Έχει ξεπεράσει κανείς τις κρίσεις και τα ψυχοσωματικά χωρίς φαρμακευτική αγωγή????

Καλησπερα Γιωργο και απο'μενα. Πριν πολλα χρονια ειχα σοβαρη καταθλιψη και πολυ εντονη αποπροσωποποιηση. Δεν πηγα σε ψυχιατρο ουτε σε ψυχολολογο.Μετα απο ενα χρονο ισως και λιγο περισσοτερο το ξεπερασα 100%. Εκανα πολυ προσευχη και αρχισα να πηγαινω εκκλησια,βρηκα εναν πολυ καλο πνευματικο και εξομογηθηκα,οποτε αρχισα σιγα,σιγα να νιωθω καλυτερα ωσπου εγινα εντελως καλα.Επισης αρχισα και ενα χομπυ που μου αρεσε πολυ+γυμναστηριο,αυτα. Παντως χρειαζεται υπομονη και καποιο χρονικο διαστημα,να μην απελπιζεσαι ποτε,να εχεις πιστη οτι ειναι κατι παροδικο,που θα κανει τον κυκλο του και θα περασει. Να σου πω επισης οτι υπαρχουν και εναλλακτικοι τροποι θεραπειας,οπως βοτανα,συμπληρωματα διατροφης και ομοιπαθητικη.Εχεις σκεφθει κατι απο αυτα;

Μπουμ τι κανεις; Ελειπα εκτος. Εισαι καλα;

κοιτα..εγω εμαθα οτι ο κρισεις πανικου οι δυσπνοιες κλπ πλεον ειναι ενα καμπανακι που με προειδοποιει οτι πιεζομαι εκει που βρισκομαι.
το λες κ μονος σου στην πρωτη γραμμη. οταν κανεις κατι που σε ευχαριστει δε σε πιανει κατι.
μαθε να ακους το μεσα σου.σου φωναζει..προφανως εχτες κατι σε πιεζε εκει που ησουν κ δεν το ακουσες.αποδεξου το.ισως ακομη δεν εισαι πληρως ετοιμος να πας σε πολυκσμια βαβουρα φωτα που αναβοσβηνουν(clubbing) χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν θα εισαι ετοιμος ποτε.οταν νιωσεις πιο δυνατος ακομα τοτε θα κανεις κ clubbing κ ολα.προς το παρον εγω στη θεση σου θα εκανα πραγματα σιγα σιγα που δεν με πιεζουν...κ οταν θα ενιωθα πληρως ετοιμη τοτε θα εκανα κ κατι παραπανω.
εγω παντως ετσι αναρρωσα τοτε..σιγα σιγα αργα βηματακια.ο ψυχοεραπευτης μου εμαθε να μην βιαζομαι,να κανω υπομονη, να σεβομαι τις κρισεις μου κ να τις ακουω.χαλαρωσε απλα κ δω χρονο.μη βιαζεσαι..αποδοχη ειναι το πρωτο βημα κ αργα βηματακια δηλαδη να εκθετεις τον εαυτο σου σιγα σιγα.παραδειγμα¨, αν δεν ηξερες κολυμπι τι θα ηταν προτιμοτερο?να πεσεις κατευθειαν στα βαθυα νερα χωρις μπρατσακια με κινδυνο να πνιγεις?ή να φορουσες μπατσακια μπαινοντας μεσα σιγα σιγα απο τα ρηχα?διαλεξε..

στελιο μου! που εισαι συ βρε?χαθκαμε...καλα ειμαι μια χαρα, ηρεμη περιμενω να περασουν οι μερες να παω διακοπες!!! την παρασκευη επιτελους φευγωωω!
κατα τα αλλα δουλεια κ ηρεμια.θα σε παρω τηλ να μλησουμε .φιλια!!

Quote:

---

Originally Posted by στελιος66

Καλησπερα Γιωργο και απο'μενα. Πριν πολλα χρονια ειχα σοβαρη καταθλιψη και πολυ εντονη αποπροσωποποιηση. Δεν πηγα σε ψυχιατρο ουτε σε ψυχολολογο.Μετα απο ενα χρονο ισως και λιγο περισσοτερο το ξεπερασα 100%. Εκανα πολυ προσευχη και αρχισα να πηγαινω εκκλησια,βρηκα εναν πολυ καλο πνευματικο και εξομογηθηκα,οποτε αρχισα σιγα,σιγα να νιωθω καλυτερα ωσπου εγινα εντελως καλα.Επισης αρχισα και ενα χομπυ που μου αρεσε πολυ+γυμναστηριο,αυτα. Παντως χρειαζεται υπομονη και καποιο χρονικο διαστημα,να μην απελπιζεσαι ποτε,να εχεις πιστη οτι ειναι κατι παροδικο,που θα κανει τον κυκλο του και θα περασει. Να σου πω επισης οτι υπαρχουν και εναλλακτικοι τροποι θεραπειας,οπως βοτανα,συμπληρωματα διατροφης και ομοιπαθητικη.Εχεις σκεφθει κατι απο αυτα;

---

εχεις δικιο σε οσα ειπες ηρεμια και πραγματα που με ευχαριστουν....βασικα ειμουν παλια λιγο αγχωμενος χωρις ψυχοσωμαιτκα και εκει πηρα βαλασμοχορτο απο μονος μου κ οτν το σταματησα βρεθηκα σ αυτην την κατασταση κ ειμαι εδω κ 1 χρονο ακριβως....μακαρι να κανει τον κυκλο του στελαρα γτ αρχιζω και κουραζομαι παλια φοβομουν τωρα ψιλο εχω αρχησει και κουραζομαι αλλα δν τα παραταω γτ ειμαι εγωιστης και μαχητης στην ζωη οποτε ελπιζω να μην με κερδισει.....

Quote:

---

Originally Posted by BOOM

κοιτα..εγω εμαθα οτι ο κρισεις πανικου οι δυσπνοιες κλπ πλεον ειναι ενα καμπανακι που με προειδοποιει οτι πιεζομαι εκει που βρισκομαι.
το λες κ μονος σου στην πρωτη γραμμη. οταν κανεις κατι που σε ευχαριστει δε σε πιανει κατι.
μαθε να ακους το μεσα σου.σου φωναζει..προφανως εχτες κατι σε πιεζε εκει που ησουν κ δεν το ακουσες.αποδεξου το.ισως ακομη δεν εισαι πληρως ετοιμος να πας σε πολυκσμια βαβουρα φωτα που αναβοσβηνουν(clubbing) χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν θα εισαι ετοιμος ποτε.οταν νιωσεις πιο δυνατος ακομα τοτε θα κανεις κ clubbing κ ολα.προς το παρον εγω στη θεση σου θα εκανα πραγματα σιγα σιγα που δεν με πιεζουν...κ οταν θα ενιωθα πληρως ετοιμη τοτε θα εκανα κ κατι παραπανω.
εγω παντως ετσι αναρρωσα τοτε..σιγα σιγα αργα βηματακια.ο ψυχοεραπευτης μου εμαθε να μην βιαζομαι,να κανω υπομονη, να σεβομαι τις κρισεις μου κ να τις ακουω.χαλαρωσε απλα κ δω χρονο.μη βιαζεσαι..αποδοχη ειναι το πρωτο βημα κ αργα βηματακια δηλαδη να εκθετεις τον εαυτο σου σιγα σιγα.παραδειγμα¨, αν δεν ηξερες κολυμπι τι θα ηταν προτιμοτερο?να πεσεις κατευθειαν στα βαθυα νερα χωρις μπρατσακια με κινδυνο να πνιγεις?ή να φορουσες μπατσακια μπαινοντας μεσα σιγα σιγα απο τα ρηχα?διαλεξε..

---

η αληθεια ειναι οτι με ευχαριστουσε που βγηκα αλλα ισως να μην ειμουν ετοιμος για κατι τοσο εντονο μιλαμε ειχε 2 με 3 χιλιαδες ατομα μεσα!!!!θα το παω σιγα σιγα και βλεπω αλλα και σε ενα κινεζικο που ειχα παει παλι με επιασε η δυσπνοια τωρα ο χρονος θα το δειξει....το φαγητο λες δν εχει καμια σχεση που τρωω και ηρεμο ετσι?

Γιωργο το προβλημα σου ειναι οι πανικοι και τα ψυχοσωματικα,χωρις καταθλιψη αν δεν κανω λαθος,σωστα;

Quote:

---

Originally Posted by στελιος66

Γιωργο το προβλημα σου ειναι οι πανικοι και τα ψυχοσωματικα,χωρις καταθλιψη αν δεν κανω λαθος,σωστα;

---

ναι στελιο δεν νομιζω να εχω καταθληψη ουτε μου εχει αναφερει κατι τετοιο ο γιατρος....μου ειπε διαταραχη πανικου....αλλα εγω δν φοβαμαι πλεον δν εχω πανικο εχω εντονη δυσπνοια και ζαλαδα χωρις να φοβαμαι κατι ετσι ξαφνικα και μου κραταει οσο παει....εχω παρατηρησει ομως οταν φαω κατι του στυλ υδατανθρακα μου περναει....τωρα να ειναι παιχνιδια του μυαλου?δν το αποκλειω...

εμεα με επιανε δυσπνοια οταν πηγαινα σε καφετεριες...μαζι μετον ψυχοθεραπευτη μου το αναλυσαμε κ καταλαβα οτι πολυ απλα δεν μου αρεσε να καθομαι σε τεραστιες καφετεριες με βαβουρα...τελικα μεγαλωνοντας καταλαβα οτι σιχαινομαι τον τροπο αυτο διασκεδασης κ προτιμω πιο εναλλακτικα ησυχα μερη ..μπορει να σου φαινεται βουνο..αλλα η κοσμοθεωρια σου αλλαζει μετα τις κρισεις,αργοτερα θα καταλαβαινεις απο πριν τι σου παει κ τι οχι.
ισως ηρθε ο καιρος να αλλαξεις καποια πραγματα.αστο κ θα σε παει μονο του.
εμενα οταν με επιανε η δυσπνοια ελεγα απλα "με συγχωρειτε αλλα μαλλον δεν μου αρεσει εδω...παμε καπου αλλου?"
τωρα πλειν ξερω τι μου αρεσει κ τι οχι.
παραδειγμα:αν με πας σε μια καφετερια κ μ βαλεις να καθισω κ μιλανε ολοι γυρω μου κ εχει τιγκα μουσικη ξενερωνω..δεν μου ταιριαζει πια.
πα σε ηρεμα γραφικα μερη για να μιλησω ..αν θελω να ακουσω δυνατα μουσικη θα παω σε ενα μπαρ.ο καθενας καταλαβαινει τι του ταιριαζει κ τι οχι.
ειναι νωρις ακομα.προς το παρον ακου τις κρισεις σου ...ειμαι σιγουρη οτι ηδυσπνοια ερχεται οταν πιεζεσαι κ δεν το καταλαβαινεις.

Quote:

---

Originally Posted by Giorgos27

ειχες και εσυ κρισεις κ μεσα απο πραγματα ας το πουμε που σε ευχαριστουν το ξεπερασες?????

---

Ναι, είχα κρίσεις πολύ έντονες, μακροχρόνονιες και τα φάρμακα μου φέρνουν παρενέργειες. Με βοήθησε ψυχολόγος, αλλά κυρίως τα όσα κάνω που μ' αρέσουν και με βοηθούν να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου... Είμαι χαρούμενη και περήφανη για μένα πια :-)

Quote:

---

Originally Posted by BOOM

εμεα με επιανε δυσπνοια οταν πηγαινα σε καφετεριες...μαζι μετον ψυχοθεραπευτη μου το αναλυσαμε κ καταλαβα οτι πολυ απλα δεν μου αρεσε να καθομαι σε τεραστιες καφετεριες με βαβουρα...τελικα μεγαλωνοντας καταλαβα οτι σιχαινομαι τον τροπο αυτο διασκεδασης κ προτιμω πιο εναλλακτικα ησυχα μερη ..μπορει να σου φαινεται βουνο..αλλα η κοσμοθεωρια σου αλλαζει μετα τις κρισεις,αργοτερα θα καταλαβαινεις απο πριν τι σου παει κ τι οχι.
ισως ηρθε ο καιρος να αλλαξεις καποια πραγματα.αστο κ θα σε παει μονο του.
εμενα οταν με επιανε η δυσπνοια ελεγα απλα "με συγχωρειτε αλλα μαλλον δεν μου αρεσει εδω...παμε καπου αλλου?"
τωρα πλειν ξερω τι μου αρεσει κ τι οχι.
παραδειγμα:αν με πας σε μια καφετερια κ μ βαλεις να καθισω κ μιλανε ολοι γυρω μου κ εχει τιγκα μουσικη ξενερωνω..δεν μου ταιριαζει πια.
πα σε ηρεμα γραφικα μερη για να μιλησω ..αν θελω να ακουσω δυνατα μουσικη θα παω σε ενα μπαρ.ο καθενας καταλαβαινει τι του ταιριαζει κ τι οχι.
ειναι νωρις ακομα.προς το παρον ακου τις κρισεις σου ...ειμαι σιγουρη οτι ηδυσπνοια ερχεται οταν πιεζεσαι κ δεν το καταλαβαινεις.

---

χμμμ και κινεζικο που πηγα που μ αρεσει κ ειναι ηρεμα παλι το ιδιο με πιανει.....βασικα αυτα εκανα τοσα χρονια μπαρ κλαμπακια μην φανταστεις παρεκτροπες κτλπ νορμαλ πραγματα...δηλαδη δν μου ταιριαζει και να παω σε ενα εστιατοριο για φαγητο?ξερεις τι σκευτομαι μηπως πριν παω καπου σκευτομαι ασυνηδητα θα με πιασει???πως ειμαι κτλπ κτλπ και μηπως ανθυποβαλομαι?ξερεις το εχω ενα χρονο ειμουν πολυ χαλια παλιοτερα ειχα περιοδους καλα μετα χαλια....τωρα μεσα στον 1 χρονο ειμαι στην καλυτερη φαση ας πουμε...θυμαμαι χαρακτηριστικα μια μερα ειμουν καμια βδομαδα τζαμι οταν λεμε τζαμι πολυ καλα και παω στο πατρικο μου να ταισω τα ψαρια και εκει σκευτομαι δν με εχει πιασει ποπο το νικησα και φευγω να παω αεροδρομιο να παρω τον αδερφο μου στο δρομο δυνατη μουσικη ενθουσιασμος ενιωθα μια ικανοποιηση οτι το νικησα και μετα απο 10 λεπτα σε πληροφορο κρισαρααα!!!!!ειχε κ καθυστερηση ετοιμος να τον αφησω ημουν!γι αυτο μηπως ανθυποβαλω τον εαυτο μου?ξερω γω μεσα σ αυτα τα δυο εχω καταληψη ή ανθυποβαλομαι ή λογο του στρες πρεπει να τρωω συχνα γτ μετα με πιανει ολο αυτο...και το δευτερο το λεω γτ οσες φορες τρωω καλμαρω....τι γνωμη εχεις εσυ?α και παλι ευχαριστω για το χρονο σου πραγματικα

Quote:

---

Originally Posted by Αναζητηση

Ναι, είχα κρίσεις πολύ έντονες, μακροχρόνονιες και τα φάρμακα μου φέρνουν παρενέργειες. Με βοήθησε ψυχολόγος, αλλά κυρίως τα όσα κάνω που μ' αρέσουν και με βοηθούν να συμφιλιωθώ με τον εαυτό μου... Είμαι χαρούμενη και περήφανη για μένα πια :-)

---

περνεις ακομα φαρμακευτικη αγωγη?και αν ναι ειδες διαφορα?μονη σου δεν καταφερες?ειχες μονο κρισεις?

Πιστευω οτι μια ψυχικη ασθενεια ειναι εξατομικευμενη εντελως και σημασια εχει ποσο προβληματικη ειναι για το ατομο και το περιγυρο του , δηλαδη ποσα "κιλα" ειναι αν μπορουσα να χρησιμοποιησω ενα τετοιο ορισμο. Οταν μιλαμε για αγοραφοβια για παραδειγμα , λιγο πολυ ολοι καταλαβαινουμε περι τινος προκειται.

Αλλα αλλος το εχει βιωσει επειδη ειχε παει σε ενα χωριο ή ειχε περασει ενα μηνα στο σπιτι και ξαφνικα βρεθηκε σε ενα μπαρ με τιγκα στον κοσμο και αισθανθηκε αβολα. Αλλος μπορει να αισθανεται αβολα συνεχει με τον κοσμο γυρω του. Αλλος μπορει να φοβαται τοσο που εχει να βγει απο το σπιτι του και να μιλησει με ανθρωπο πεντε χρονια ... ξερω γω. Δεν ειναι το ιδιο .... μονο η λεξη ειναι ιδια.

Μπορει να χρειαζεσαι φαρμακα , μπορει οχι who knows... μαλλον οι ειδικοι σε συνεργασια με σενα. Καλο ειναι βεβαια που ρωτας τετοια θεματα:)

Quote:

---

Originally Posted by Giorgos27

περνεις ακομα φαρμακευτικη αγωγη?και αν ναι ειδες διαφορα?μονη σου δεν καταφερες?ειχες μονο κρισεις?

---

Αναγκαστικά έκοβα γρήγορα τα φάρμακα, γιατί, όπως ήδη είπα, μου προκαλούσαν σπασμούς, ναυτία, ιδρώτα κλπ. Ιδίως τα αντικαταθλιπτικά. Τώρα είμαι μόνο με ένα ηρεμιστικό, που με βοηθάει όντως και δυο φορές το μήνα κάνω συμβουλευτική ψυχοθεραπεία με τον θεραπευτή που με βοηθούσε.

Δεν λέω ότι έλυσα όλα τα προβλήματά μου, όμως είχα βαριά κατάθλιψη, πανικό, καταναγκασμούς, κοιμόμουν τη μέρα και δεν έτρωγα σχεδόν καθολου για ενάμιαι χρόνο.

Εχω πια καταλάβει ότι η ζωή είναι σαν ένα καρδιογράφημα, που οι γραμμές πάνε πάνω κάτω, γιατί απλώς δεν υπάρχει ζωή διαφορετικά. Ηταν σημαντικές οι θεραπευτικές συζητήσεις με τον ψυχολόγο μου, αλλά δούλεψα σκληρά με τον εαυτό μου και έτσι τώρα νιώθω δυνατή και αντιμετωπίζω μόνη μου τις όποιες μικρής έντασης κρίσεις μου.

Θα έκοβα και τα ηρεμιστικά, αλλά μου φέρνουν πολύ έντονο στερητικό. Ισως δεν είμαι έτοιμη ακόμα. Επίσης, αποφεύγω ευγενικά κάποιους ανθρώπους, που έατω και άθελά τους, μου προκαλούν δυαφορία ΄ή αρνητική "αύρα".

Quote:

---

keep_walking;494781]Πιστευω οτι μια ψυχικη ασθενεια ειναι εξατομικευμενη εντελως και σημασια εχει ποσο προβληματικη ειναι για το ατομο και το περιγυρο του , δηλαδη ποσα "κιλα" ειναι αν μπορουσα να χρησιμοποιησω ενα τετοιο ορισμο. Οταν μιλαμε για αγοραφοβια για παραδειγμα , λιγο πολυ ολοι καταλαβαινουμε περι τινος προκειται.

---

Καλό θα ήταν νομίζω να διαχωρίζουμε τις ψυχικές ασθένειες, από τις ήπιες μορφές θλίψης, πανικών, μετατραυματικά στρες και άγχους, που λίγο πολύ περνάμε όλοι σε δύσκολες φάσεις της ζωής μας... τι λές keep_walking ??