με τους κολλητούς του μπορεί να γελάνε κιόλας, λίγο μας ενδιαφέρει αυτό, δεν τους παίρνει να τα βγάλουν παραέξω στην επαρχία, σκέφτεσαι πάντα το χειρότερο σενάριο; :P
Printable View
με τους κολλητούς του μπορεί να γελάνε κιόλας, λίγο μας ενδιαφέρει αυτό, δεν τους παίρνει να τα βγάλουν παραέξω στην επαρχία, σκέφτεσαι πάντα το χειρότερο σενάριο; :P
είχα κάνει 2 επισκέψεις στα 18 μου όταν δεν ήθελα να πάω στο στρατό και ουσιαστικά δεν κέρδισα κάτι,πέραν της συμβουλής να πάρω αναβολή που τελικά μου βγήκε σε καλό.είναι κάποιες καταστάσεις που μετανιώνω να πάρει, που είπα όχι ενώ έπρεπε να πω ναι.αυτά θα με βασανίζουν πάντα.δεν είναι ότι δεν ήρθαν ευκαιρίες στη ζωή μου,απλά έχοντας περάσει όλα αυτά στο παρελθόν νόμιζα ότι κάποιος μου κάνει φάρσα!!
Σκέφτομαι τα πιθανά σενάρια..και στην περίπτωση του kozchr το λεω για να τον προστατέψω..αν έχει βιώσει bullying στη ζωή του δεν θα του είναι κ ό,τι καλυτερο να μιλάνε έστω κ απο πίσω του ο ψυχολόγος στο γραφείο με την 'κλίκα' του..Quote:
Originally Posted by pameoloi
το πιο ψύχραιμο και σωστό σενάριο είναι ότι δε θα πει τίποτε.αλλά εγώ είμαι στον κόσμο μου και φοβάμαι και την σκια μου.εκει κατάντησα να είμαι απο την στιγμή που όταν απο μικρός έλεγα το πρόβλημά μου,δε με έπαιρναν στα σοβαρά ούτε οι γονείς μου.εγω ήθελα απλά να επιβιώσω και βρήκα αυτόν τον τρόπο.και τους δικαιολογώ αρκετά.ας το παραδεχτούμε.σε μια κλειστή κοινωνία όπου η οικογένεια μένει εκεί απο τον προ-παππου ειναι πολύ δύσκολο να παραδεχτεί ο γονιός και να πει ότι το δικό του παιδί έχει θέμα.όταν η κάθε κουτσομπόλα της γειτονιάς λέει τα κατορθώματα του παιδιού της κτλ
το θετικό από όλα αυτά είναι ότι μπορεί να μην έχω το θάρρος να μιλάω αλλά έχω μάθει να ακούω.και αν ποτέ καταφέρω να κάνω δική μου οικογένεια θα προσπαθήσω να μάθω και να λύσω,οτιδήποτε βασανίζει το παιδί μου πριν να είναι αργά.
Μπορεις να βρεις εναν ψυχολογο απο Αθηνα και να μιλατε μεσω σκαιπ ή τηλεφωνου