Γράφω αυτό το γράμμα γιατί θέλω να μιλήσω σε κάποιον

Quote:

---

Originally posted by Sad

Quote:

---

Originally posted by liberchild
θα σου έλεγα να σταματήσεις να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο. Οταν αλλάξεις εσύ τρόπο σκέψης θα αλλάξουν και όλα γύρω σου.

---

Σωστή! Μηπώς ξέρεις πως;

---

αυτο το πώς θα το βρεις μονος σου.κανεις δεν μπορει να το πει σε κανεναν,γιατι πολυ απλα ειναι διαφορετικα τα πραγματα για σενα απο οτι για οποιον αλλο...

σε καθε περίπτωση παντως ειναι ωραιο να δεις μεσα σου, να προσπαθησεις να ακουσεις κ να δεις τί σε στεναχωρει, τί σε χαροποιει, τί σε κανει να ελπιζεις, ποιες ειναι οι αναγκες σου....

Quote:

---

Originally posted by olorou

Quote:

---

Originally posted by Sad

Quote:

---

Originally posted by liberchild
θα σου έλεγα να σταματήσεις να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο. Οταν αλλάξεις εσύ τρόπο σκέψης θα αλλάξουν και όλα γύρω σου.

---

Σωστή! Μηπώς ξέρεις πως;

---

[/u]
[/size][/font]

---

Mέχρι εδώ μπορώ να σου πώ. Αφού συμφωνείς θα βρεις και τον τρόπο.

:)

Έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία. Πηγαίνω σε ομοιοπαθητικό ψυχίατρο – ψυχοθεραπευτή και νιώθω πολύ καλύτερα με την έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής, με χάπια που δεν έχουν και παρενέργειες. Σήμερα είναι η 4η μέρα που τα παίρνω και είναι νωρίς ακόμα για να ξέρω αν τα χάπια αυτά είναι κατάλληλα για την περίπτωση μου, όμως εγώ νιώθω πολύ πολύ καλύτερα. Ας είναι και placebo δεν με νοιάζει καθόλου. Το πιο σημαντικό είναι πως κάνω αισιόδοξες σκέψεις και έχω καθαρό μυαλό. Τι παραπάνω θέλω!

Μόνο από ακτίνες Χ που δεν τον πέρασα τον ψυχοθεραπευτή μου για να ξέρω αν θα τον έχω εμπιστοσύνη αλλά τελικά κέρδισε την εμπιστοσύνη μου και είμαι πολύ χαρούμενη γι’ αυτό. Χρειάζομαι οδηγό σε αυτήν μου την προσπάθεια και δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω μόνη μου, γιατί δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική με τον εαυτό μου.



Όταν πρωτομπήκα στο forum νόμιζα πως μου λείπει η λύση μα τώρα είναι όλα τόσο ξεκάθαρα. Νόμιζα πως ήξερα ποιο είναι το πρόβλημα.


http://www.cognitiveanalytic.gr/0fls/c1.asp?photoid=41&subid=16&catid=82&l= 3
Αυτό είναι ένα άρθρο που εξηγεί ποιοι είναι οι τύποι διαταραχής προσωπικότητας.


Για μένα αυτό το άρθρο έπαιξε σημαντικό ρόλο γιατί νόμιζα πως ήξερα το πρόβλημα αλλά τελικά μου έλειπε κάτι πολύ σημαντικό που είναι η «ρίζα» του προβλήματος.

Με το άρθρο αυτό κατάλαβα ότι αυτό που προκλήθηκε σε μένα είναι η ψυχαναγκαστική διαταραχή. Από την στιγμή που το διάβασα άρχισα να σκέφτομαι προς αυτήν την κατεύθυνση και ξέχασα τα λάθη της οικογένειας μου, τον θυμό μου προς τους άλλους και προς τον εαυτό μου.
Το συζήτησα και με τον άντρα μου να μου πει αν όντως μου ταιριάζει αυτή η πρώτη περιγραφή που βρήκα για τους ψυχαναγκαστικούς και συμφώνησε μαζί μου.
Έτσι άρχισα να ψάχνω περισσότερα για τις ψυχαναγκαστικές προσωπικότητες. Ανήκω σε μια ομάδα που είναι δύσκολο να αποδεχτεί τον χαρακτήρα του και τα λάθη του. Χαίρομαι που ξεπέρασα αυτό το στάδιο. Νιώθω σαν να ανέβηκα το πρώτο σκαλί. Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα γιατί η αλήθεια είναι πως κατηγορούσα τον εαυτό μου για πολύ χειρότερα.
Διάβασα πως μπορεί να μου πάρει από 1 έως 6 χρόνια ψυχοθεραπείας για να επανέλθω και να βρω την ψυχική μου υγεία όμως τώρα δεν με νοιάζει ο χρόνος γιατί ξέρω πως θα γλυτώσω από μια αρρώστια που με κυνηγάει από τα 19 μου (14 χρόνια) μπορεί και παραπάνω. Άρα δεν είναι και τόσο τραγικό το να περιμένω.
Δεν φοβάμαι και αυτό με κάνει να με αγαπάω.
Μου είναι δύσκολο να δείχνω την τρυφερότητα μου στους άλλους ακόμα και στον γραπτό μου λόγω αλλά είναι και αυτό ένα από τα πράγματα που θα μάθω να νικάω. Όπου μπορώ να σας βοηθάω θα το κάνω. Θα δίνω και σε εσάς όσα άρθρα συναντάω από εδώ και πέρα τα οποία βοήθησαν εμένα και μπορούν να βοηθήσουν έστω και έναν από εσάς. Αυτό εμένα θα μου δώσει μεγάλη χαρά.

Σας φιλώ γλυκά σας ευχαριστώ και σας εύχομαι καλή δύναμη !!

καλή πορεία και σε σένα sad . Το μήνυμα σου μοιάζει με αποχαιρετηστήριο και από τη μια λυπάμια που σε χάνουμε από την άλλη χαίρομαι που φέυγεις....

και κάτι άλλο. Πρω΄τη φορά ακούω για ομοιοπαθητικό ψυχαναλυτή. Μπορείς να μου στείλεις καμμιά διεύθυνση με U2U

sofia δεν φεύγω, το topic κλείνω.
Πήρα αυτό που ζήτησα ανοίγοντας αυτό το θέμα και επειδή έχω διαβάσει πολλά θέματα μέσα στο forum και ήθελα να ξέρω τι απέγινε αυτός που έγραφε το πρόβλημα του και μετά χανόταν, γι’ αυτό το λόγω είπα να το κλείσω με αυτόν τον τρόπο.

Ομοιοπαθητική ψυχοθεραπεία με ψυχίατρο και όχι με ψυχολόγο. Νομίζω πως ο ψυχολόγος λόγω του ότι δεν συνταγογραφεί δεν μπορεί να σου γράψει και ομοιοπαθητική θεραπεία. Η Ομοιοπαθητική στοχεύει στην ενδυνάμωση του ίδιου του οργανισμού κινητοποιώντας τις αμυντικές του δυνάμεις και αποκαθιστώντας την διαταραγμένη του υγεία.

Σου στέλνω με u2u περισσότερες λεπτομέρειες

ευχαριστώ για το κοπλιμέντο (ΣΟΦΙΑ) με λένε Γιώτα

Sad,

Από τα γραφόμενά σου, βλέπω πως αποδίδεις ορισμένες ανάγκες, που, κατά την άποψή σου, θα βελτίωναν τη διαταραχή την οποία περιγράφεις, αλλά μόνο μέχρι ....την επόμενη φορά.

Α) Συγκεκριμένα ζητάς:
Επιβεβαίωση της αγάπης των άλλων, κυρίως με πράξεις τους
Τρυφερότητα

Β) Σε ενέργειες ή ασχολίες στις οποίες προβαίνεις στην καθημερινή ζωή έχεις:
Τελειομανία που εμποδίζει την επίτευξη μιας λύσης.
Αδύναμία να αντιληφθεί κανείς την υπερβολή πάνω σ’ αυτό.
Συναίσθημα ενοχής, υπεύθυνη που διώχνεις κάποιον με τη συμπεριφορά σου

Νομίζω ότι χωρίς συμπεριφοριστική ψυχοθεραπεία, δύσκολα θα μπορούσες να απαλλαγείς. Φάρμακα υπάρχουν, δεν γνωρίζω την αποτελεσματικότητά τους, το επιχείρημα υπέρ αυτών είναι, σε υψηλές δόσεις, εμποδίζουν την εκδήλωση των συμπτωμάτων της διαταραχής, μέχρις ότου δημιουργηθεί μια διαφορετική συνήθεια και ξεχαστεί ο τρόπος αυτός της συμπεριφοράς μπροστά στα συγκεκριμένα ερεθίσματα. Ίσως να είναι αποτελεσματικό σε ορισμένες περιπτώσεις. Δεν γνωρίζω.

Γ) Αισθάνεσαι:
Ανασφάλεια από αδιαφορία των γονέων στην παιδική ηλικία.

Η αδιαφορία αυτή, επειδή ανάγεται στο παρελθόν δεν θα εξαφανιστεί με παρέμβαση ειδικού ή και χωρίς αυτή. Πως νομίζεις ότι θα έφευγε οριστικά; Έχεις σκεφτεί μια δραστική μέθοδο;

Δ) Η σκέψη σου χαρακτηρίζεται από
Ιδεοληψία.
Νιώθεις ντροπή γιά τις σκέψεις σου αυτές, αν π.χ. σκεπτόσουν να τις έγραφες και να τις έδινες σε κάποιον ή, αν τα κατάφερνες να του τις πεις κατάμουτρα. Τι νομίζεις ότι θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίπτωση; Μήπως η εξωτερίκευση αυτή θα σου έδινε μια μερική ανακούφιση; Στο πεδίο αποκλειστικά των ιδεών (και όχι των ψυχαναγκαστικών πράξεων) έχω βρεί όχι μόνο ανακούφιση, αλλά οριστική απαλλαγή με συζήτηση με ειδικό που είχε τα εξής χαρακτηριστικά:
1) Ερωτήσεις επίμονες και λεπτομερείς από το θεραπευτή σε λεπτομερή στοιχεία της σκέψης.
2) Διαπίστωση ατελειών σε συγκεκριμένες φράσεις, είτε από τη δομή, είτε από τη συνέχεια, είτε από το μη ρεαλιστικό, είτε από το μή σύμφωνο με τη λογική είτε από την οπτική γωνία που παρατηρώ αυτό που αφηγούμουν. Με δυο λόγια έβγαινε το «καταφανώς παράλογο» στοιχείο των συγκεκριμένων φράσεων του συλλογισμού. Mήπως έχεις δοκιμάσει κάτι τέτοιο;

E) Βοηθούνται τα άτομα αυτά όταν συζητούν μεταξύ τους, όπως υποστηρίζεις. Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει επειδή μειώνεται η ενοχή αφού κάτι το οποίο λέμε το μοιράζονται και άλλοι. Δεν είμαι σίγουρος γι’ αυτό. Εσύ ξέρεις καλύτερα. Από ό,τι έχω διαπιστώσει το forum είναι ένα μέρος που μπορεί κανείς να έχει αποτελέσματα, αλλά περιορισμένα, επειδή λείπει η αμεσότητα της επαφής με τον άλλο και δεν φαίνονται οι αντιδράσεις του. Συμβαίνουν όμως πολλά παράδοξα, που αποδεικνύουν ότι υπάρχει μια λογική και αλληλεπίδραση των ανθρώπων που συμμετέχουν, σαν να ήσαν μέσα σε μία ομάδα.

Για το λόγο αυτό έκανα μία ανάλυση, σε ένα σημείο του κεφαλαίου περί ερμηνείας ονείρων, που ανέλυσα αρκετά εκτενώς τις ψυχολογικές διεργασίες που συμβαίνουν μέσα στο forum με παραπομπές σε σοβαρό βιβλίο, για κάθε μία από αυτές τις διαπιστώσεις (και με παραδείγματα από αντιδράσεις σε λεγόμενα άλλων, μέσα στο forum). Δεν έχει καμία σχέση με τα όνειρα, απλά έτυχε από τη συζήτηση να γίνει η ανάλυση στο σημείο αυτό, ως επιχείρημα. Ένα πράγμα που τονίζεται στο βιβλίο και το έχω επισημάνει στο κείμενο αυτό είναι ότι για να θεραπευτεί κάποιος με τη διαδικασία της ομάδας (άρα και στο forum) πρέπει να έχει αντιληφθεί για ποιό λόγο ενεργεί με το συγκεκριμένο τρόπο μέσα στην ομάδα (κάτι που αμφιβάλω αν ενδιαφέρει κανέναν μέσα στο forum αφού το κείμενο αυτό το καταδίκασαν κι όλας στον Καιάδα, ώστε να μη διαβαστεί καν από αυτούς που γράφουν επι παντός επιστητού 24 ώρες το 24ωρο).

Περισσότερα δεν μπορώ να πω προς το παρόν, Sad, γιατί δεν σε έχω παρακολουθήσει από παλιά για να σχηματίσω πλήρη εικόνα για σένα.

Στοχαστη μου ποια η ιδιοτητα σου?Ανηκεις στον κλαδο επαγγελματικα η ερασιτεχνικα και απλα για διευρυνση των γνωσεων σου μελετας πολυ?

Stoxasti μπερδεύεις πολλά πράγματα. Δεν έπεσες μέσα στην διάγνωση αλλά άσε να το κάνει αυτό ο ψυχοθεραπευτής μου.
Εγώ τώρα μπαίνω ουσιαστικά στην διαδικασία να αναγνωρίσω τα λάθη μου και να βρω λύσεις σε αυτά. Όσο για το παρελθόν, πιστεύω πως γράφοντας καινούργιες σελίδες στην ζωή μου, όμορφες, συναρπαστικές ίσως σελίδες, τότε θα μπορέσω να «σβήσω» το παρελθόν. Να σταματήσει να με απασχολεί είναι το θέμα γιατί σβήστρα που να το σβήνει δεν υπάρχει. Να το αποδεχτώ για να μπορέσω να προχωρήσω.

Αν θέλεις να πάρεις βοήθεια από το forum μπες στην διαδικασία να γράψεις το δικό σου πρόβλημα, το λόγω που έχασες την δική σου ψυχική υγεία.

Καλή συνέχεια σου εύχομαι σε ότι κάνεις :)

sad καλη συνέχεια κ καλή δύναμη σου εύχομαι:)...α! όμορφη διάθεση!

Ναι όλα καλά ευχαριστώ!!!

15 μέρες συνεχόμενης αισιοδοξίας, έχω σπάσει το ρεκόρ μου και μου αρέσει πολύ, πάρα πολύ!!

Εύχομαι καλή δύναμη σε όλους.