Originally Posted by
προσωρινάεδώ
είναι σίγουρα κάποια κακή φάση της ζωής μας.της φοιτητικής.Είμαστε στο μεταίχμιο της ζωής.Ούτε παιδιά ούτε ενήλικες.
Ψαχνόμαστε,πονάμε,δοκιμαζό μαστε,ρισκάρουμε,και μαθαίνουμε τη ζωή.
Αρχίζεις και απομακρύνεσαι από τον κόσμο,είτε γιατί απογοητεύτηκες είτε γιατί κουράστηκες είτε κλπ θέλεις να μείνεις μόνος σου.
Οι παρέες είναι μιά φασαρία εγώ πιστεύω.Ξέρεις πόσες παρέες έχω κάνει;;;;; Ξέρεις τι μου έμεινε;;; Αναλογικά να το πάρουμε από τα 10 (τυχαίο νούμερο) άτομα,έμειναν τα 2.
Προφανώς και εσύ περνάς άσχημα,κάτι δε σε καλύπτει,ψάχνεσαι,προσπαθε ίς να βρεις το νόημα της ζωής......από την άλλη,ξέρεις τι πρέπει να κάνεις αλλά δε θες να το κάνεις ή δεν ξέρεις πώς να το κάνεις, ή δεν ξέρεις αν θα πετύχει.
Δεν ξέρω τι να κάνεις.Μάλλον καλύτερα να βγαίνεις έξω από το σπίτι κι ας είσαι και μόνος.