Originally Posted by
marian_m
Δεν υπάρχει καμιά μαγική συνταγή γι' αυτό που ζητάς.
Απλά, θα σου έλεγα να πάψεις να προσπαθείς να αποδείξεις ότι είσαι ενήλικας και να αρχίσεις να φέρεσαι ως ενήλικας.
Κανένας δεν μπορεί να μας χειραγωγήσει αν δεν το επιτρέψουμε εμείς.
Από αυτά που περιγράφεις, φαίνεται ότι ακόμη εσύ επιτρέπεις κάτι τέτοιο, γι' αυτό και συμβαίνει.
Η μητέρα σου σού φέρεται σα να είσαι παιδάκι κι εσύ όμως δεν έχεις ξεφύγει από αυτό το ρόλο.
Εκείνη δεν πρόκειται να αλλάξει χαρακτήρα ως δια μαγείας, μπορεί να μην αλλάξει και ποτέ. Εσύ είσαι αυτή πρέπει να αλλάξει συμπεριφορά και τρόπο να υποστηρίζεις τα θέλω σου.
Ο τρόπος που γράφεις μοιάζει απολογητικός, σα να μην είσαι σίγουρη ότι το να απαιτήσεις ο γάμος σου να γίνει όπως θέλεις εσύ, είναι το σωστό.
Εφόσον εξαρτάσαι ακόμη συναισθηματικά και οικονομικά από τη μητέρα σου, είναι δύσκολο να απογαλακτιστείς.
Όσο εμείς υποχωρούμε, τόσο δίνουμε χώρο στους άλλους. Δυστυχώς, συχνά πρέπει να έρθουμε σε ρήξη, έστω και προσωρινά, για να πετύχουμε την αυτονομία μας.
Εσύ είσαι έτοιμη να το κάνεις; Είσαι έτοιμη να υπερασπιστείς το δικαίωμα να διαλέξεις όποια προσκλητήρια θέλεις, να κάνεις το γλέντι που θέλεις, με τις όποιες συνέπειες;
Θα μπορούσες να κάνεις έναν απόλυτα λιτό γάμο, όπου δεν θα χρειαζόταν να στηρίζεσαι οικονομικά στους γονείς σου και άρα να έχουν λόγο;
Αν ναι, τότε είσαι σε καλό δρόμο.