ΑΓΧΟΣ-ΚΑΡΔΙΑ-ΠΑΝΙΚΟΣ-ΦΟΒΟΣ

Προσπαθεί και εκείνος να κάνουμε πράγματα με παροτρύνει συνέχεια να πάμε για ποτό ή για καφΕ αλλά που εγώ....να πάω για ποτό αφού δεν κάνει να πιω...Τον καφέ Τον έκοψα εντελώς όπως και το τσιγάρο...ήταν συνήθειες που γούσταρα να έχω και τώρα φοβάμαι ακόμα και να πιω παραπάνω νερό μην πάθω έκτακτη...καταλαβαίνεις πως και δραστηριότητες που θέλω να κάνω Δεν μπορώ!!!!είμαι σε μια παύση και σε μια αναμονή για το χειρότερο...μακάρι να περάσει αυτό αλλά όταν πάω να πω όλα καλά τσουπ να η έκτακτη...θεωρούμαι καρδιοπαθης;;;;....:-(

Quote:

---

Originally Posted by sofaih

Αλέξανδρε μου ούτε εγώ μπορώ να το εξηγήσω...ίσως επειδή ήμουν πάντα άτομο που δεν εξωτερικεύει τα αισθήματα του μου βγήκαν με αυτό τον τρόπο τι να πω...μια ο θάνατος του πατέρα μου μια το άγχος της δουλειάς που έκανα μια το άγχος για να τα βρω με το αγόρι μου ίσως όλα αυτά ξέσπασαν τώρα...θα υπάρξει γυρισμός άραγε;;;;

---

θα σου πω ενα παραδειγμα για να καταλαβεις τι ενοω οταν ειμουν μικρος εκοψα καταλαθως το δαχτυλο μου με το μαχαιρι κ μετα λυποθυμισα απο τοτε κ χωρις να θυμαμαι καν το τι ειχε συμβει μεχρι τα 22 μου περιπου καθε φορα που ετυχε να κοπω καταλαθος με με επιανε μια ανεξηγιτη ταση λυποθυμιας μεχρι να θυμιθω το αρχικο περιστατικο λυποθυμισα 4 φορες καθε φορα που ετυχε να κοπω

αυτο σου λεω μηπως συνεβει κατι αλλο που το ξεχασες?

Βασικά κοίτα ξαφνικα Μετά από την κρίση πανικού μου βγήκε ένα ανεξήγητο άγχος ότι κάτι θα πάθει η καρδιά μου...λες να φταίεΙ αυτό για τις έκτακτες;;

φιλοι υπαρχουν δηλαδη εχεις φιλους που να ξερουν πια εισαι κ να τους λες τα προβληματα σου κλπ? για παραδειγμα το αγορι σου γνωριζει ποια εισαι? του εχεις διξει το πραγματικο σου εαυτο? μηπως του εκρυψες κατι?

Έχω ναι αλλά μην νομίζεις ότι ασχολούνται και πολύ μαζί μου...μου λένε ότι είναι ψυχολογικό και μετά αλλάζουν θέμα και Εγώ δεν έχω να ακούσω κάποια γνώμη...άσε που άμα πω ότι φοβάμαι για καρδιά όλοι ξαφνικά θυμούνται κάποιον γνωστό τους που πέθανε από ανακοπή...καταλαβαινεις τραγικό...το πιο άσχημο της υπόθεσης είναι ότι κανείς δεν με καταλαβαίνει...απλά εκείνοι είναι ξεγνοιαστοι και εγώ όχι...και αυτό φταίει που δεν συννενοη
Ουμαστε....

Όχι δεν του έχω κρύψει τίποτα είμαστε δύο χρόνια περίπου μαζί τα ξέρει όλα για μένα....δεν υποκριθηκα ποτέ πάντα είμαι ο εαυτός μου...απλά τότε που με γνώρισε ήμουν στα καλύτερα μου...τώρα που έγινα έτσι απορεί και εκείνος...

κ εγω οταν γεννηθηκα κοντεψα να παιθανω επιδη με γυρισε απο ιοση σε ιογενη μηνιγκιιδα κ η μανα μου απο τοτε γεμισε ανησιχιες μηπως παθω τιποτα ακομα κ σημερα δεν το εχει ξεπερασει απολυτα θα μπορουσα να σου πω περισσοτερα αλλα πρεπει να γραψεις αλλα 25 μυνηματα στο φορουμ για να σου στηλω πμ οποτε αν θες το συζηταμε αργοτερα εγω εχω καλη διαθεση παντως.

Και εγώ έχω διάθεση να το συζητήσΩ αν θες το mail μου είναι [email protected] μυσπ και εσύ αν το θες πάρτι κ όποιος άλλος θέλει να συζητήσουμε και έχει κάτι να μου προτείνει θα χαρώ πολύ..

Quote:

---

Originally Posted by sofaih

Και εγώ έχω διάθεση να το συζητήσΩ αν θες το mail μου είναι [email protected] μυσπ και εσύ αν το θες πάρτι κ όποιος άλλος θέλει να συζητήσουμε και έχει κάτι να μου προτείνει θα χαρώ πολύ..

---

Κοπελα μου ο,τι θελεις περισσοτερο στειλε μου εδωπερα στα εισερχομενα συνηθως καθομαι βραδυ κ θα σου στειλω απαντηση,Ειναι φανερο παντως πιστευω οτι πασχεις απο καταθλιψη γιαυτο συνηθειες που πριν σου αρεσαν τωρα δεν σου ειναι το ιδιο αρεστες,Κ αυτο που θα σου πω ειναι οτι η καταθλιψη ειναι κατι σαν μαυρο πεπλο σε σκεπαζει κ ολα για σενα ειναι ανωφελα,Ομως στην πραγματικοτητα ΝΟΜΙΖΕΙΣ οτι σου ειναι ανωφελα ΔΕΝ ειναι στην πραγματικοτητα,Εχω πολυ μεγαλη πειρα απο καταθλιψη πηγαινω χρονια σε ειδικο κ γνωριζω οτι ετσι ειναι,Οταν καταλαβεις οτι το αγορι σου ειναι καλα κ το συνειδητοποιησεις πραγματικα τοτε θα ανακουφιστεις,Εγω να σου πω μετα τα δυσκολα σχολικα χρονια τον θανατο του πατερας μου κ την κακοποιηση παθαινω κατα καιρους καταθλιψη,Την πρωτη φορα που επαθα ημουν στο κρεβατι δεν ηθελα να ζησω να τρωγω κ ουτε εκανα τιποτα κ καθυστερησε παρα πολυ να περασει,Μετα εκανα την λαθος κινηση να κοψω τα χαπια κ επανηλθε βαρια καταθλιψη,Την δευτερη φορα ομως ημουν σουπερ δραστηρια βγαιναμε μαζι με το αγορι μου καφε κλαμπ φαγητο απο ολα εκανα δουλειες σπιτι εβγαινα με οικογενεικους φιλους της μητερας μου εβγαινα με την ξαδερφη μου πηγαινα ειδικο πνευματικο εκκλησια πηρα παλι χαπια περπατουσα κτλπ...αποτελεσμα?Η καταθλιψη περασε ΠΟΛΥ συντομοτερα απο την πρωτη φορα,Αυτο να το θυμασαι κ ετσι κ θελεις λεγε μου τα νεα σου

http://www.e-psychology.gr/forum/sho...Εδωπερα ειναι περισσοτερο λεπτομερως η ιστορια μου ετσι κ θελεις διαβασε την εχουμε κοινο οτι αγαπαμε πολυ τα αγορια μας οι πατεραδες μας πεθαναν αποτομα κ τον αγωνα για ξεπερασουμε την καταθλιψη

Ξύπνησα λίγο απότομα και η πρώτη μου δουλειά ήταν να μπω εδώ χιχι...μοιάζουμε τελικά βρε μυσπ μου...παρεμπιπτόντως με λένε φωτεινή χαρικα πολύ!! Διάβασα και την Ιστορία σου και πραγματικά κατάλαβα πολλά...πολύ μεγάλο ζόρι και το δικό σου,απορώ ποτέ θα βρεις δύναμη να μιλήσεις στο αγόρι σου,γιατί κάποια στιγμή θα το κάνεις,πρέπει να είμαστε ειλικρινής σε αυτούς που αγαπάμε...Δεν ξέρω αν σε ρώτησα ξανά αλλά όλο αυτό εσένα σου άφησε σωματικά???όπως και να το κάνεις τα φάρμακα βοηθάνε αλλΑ θέλει και προσωπική προσπάθεια την οποία εγώ δεν μπορώ μα κάνω μιας και αυτά που νιώθω με πάνε πίσω...φάρμακα φοβάμαι να ξαναπάρω,1ον για τις παρενέργειες στην καρδία και 2ον γιατί η σκέψη κ μόνο ότι τα παίρνω με τρελαίνει...μόνο 15 μέρες τα είχα πάρει κ τέλος..ούτε το αγόρι μου θέλει γιατί αντί να καλυτερευω γινόμουν χειρότερα...τώρα πάω σε ψυχολόγο αλλά η βοήθεια δεν είναι άμεση και ώρες-ώρες απελπίζομαι που πρέπει να περιμένω τόσο....

πολυ ενδιαφερον... μιλαμε καιρο με τη μυσπ.. ειδες τελικα που τιποτα δεν ειναι τυχαιο

μιλαγα μαζι της σε μια περιοδο που ειμουν τοσο χαλια που κοντευα να σαλταρω απο το πολυ μπερδεμα κ μου βρηκε λυσεις που εγω κ 100 χρονια να σκεφτομουν δε θα μπορουσα να σκεφτω

Τέλεια!!!! Μακάρι και εγώ να βρω μια λύση...πραγματικά το χρειάζομαι πολύ...σήμερα πάλι ξύπνησα τρομαγμενη.... :-(

Δεν παθαινεις τιποτα.. 1 χρονο αυτα περναγα και εγω... με το χερι στο λαιμο και ελεγα ολη την ωρα, "και τωρα θα σταματησει, και τωρα θα σταματησει," καθε φορα τα ιδια
και τα ιδια... Νομιζα πως θα πεθανω 2000 φορες! Τελικα δεν επαθα τιποτα και ουτε θα παθω.. Παρανοιες ειναι ολα αυτα.. Εδω βλεπεις ατομα 50 χρονων που καπνιζουν ειναι
150 κιλα τρωνε οτι να ναι και ζουν μια χαρα! Και δεν ειναι 1 η 2 ειναι τοσοι που κυκλοφορουν.. Και φοβασαι εσυ? η εγω? η ο καθενας? Αυτες τις συγκοπες που λες τις
παθαινουν ατομα που εχουν γεννηθει με προβλημα η κανουν πρωταθλητισμο και δεν προσεχουν και πιεζουν την καρδια τους στο επακρο... Που και αυτο ειναι εξαιρετικα σπανιο... εως απιθανο..
Γι'αυτο χαλαρωσε δεν προκειται να παθεις τιποτα και ζησε την ζωη σου οπως την ζουσες.