Νοβια την ωρα που σε πηρε ο πολιτικος να σου ζητησει το λογο την πρωτη φορα, γιατι δεν του απηντησες οτι δεν ειναι ετσι τα πραγματα και κυριως γιατι υιοθετησε αμεσως την αποψη χωρις να ξερει? Πως ειναι τοσο σιγουρος οτι εσυ μιλησες ασχημα γι αυτον? νομιζω λες στο φβ οτι εγινε αυτο.
Δεν ερωτεύτηκες αυτόν, ερωτεύτηκες τον έρωτα που θα μπορούσατε να ζήσετε. (αν υπάρχει αυτό το πράγμα έτσι που μας
το έχουνε περάσει, άστο!). Τελοσπάντων, την ιδέα του έρωτα που ΘΑ μπορούσες να ζήσεις είχες ερωτευθεί. Όχι αυτόν τον ίδιο.
Γιατί δεν τον ήξερες, ούτε ξέρεις ουσιαστικά. Οπότε αν καταλάβεις γιατί η τόση απογοήτευση, ο θυμός και από πού πραγματικά
προέρχονται, τι σου λείπει και γιατί όταν δεν καλύφθηκε η ανάγκη σου το γύρισες σε θυμό στη φίλη σου δίχως όμως να διεκδικήσεις
το οριστικό ξεκαθάρισμα των πραγμάτων, θα σου είναι και ευκολότερο να ξεπεράσεις αυτό το στάδιο, αυτόν τον έναν που έτυχε να
προβάλλεις πάνω του την ανάγκη σου και να πας παρακάτω. Σε άλλες πορτοκαλιές.
Φαντάζομαι τη συνομιλια σου στο ιντερνετ με τον τυπο εσύ της την εκμυστηρευτηκες.... της κινησες την περιέργεια για τον τυπο με τις ωραιες σου περιγραφες γι αυτον, μπηκε στο ιντερνετ εψαξε τον βρηκε, και σ αυτο συνεβαλε και το οτι γενικα ψαχνεται επειδη δεν ειναι απ οτι φαινεται ευχαροστημενη με τον γαμο της και ετρεξε τις εξελίξεις πριν απο εσενα, ήδη να τον γνωρισει πρωτη.
Αγαπητη μου, διαβαζοντας τις δυο πρωτες παραγραφους του πρωτου σου μηνυματος, φερθηκες επιπολαια, η συμπεριφορα της στους καφεδες καθως την περιγραφεις (τη συμπεριφορα), σου εδινε με προφανη τροπο (βγαζει ματια που λενε) εκεινα τα στοιχεια που θα σε εκαναν γρηγορα να βγαλεις το συμπερασμα οτι δεν ειναι ατομο εμπιστοσυνης. Σ αυτη τη γυναικα εκδηλωσες την αναγκη σου, αυτο που σε επνιγε, το να τα πεις καπου. Και η ιδια εντονη σου ευαισθησια (που σε επνιγε να τα πεις καπου) τωρα μετατραπηκε σε εντονη νευρικοτητα επειδη σε εστησε. Δεν αποκλειεται σκοπος της να ήταν σου τον φαει... και δυστυχως δεν ειναι και τοσο ευκολο κανεις να ανασκευαζει αυτα που ειπαν πισω απ την πλατη του αλλοι.
δεν καταλαβα ποια ηταν αυτα τα τρομερα που μετεφερε η "φιλη" και χαλασε καθε προοπτικη για γνωριμια με τον τυπο.
καταλαβα καλα οτι του ειπε οτι δεν ενδιαφερεσαι επειδη δεν ειναι ξανθος με πρασινα ματια η κατι περιπου τετοιο ? αν οχι, διόρθωσέ με.
αν ναι, εχεις δικιο οτι ηταν απλα ενα επιφανειακο αλλα και χιουμοριστικο σχολιο εκ μερους σου και ελαφρυ θα ελεγα, τοσο ελαφρυ που θα μπορουσες ανετα οταν σου πεταξε την μπηχτη ο κοινος γνωστος, να το διακωμωδησεις και να ανασκευασεις αντι να φερεις την καταστροφη και να γινει ολο αυτο το μπαχαλο.
αυτο οσον αφορα το σχολιο, ασχετως αν η φιλη ειχε δολο η οχι.
το αλλο που μου εκανε τεραστια εντυπωση, ειναι οτι ενω εσυ δεν ενδιαφεροσουν και δεν ασχολουσουν με τον τυπο, μετα το περιστατικο με τα "λογια" και χωρις να μεσολαβησει κατι ουσιαστικο, οχι μονο ασχολεισαι 24/7 επι 2.5 μηνες, αλλα δηλωνεις σχεδον ερωτευμενη μαζι του, οχι απλα χωρις να εχετε καμια στενη γνωριμια, αλλα και χωρις κανενα δικαιωμα εκ μερους του!!
αυτο, σορι κιολας ,αλλα πρεπει να το ψαξεις καλα...
μετα απο οσα διαβασα κι απο σενα και απο σχολια, θεωρω οτι η φιλη μπορει να σκεφτηκε καποια στιγμη να τον διεκδικησει, μπορει και οχι, αλλα δεν θα σταθω σε αυτο γιατι δεν θεωρω οτι εγινε κατι καταστροφικο η μη αναστρεψιμο ΑΠΟ την φιλη. Αυτο βεβαια, υπο τον ορο οτι του μετεφερε το σχολιο σου περι εμφανισης και προτιμησεων σου και οχι κατι σοβαροτερο η καποια συκοφαντια εις βαρος σου. αν του ειπε κατι αλλο, μας το λες.
ο τυπος αυτος με την τοσο χαλαρη σας επικοινωνια δεν ειχε αποψη για εσενα και οτι αποψη απεκτησε την απεκτησε απο αυτες τις συζητησεις ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ και οχι απο λογια της φιλης.
απο οσα λες, συμπεραινω οτι αποφευγει τα παραπανω, αλλα κατα τη γνωμη μου κατεληξε εκει μετα την γνωριμια σας και τις συζητησεις σας κι οχι μετα απο τα λογια της φιλης.
Οχι, καμια σχεση. Ηταν κοινος μας φιλος. Δεν ξερω ποια τον γνωρισε πρωτη, ποια δευτερη. Νομιζω εμενα ειχε κανει πρωτα φιλη, ειχαμε κοινους φιλους. Εμεις δε μιλαγαμε. Εκεινη τον γνωριζε περισσοτερο, τον γνωριζε και προσωπικα ειχαν συναντηθει, μιλουσαν καιρο πολυ πριν απο εμας και στο τηλεφωνο και μεσω Skype, μιλουσαν για πολιτικη, η κοπελα ασχολειται με τη δημοσιογραφια, εχουν το ιδιο μικροβιο, εμεις απλα καποια αστεια σχολια μεταξυ μας για πολιτικη (ασχολουμαι λιγο κι εγω, ποιος δεν ασχολειται τωρα με την κριση;;) και ποδοσφαιρο, ειμαστε ιδια ομαδα. Και εδειχνε να υπαρχει μια συμπαθεια μεταξυ μας. Απλα αυτο. Τιποτα περισσοτερο. Εκεινη μου το εβαλε στο μυαλο στην πραγματικοτητα. Προτεινοντας μου να κανω κατι.
Η συμπεριφορα της οντως ηταν περιεργη, οχι μονο στην προκειμενη φαση, αλλα πολυ νωριτερα. Πριν καν εμφανιστει στο προσκηνιο η περιπτωση αυτη
Εγω εμμενω περισσοτερο στις δικες μου αντιδρασεις κι οχι τοσο στην ιστορια. Αυτο ειναι και το ζητουμενο του θεματος που ανεβασα. Με απασχολει περισσοτερο το κομματι της διαχειρισης των προσωπων και των καταστασεων απο πλευρας δικης μου. Εκει εστιαζω εγω. Μ' ενδιαφερει να ξερω αν εγω εκανα την καλυτερη δυνατη διαχειριση σ' αυτο που μου συνεβη. Να βρω την ενδεικτικη συμπεριφορα. Εχει αξια για μενα αυτο. Ειναι μια ασκηση ουσιαστικα με τον εαυτο. Νομιζω οτι σ' ενα μεγαλο βαθμο το διαχειριστηκα σωστα. Με προβληματιζουν ωστοσο καποιες αντιδρασεις μου οπως κι η ενταση ορισμενων συναισθηματων μου. Ειναι λογικο και να ενοχληθεις και να εκνευριστεις απο τις συμπεριφορες ή τα λεγομενα καποιων ανθρωπων. Το θεμα ειναι αν τα τοποθετεις στη σωστη τους βαση κι αν τους δινεις την αναλογη βαρυτητα κι αξια. Εμενα αυτο με απασχολει. Εκει εχω μια αδυναμια. Νομιζω οτι τα παιρνω πολυ περισσοτερο στα σοβαρα απ' οτι ειναι στην πραγματικοτητα, συγκριτικα με αλλα πραγματα που ειναι
πραγματικα σοβαρα, μου κλεβουν περισσοτερο χρονο κι ενεργεια και επιβαρυνουν την ψυχολογια μου περισσοτερο απ' οτι θα πρεπε. Αυτο ειναι
Συμφωνω με ολα οσα γραφεις. Ειναι ακριβως ετσι. Πολλα τα εχω εντοπισει κι εγω. Δεν εχω κατι να προσθεσω. Απλως πρεπει να δουλεψω λιγο περισσοτερο το κομματι της συναισθηματικης νοημοσυνης. Διοτι δε θελω να σπαταλιεμαι, να ξοδευομαι και να χανω χρονο κι ενεργεια, θελω να τον χρησιμοποιω μονο για τα ουσιωδη και τα σημαντικα.
επισης οταν μιλας καλο θα ειναι να κανεις κ μερικες παυσεις για να σου απαντουν οι αλλοι
Ειναι απαντησεις επι των απαντησεων. Απλως δεν εχω βαλει "απαντηση με παραθεση" γι' αυτο σου φαινεται ετσι. Θα τα κανω στη συνεχεια για να ειναι περισσοτερο ευαναγνωστος ο διαλογος.
τωρα με τη φιλη μιλατε?
Οχι, την απομάκρυνα αμέσως με συνοπτικές διαδικασίες. Απλώς επειδή τυχαίνει να βρισκόμαστε σε κοινούς χώρους κατα διαστήματα απλώς τηρώ μια ευγενική, τυπική συμπεριφορά, της απευθύνομαι φυσιολογικά μέσα στο χώρο αλλά τίποτα περισσότερο.Quote:
Originally Posted by kerasi
Νταξει εχεις δικιο που ταραχτηκες και σε απασχολει για μερες. Δεν εχεις ουτε ιδψ ουτε εμμονες ουτε τιποτα. Ετσι ειναι ο χαρακτηρας σου και σε πνιγει το δικιο. Αλλοι ανθρωποι ειναι πιο στ αρχιδια τους. Σιγα σιγα θα τα καταφερεις, ποτε δεν ειναι αργα. Βαθμιαια θα ξεχαστει. Παντως φταιει και ο πολιτικος ετσι? Γιατι ενω σε ξερει σε ενα βαθμο αμεσως μολις του πανε κατι αρνητικο το υιοθετησε. Μαλακια του.
Ε, μπορεί να έχει κι εκείνος τα θέματα του δεν ξέρεις;; Σε κάποια βιωματική εμπειρία ακουμπούν οι συμπεριφορές και οι αντιδράσεις μας. 'Η απλώς είναι «πιο στ' αρχίδια του». :)Quote:
Originally Posted by kerasi
Δε νομιζω οτι εχει θεμα ψυχολογιας, απλα θα ειναι αγραμματος.
Βασικά με τον εαυτό μου έχω τσατιστεί που άφησα να με διαχειριστούν, γιατί αφήνουμε να μας διαχειριστούν, έτσι είναι, γι' αυτό δε μου περνάει ο θυμός. Που νομίζω ότι είναι το βασικότερο συναισθημα απ' το οποιό διακατέχομαι πέρα απ' ό,τιδηποτε άλλο. Ότι άφησα να με βάλουν στο τρυπάκι. Νιώθω σα να νικήθηκα κατα κράτος σε επίπεδο προσωπικότητας, άφησα δηλαδή έναν άνθρωπο (τη φίλη) να κάθορίσει τα συναισθήματα μου, να παίξει με την ψυχή και το μυαλό μου. Αυτό το φυσάω και δεν κρυώνει. Νιώθω θιγμένη. Προσβεβλημένη. Κι εχω χάσει την εκτίμηση στον εαυτό μου. Νομίζω το διαχειρίστηκα καλά σε σχέση με τους άλλους. Δεν το διαχειρίστηκα καλά όμως σε σχέση με τον εαυτό μου. Τον άφησα να υποφέρει και να εκτίθεται. Άφησα να με παρασύρει σ' ένα ερωτικό ψευδαίσθημα που το λέω εγώ. Αν πολύ γρήγορα είχα καταφέρει να γυρίσω το παιχνίδι που πήγε να μου παίξει εναντίον της, είναι σαν κάποιος να πάει να σου τη φέρει αναίτια κι απρόκλητα να το παίρνεις είδηση και να του τη φέρνεις εσύ, να του γυρίζει μπούμεραγκ δηλαδή, αυτο που λένε «όποιος σκάβει το λάκκο του άλλου πέφτει ο ίδιος μέσα» θα ένιωθα πολύ διαφορετικά τώρα. Αυτό. Εδώ, νιώθω σα να έπεσα εγώ στο λάκκο που μου έσκαψε γι' αυτό και νιώθω ηττημένη. Ο εγωισμός μου έχει πληγωθεί μάλλον κι η περηφάνεια μου. Αυτό είναι. Η «φίλη» δεν είχε καμία προσδοκία απο τον τύπο, εξ αρχής, είχε δεδομένη και την φιλία ή την εκτίμηση ή το όποιο άλλο ενδιαφέρον του εκ προοιμίου αφού ήδη είχαν αναπτύξει μεταξύ τους επικοινωνία;; Όμως δεν της αρκούσε αυτό, επειδή περνάει μια φάση (κρίση ηλικία) αυτό που ήθελε ήταν να δημιουργήσει συνθήκες ανταγωνισμού με μια άλλη γυναίκα, εγώ ήμουν το μέσο γι' αυτό, θα μπορούσε να ήταν οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, για να επιβεβαιωθεί. Γι' αυτό λύσσαξε να με βάλει στο παιχνίδι. Λέγοντας μου «γιατί δεν κάνεις κάτι με τον τάδε» ήθελε απλώς να μου το βάλει στο μυαλό για να δημιουργήσει τις κατάλληλες προυποθέσεις ώστε να δημιούργήσει ίντριγκα αργότερα. Κάποια στιγμή μου είχε πει στο ξεκάρφωτο στο τηλέφωνο «ξέρεις φιλενάδα, εγώ έχω ενδιαφέρον για κάποιον μέχρι να τον κατακτήσω, μετά δε μου δημιουργεί κάποιο ενδιαφέρον, μπορώ να σου πω κιόλας ότι μου είναι κουραστικός και βαρετός». Αλλιώς γιατί να μην κάνει κάτι μαζί του τόσο καιρό που γνωρίζονται;; Γιατί δεν ήταν ποτέ το ζητούμενο της αυτό. Καταλαβαίνεις λοιπόν γιατί ακριβώς μιλάμε;; Ήθελε να βάλει μια άλλη γυναίκα στη μέση να τον διεκδικήσει, ενδεχομένως γνωρίζοντας ότι εκείνος θα την απορρίψει, για ανεβάσει το ηθικό της. Ότι εσύ καίγεσαι κι εγώ τον έχω όποια στιγμή το ζητήσω, αλλά δε θέλω. Κι εγώ την άφησα να το κάνει. Της έδωσα αυτό που ήθελε. Η ενόχληση μου δηλαδή της έδινε πόντους. Το να με βλέπει εμένα να χαλιέμαι τόσο την έκανε περισσότερο δυνατή. Αν εγώ το είχα πάρει χαλαρά, έκανα πλάκα και την είχα στο δούλεμα όλα θα ήταν αλλιώς. Εγώ το πήρα πολύ στα σοβαρά. Σ' αυτό το σημείο εστιάζω, σε σχέση με τον εαυτό μου και θέλω να ψάξω να δώ το γιατί. Αυτό είναι που με απασχολεί, να δω απο που εκπορεύεται. Μάλλον έχω κάποιο θέμα με την απόρριψη. Κάτι άλλο δε μπορώ να σκεφτώ. Τώρα πρέπει να βάλω τα δυνατά μου ν' ανακτήσω εγώ τη δική μου εκτίμηση μου απέναντι στον εαυτό μου.Quote:
Originally Posted by kerasi