Printable View
ασε με εμενα η δικη ιστορια ειναι διαφορετικη! εισαι μικρη δεν εχουν περασει πολλα χρονια απο τοτε και λογικο ειναι να σου μενουν ακομα στο μυαλο , φυσιολογικατατα λογικο! απλα σου ανεφερα τι μπορει να φταιει για αυτα που νιωθεις δεν τα θεωρησα παραλογα, αν αυτο καταλαβες!Quote:
Originally Posted by ΜάυροΧάος
δε τσακωνωμαι πια...Quote:
Originally Posted by ΜάυροΧάος
οκ τότε σόρρυ, σε παρεξήγησα. Αν επιτρέπεται πια είναι η δική σου ιστορία;Quote:
Originally Posted by ftatl
καλό αυτό αλλά τότε τι κάνεις? Αν επιτρέπεται βέβαια;Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
ξερουν οτι θα γινει φασαρια αν μου πουν κατι κ ετσι δε μου λενε τιποτα
Xμμμ....καλό αυτό. 'Εχω σκεφτεί πολλές φορές να το κάνω αλλά μετά φοβάμαι για το τι θα προκύψει και δεν έχω όρεξη να βλάψω κι άλλο εφόσον έχουμε ήδη ένα μέλος της οικογένειας που την βλάπτει. Απορώ που βρίσκεις όλη αυτή την δύναμη και το θάρρος να το κάνεις αυτό. Ελπίζω τουλάχιστον να είναι αποτελεσματικό. ( Δηλαδή κάνεις τους γονείς σου ότι θέλεις; Ποιό είναι το κόλπο; Σε καταλαβαίνουν καθόλου; Φίλε σε ζηλεύω δεν ξέρω τι να πώ...Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
απλα τους εχω κανει καπιες εξηγισεις εγω εχω μεγαλο αυτοελεγχο αρκει να μην ξεσπασω αλλα ξερουν τι μπορει να με κανει να εκραγω οποτε ενεργω ετσι πχ η μανα μου καποτε μαγειρεψε ενα φαι ενω ηξερε οτι αυτο που ειχε βαλει μεσα με ενοχλουσε κ της ειπα τον εξαψαλμο της ελεγα το ηξερες οτι αυτο με πειραζει κ παρ ολα αυτα μου το σερβιρες κλπκλπκλπκλπ κ γκρινιαζα μια ωρα κ μετα μου περασε καπως ετσι ειμαι γενικα....Quote:
Δηλαδή κάνεις τους γονείς σου ότι θέλεις;
δεν υπαρχει προβλημα συμβαινουν αυτα!Quote:
Originally Posted by ΜάυροΧάος
οσο για την δικη μου ιστορια καποια στιγμη αν νιωσω την αναγκη θα μιλησω ευχαριστω παντως για το ενδιαφερον, το ζητουμενο ομως ειναι να νιωσεις εσυ καλυτερα!
απο τη στιγμη που ξερεις τι θελεις στη ζωη σου προσπαθεισε οσο το δυνατον να αποστασιοποιηθεις απο τους γονεις σου αν σε κανουν ανασφαλη με την συμπεριφορα τους να μην δινεις βαση στην αποψη τους και στη γνωμη τους, προσπαθεισε να αναπληρωσεις αυτο το κενο (της ασφαλειας) καπως απο τους φιλους σου οποιο φιλικο προσωπο νιωθεις πολυ κοντα σου και νιωθεις οτι σε καταλαβαινει.
Οι γονεις δεν θα αλλαξουν μην προσπαθεισεις να μπεις καν στη διαδικασια να τους αλλαξεις μυαλα!
Νομίζω πως ναι, το πρόβλημά σου είναι μετατραυματικο στρες και παραμένει γιατί έχεις και κατάθλιψη που εκφράζεται κατά του εαυτού σου. Είσαι όμως μικρή, είναι πρόσφατα αυτά που έχεις περάσει, σε λίγα χρόνια θα είναι παρελθόν και δε θα σε απασχολούν πια!
Σε ευχαριστώ πολύ και ναι έχεις δίκιο. Τα έχω προσπαθήσει αρκετά αυτά που λες. Το μόνο πράγμα που με φοβίζει περισσότερο πέρα από αυτά είναι είναι ότι έχει υποβαθμιστεί η συγκέντρωσή μου και ξέρω πως αν δεν επαναφέρω αυτή πρώτα θα είμαι χαμένη σε ένα λαβύρινθο που έχω φτοιάξει μόνη μου. Βοήθεια...! Πιστεύω πως ακόμη δεν το έχω ξεπεράσει αρκετά. Εύχομαι μόνο να μην είναι αργά και δεν θέλω να τα θαλασσωσω και στο δεύτερο εξάμηνο γιατί τότε δεν θα μπορέσω να αποφύγω τους γονείς μου και δεν θέλω να είμαι καταδικασμένη να πρέπει να ξαναζήσω μαζί τους.Quote:
Originally Posted by ftatl
Συν ότι νιώθω ακόμη χάλια παρόλου που χαίρομαι όταν είμαι μαζί με τα παιδιά στη σχολή, έχω τους καλύτερους καθηγητές, έχω ένα πολύ καλό αγόρι, είμαι χαρούμενη ναι τους το δείχνω αλλά όταν είμαι μόνη μου κλαίω και στεναχωριέμαι κρυφά. Είχα και εγώ κάποτε ως πυξίδα και πρότυπο την μητέρα μου αλλά αυτό έσβησε γιατί ήταν ένα ψέμα. ¨Οσο το σκέφτομαι αυτό τόσο πιο χάλια νιώθω. Με την αδερφή μου είχαμε κάποτε την καλύτερη σχέση της ,έχω μεγάλη αδυναμία, το ξέρει και δεν ξέρω γιατί τον τελευταίο καιρό μου συμπεριφέρεται άσχημα λες και είμαι σκουπίδι. Δεν θέλω να πάθει τα ίδια με εμένα και όμως ο πατέρας μου κυρίως επιθυμεί να ξανακάνει τα ίδια και σε αυτή. Τα συμπτώματα στην αδερφή μου φαίνονται ήδη. Η αδερφή μου δεν αγαπάει τον εαυτό της και κάνει απομιμήσεις όπιου χειρότερου ατόμου πέσει στην παρέα της και είναι και πολύ επιθετική. Δεν είναι αυτό το γλυκό πλασματάκι που γνώριζα πριν 3 χρόνια.( Συγκινήθικα τώρα που τα ξαναθυμάμαι όλα με flash back και κλαίω)... Παρακαλώ βοήθεια...θα τρελαθώ...
Μακάρι... το έχω σκεφτεί και αυτό όμως με έχει φάει πολύ η αγωνία να μου φύγει αυτό!!! Είναι βασανιστικό και οπισθοδρομικό. Βασικά πές μου αλήθεια τι κατάλαβες μέχρι στιγμή για μένα και γενικότερα, πώς το κατάλαβες και τι θα μπορούσα να αλλάξω. Να ξέρεις πως αυτή η απάντησή σου είναι πάρα μα πάρα πολύ σημαντική.Μην ανυσηχείς δεν παρέξηγώ και δεν επιρρεάζομαι...να μαθαίνω από τα λάθη μου θέλω μόνο όχι να ζω το ψέμα. Ευχαριστώ.Quote:
Originally Posted by Eagle guy
εχει υποβαθμιστει η συγκεντρωση σου επειδη εχεις κατα νου την αποψη που εχει ο πατερας σου για σενα και ειναι σαν να την εχεις εμπεδωσει! σου εχει εντυπωθει υποσυνειδητα οτι οντως εισαι αχρηστη και τεμπελα και γι αυτο δεν μπορεις να συγκεντρωθεις κι αν κατι παει στραβα με τη σχολη θα σκεφτεις οτι ειχε δικιο.Quote:
Originally Posted by ΜάυροΧάος
Αν οντως ησουν δεν θα χες περασει σε μια σχολη που σου αρεσει υπο αυτες τις συνθηκες.
Αφοσιωσου στη σχολη σου κι αν κατι παει στραβα πηγε πολλα παιδια χανουν οχι μονο εξαμηνο, εξαμηνα, χρονια, φτανουν και πτυχιο Ω και αποφοιτουν.
Σκεψου οτι θα τη βγαλεις τη σχολη σου οπως και να χει.
Σε ευχαριστώ πολύ... μακάρι ;) και αν με πρήξουν μετά ενώ ξέρω πως φταίνε αυτοί πώς θα τους αντιμετωπίσω εφόσον δεν μπορώ να τους βάλω μυαλό??? Αχ φοβάμαι το αβέβαιο μέλλον ή όταν δεν μπορώ να υπολογίσω από πρίν τι θα συμβεί και πώς να το χειριστώ... help!!! Επίσης έχεις να πείς κάτι για την αδερφή μου γιατί δεν θέλω να πάθει τα ίδια. Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου και στην ζωή μου να μην πάθει τα ίδια γιατί την αγαπάω πάρα πολύ. Please help!!!!Quote:
Originally Posted by ftatl
Κοίτα δυστυχώς είσαι ευαίσθητη και έχεις πάρει βαριά όσα συνέβησαν. Το σημαντικότερο είναι να μη δίνεις τόση σημασία και να μη παίρνεις βαριά όσα νιώθεις και σκέφτεσαι. Προφανώς έχεις μια μορφή χρόνιας κατάθλιψης, μπορεί να είναι ήπια αλλά μάλλον έχεις. Να είσαι σίγουρη ότι τα τραύματα του παρελθόντος κάποτε φεύγουν, όπως και σε μένα, αν έχεις καλή ζωή, που βλέπω τώρα πως έχεις. Κι εμένα άργησαν αλλά μουφυγαν, άλλο που δημιουργήθηκαν καινούρια λόγω μίζερης ζωής στη συνέχεια. Επειδή βλέπω μεγάλες μεταπτώσεις διάθεσης και ύπνου, μήπως να τα πεις σε έναν ειδικό αυτά? ΄ίσως έχεις κυκλοθυμία ας πούμε. Τέλος, αγνόησε τις βρισιές που σουρχονται για σένα και τους άλλους. Είναι απλά σκέψεις που έρχονται σε πολλούς, λέγονται ιδεοληψίες.