εχω γινει κάπως αντικοινωνικός και βαρετός μαλλον..παλιά είχα πολύ χιούμορ και όρεξη αλλά τωρα...
Printable View
εχω γινει κάπως αντικοινωνικός και βαρετός μαλλον..παλιά είχα πολύ χιούμορ και όρεξη αλλά τωρα...
Άγγελε είχες γενικά στη ζωή σου φίλους, παρέες?? Πέρναγες καλά γενικά? Είχες σχέσεις με κοπέλες?
με τι κοπελες δεν τα πηγαινα ποτε πολύ καλά..αλλά είχα φιλους και ημουν αρκετά κοινωνικός και έχω περασει αρκετα καλά στα μαθητικά μου χρόνια
Ειχες καποια σχεση ποτε σου? Περιεγραψε αν θελεις την ερωτικη απογοητευση που ειχες.
ειχα μια σχεση μεχρι τωρα...για την απογοητευση δεν θελω να πω λεπτομερειες,απλα ηταν μια κοπελα που την αγαπουσα πολύ και τελικά επαιξε μαζί μου..αυτο
Βγαλ' τα από μέσα σου έστω κι εδω. Θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα έστω και για λίγο. Τι είναι αυτό που σου λείπει στη ζωή σου ή αυτό που σου δημιουργεί τη θλίψη?
επιτρεπεται να βριζουμε?? με γαμησε!!με πεθανε!!! ηταν ό, τι μου εδινε νόημα τα τελευταία δυο χρόνια..το να βρισκεις νόημα ειναι πολύ σημαντικό..δεν θελω να πω κατι αλλο γι αυτο
είμαι ικανός να καθομαι και να την σκεφτομαι όλη μέρα στη κυριολεξία...
Σε καταλαβαίνω φίλε μου.. Πόσοι και πόσοι έχουν πονέσει για ερωτικούς λόγους. Οταν ξεκίνησε η καταθλιψη σου ησασταν ακομη μαζι? Ηταν δηλαδη αλλος ο λογος που επεσες στη καταθλιψη? Αν θελεις απαντας δε θελω να σε πιεζω. Προφανως για να μπηκες εδω μεσα εχεις αναγκη απο διαλογο.
είχα ήδη καποια προβλήματα που ηρθαν στην επιφανεια με την γνωριμία μας...ηταν δηλαδή ο λόγος που επιδεινώθηκε η κατάθλιψη..το μόνο καλό ειναι ότι δεν έχω πάει ακόμα στρατό..αν δεν αλλάξουν σύντομα τα πράγματα θα την κάνω σίγουρα όταν πάω στρατό..
Γαμησε τα. Βγηκαν ολα τα συναισθηματα και ολοι οι πονοι στην επιφανεια!! Το ιδιο επαθα κι εγω. Και ειμαι στην ιδια κατασταση και ηλικια με σενα για αυτο κανω τις ερωτησεις. Σκατα ειμαι κι εγω και που να βρω σωτηρια
Γιατι?Δε θα επρεπε να ησουν πιο χαρουμενος οταν τα φτιαξατε?Ή ηταν μονοπλευρο και δεν τα ειχατε απλως σου αρεσε?Quote:
Originally Posted by angelos88
συγγνώμη παιδιά αλλά δεν θέλω να πω περισσότερα γι αυτό. το σημαντικό είναι ότι με διέλυσε αυτή η ιστορία..νομίζω ότι ουτε και ο χρόνος, όπως λένε , βοηθάει
Άγγελε καλησπέρα
Ήθελα να σου πω ότι ούτε εγώ είμαι καλά αυτή την περίοδο, εξαιτίας μίας γνωριμίας που μου γέννησε έντονες προσδοκίες, αλλά τελικά διαψεύστηκαν πανηγυρικά και έμεινα να κλαίω την μοίρα μου. Κοίτα, όσο και να πόνεσα τον πρώτο καιρό μέχρι να το πάρω απόφαση, όσο και αν πονάω και τώρα, πιστεύω ότι σε καταστάσεις σαν και αυτήν, πρέπει να βάζουμε τα δυνατά μας και να ασχολούμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο με τον εαυτό μας. Κάνε και εσύ το ίδιο. Αν σπουδάζεις, αφιέρωσε όσο χρόνο και ενέργεια διαθέτεις σε αυτό. Αν πάλι αυτό δεν σε γεμίζει, ξεκίνα μία δραστηριότητα π.χ. χορό ή γυμναστήριο. Βγες με φίλους, γέλα, συζήτησε, διάβασε βιβλία, δες ταινίες.
Ούτε εγώ νιώθω ότι ο χρόνος μπορεί να βοηθήσει, αλλά, όπως κάθε φορά, στο τέλος αυτός ο πόνος μειώνεται και επουλώνεται σταδιακά η πληγή. Δεν είμαι τόσο άσχημα όσο στην αρχή, ούτε ευδιάθετη βέβαια. Αλλά σκέψου ότι θα περάσει. Αυτό να σκέφτεσαι.. Θα περάσει. Και όντως, κάποια στιγμή θα συμβεί. Φρόντισε να γίνει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες.
Μην στεναχωριέσαι
ευχαριστώ πολύ!! είναι που κάποια στιγμή βλέπεις οτι όλη η ζωή σου πάει χαλια, και εκει που νομίζεις ότι έχεις πιάσει πάτο βλέπεις οτι κατρακύλας όλο και περισσοτερο και τότε έρχεται η απόγνωση...