εξάρτηση και καταπίεση

παιδιά σας ευχαριστώ για τι απαντήσεις σας..
κοκκινοσκουφίτσα,η αλήθεια είναι ότι δοκιμάζω πράγματα αλλά τα παρατάω..και δίαιτα δοκιμάζω να κάνω αλλά την παρατάω κι αυτή..
Γιατί βάζω στο νου μου όλες τις δυσκολίες που έχει ό,τι ξεκινάω,τα όλα βλέπω βουνό..σα να μην έχω δλδ την ψυχική δύναμη,τα ψυχικά αποθέματα που θα με στηρίξουνε στην όποια προσπάθεια κάνω και θα της δώσουνε νόημα..

μυσπ,η αλήθεια είναι ότι σκέφτομαι στραβά γι'αυτό έχω πρόβλημα..είμαι κατά της ζωής..
Εδώ δεν μπορώ να αποδεχτώ πώς γίνεται και η φύση τα έχει κανονίσει έτσι ώστε να πρέπει να σκοτώσουμε ένα φυτό ή ένα ζώο,γιατί και τα δύο είναι ζωντανοί οργανισμοί,προκειμένου να το φάμε και να διατηρηθούμε εμείς στη ζωή..το ίδιο και τα ζώα..δλδ η ίδια η φύση μας διδάσκει το θάνατο..αυτός ο κόσμος είναι του θανάτου..θανατερός και θανατηφόρος..και κόσμος του πόνου..
Ίσως όμως να είναι όλα αυτά μες στη ζωή,να είναι απολύτως φυσικά κι εγώ τα βλέπω ως κακά καμωμένα..
Το θέμα είναι ότι ο τρόπος που σκέφτομαι μου φαίνεται σωστός εμένα γι'αυτό δεν κάνω τπτ για να τον αλλάξω..
Άλλοι για να ξορκίσουν το κακό πιστεύουν ότι μέσα από τον πόνο ο άνθρωπος σμιλεύεται,εξυψώνεται,γίνε ται πιο δυνατός..
Εγώ δεν το πιστεύω αυτό..με ποιον τρόπο ένας άνθρωπος γίνεται πιο δυνατός όταν μπορεί να βιώνει ένα χωρισμό,ή να χάνει ένα αγαπημένο του πρόσωπο και μετά δεν έχει νόημα η ζωή του και θέλει να πεθάνει?δλδ τι μας διδάσκει η ζωή?ότι είμαστε μόνοι μας,ότι δεν πρέπει να εξαρτώμαστε από κανέναν άλλο άνθρωπο συναισθηματικά δλδ να είμαστε σκληροί,με παγωμένα συναισθήματα,να μην επενδύουμε σε καμία σχέση γιατί τίποτα δεν είναι αιώνιο..

Τώρα..γιατί να νιώθεις εξαρτημένη από το αγόρι σου?αφού τον διάλεξες..υποτίθεται περνάτε καλά μαζί..
Όταν μίλησα για συναισθηματική εξάρτηση αναφερόμουν κυρίως στη σχέση που έχουμε με τους γονείς γιατί εξαρτώμαστε και οικονομικά απ'αυτούς και αναγκαστικά μένουμε και μαζί τους..Αλλά όλες οι άλλες σχέσεις που δημιουργούμε εμείς με τους φίλους μας είναι ελεύθερες..

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουνε και στιγμές που περνάω όμορφα με τους δικούς μου,δλδ λέμε κανά αστείο περνάει η ώρα(ευτυχώς δε μένω μόνη μου,έστω και με την οικογένεια είναι καλύτερα να μένει κανείς παρά μόνος του,αισθάνεται και ασφάλεια),αλλά το θέμα είναι ότι αυτό το "περνάω όμορφα και μου περνάει η ώρα" δεν είναι αρκετό για να αντισταθμίσει το άδικο της ζωής..δλδ το πρόβλημα παραμένει,το μόνο που κάνουμε με το να περνάμε όμορφα είναι να ξεχνιόμαστε για λίγο,να κουκουλώνουμε το πρόβλημα..