έρθεις σε επαφή με τις κοινότητες των Ελλήνων για μια πρώτη γνωριμία? όχι ότι θα βοηθήσουν 100% αλλά έτσι για να μπεις στο κλίμα...
- αν προτείνεις εθελοντική συνεργασία με κάποιο καθηγητή που αξίζει όμως τον κόπο?
- στην Αγγλία, επειδή το ανέφερες, θεωρώ ότι τα πράγματα δεν είναι καλά. Γερμανία, Αυστρία, Ελβετία, Ολλανδία, Δανία και Σκανδιναβία αξίζουν από Ευρώπη.
Το διδακτορικό το έχεις τελειώσει και θα κάνεις μεταδιδακτορική έρευνα? δεν κατάλαβα...

---

Ολοι στο ιδιο καζανι.....με τη διαφορα οτι εγω παω με τον σταυρο στο χερι, καθως ο,τι εχω πετυχει μεχρι στιγμης το πετυχα επειδη αγωνιστηκα απιστευτα πολυ. Διδακτορικη ερευνα ειναι Λενα μου, η οποια εν μερει εχει ξεκινησει εδω αλλα εγω θελω να φυγω.

[QUOTE=howtodream8;462401]Καλησπερα σας αγαπημενα μου αλανια.

Το αλάνια και μόνο τα λέει όλα ( εγω λέω ρεμάλια χαχα )
Φαντάζομαι πως μόνο εσυ μπορείς να εισαι σε θέση να δώσεις λόγο είτε να σωθείς είτα να χαθείς, ξέρεις πολύ καλύτερα απ όλους τις δυνατότητες και τις αδυναμίες σου, Αναρωτιέμαι τι θα μπορούσε να σε ανεβάσει ακόμα ποιο ψιλά, απο, εδώ που έχεις φτάσει, δεν το έχω με τα λόγια γι αυτο μιλάω με παραβολές
Μου δίνεις την εντύπωση πως είσαι ορειβάτης, στο δικό σου το εβερεστ, που για κάποιους είναι πις οφ κεικ, και για άλλους είναι το εβερστ του εβερεστ, ο εβερεστ
Το να κατακτήσεις μια κορυφή ειδικά σαν και αυτή που έχεις βάλει σκοπό, θέλει να μην σε βάλουν κάτω οι δυσκολίες, και όταν καταφέρεις να βρεθείς στην κορυφή ( γιατί θα τα καταφέρεις αυτό είναι σίγουρο) να καταφέρεις να κρατηθείς εκεί, και στην κορυφή υπάρχει η μοναξιά του ηγέτη ( κλεμμένο απο τον Μπουραντά αυτό που λέω )
Κατα την ταπεινή άποψή μου μέχρι που είσαι διατεθειμένος (ως άνθρωπος) να φτάσεις ? Ποια εμπόδια υπάρχουν αυτή την στιγμή μπροστά σου ? Πως και με ποιον τρόπο τα ξεπερνάς ? Τι πραγματικά θα σου έδινε την δύναμη να συνεχίσεις ? Ενας λόγος δεν νομίζω να αρκεί, ίσως ένα άγγιγμα η ένα σκουντήματα στην πλάτη ?
Τα, ο επιμένων νικά, η τα φτερά σου είναι του αετού η τις κότας, το βλέμα σου στον στόχο, κλπ κλπ είναι κάτι που εσύ αποφασίζεις

Το οικονομικό, η ανεξαρτησία, το άγχος, ο ανταγωνισμός, οι γονείς, και όλα τα υπόλοιπα είναι τα χαρακτηριστικά του ταύρου που ως ματαντορ έχεις να αντιμετωπίσεις στην αρένα που βρίσκεσαι, με όλους εμάς θεατές,

Βάρβαρο (και ελπίζω να μην σε λένε Βαρβάρα ούτε Αλεξάνδρα) αλλά αυτό μου μεταδίδουν τα λεγόμενα σου


Οπως και να έχει
Τον νού σου ρεμάλιιιιιι

Φευγατε χαιρετω και σε ευχαριστω για τα λογια σου τα ομορφα τα ποιητικα. Ειμαι αγωνιστρια και οχι δε με λενε Βαρβαρα :-) προσπαθω να μην το βαζω κατω και να λεω οτι απο τη στιγμη που εγω το επελεξα, θα το περασω. Εβερεστ δε θα πεις τιποτα...και τι δεν κανω για ολα αυτα, εχω θυσιασει πολλα και μεσα σε ολα πολλες στιγμες ανεμελειας. Μου λειπει αυτο, αλλα δε μπορω να τα εχω ολα! Εμποδια βρισκω, κυριως τον εαυτο μου που καποιες φορες απελπιζομαι και παθαινω κριση. Θα θελα μια αγκαλια, εναν ανθρωπο να μου πει "θα τα καταφερεις"... Και ας μην τα καταφερω τελικα.


Αχ....σαν να χαν ποτε τελειωμο τα παθια και οι καημοι του κοσμου.

Quote:

---

Originally Posted by howtodream8

Φευγατε χαιρετω και σε ευχαριστω για τα λογια σου τα ομορφα τα ποιητικα. Ειμαι αγωνιστρια και οχι δε με λενε Βαρβαρα :-) προσπαθω να μην το βαζω κατω και να λεω οτι απο τη στιγμη που εγω το επελεξα, θα το περασω. Εβερεστ δε θα πεις τιποτα...και τι δεν κανω για ολα αυτα, εχω θυσιασει πολλα και μεσα σε ολα πολλες στιγμες ανεμελειας. Μου λειπει αυτο, αλλα δε μπορω να τα εχω ολα! Εμποδια βρισκω, κυριως τον εαυτο μου που καποιες φορες απελπιζομαι και παθαινω κριση. Θα θελα μια αγκαλια, εναν ανθρωπο να μου πει "θα τα καταφερεις"... Και ας μην τα καταφερω τελικα.


Αχ....σαν να χαν ποτε τελειωμο τα παθια και οι καημοι του κοσμου.

---

Τώρα το παρατήρησα, ζεις στις καλύτερες τοποθεσίες τις χώρας μας και δεν σε έχει ανακαλύψει κανένας να σου δώσει μια αγκαλιά ????? (για το ανθρωπιά δεν το πιστεύω το έχετε σε σχέση με εμάς τους χαμουτζήδες)

Μην αναζητάς ένα όνειρο στα κύματα,
βρές το στα μάτια που υπάρχουν
και απέχουν, μόλις δίπλα σου

Αρκεί να ανοίξεις εσύ τα δικά σου πρώτα

Τα σέβη μου ρεμάλι

Quote:

---

Originally Posted by fevgatos67

Τώρα το παρατήρησα, ζεις στις καλύτερες τοποθεσίες τις χώρας μας και δεν σε έχει ανακαλύψει κανένας να σου δώσει μια αγκαλιά ????? (για το ανθρωπιά δεν το πιστεύω το έχετε σε σχέση με εμάς τους χαμουτζήδες)

Μην αναζητάς ένα όνειρο στα κύματα,
βρές το στα μάτια που υπάρχουν
και απέχουν, μόλις δίπλα σου

Αρκεί να ανοίξεις εσύ τα δικά σου πρώτα

Τα σέβη μου ρεμάλι

---

Ανταποδιδω φιλτατε και να εισαι παντα καλα για τον χρονο που αφιερωσες.


"Ερχόμαστε απο μία σκοτεινή άβυσσο. Καταλήγουμε σε μία σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. Ευθύς ως γεννηθούμε, αρχίζει και η επιστροφή, ταυτόχρονα το ξεκίνημα και ο γυρισμός. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι' αυτό πολλοί διαλάλησαν. Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία"

Καλό βράδυ και ακόμα καλύτερο το κάθε ξημέρωμα

Άλλωστε αύριο ξημερωνει μια καλύτερη μέρα