Παλεύω με τις κρίσεις πανικού 9 χρόνια.Δεν αντέχω άλλο...

Είναι ενθαρρυντικό Ελένη μου να βλέπω ανθρώπους να με καταλαβαίνουν στην απόγνωση στην οποία φτάνω πολλές φορές σε σημείο που να νιώθω ότι είμαι καμμένο χαρτί δίχως ελπίδα.Όσο γι\' αυτό που είπες για τον καλό τον καπετάνιο,μία φουρτούνα έχει κι ένα τέλος κι εγώ δεν ξέρω καμία φουρτούνα να έχει κρατήσει 9 χρόνια(και βάλε)σαν τη δική μου.Και ο καπετάνιος άνθρωπος είναι και όσο καλός κι αν είναι οι αντοχές του κάποτε τελειώνουν.Και όταν η φουρτούνα δεν λέει να σταματήσει τα χέρια του αρχίζουν να ξεγλιστράνε από το τιμόνι...

Αν και δεν είναι το θέμα να κάνουμε συγκρίσεις Μιχάλη,πάντως εσύ πρόλαβες και σπούδασες και έκανες οικογένεια.Εγώ δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα στην ζωή μου ούτε σπουδές ούτε οικογένεια γιατί αυτή η αρρώστεια με βρήκε στη χειρότερη ηλικία που μπορούσε να με βρει,στα 18.Αντί αυτού έχασα και αυτά που είχα και μέχρι τότε(φίλους,την σχέση μου,κοινωνική ζωή).Πάντως οι υπόλοιπες συμβουλές που μου έδωσες πραγματικά με τόνωσαν και μου έδωσαν θάρρος για τη συνέχεια,χρειάζομαι τέτοιου είδους συμβουλές και παροτρύνσεις από σας που έχετε περάσει αυτή τη φάση και νικήσατε.

Χτες συμπλήρωσα ένα μήνα αγωγής με τα ομοιοπαθητικά χάπια.Σε αυτό που μπορώ να πω ότι με έχει βοηθήσει είναι να φτιάξω κάπως το ωράριο του ύπνου μου αλλά όσον αφορά τα άλλα συμπτώματα έχω δει μικρή διαφορά ακόμα.Ο ίδιος ο ομοιοπαθητικός πάντως μου είπε ότι χρειάζεται χρόνος και οι ημικρανίες θα φύγουν τελευταίες.

Θα τα ξαναπούμε σύντομα φίλοι μου.

Agaphth Afrodith,
Tha soy pw poia einai h apopsh mou se ayta pou mou eipes.
Kat\' arxhn ola ayta ta xronia den exv meinei me stayrwmena ta xeria.Ekana o,ti pernouse apo to xeri mou kai o,ti htan anthrwpinws dynato gia na to xeperasw.Oson afora tous stoxous pou eipes xerw poly kala ti thelw kai an diavases to arxiko moy mhnyma sto forum eixa xekinhsei to 98 ena IEK gia na spoydasw kai to apotelesma xereis poio htan?Pathaina kathe mera sta mathimata kriseis panikou wspou wftase h wra thw prwths exetastikhs kai oxi mono den antexa alla mou gyrise se katathlypsh!Hthela loipon na spoudasw kai to prospathisa alla to apotelesma eides poio htan.Na sou pw kati?An den exeis ygeia den ginetai tipota.Einai to polytimotero agatho.To thema me tiw kriseis panikou einai oti den tis skeftesai esy opws eipes alla se skeftontai aytes.Kai oso kai na tis kontrareis aytes tha einai ekei na se talaipwroyn.Sto katw katw pas na spoydaseis prepei na exeis kai ayto to vasano apo panw?To thema einai na zei kaneis mia fysiologikh zwh xwris kriseis panikoy o,ti ki an kanei eitai einai spoydes eitai einai doyleia eitai otidhpote allo.Otan exeis kai ayto soy gyrizei mpoymerang.Kai ektos aftou mesa se ayta ta xronia pera apo ayto to IEK poy prospathisa na xekinhsw epixeirhsa ki alla pragmata:mathimata agglikwn gia ptyxio,mathimata plhroforikhs,douleia se magazi.Tipota omws apo ayta den katafera na oloklhrwsw gia ton idio logo.

Se ayto poy symfwnw mazi soy einai na kanei kaneis mikra mikra vhmata poy ton eyxaristoyn.Ayto to kanw kai einai anwdyno.Kai molis fygoyn oi kriseis panikoy kai oi hmikranies poy me talaipwroyn tote tha epidiwxw na oloklhrwsw toys stoxoys moy.Ayto poy lene oi psyxiatroi oti h ergasia se vohthaei na xeperaseis tis kriseis panikou einai mia dikh toys lanthasmenh thewria opws apotyxhmenh einai kai h methothologia me ta psyxofarmaka tous pou apla koukoulwnoun ta symptwmata kai den therapeyoun to provlhma apo th riza tou.An prosexeis tous perissoterous pou ginane kala apo edw mesa ginane me th vohtheia omoiopathitikwn oxi psyxiatrwn.

Oson afora twra ayto pou mou eipes gia ton patera sou,den xerw mporei apo th mia stigmh sthn allh na egine kala kai na phge na doulepsei.H mhtera mou otan eixe katathlipsh kai kriseis panikou den patage sto magazi pou eixe tote kai oses fores patage thn mazeyame meta me to koutali kai thn gyrizame arwn arwn spiti ki etsi anagkasthke ayta ta xronia poy htan arrwsth na valei pwlhtries sto magazi na vgaloyn th douleia.H idia xanapathse otan pleon eixe ginei oloklhrwtika kala kai mporouse na ergastei.

Ayth htan loipon h apopsh mou.Elpizw na ta xanapoume

Alen

Αφροδίτη δεν μπορώ να σκεφτώ κατά αυτό τον τρόπο γιατί απλά δεν μπορώ να κοροιδεύω τον εαυτό μου.Ας είμαστε ρεαλιστές.Το θέμα με αυτή την ασθένεια είναι ότι δεν την σκέφτεσαι εσύ αλλά σε σκέφτεται αυτή.Όταν έχεις μία ημικανία δεν μπορείς να προσποιηθείς ότι δεν υπάρχει και να πεις ότι θα ζήσεις φυσιολογικά.Το ίδιο και όταν έχεις μία κρίση πανικού.Πόσο μάλλον όταν αυτή η κατάσταση διαιωνίζεται,τότε είναι που χάνεις την ελπίδα σου και γίνεσαι απαισιόδοξος όπως έχω γίνει εγώ πλέον.Η τελευταία μου ελπίδα είναι πλέον τα ομοιοπαθητικά.Σε αυτά στηρίζομαι πλέον Μιχάλη μήπως και γίνει κάτι.Τόσα χρόνια δεν το έβαζα κάτω και μου έλεγαν και οι γιατροί να σκέφτομαι θετικά.Έλα όμως που δεν αρκεί μόνο αυτό όπως αποδείχτηκε.Γιατί όπως και να το κάνουμε ασθένεια είναι και αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα από τη ρίζα της δεν υπάρχει αποτέλεσμα.Τα υπόλοιπα είναι ημίμετρα.Πρέπει να φύγει τελείως όπως κάθε άλλη ασθένεια για να πάψεις να υποφέρεις από αυτήν.Με θετικές σκέψεις κλπ απλά νιώθεις για μια στιγμή καλύτερα.Δεν αποθεραπεύεσαι όμως και ούτε σε συνδυασμό με ψυχοφάρμακα γιατί αυτά απλά κουκουλώνουν τα συμπτώματα.Πρέπει η ασθένεια να ξεριζωθεί τελείως.Γι\' αυτό στράφηκα στα ομοιοπαθητικά ελπίζοντας σε κάποιο αποτέλεσμα.

Αυτή ήταν η γνώμη μου πάνω στα τελευταία που είπατε.Αν έχετε να πείτε κάτι πάνω σ\' αυτά θα περιμένω.

Αφροδίτη δεν έχεις καταλάβει το σκεπτικό μου.Δεν είναι ότι ο τρόπος σκέψης μου είναι αρνητικός ή ότι είμαι φύσει απαισιόδοξος.Ίσα ίσα που από τη φύση μου είμαι αισιόδοξος χαρακτήρας και όλα αυτά τα χρόνια δεν το έβαζα κάτω.Τα γεγονότα είναι όμως αυτά που με έχουν κάνει πλέον απαισιόδοξο και να χάνω την ελπίδα μου γιατί είμαι και ρεαλιστής και βλέποντας ότι μετά από τόσα πολλά χρόνια δεν υπάρχει αποτέλεσμα ζυγίζω τα πράγματα και βγάζω τα συμπεράσματά μου.Τώρα με θετικές σκεψούλες που είπες δεν γίνεται τίποτα.Το πολύ πολύ να νιώσεις για λίγο καλύτερα.Ας μην έχουμε αυταπάτες.Ούτε βέβαια αν τους μιλήσεις \"ευγενικά\" όπως είπες.Όπως κι αν σκεφτείς είτε ευγενικά είτε με οποιοδήποτε άλλο τρόπο για να διώξεις αυτά τα συμπτώματα αυτά θα σε ταλαιπωρούν ανελέητα.Είναι μία αρρώστεια όπως όλες τις άλλες και πρέπει να αποθεραπευτεί πλήρως.Με ημίμετρα και κομπογιανίτικες μεθόδους δε γίνεται τίποτα.ʼλλωστε στόχος είναι η πλήρης αποθεραπεία όχι η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων την ώρα που έρχονται.Και αν είναι τόσο αποτελεσματικές οι προτάσεις σου Αφροδίτη γιατί δεν έχεις δει οριστικό αποτέλεσμα παρά μόνο σέρνεσαι ακόμα όταν έχεις ημικρανίες όπως είπες?Είναι μία ασθένεια που δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται και να κουκουλώνονται μόνο τα συμπτώματά της αλλά να ξεριζωθεί βαθειά από τη ρίζα της ώστε να πάψουμε τελείως να υποφέρουμε.Αυτό πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας και κυρίως οι γιατροί μας...

Αυτό που λες Αφροδίτη έτσι κι αλλιώς το κάνω.Ποιος σου είπε ότι δεν επιτείθεμαι με όλα μου τα μέσα?Ό,τι περνάει από το χέρι μου το κάνω,έχω ξεπεράσει τον ίδιο μου τον ευατό.Από κει και πέρα όμως δεν παύει να ειναι μία ασθένεια και να χρειάζεται την κατάλληλη και αποτελεσματική θεραπεία.Γι αυτό το λόγο άλλωστε πάμε στους γιατρούς και παίρνουμε όλα τα φάρμακά τους.Όταν όμως βλέπω μετά από τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα να μην υπάρχει αποτέλεσμα το μόνο επόμενο είναι να χάνω την ελπίδα μου και να βρίσκομαι ένα βήμα από την αυτοκτονία.Με το ψέμα θα ζω μία ζωή?Μία θεραπεία λέγεται σωτήρια όταν σε απαλλάσει τελείως από το πρόβλημά σου.Στη δική σου περίπτωση απλά σε έχει ανακουφίσει έστω σε ένα μεγάλο βαθμό από τα συμπτώματα.Μία τέτοια θεραπεία δεν λέγεται σωτήρια.Ο ψυχίατρός μου που ξεκίνησα μαζί του θεραπεία από τα τέλη Γενάρη μου είχε θέσει ένα χρονοδιάγραμμα και μου είχε πει ότι τον Ιούνιο θα είμαι λειτουργικός και σε πολύ καλύτερη κατάσταση.Ο Ιούνιος όμως πέρασε κατά πολύ και παρότι έκανα κατά γράμμα ότι μου είπε σήμερα είμαι μία από τα ίδια.Και όταν τον ρώτησα τί φταίει για το ότι δεν είχαμε τα αναμενόμενα αποτελέσματα μου σήκωσε τους ώμους του από άγνοια.Γι αυτό στράφηκα στην ομοιοπαθητική(βλέπεις επιτείθεμαι με όλα μου τα μέσα και ψάχνω άλλες διεξόδους).Περίπου τρεις μήνες μετά το ξεκίνημα της θεραπείας μου με ομοιοπαθητικά έχω δει μία μικρή βελτίωση στο ψυχολογικό κομμάτι αλλά όχι στις ημικρανίες.Μάλιστα όπως μου εξήγησε ο ομοιοπαθητικός όσο βελτιώνεται το ψυχολογικό κομμάτι οι ημικρανίες θα αυξάνονται επειδή η ενέργεια που θα απελευθερώνεται από αυτή τη θεραπεία θα βγαίνει σε ημικρανίες!Φαύλος κύκλος δηλαδή.Τώρα πώς θα μπορώ να είμαι καλά ψυχολογικάόταν θα υποφέρω από το μαρτύριο της ημικρανίας είναι άλλο θεμα.Τον ρώτησα πόσο καιρό θα συνεχιστούν αυτού του είδους οι ημικρανίες που οφείλονται στην αντίδραση του οργανισμού στην αγωγή με τα ομοιοπαθητικά και μου είπε χωρίς να είναι σίγουρος για τουλάχιστον τρεις μήνες.Μετά υποτείθεται και αφού θα έχει θεραπευτεί το ψυχολογικό κομμάτι και οι κρίσεις πανικού θα θεραπευτούν και οι ημικρανίες που οφείλονται καθ αυτού στην αρρώστιά μου.Ένα αβέβαιο μέλλον με αβέβαιη αποθεραπεία...

Η ειρωνεία ξέρετε ποια είναι?Πριν αρρωστήσω,μέχρι τα 18 μου,δεν είχα πατήσει ποτέ στο φαρμακείο της γειτονιάς μου ούτε για μία ασπιρίνη!Δεν είχα δει ούτεκαν τη φάτσα της φαρμακοποιού ούτε καν γνώριζα σε ποιον ανήκε το φαρμακείο.Αρρώσταινα μία το πολύ δύο φορές το χρόνο από καμία γρίπη,μπορούσα να αντεπεξέρχομαι απέναντι σε όλες τις υποχρεώσεις μου(σχολείο,διάβασμα κλπ),γυμναζόμουνα,έπαιζα μπάσκετ με αντοχές μεγαλύτερες από άλλους,έβγαινα κάθε μέρα έξω.Τώρα κατέντησα να είμαι αν όχι ο τακτικότερος ένας από τους τακτικότερους πελάτες του φαρμακείου,έχω καταναλώσει τόνους από ψυχοφάρμακα,ηρεμιστικά και παυσίπονα πρόσφατα και ομοιοπαθητικά χάπια,έχωκάνει εκατοντάδες επισκέψεις σε ψυχιάτρους και ψυχολόγους,έχω χαλάσει εκατομμύρια για να γίνω καλά δίχως αποτέλεσμα και γενικότερα έχω φτάσει σε σημείο να λυπάμαι τον ευατό μου.Το χειρότερο απ όλα όμως είναι να ξυπνάς και το πρώτο πράγμα που θα νιώθεις αντί για δίψα,πείνα κλπ είναι ένας αφόρητος πόνος στο μέτωπό σου και η πρώτη κίνηση που θα κάνεις αντί ανάψεις το φως ή να σηκωθείς να πιάνεις με το χέρι σου το μέτωπό σου νιώθωντας ότι το κεφάλι σου πάει να σπάσει από τον πόνο.Και αυτό σε σχεδόν καθημερινή βάση.Απορώ αν θα ξανάρθει ποτέ εκείνη η μέρα που θα είμαι όπως τότε καλά και θα μπορώ να ζήσω μία φυσιολογική ζωή απαλλαγμένος από όλο αυτο το μαρτύριο...

Γιατί ταλαιπωρείς και εσύ τον εαυτό σου βρε Alen; Τι να σου κάνει ο ψυχίατρος πέρα από τη χορήγηση των φαρμάκων, που σωστά ειπώθηκε ότι κουκουλώνουν απλά τα συμπτώματα; Τι θεραπεία σου κάνει;
Και εγώ είχα (και ακόμη έχω σε μικρότερο βαθμό) πονοκεφάλους, ζαλάδες, μουδιάσματα και τσιμπίματα στο κεφάλι από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα. Στην αρχή ήταν ανυπόφορο και μάλιστα όλα αυτά μου βγήκαν όταν έκοψα τα φάρμακα. Στην πορεία μειώθηκε η ένταση του πόνου γιατί πήγαινε καλά η ψυχοθεραπεία. Εγώ κάνω ψυχαναλυτική και κάθε φορά που εντοπίζω μια εστία του προβλήματος ανακουφίζομαι και μειώνεται το άγχος μου και συνεπώς οι πονοκέφαλοι. Να ξέρεις ότι όλα μας τα προβλήματα σχετίζονται με τα πρόσωπα της οικογένειάς μας και μόλις τα ανακαλύψεις θα είσαι σε θέση να κατανοήσεις τι σου συμβαίνει πραγματικά.
Να φανταστείς ότι με πιάνει ο κεφάλι μου μόλις σκεφτώ κάτι δυσάρεστο ή οτιδήποτε άλλο άσχετο που δεν με αφορά και το οποίο όμως περικλείει μια κατάσταση που με αγχώνει π.χ απόρριψη, το φόβο της τιμωρίας, ενοχές κ.α. Τώρα αρχίζω και εγώ να κατανοώ τι πραγματικά μου προκαλεί άγχος, άρα και τα συμπτώματα. Και η δική μου ψυχοθεραπεύτρια πιστεύει ότι τα συμπτώματα αυτά είναι συσσωρευμένος θυμός που δεν εκδηλώθηκε ποτέ προς τα εκεί που έπρεπε.
Αυτή είναι όλη η υπόθεση και σε σένα. Μην σκέφτεσαι αρνητικά ότι έχεις κάποιο οργανικό πρόβλημα. Απλά είναι πολύ φυσικό να διαμαρτύρεται ο οργανισμός σου αφού \"ο σκληρός δίσκος\" έχει υπερφορτωθεί. Υποφέρεις και έχεις δίκιο. Αλλά ξεκίνα κιόλας από αύριο για μια σωστή ψυχοθεραπεία. Προσωπικά έχω δοκιμάσει και γνωστική (παλαιότερα) και ψυχαναλυτική. Ουσιαστική βελτίωση και πιο σταθερά αποτελέσματα βλέπω με τη δεύτερη. Αν θες συστάσεις ευχαρίστως.

Κουράγιο και μην κάνεις κακές σκέψεις

Quote:

---

Originally posted by paramythi
Τι να σου κάνει ο ψυχίατρος πέρα από τη χορήγηση των φαρμάκων, που σωστά ειπώθηκε ότι κουκουλώνουν απλά τα συμπτώματα;

---

Αγαπητό Παραμύθι
Σε πολλές περιπτώσεις τα συμπτώματα είναι δυσβάσταχτα και χρειάζονται άμεσης αντιμετώπισης με φαρμακευτική αγωγή (τα απαλύνουν, δεν τα κουκουλώνουν), μέχρι η ψυχοθεραπεία να βοηθήσει το άτομο να είναι ικανό να χειρίζεται πλέον τις κρίσεις πανικού. Μην τα καταδικάζουμε και τα ισοπεδώνουμε τα πράγματα.

Ένας σωστά εκπαιδευμένος ψυχίατρος μπορεί να προσφέρει ιδανικά και μια κατάλληλη ψυχοθεραπευτική διαδικασία, το πρόβλημα όμως είναι στην Ελλάδα η έλλειψη κατάρτισης στη συμβουλευτική ψυχοθεραπεία σε πολλούς από τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Και φυσικά πρέπει να συντρέχουν και οι άλλες προϋποθέσεις που έχουμε χιλιοπεί, η χημεία μεταξύ θεραπευτή-θεραπευόμενου και η διάθεση του ασθενή να αλλάξει κάποια πράγματα στη ζωή του με αποφασιστικότητα, χωρίς απλώς να θέλει κάποιον να του χαϊδεύει τα αυτιά.

φιλικά, Ποπς

Καλή μου Pops,

Το να απευθυνθεί κάποιος πρώτα στον ψυχίατρο μόλις διαπιστώσει ένα πρόβλημα το θεωρώ αυτονήτο. ʼλλωστε και εγώ η ίδια έχω εξαιρετική σχέση με τον δικό μου γιατρό και είναι ο μοναδικός άνθρωπος που εμπιστεύομαι απόλυτα. Είναι όμως κοινό μυστικό ότι η προσέγγιση του προβλήματος διαφέρει μεταξύ ψυχίατρου και ψυχολόγου, (εδώ διαφέρει μεταξύ ψυχολόγων διαφορετικών ειδικοτήτων). Πολύ σωστά έθιξες το γεγονός ότι στην Ελλάδα λείπει η συμβουλευτική κατάρτιση πολλών ειδικών. Ελάχιστοι είναι οι ψυχίατροι που είναι και ψυχοθεραπευτές ή που ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν στα προβλήματα του πελάτη τους. Αυτό βέβαια δεν μειώνει σε τίποτα την επιστημονική τους αξία, οι άνθρωποι κάνουν απλώς τη δουλειά τους.
Επίσης έχεις δίκιο που λες ότι τα φάρμακα δεν κουκουλώνουν τα συμπτώματα, απλά τα απαλύνουν . Εκ παραδρομής αναφέρθηκα σε αυτό. Εννούσα ότι κουκουλώνουν τα αίτια του προβλήματος.
Όταν όμως έχεις μια χρόνια περίπτωση όπως αυτή του Alen, o οποίος μας λέει ότι κάνει ψυχοθεραπεία 4 χρόνια με τον συγκεκριμένο και δεν είδε διαφορά, τότε κάθε λογικός άνθρωπος σκέφτεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Δεν είναι δυνατόν να λέγονται ευχολόγια σε έναν άνθρωπο που υποφέρει στα νιάτα του ή να τίθενται χρονικοί περιορισμοί για την θεραπεία του ότι π.χ σε 6 μήνες θα γίνει καλά. Ακριβώς τα ίδια έχω περάσει και εγώ. Μια ματιά στις εμπειρίες πολλών μελών του φόρουμ σε κάνει να αναρωτιέσαι για την αποτελεσματικότητα της θεραπευτικής προσέγγισης των ψυχιάτρων. Δεν το γνωρίζω, αλλά ίσως η ψυχοθεραπεία δεν αποτελεί δικό τους αντικείμενο.

Τέλος, μην ξεχνάμε και τον κανόνα που λέει ότι ο καθένας κρίνεται εκ του αποτελέσματος ακόμη και όταν υπάρχουν οι αγαθότερες των προθέσεων.

Φιλικότατα

Paramythi

Παραμύθι έπεσες μέσα σε αυτό που είπες,αν διαβάσεις το πρώτο μου μήνυμα θα δεις ότι για την αρρώστειά μου και την διατήρησή της ευθύνεται η μητέρα μου η οποία κάνει τα πάντα για να με διατηρεί σε μία κατάσταση ταραχής και να μην έχω ποτέ την ψυχική μου ηρεμία με αποτέλεσμα να παραμένω άρρωστος.Έχω βάλει πολλούς άλλους να της μιλήσουν εκ μέρους μου για να αλλάξει συμπεριφορά αλλά δεν υπήρξε κανένα αποτέλεσμα.Από το Γενάρη κάνω γνωσιακή(γνωστική) ψυχοθεραπεία με τον ψυχίατρο-ψυχολόγο που με παρακολουθεί όμως και αυτού του είδους η ψυχοθεραπεία απλά σε ανεβάζει προσωρινά ψυχολογικά δεν σε θεραπεύει.

Όσον αφορά αυτά που είπες Πόπη στην παραμύθι άλλοι έχουν ισοπεδώσει τα πάντα,εσύ και οι συνάδελφοί σου στον χώρο στον οποίο ανήκεις.Έχει δίκιο σε αυτά που σου είπε η παραμύθι.Τόσο καιρό περίμενα από σένα UTU μήνυμα και εμφανίζεσαι εδώ μόνο και μόνο για να δικαιολογήσεις τους συνάδελφούς σου?Δεν με νοιάζει που δεν μου απάντησες αλλά με εξοργίζει να σε βλέπω να επεμβαίνεις μόνο για να στηρίξεις τους συναδέλφους σου.Εκτός από ανόητο και αφελές είναι και εμπαικτικό και ντροπιαστικό να λες ότι μπορεί να φταίνε οι ασθενείς που δεν γίνονται καλά.Είναι πάγια και προσφηλής όσο και απαράδεκτη τακτική των ψυχιάτρων όταν ο ασθενής παραπονιέται στον γιατρό του γιατί δεν πάει καλά η θεραπεία και γιατί δεν υπάρχουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα να ρίχνουν το μπαλάκι στους ασθενείς λέγοντάς τους ότι δεν προσπαθούν αρκετά,τα περιμένουν όλα έτοιμα κλπ.Αυτό κάνεις κι εσύ και είναι τελείως γελοίο.Ποιος σου είπε ότι δεν προσπαθώ εγώ και οι υπόλοιποι ασθενείς εδώ μέσα να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής μας με αποφασιστικότητα ή ότι θέλουμε γιατρούς να μας χαιδεύουν μόνο τα αφτιά?Σε πληροφορώ ότι και έχω προσπαθήσει με κάθε τρόπο να αλλάξω τον τρόπο ζωής μου(πριν ένα χρόνο μετακόμισα και ζω μόνος μάλιστα) και ούτε θέλω γιατρούς να μου χαιδεύουν τα αφτιά.Το αντίθετο μου έχει συμβεί μάλιστα να μου κάνουν συχνά οι ψυχίατροι-ψυχολόγοι το δικηγόρο του διαβόλου.Μάλλον εσείς οι γιατροί θέλετε κοιμισμένους ασθενείς που να δέχονται ό,τι τους λένε οι γιατροί τους δίχως να φέρουν αντίρρηση.Δεν είναι όμως όλοι οι ασθενείς έτσι γιατί υπάρχουν μερικοί που μπορούν και καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά στη θεραπεία τους όταν αυτή έχει διαρκέσει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα.Πολλές φορές έχω νιώσει ότι αντί για γιατρούς έχω μπροστά μου δικηγόρους που προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα λάθη τους και την αποτυχία τους με αστεία επιχειρήματα.Κρύβονται πίσω από τη δικαιολογία ότι \"αυτές οι ασθένεις είναι χρόνιες\" και έτσι εξασφαλίζουν μακροχρόνιους πελάτες και μεγαλύτερα κέρδη.Είναι γνωστό πλέον ότι οι ψυχίατροι κοιτάνε πώς να σε κρατήσουν ασθενή όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να πλουτίσουν περισσότερο βάζοντας σε τελευταία μοίρα την υγεία των ασθενών.Και αν νομίζεις ότι τα λέω εγώ μόνο αυτά ρίξε μια ματιά στο τόπικ με τις κοινωνικές υπηρεσίες και θα δεις ότι το πιστεύουν και το ξέρουν κι άλλοι ασθενείς από δω μέσα.Βλέπεις λοιπόν ποιος έχει ισοπεσώσει τα πράγματα.Μάλιστα αν δεν το ξέρεις το θέμα της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου από τους γιατρούς έχει φτάσει μέχρι το Δικαστήριο της Χάγης από έναν Γερμανό γιατρό που δεν ανεχόταν την όλη αυτή εκμετάλλευση γιατί βλέπεις υπάρχουν και κάποιοι ελάχιστοι γιατροί με τσίπα και ανθρωπιά που ενδιαφέρονται για τον ασθενή και όχι για την κονόμα αλλά εσύ δε φαίνεται να ανήκεις σε αυτή την κατηγορία και πιο πολύ ενδιαφέρεσαι για την συναδελφική αλληλεγγύη με την κακώς εννοούμενη έννοια.Είναι προσβλητικό και για τις προσπάθειες που καταβάλουμε και για τα λεφτά που ξοδεύουμε και κυρίως για τον πόνο που νιώθουμε να βγαίνεις και να λες ότι υπάρχουν κάποιοι ασθενείς που ευθύνονται οι ίδιοι για την αποτυχία της αποθεραπείας τους και ότι τα ισοπεδώνουμε όλα!Είσαι έξω από το χορό επειδή δεν είσαι ασθενής και όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέει σαν τις εξυπνάδες που είπες.Ας ήσουν εσύ ασθενής και βλέπαμε αν θα πίστευες το ίδιο.Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα και για την αποτυχία της αποθεραπείας φταίνε οι ίδιο οι γιατροί και τα συμφέροντα που παίζονται από πίσω.Έχω ένα βιβλίο που λέγεται ΠΑΝΙΚΟΣ ΑΓΧΟΣ-ΦΟΒΙΕΣ της Δήμητρας Παππούλια η οποία έπασχε από κρίσεις πανικού για 12 χρόνια και γύρισε σε δεκάδες γιατρούς εδώ στην Ελλάδα αλλά αποτέλεσμα δεν είδε και μόλις πήγε στην Αμερική ο ψυχίατρος εκεί την έκανε μέσα σε ένα μήνα καλά!Ούτε μακροχρόνιες φαρμακευτικές θεραπείες ούτε χρονοβόρες ψυχοθεραπείες.Το βιβλίο αυτό το συνιστώ σε όλους να το διαβάσετε λέει πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και πολλές αλήθειες μεταξύ αυτών και για το βρώμικο κύκλωμα εκμετάλλευσης ασθενών που υπάρχει στην Ελλάδα.Και από δω και μπρος να είσαι πιο προσεκτική στα σχόλιά σου Πόπη,η υγεία των ανθρώπων δεν είναι αστείο πράγμα και η συναδελφική σου αλληλεγγύη να μας λείπει!!!:mad:

Με ξαφνιάζει και με λυπεί πολύ το μήνυμά σου ʼλεν. Δεν ξέρω γιατί θύμωσες μαζί μου τόσο πολύ, αλλά θα προσπαθήσω να δώσω κάποιες εξηγήσεις γιατί φοβάμαι ότι παρερμήνευσες αρκετά πράγματα:

1. Δεν υπερασπίστηκα συναδέλφους αλλά τους έκανα κριτική συμφωνόντας ότι σπανίζει να βρεις σωστό επαγγελματία τελικά

2. Δεν είμαι γιατρός, θα πρέπει να μάθεις τις διαφορές μια μέρα για να ξέρεις ποιους να κατηγορείς

3. δεν απάντησα σε προσωπικό μήνυμα γιατί από λάθος σβήστηκαν κάποια και περίμενα να με προσεγγίσεις γιατί ειλικρινά δεν ήθελα να απαντήσω με ανευθυνότητα σε οτιδήποτε

4. εδώ μέσα μπαίνω κι εγώ και οι συνάδελφοι εντελώς εθελοντικά ξεκλέβοντας από τον ελεύθερο χρόνο μου και προσπαθώντας να δίνω κάποια πληροφόρηση, όχι θεραπεία, ψάχνοντας με τις ώρες και μεταφράζοντας υλικό και δίνοντας κάποιες περιορισμένες συμβουλές.

5. Και όπου βλέπω κάποια παραπληροφόρηση ή άδικη γενίκευση, ναι υπερασπίζομαι τον χώρο μου, τονίζοντας όμως ότι ο σωστός επαγγελματίας κάνει ιδανικά το τάδε, άρα προσέχω να μην γενικεύω και να μη δίνω το αλάθητο σε όλους τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας.

5. ΠΟΥΘΕΝΑ δεν έχω πει ότι φταίνε οι ασθενείς που δεν είναι καλά και σε παρακαλώ αυτό τουλάχιστον να το ανακαλέσεις. Είναι όμως γεγονός (και όλοι οι συνάδελφοι θα συμφωνήσουν μαζί μου) ότι πολλοί ασθενείς δεν θέλουν να ακολουθήσουν κάποιες αποδεδειγμένα αποτελεσματικές θεραπευτικές μεθόδους, είτε λόγω ταμπού, είτε λόγω οικονομικής στενότητας, είτε λόγο προκαταλήψεων, είτε λόγω πείσματος. Είναι γεγονός αυτό δυστυχώς. Δε γενικεύω όμως μιλώντας για κάθε ασθενή, ούτε για σένα προσωπικά. Ναι υπάρχουν δυστυχώς κάποιοι ασθενείς που δε θέλουν να προσπαθήσουν αρκετά. Γιατί το πήρες τόσο προσωπικά αυτό;

6. Δεν σου άσκησα προσωπική κριτική, θα σε παρακαλέσω να μην κάνεις το ίδιο.

7. Για όλα τα υπόλοιπα, ειλικρινά λυπάμαι που νιώθεις έτσι. Βρίσκεσαι σε ένα σάιτ της επιστήμης της ψυχολογίας όμως και αυτό προϋποθέτει ότι δέχεσαι την ψυχολογία ως επιστήμη και τις μεθόδους της ως αποτελεσματικές. Στο φόρουμ αυτό πέρα από ασθενείς υπάρχουμε και 3-4 άτομα που διαθέτουμε λίγο από το χρόνο μας βοηθώντας όσο μπορούμε και όσο μας επιτρέπει η δεοντολογία μας να βοηθούμε. Αν θεωρείς ότι όποιος δεν ασθενεί δεν έχει δικαίωμα να μιλήσει, έστω κι αν έχει περάσει χρόνια εκπαίδευσης στα θέματα αυτά, τότε αναρρωτήθηκες μήπως τελικά βρίσκεσαι σε χώρο που δε σε αντιπροσωπεύει;

8. Φράσεις σου όπως \"μακροχρόνιες φαρμακευτικές θεραπείες ούτε χρονοβόρες ψυχοθεραπείες\" αποδεικνύουν ότι δε γνωρίζεις όλες τις επιλογές που σου προσφέρονται. Αν σε πληροφορήσω, φοβάμαι ότι θα πεις ότι υπερασπίζομαι το σινάφι μου.

Ειλικρινά λυπάμαι ʼλεν. Νομίζω ότι είσαι εξαιρετικά άδικος.

Π.

Ξέρω πολύ καλά Πόπη την διαφορά ψυχολόγων-ψυχιάτρων,αντιμετωπίζετε την θεραπεία των ασθενών με διαφορετικό τρόπο με τα ίδια όμως μηδαμινά αποτελέσματα.Βλέπεις είμαι παλιά καραβάνα(δυστυχώς)και ξέρω πολύ καλά τις διαφορές αφού με έχουν παρακολουθήσει και ψυχολόγοι και ψυχίατροι.Συχνά μάλιστα βρίσκεστε σε στενή συνεργασία μεταξύ σας με τα ίδια ανύπαρκτα αποτελέσματα...
Το να λες ότι οι ασθενείς δεν προσπαθούν αρκετά ειναι το ίδιο με το να τους ρίχνεις το μπαλάκι της αποτυχίας της αποθεραπείας τους.Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι ελάχιστοι που το κάνουν αυτό αλλά αυτή η ιδεοληψία που έχετε ότι πολλοί ασθενείς δεν προσπαθούν αρκετά πρέπει να σας φύγει από το μυαλό.Δεν ξέρω κανέναν μα κανέναν που να το κάνει αυτό.Είναι δικά σας δημιουργήματα για να δικαιολογήσετε τα λάθη σας και την αποτυχία σας.Δεν χρειάζεται να ανήκω σε αυτή την κατηγορία ασθενών που ανέφερες για να προσβληθώ,όπως εσύ έχεις την δική σου συναδελφική αλληλεγγύη έτσι κι εγώ συμπαραστέκομαι στους συμπάσχοντές μου σε τέτοιου είδους προσβλητικές κατηγορίες.Δεν ανακαλώ ούτε μισή λέξη από αυτά που σου είπα,εσύ είσαι αυτή που πρέπει να ανακαλέσεις γιατί πρόσβαλες τουλάχιστον ένα μέρος των άμοιρων ασθενών που προσπαθούν να βρουν την υγεία τους.Και πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να καταλάβετε εσείς οι ψυχίατροι-ψυχολόγοι ότι δεν είναι εύκολο πράγμα να παίρνουμε τα φάρμακά σας με τις βαρύτατες παρενέργειες και την υψηλότατη τιμή που έχουν,ούτε μπορούμε όλοι να ερχόμαστε τόσο τακτικά επισκέψεις στα γραφεία σας και να σας πληρώνουμε τα υπέρογκα ποσά που ζητάτε(δεν είμαστε όλοι πλούσιοι βλέπεις),ούτε είναι τόσο εύκολο να επισκεφτείς έστω για πρώτη φορά έναν ψυχίατρο ή ψυχολόγο λόγω της γνωστής κοινωνικής προκατάληψης που υπάρχει αλλά και της φήμης που κουβαλάτε που από την εμπειρία μου σε πολλούς από σας δεν είναι μόνο φήμη...
Τώρα όσον αφορά το άλλο αστείο που είπες ότι βρίσκομαι σε ένα σάιτ της επιστήμης της ψυχολογίας και ότι αυτό προυποθέτει ότι δέχομαι την ψυχολογία ως επιστήμη και τις μεθόδους της ως αποτελεσματικές,όπως είπε και η Παραμύθι ο καθένας κρίνεται από τα αποτελέσματά του.Τόσα χρόνια δεν έχω δει κανένα αποτέλεσμα από την \"επιστήμη\" σας.Ο μόνος λόγος που μπαίνω εδώ μέσα είναι για να μιλάω με συμπάσχοντές μου και μέχρι τώρα με έχει βοηθήσει ψυχολογικά και μάλιστα έχω κάνει μερικούς φίλους με τους οποίους μιλάω συχνά.Το να ακούω όμως απόψεις σαν τις δικές σου για να στηρίζεται η συναδελφική αλληλεγγύη μου είναι όχι μόνο άχρηστο αλλά ενοχλητικό και εκνευριστικό και μπορώ άλλωστε να το συναντήσω στα γραφεία των συναδέλφων σου.Γι αυτό πες αυτές τις απόψεις σου εκεί που σε παίρνει όχι σε μένα.Οι επιστήμονες του χώρου σου θέλουν ασθενείς ευκολόπιστους,απαθείς και εύκολα χειραγωγίσιμους.Απ ότι κατάλαβες εγώ δεν ανήκω σε αυτή την κατηγορία...Κάποιος που δεν ασθενεί έχει το δικαίωμα να μιλήσει αρκεί αυτά που λέει να βρίσκονται μέσα στα όρια της λογικής και να μην προσβάλουν άλλους πόσο μάλλον ασθενείς οι οποίοι υποφέρουν.
Τέλος θέλω να πω σε όλους μέσα από αυτό το μήνυμά μου ότι η Πόπη μου έστειλε UTU μήνυμα όπου μεταξύ άλλων με απείλησε ότι ο Administrator είναι ενήμερος για τις \"προσβλητικές μου εκφράσεις\" και πολύ ενοχλημένος αφήνοντας υποννοούμενα για την περαιτέρω παρουσία μου στο σάιτ.Να ξέρεις Πόπη ότι έλαβα μηνύματα στο προσωπικό μου mail από άλλα μέλη του σάιτ που με συνεγχάρησαν για όλα αυτά που σου είπα γιατί βρήκαν και αυτοί απαράδεκτα και προσβλητικά τα όσα είπες και με το ζόρι κρατήθηκαν να μην σου πουν κι αυτοί τα ίδια.Μάλιστα κάποιο μέλος μου είπε ότι κι αυτό είχε δεχτεί παρόμοια απειλητικά μηνύματα επειδή πρόβαλλε τη γνώμη του που ήταν αντίθετη με τη δική σας!Έτσι δέχεστε εσείς το διάλογο,την αντίθετη άποψη και την κριτική?Βλέπεις λοιπόν ποιος θέλει να του χαιδεύουν τα αφτιά?Μου θυμίζει τον προηγούμενο ψυχίατρό μου που του είχα πει \"Γιατί δεν δέχεστε να ακούσετε και την αντίθετη άποψη?\" και μου λέει \"γιατί αν το κάναμε αυτό θα χάναμε τον χρόνο μας και την συγκέντρωσή μας σε αυτά που ξέρουμε ήδη!!!\".Η επιστήμη βασίζεται στην έρευνα για να μπορέσει να προοδεύσει πόσο μάλλον στον πλέον αποτυχημένο κλάδο της επιστήμης την ιατρική και ιδιαίτερα την ψυχιατρική και την ψυχολογία που όσο και αν αυτοδιαφημίζονται τα αποτελέσματα δείχνουν άλλα καθώς οι ψυχικές ασθένειες έχουν γίνει κοινωνική μάστιγα και μόνο η κατάθλιψη προσβάλει τον έναν στους τρεις και η αποτυχία αυτών των δύο κλάδων συμβάλλει στην εξάπλωσή τους.Αντί λοιπόν να δεχτείτε την όποια κριτική ή αντίθετη άποψη για να μπορέσετε να διορθωθείτε και να βρείτε πιο αποτελεσματικές μεθόδους θεραπείας όταν γίνεται κάτι τέτοιο θυμώνετε,νιώθετε ότι σας προσβάλουν και προσφεύγευτε και σε τέτοιου είδους μπαμπέσικου τρόπου μεθόδους όπως να με απειλείτε ότι θα με αποβάλετε από το σάιτ σας.Αυτό δείχνει τη γενικότερη νοοτροπία που έχετε σαν επιστήμονες.Το μόνο που κατάφερες Πόπη ήταν να πέσεις στα μάτια πολλών μελών εδώ μέσα στο φόρουμ γι αυτό καλύτερα να σταματήσει εδώ αυτή η κουβέντα γιατί εγώ μπαίνω εδώ μέσα για να συζητήσω με ομοιοπαθείς μου και να μοιραστώ τον πόνο μου μαζί τους.Και αν έχεις προσέξει το δικό μου τόπικ είναι το μεγαλύτερο με τις περισσότερες απαντήσεις και το έχουν διαβάσει εκατοντάδες.Δεν θα το χαλάσεις εσύ και οι συνάδελφοί σου αποβάλοντάς με από το σάιτ για να ικανοποιήσετε την ματαιοδοξία της συναδελφικής σας αλληλεγγύης επειδή σου είπα μερικές αλήθειες.Μην ξεχνάς ότι εσείς οι ψυχολόγοι-ψυχίατροι δεν υποφέρετε από τίποτα,εμείς είμαστε οι ασθενείς και υποφέρουμε και έχουμε και εσάς από πάνω να μην δέχεστε κουβέντα επειδή εξυπηρετείτε κάποια συμφέροντα.Ας τελειώσει εδώ λοιπόν αυτή η κουβέντα.

[σημείωση προς όλους προς αποφυγή παρεξηγήσεων:
δεν έχει γίνει καμία απολύτως απειλή και αυτό το σάιτ δεν ακολουθεί τακτικές διαγραφών και απειλών. καλημέρα σας]

ʼλεν δεν πρόκειται να ασχοληθώ παραπάνω, το μόνο που θα πω είναι ότι λυπάμαι πολύ για όσα πιστεύεις και σου εύχομαι το καλύτερο.

Το αν έγινε απειλή ή όχι το ξέρω εγώ καλά έστω κι αν την έκανες έμεσα.ʼλλωστε απ ότι μου είπε και κάποιο άλλο μέλος έχουν γίνει και σ\' αυτό παλιότερα παρόμοιες απειλές επειδή είπε μερικά πράγματα που δεν σας άρεσαν.Φαντασιόπληκτους θα μας βγάλετε?Κι αν είναι έτσι γιατί δεν μου είπες εδώ στο φόρουμ να το δουν όλοι ότι ενοχλήθηκε ο Administrator παρά μόνο μου το είπες κρυφά με U2U μήνυμα?Γιατί τόση μυστικοπάθεια?Και γιατί ο Administrator ενοχλήθηκε από αυτά που είπα εγώ για σένα και όχι γι αυτά που είπες εσύ για μένα και για μας τους ασθενείς?Μήπως επειδή κατά \"σύμπτωση\" είναι συνάδελφός σου και λειτούργησε και πάλι η συναδελφική αλληλεγγύη σας?Είναι σύμπτωση επίσης ότι στον Administrator ανήκει το σάιτ και μπορεί να διώξει όποιον θέλει?Γενικά θυμάσαι σε παλιότερα U2U μηνύματα να σου φέρω καμία αντίρρηση?Τώρα όμως που είπες αυτά τα απαράδεκτα πράγματα και πρόσβαλες όλους εμάς σου είπα όλα αυτά.Με τις δικές μου απόψεις για τις οποίες λυπάσαι συμφωνούν όλοι οι ασθενείς και μου το είπαν στέλνοντάς μου μηνύματα στο προσωπικό μου μάιλ.Εγωίστρια και ξεροκέφαλη είσαι και δεν μπορείς να το καταλάβεις αυτό?Για τις δικές σου απόψεις να λυπάσαι και τον διεφθαρμένο χώρο στον οποίο ανήκεις καθώς και τους ασθενείς που θα αναλάβεις υπό την καθοδήγησή σου!Καλή σταδιοδρομία λοιπόν!...Το ότι τα μαζεύεις και φεύγεις από εδώ πέρα εγώ το λέω παραδοχή ήττας ή έστω υπεκφυγή.Περισσότερο απ όλα όμως μου αρέσει που το παίζεις και θύμα μετά από τα όλα απαράδεκτα που είπες που κανονικά θα έπρεπε να ζητήσεις συγγνώμη αλλά από έναν ψυχολόγο ή ψυχίατρο πώς να περιμένεις ανθρωπιά...

Τώρα κατάλαβα γιατί ο Τρωικός πόλεμος έγινε για μια Ελένη και ότι αυτή η δύσμοιρη δεν έφταιγε σε τίποτα. Μπορεί να έριξε μια λοξή ματιά στον Πάρη και αυτός το πήρε τοις μετρητοίς.....

Alex αυτό που δεν θα πρόσεξες σε προηγούμενα μηνύματά μου είναι ότι αυτό που με έχει γονατίσει είναι οι ημικρανίες που έχω από το Γενάρη του Γενάρη του 2004.Σε πληροφορώ ότι οι ημικρανίες είναι κάτι πολύ πιο ανυπόφορο από τις κρίσεις πανικού γιατί τουλάχιστον τις κρίσεις πανικού όταν τις παθαίνεις μπορείς ακόμα και να φύγεις από κει που είσαι και να πάψεις να υποφέρεις ενώ οι ημικρανίες σε βασανίζουν όπου κι αν είσαι ό,τι κι αν κάνεις για να τις σταματήσεις και σε αποσυντονίζουν τελείως γι αυτό έχω απελπιστεί τόσο.Στο πρόβλημα που έχουμε δεν αρκεί μόνο η προσπάθειά μας και η αισιοδοξία που είπες γιατί αυτά έτσι κι αλλιώς είναι δεδομένα.Χρειάζεται και ο κατάλληλος χειρισμός από τους γιατρούς γι\' αυτό άλλωστε πάμε σ\' αυτούς και παίρνουμε τα φάρμακά τους.Όταν όμως βλέπεις να μην έρχονται τα αναμενόμενα αποτελέσματα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τότε κάθε λογικός άνθρωπος αντιδρά.Και αν δεν αντιδράμε σε αυτό τον αγώνα που είναι ο μεγαλύτερος της ζωής μας δεν πρόκειται να κερδίσουμε τίποτα.Είναι μέρος της προσπάθειάς μας δες το κι έτσι.

Μιχάλη έχεις δίκιο ότι η κλασική ιατρική είναι αποτυχημένη στον \"σύγχρονο πολιτισμό\" μας.Εξελίσσεται με βήματα χελώνας αδυνατώντας μέχρι σήμερα όχι μόνο να αποθεραπεύσει καθημερινές απλές ασθένειες(πόσο μάλλον τις βαριές και χρόνιες)αλλά να εξηγήσει τις αιτίες που τις προκαλούν.Η ειρωνία είναι ότι αντί να αναγωρίσει αυτή την αποτυχία της αυτοδιαφημίζεται ότι \"κάνει θαύματα\" κλείνοντας τα αφτιά της σε όποιον πάει να της ασκήσει κριτική που θα μπορούσε να την βοηθήσει να προοδεύσει.Αλλά είπαμε πίσω από όλα αυτά κρύβονται και οικονομικά συμφέροντα...

Για να λέμε όμως το ένα για να λέμε και το άλλο,και η ομοιοπαθητική δεν είναι πανάκεια.Δύο άτομα από εδώ μέσα τα βοήθησε να γίνουν καλά το ένα με το πέρασμα πολλών χρόνων μάλιστα όπως μου είπε.Με κάποια άλλα άτομα από δω μέσα που μίλησα που επίσης κάνανε αγωγή με ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν είδαν παρά μόνο προσωρινή ανακούφιση κι όχι ριζικά αποτελέσματα.Όσον αφορά εμένα παίρνω ομοιοπαθητικά για πάνω από 3 μήνες τώρα και μπορώ να πω ότι έχω δει μία μικρή βελτίωση στις κρίσεις πανικού αλλά μου έχουν αυξήσει κατά πολύ τις ημικρανίες σαν αντίδραση του οργανισμού απέναντι στα φάρμακα αυτά κάνοντας τον πόνο από αυτές ακόμα πιο αβάσταχτο.Ρώτησα τον ομοιοπαθητικό μου για πόσο θα συνεχιστεί αυτή η αντίδραση και μου είπε για τουλάχιστον 3 μήνες χωρίς να είναι σίγουρος και μου έθεσε σαν χρονοδιάγραμμα ότι του χρόνου τον Ιούνιο θα είμαι κατά 70% καλά(για το υπόλοιπο βλέπουμε).Επειδή όλα αυτά δεν με κάνουν τόσο αισιόδοξο και άλλωστε δεν ξέρω και αν η θεραπεία θα πετύχει και κυρίως επειδή δεν αντέχω άλλο το μαρτύριο με τις ημικρανίες έκανα κάποιες σκέψεις και πήρα κάποιες αποφάσεις τις οποίες θα σας καταθέσω και θέλω να μου πείτε την άποψή σας.

Σκέφτηκα ότι οι ημικρανίες είναι θυμός.Προσπάθησα να σκεφτώ πέρα από την μητέρα μου τί άλλο μου προκαλεί θυμό και με διατηρεί σε αυτή την κατάσταση με αυτά τα συμπτώματα.Κατέληξα ότι είναι η χώρα που ζω.Αυτή τη χώρα την έχω σιχαθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια και χιλιάδες λόγους.Είναι μία απολίτιστη κοινωνία με πολύ χαμηλό επίπεδο διαβίωσης όπου κάθε μέρα κάτι σε πληγώνει ή σε θυμώνει.Οι άνθρωποι εδώ πατάνε επί πτωμάτων,συγκρούονται δίχως λόγο και αξίες όπως ανθρωπιά,φιλία,αλληλεγγύη,� �γάπη έχουν εκλείψει.Σε μία χώρα που ο ίδιος ο εθνάρχης της έχει αποκαλέσει απέραντο τρελοκομείο το μόνο επόμενο είναι να αρρωστήσεις.Όλα αυτά συν το αδιέξοδο που έχω βρει με τους γιατρούς που η αποτυχία τους είναι μέρος αυτής της κοινωνίας με οδήγησαν στην σκέψη να φύγω σε άλλη χώρα για να αλλάξω περιβάλλον και με λίγη τύχη να βρω εκεί έναν καλό γιατρό.Σκέφτομαι να πάω σε κάποια βόρεια χώρα όπου έχω μιλήσει και με έλληνες μετανάστες και μου έχουν πει ότι εκεί οι άνθρωποι είναι 500 χρόνια μπροστά.Εκεί οι χώρες είναι οργανωμένες και οι κοινωνίες πολιτισμένες.Πρωταρχικός μου στόχος ζώντας σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι να ηρεμήσω και να ανέβω ψυχολογικά(δουλειά που υποτείθεται κάνουν τα φάρμακα)απαλλαγμένος πια από την φρενοβλαβή ελληνική πραγματικότητα.Και όπως είπα αν είμαι και λίγο τυχερός θα βρω και έναν καλό γιατρό και θα με βοηθήσει ακόμα περισσότερο.Όσον αφορά το κλίμα,έτσι κι αλλιώς σαν οργανισμός μου αρέσει το κρύο και το χιόνι και απεχθάνομαι τη ζέστη και φαντάζομαι θα ξέρετε ότι τα ψυχοφάρμακα φέρνουν αίσθημα ζέστης και εφίδρωση.Σε αυτές τις προηγμένες χώρες άλλωστε δεν υπάρχουν οι καταναγκαστικοί θεσμοί που υπάρχουν εδώ και οι οποίοι ευθύνονται για το ξεκίνημα τέτοιων ασθενειών όπως οι πανελλαδικές εξετάσεις(που ισχύει στη δική μου περίπτωση),η υποχρεωτική στράτευση κλπ.Ίσως αν είχα μεγαλώσει σε μία από αυτές τις χώρες να μην είχα αρρωστήσει ποτέ...

Περιμένω λοιπόν τις απόψεις σας πάνω στην απόφαση που πήρα.