Η ιστορία της μοναχικής μου ζωής...

Προσωπικά το θεωρώ τελείως γελοίο το να λέει κάποιος "κάνε υπομονή"! Η ζωή όπως προφανώς έχεις καταλάβει και η ίδια δεν έχει κάποιο δωράκι στο τέλος... δεν την ζεις και στο τέλος σου δίνουν ένα κουτάκι που έχει μέσα κάτι ανάλογο του πόσο δυνατός φάνηκες, του πόσες ευεργεσίες έκανες, του πόση καλοσύνη έδειξες και κυρίως του πόση υπομονή έδειξες! με θυμώνει αρκετά να βλέπω να γράφουν τέτοιες βλακείες και με θυμώνει εξίσου το να βλέπω τους άλλους να τις ανέχονται.
Κάθε μέρα που περνάει στην ζωή σου δεν θα ξαναγυρίσει... κάθε μέρα που λες "υπομονή αυριο θα είναι καλύτερα" δεν είναι τίποτε άλλο απο μια μέρα χαμένη σαν τις τόσες που νιώθεις πως έχεις ζήσει καθώς είμαι σίγουρος το έχεις πει άπειρες φορές μέχρι τώρα.
Δεν είμαι ούτε αισιόδοξος, ούτε προσπαθώ να σε κάνω να κουνηθείς απο την καρέκλα σου... κυρίως γιατί είμαι αρκετά κυνικός για να ξέρω οτι δεν έχεις πουθενά να πας...
Ξέρω όμως οτι κάθε μέρα που στην διάρκεια της δεν θα έχεις ζήσει κάτι που θα γεμίζει εσένα, είναι μια μέρα μείον απο το ημερολόγιο σου... και στο "τέλος" θα καταλήξεις να έχεις ζήσει 10 μέρες απο τις 30000 που σου αναλογούν.
Μην κάνεις υπομονή... κάνε καλύτερα αύριο κιόλας κάτι που να σε ευχαριστεί όσο μικρό ή όσο μεγάλο θες εσύ να είναι. Καλύτερα μικρό :P

Τομετ, συμφωνώ μαζι σου.
Πιεσμένη, έκανες "υπομονή" 40 χρόνια, αντέχεια να κάνεις "υπομονή" γι άλλα τόσα, ήτοι το υπόλοιπο της ζωης σου?
Αυτοι που συνιστούν στους άλλους υπομονή (γενικά μιλώ), αν προσέξεις στην προσωπική τους ζωη, οι ίδιοι κάτι τετοιο δεν εφαρμόζουν. Είτε παιρνάνε αποφασιστηκα και άμεσα στην πράξη είτε έχουν κι οι ίδιοι αποτύχει στη ζωη τους κι αντι να συμβουλεψουν τους αλλους πως θα πάνε μπροστα τους βάζουν στο δικό τους δρομο απλα για να νιωθουν ανακουφιση βλεποντας κι αλλους να υποφερουν.

Τομετ, συμφωνώ μαζι σου.
Πιεσμένη, έκανες "υπομονή" 40 χρόνια, αντέχεις να κάνεις "υπομονή" γι άλλα τόσα, ήτοι το υπόλοιπο της ζωης σου?
Αυτοι που συνιστούν στους άλλους υπομονή (γενικά μιλώ), αν προσέξεις στην προσωπική τους ζωη, οι ίδιοι κάτι τετοιο δεν εφαρμόζουν. Είτε παιρνάνε αποφασιστηκα και άμεσα στην πράξη είτε έχουν αποτύχει στη ζωη τους κι αντι να συμβουλεψουν τους αλλους πως θα πάνε μπροστα τους βάζουν στο δικό τους δρομο απλα για να νιωθουν ανακουφιση βλεποντας κι αλλους να υποφερουν.

Ναι δεν είναι εύκολο, είναι λίγο πολύπλοκο το θέμα, που δεν λύνεται σε μερικές γραμμές, αλλά δεν είναι και αδύνατο.
Όπως είπαν και οι προλαλήσαντες, ζήσε τώρα και μην περιμένεις μια ζωή να ζήσεις την ζωή σου.
Πως? Πρέπει να πιστέψεις στον εαυτό σου, να τον αγαπήσεις, να δώσεις προτεραιότητα στις επιθυμίες σου, να απενοχοποιηθείς ενδεχομένως, να μην επιτρέπεις στον εαυτό σου καμία εξάρτηση που είναι σε βάρος της ελευθερίας σου.
Η σχέση θα έρθει όταν θα είσαι έτοιμη να ρίξεις τον τοίχο που νομίζεις ότι υπάρχει και σε εμποδίζει και λέγεται άνοια της μητέρας σου.
Να θυμάσαι, ποτέ μα ποτέ δεν είναι αργά.

Αχ..σοφές οι παροιμίες .. έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρεις.. Η άνοια είναι δύσκολη ασθένεια. Όσοι έχουμε τέτοια άτομα σπίτι μας δεν μπορούμε να έχουμε την προσωπική ζωή που θα θέλαμε. Η μητέρα μου έχει γαντζωθεί επάνω μου. Εδώ και 8 μήνες της έχουμε εσωτερική γυναίκα αλλά δεν έχει δεθεί μαζί της. Αν γινόταν να είμαι όλη μέρα σπίτι μαζί της δεν θα είχε κανένα πρόβλημα!

Ευχαριστώ πολύ Tohet, ioannis2 και rex για τις απαντήσεις σας! :)

Κάθε άλλο παρα σοφίες...
"κάνε καλύτερα αύριο κιόλας κάτι που να σε ευχαριστεί όσο μικρό ή όσο μεγάλο θες εσύ να είναι. Καλύτερα μικρό :P "
Δεν θα εξαφανιστεί το "πρόβλημα" απο την ζωή σου αλλά αν γεμίζεις την μέρα σου με αυτό τότε... τι νόημα έχει? κάθε σου μέρα να ειναι άλλη μια προβληματική μέρα? κάντο 50/50... κάντο 40/60... κάντο 30/70... κάντο όσο θες αλλά τουλάχιστον βρες μικροπράγματα που θα ευχαριστούν εσένα... δεν μπορώ να σου δώσω προτάσεις, γιατί δεν σε ξέρω... αν θες να το εξετάσεις πάντως με χαρά να σε βοηθήσω.

Quote:

---

Originally Posted by Tomhet

Κάθε άλλο παρα σοφίες...
"κάνε καλύτερα αύριο κιόλας κάτι που να σε ευχαριστεί όσο μικρό ή όσο μεγάλο θες εσύ να είναι. Καλύτερα μικρό :P "
Δεν θα εξαφανιστεί το "πρόβλημα" απο την ζωή σου αλλά αν γεμίζεις την μέρα σου με αυτό τότε... τι νόημα έχει? κάθε σου μέρα να ειναι άλλη μια προβληματική μέρα? κάντο 50/50... κάντο 40/60... κάντο 30/70... κάντο όσο θες αλλά τουλάχιστον βρες μικροπράγματα που θα ευχαριστούν εσένα... δεν μπορώ να σου δώσω προτάσεις, γιατί δεν σε ξέρω... αν θες να το εξετάσεις πάντως με χαρά να σε βοηθήσω.

---

Αλίμονο αν δεν έκανα και πράγματα για μένα! Επαναλαμβάνω όμως πως τα πράγματα χειροτερεύουν. Πλέον πρέπει να είμαι συνέχεια σ' επιφυλακή! Δεν μπορώ ούτε ημερήσια εκδρομή να πάω. Θα περιμένω να έρθει το καλοκαίρι που θα έρθει η αδελφή μου για μια βδομάδα για να φύγω κ εγώ ..