Originally Posted by
1-555-Confide
Μαρία, σε καταλαβαίνω. Είναι μεγάλο πρόβλημα να θέλεις να ζήσεις και κάποιο σου θέμα να σου στερεί εμπειρίες,
ευκαιρίες και βιώματα. Σίγουρα δεν έχει καμία σχέση αυτό που περιγράφουν άλλοι με την κατ' επιλογή μοναχικότητα.
Εδώ δε συζητάμε για οικειοθελή απομάκρυνση από την κοινωνική ζωή, αλλά για κάτι που εσύ το εισπράττεις ως στέρηση
ελευθερίας.
Ίσως σε βοηθούσε να μη σκέφτεσαι εκείνο το θέλω να είμαι ίδια με παλιά, γιατί ποτέ κανένας δεν είναι ίδιος με τον χτεσινό
του εαυτό, κάθε στιγμή αλλάζουμε. Με λίγα λόγια μην έχεις τρελές απαιτήσεις, δέξου ότι έχεις αλλάξει, δίχως αυτό
να σημαίνει ότι δεν έχεις τη δυνατότητα να βρεις έναν καινούργιο εαυτό, που μπορεί να μην έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με
παλιότερα, αλλά θα έχει δύναμη, και άλλες ποιότητες, γιατί και η εμπειρία σου αυτή κάτι σε διδάσκει, μπορεί να μην το
αντιλαμβάνεσαι αυτό κάτω από την πίεση και όσο ψυχικό βάρος σου φέρνει η κατάσταση, αυτό δε σημαίνει ότι αν το ψάξεις
αποκλείεται να βρεις τρόπους να το ξεπεράσεις.