Μπορούν να φτιάξουν τα πράγματα?

πέρνω δύναμη απο τις καλές στιγμε΄ς που περνάμε μαζί απο τα ταξίδια που κάναμε μαζί, απο τις μέρες που ήμαστε μόνοι στο διαμερισμα μας και καθόμαστε αγκαλιά ή βλεπουμε ταινίες απο τις βόλτες που κάνουμε απο τα φοιτητικά μας χρόνια όταν ήμαστε εντελώς μόνοι περνάμε όμορφα όμως κανείς δεν μπορεί να είναι μόνος εντελώς χρειάζεσε και τον έξω κόσμο. και όταν πάλι ήμαστε μακριά ήμστε πολύ καλά μιλαμε καλά δεν τσακωνόμαστε... αμα έρθειο σπίτι όλο και για κατι θα έχει νευρα θα γκρινιάζει και αρχίζουν τα προβήματα.. αυτο πάλι που νιώθω πως είναι το πεπρωμένο μου αυτός ο άνθρωπος? σαν διαίσθηση ..

Δεν είναι το πεπρωμένο σου αυτός ο άνθρωπος,ούτε έχεις διαίσθηση και έκτη αίσθηση. Απλά,όπως η ίδια είπες, έχεις γατζωθεί από πάνω του και τον έχεις ανάγκη. Λες ότι είναι καλύτερα να είσαι μαζί του παρά μόνη σου.
Δεύτερον, οι γονείς σου δε θα στεναχωρηθούν καθόλου μα καθόλου αν τους πεις τον λόγο για τον οποίο χώρισες! (αν χωρίσεις βέβαια, που δεν πρόκειται).
Ξεκολλάτε πια τα μυαλά σας από τις μεσαιωνικές αντιλήψεις, έλεος! Αρχίσε να σκέφτεστε λίγο τον εαυτό σας κ όχι τα θα πουν οι άλλοι !!!
Κ άμα χαλάσει ο αρραβώνας ;; Κάτι τρέχει στα γύφτικα!!! Άκου έγινε μεγάλο πάρτι στον αρραβώνα και κρίμα να χαλάσει... Οκ,να κάτσουμε να μας σκοτώνουν οι γαμπροί στο τέλος, γιατί έγινε μεγάλο σουαρέ στο γάμο.
Τρίτο και τελευταίο! Ναι,αντλείς δύναμη από τις καλές σας στιγμές. Αλλά ο λόγος είναι που έχει σημασία! Σκέφτεσαι συνέχεια τα ωραία και τα αναπαράγεις μέσα στο μυαλό σου, για να μη σκέφτεσαι πώς πραγματικά είναι η σχέση σου και να διώχνεις την ιδέα του χωρισμού.
Τέταρτο και τελευταίο! Δεν είναι ούτε η αγάπη σου, ούτε οι ωραίες ταινίες που βλέπετε σπίτι αγκαλιά, ούτε τα φοιτητικά χρόνια, ούτε οι γονείς που θα στεναχωρηθούν αν χωρίσεις. Το πρόβλημα είναι άλλο. Εγώ θα σε συμβούλευα πρώτον να χωρίσεις, και δεύτερον να ψάξεις, είτε με βοήθεια ειδικού είτε όχι, γιατί αυτοτιμωρείσαι και καταπιέζεσαι, γιατί έχεις τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση και γιατί πιστεύεις ότι δεν αξίζεις κάτι καλύτερο, ή ότι ''το πεπρωμένο'' δεν έχει να δώσει κάτι καλύτερο σ'εσένα.
Δεν έχω κάτι άλλο να πω, τα είπα όλα... Καλά στέφανα αν παντρευτείτε τελικά, καλή ζωή αν χωρίσετε.

Δε μπορώ να σου δώσω καμιά συμβουλή ούτε καν τη γνώμη μου θα σου περιγράψω με δυο λόγια τα του γάμου μου. Δε με ενδιαφέρει η κριτική κανενός κι ούτε κρίνω κανέναν.....
Γνώρισα τη γυναίκα μου πριν 19 χρόνια περίπου ήμασταν μαζί περίπου 2 χρόνια αρραβωνιασμένοι.. στην αρχή ήταν όλα πολύ καλά, ήρεμα και όμορφα.. λίγο πριν παντρευτούμε άρχισαν μικροπροβληματάκια αρκετά ίδια μ αυτά που περιγράφεις και όχι μόνο. Όμως παντρευτήκαμε, κάναμε οικογένεια δυο παιδιά κ.τ.λ.
Μόνο και μόνο γι΄αυτά δε θα πω ότι μετάνιωσα που το έκανα, γιατί δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτά.. αλλά κι επειδή δεν μπορώ να πάρω ένα ''μαχαίρι'' και αν χωρίσω τη ζωή μας στη μέση...εν πάσει περιπτώσει αγαπώ τη γυναίκα μου σαν καλή φίλη, δε θέλω να πάθει τίποτα.. ούτε τόσο δα μακάρι να πάθω εγώ 10 φορές χειρότερα κι αυτή να είναι μια χαρά..
αλλά την απατάω 15 χρόνια με πολλές γυναίκες .. δεν το παίζω άντρας τώρα, μαλακία είναι, δειλία, δείχνει πόσο αδύναμος χαρακτήρας είμαι.. μα το κάνω δεν μπορώ χωρίς σεξ.. και το κάνω, συνέχεια ... παρόλα αυτά είμαι σχεδόν πάντα λυπημένος κακοδιάθετος γεμάτος άγχος .. μπορεί και να έχω κατάθλιψη.. ώρες ώρες κάνω πολύ άσχημες σκέψεις.. τέλος πάντων θα βρω τι λύση ή θα προσπαθήσω με βοήθεια να το κάνω..

Μπορεί η ιστορία μου να μην έχει καμία σχέση με τη δική σου σήμερα και μακάρι να μην χρειαστεί ποτέ να βρεθείς στη θέση της γυναίκας μου ή στην δική μου θέση.. γιατί μπορεί άνετα να τα κάνει και μια γυναίκα αυτά.. και τα κάνουν πολλές...
Ευτυχισμένη ζωή δεν υπάρχει αλλά μπορούν δυο άνθρωποι να συμβιώνουν έχοντας βάλει από την αρχή γερά θεμέλια..
εγώ και μόνον εγώ δεν το έκανα...

Σου εύχομαι, αν διαβάσεις το μήνυμα να πεις .. ''τι μαλακίες λέει αυτός εμείς δεν είμαστε κι ούτε ποτέ θα καταλήξουμε έτσι'' στο εύχομαι με όλη μου την καρδιά... μαζί με το συντροφό σου να βρείτε την καλύτερη λύση ... όποια κι αν είναι αυτή.....

Καλημέρα παιδιά, ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.. Κοκκινοσκουφιτσα εχεις δίκαιο ότι κι αν πείς, λάθος μου που το τράβηξα μέχρι τώρα και τώρα είμαι σε αυτή την δύσκολη θέση. παρόλαυτα που μου κάνει εγω τον αγαπώ και αυτό με δυσκολεύει παραπανω όχι η γνώμη του κόσμου. τρελένομαι όταν σκεύτομαι την ζωή μου μακριά του ότι μπορεί να μην τον ξαναδώ παρα τυχαία. δεν ξέρω τι να κάνω. χρέιάζομαι βοήθεια και δεν ξέρω πραγματικά αν μπορεί κάποιος να μου μιλήσει και να με συμβουλέψει σωστά.. κι εγω τα ίδια θα έλεγα σε κάποια που περνούσε τα ίδια όμως είναι πολύ δύσκολο να το κάνω.. IVAN είναι πολύ λυπηρή η κατάληξη της ιστορίας σας δεν μπορώ να πω με σιγουριά πως δεν θα τύχει σε μας αυτό γιατί ναι τώρα μπορεί να μην έχουμε τέτοια προβλήματα όμως ποιος ξέρει πόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα πιο μετά.

Απ οτι καταλαβα το παληκαρι εχει ταραγμενη προσωπικοτητα αφου ετσι εμαθε να ζει με την οικογενεια του, στην ενταση και στο καυγα Αυτο δεν θα αλλαξει οσο και αν εισαι ηρεμος και πραος τυπος εσυ Το αντιθετο μαλιστα ετσι τον προκαλεις περισσοτερο και νευριαζει Τωρα οσο για εσενα πιστευω οτι πραγματικα εισαι προσκολλημενη με την οικογενεια σου και εξαρτημενη Ενω παλι αυτος δεν εχει τετοιο κολλημα αφου ουτε αναφερες τους δικους του Πριν χωρισεις -αν αντεχεις το βρισιδι οσο εισαι μαζι του- σκεψου μηπως το παρακανεις και συ γιατι και με τον επομενο το ιδιο θα σου συμβει

Εγω νομιζω οτι φοβασαι να μεινεις μονη σου και η ανασφαλεια σου σε οδηγει σε λαθος δρομους.Ακουσε με περνώ παρομοια κατασταση γιατι φοβηθηκα την μοναξια. Μην προχωρησεις σε γαμο καποιος εκει εξω ειναι το μισο που ψαχνεις δεν ειναι ο ανθρωπος διπλα σου,οταν τον γνωρησεις θα το καταλαβεις. Τελειωνε με αυτη τη σχεση πριν να ειναι αργα. Μη σκεφτεσαι ουτε τα χρονια που ησουν μαζι του ουτε τους δικους σου , σκεψου τον εαυτο σου και το μελλον..

καταρχην εγω αρκετες φορες λαβαινω σοβαρα υποψη τα δικα σας λογια πριν απαντησω σε κατι πχ διαβαζω..

Quote:

---

αυτο πάλι που νιώθω πως είναι το πεπρωμένο μου αυτός ο άνθρωπος? σαν διαίσθηση ..

---

Quote:

---

Δεν θέλω να χωρίσουμε όμως δεν ξέρω τι άλλο να κάνω,

---

εγω πιστευω αρκετα στη διαισθηση παντος αν σε ηξερα καλυτερα θα εβγαζα ακρη τωρα ετσι οπως το διαβαζω ειναι λιγο δυσκολο για ειναι πολυ αποσπασματικο κ δε μπορω να καταλαβω πολα.

Ιουλιτα δεν καταλαβα κατι, γιατι πρεπει να εχετε πολλα παρε δωσε με την οικογενεια σου? Οκ δε τους παει καλως η κακως, αλλωστε ποιος γαμπρος πιστευεις οτι συμπαθει τα πεθερικα του ειλικρινα? Εσυ οταν θελεις να πας πηγαινε, γιατι πρεπει να κουβαλας και τον ιδιο? Ακομα και σε μια γιορτη μπορει να μη θελει να ερθει, μη το βλεπεις μεσα απ το πρεπει. Σου ειπε να κοψεις με τους δικους σου? οχι απ οτι καταλαβα. Απλως αυτος δε θελει πολλα πολλα. Οταν λοιπον δεν εχεις παρε δωσε δεν εχεις και τριβες. Μη τον ξαναπιεζεις λοιπον ελα εδω και ελα εκει και ξεκινα την κουβεντα για τα φλεγοντα θεματα, που θα μενετε, ποτε θα γινει ο γαμος, αν θα κανετε παιδι κλπ.

ΙΟΥΛΙΤΑ , επρεπε να φυγεις απο ΧΘΕΣ . Ακουγομαι ισως κυνικος , αλλα ετσι πιστευω .