Δεν εχω ιδεα , δεν νομιζω να μπορει να περιγραφει ευκολα μια νοητικη κατασταση , περα του οτι ειναι τουλαχιστον για μενα εξαιρετικα δυσαρεστη ... σαν κολαση και εχει και τα παρελκομενα της δλδ απομωνονεσαι ... σε απομωνονουν και οι αλλοι γιατι δεν μπορουν να βγαλουν ακρη μαζι σου κλπ κλπ.
Τα φαρμακα εχουν παρενεργειες , οπως και η ασθενεια που με τα φαρμακα δεν ιαζεται πληρως αλλα μενουν για παραδειγμα τα αρνητικα συμπτωματα. Ειναι ευκολο να πουμε οτι αν κοψω τα φαρμακα θα γινω πιο ευτυχισμενος απο οτι ειμαι τωρα , γιατι εχεις εναν ενοχο να στοχευσεις , ο αλλος ενοχος ειναι ο εαυτος μας με αυτο που κουβαλα.
Σε γενικες γραμμες προσωπικα υστερα απο πολλα ετη , εχω μια καλη ποιοτητα ζωης βασει ψυχολογικων και εαν δεν ηταν η οικονομικη κριση θα περνουσα πιστευω εξαιρετικα. Ισως να φταινε τα χρονια που περασαν και εχω φτασει σε αυτο το σημειο , ισως να ειμαι πιο "ελαφρα" ασθενης , ισως οτι με την διαρκη παλη που εκανα και δεν τα παραταγα να εφτασα να λεω ειμαι σε καλο σημειο (δεν παρατησα ουτε δουλειες , ουτε σπουδες ουτε τιποτα) ... ευχομαι τα καλυτερα για ολους , μην το βαζετε κατω.
