δεν βγαζει καπου αυτο το βιντεο βασικα ειναι σα να παιζει τη κολοκυθια με τα =.
Printable View
δεν βγαζει καπου αυτο το βιντεο βασικα ειναι σα να παιζει τη κολοκυθια με τα =.
Ειναι 100% ετσι οπως τα λεει!Απο εμπειρια χρονων και ψυχαναλυσης αλλα & προσπαθειας δικης μου με τον εαυτο μου,εχω καταληξει εκει,οτι ολα ειναι στο μυαλο μας,οποτε ολα τα δημιουργει αυτο!Τωρα γιατι δεν μπορουμε να το εμπεδωσουμε για να ζησουμε μια ηρεμη και ευτυχισμενη ζωη,αυτο ειναι αλλο,αυτο ειναι το μυστικο της ζωης πιστευω και οποιος το καταφερει ειναι πραγματικα ενας ευτυχισμενος ανθρωπος!
θηριο=ο εξω απο δω=666=αντιχρηστος.
πιο το νοημα αυτης της προτασης?
το βλεπουμε και με οσα συμβαινουν στο ελλαδισταν οτι δεν ειναι ανυπαρκτος ο φοβος ουτε φαντασια. το 2011 πχ υπηρχαν αντιδρασεις, ειχαμε τους αγανακτισμενους. σημερα κι εξαιτιας του Σαμαραϟϟ τους κυριευσε ολους ο φοβος μη χασουν τα σπιτια και τη περιουσια τους, γιατι καποιοι τα χασαν ηδη.
ναι, αλλα γιατι αγχωνεσαι?
γιατι φοβασαι κατι!!! κ αυτο το κατι συνηθως το φανταζεσαι.... κ σου δημιουργειται αγχος!!! οταν φοβασαι δεν "πνιγεσαι"?
Αρα το αποτελεσμα του φοβου ειναι το αγχοσ... κ το αποτελεσμα της φαντασιας ο φοβος! (οχι της δημιουργικης φαντασιας!)
κ εννοειτε οτι εδω δεν μιλαει για υγιη φοβο, μιλαει για το φοβο( μελλον κ παρελθον) με τη σκεψη.
κάθε πρωί που ετοιμάζομαι για τη δουλειά, αισθάνομαι το άγχος της ημέρας να με πνίγει... αν αναρωτηθώ τι ακριβώς "φοβάμαι" (πραγματικό ή φανταστικό) και με κάνει να αγχώνομαι, δεν βρίσκω τίποτα συγκεκριμένο... απεναντίας, όταν καθήσω να σκεφτώ μια- μια τις υποχρεώσεις μου και τις κάνω συγκεκριμένες, ξεαγχώνομαι σιγά- σιγά...
επίσης επιμένω ότι άλλο είναι ο φόβος (φοβάμαι μην πάθω τέτανο επειδή κόπηκα άσχημα και πάω να κάνω αντιτετανικό ορό) και άλλο φοβία (φοβάμαι ότι θα κολλήσω έμπολα ακόμα και μέσα στην κουζίνα του σπιτιού μου και γι αυτό αποστειρώνομαι κάθε τρία λεπτά)...
αυτά είναι διακριτά πράγματα, σχετίζονται αλλά δεν ταυτίζονται
όσο για τη φαντασία, είτε μας αρέσει είτε όχι, θα υπάρχει πάντα (από πολύ μικρή εως πολύ μεγάλη) και άλλοτε θα περπατάει παράλληλα με την πραγματικότητα, άλλοτε θα τη διασχίζει και άλλοτε θα την σκεπάζει εντελώς
υποκειμενικός ιδεαλισμός... "όλα εδώ βρίσκονται" λέμε συχνά δείχνοντας το κεφάλι μας...
το λέω κι εγώ αυτό, ενοώντας όμως πως με το μυαλό κατανοούμε τον κόσμο (όχι ότι ο κόσμος βρίσκεται μέσα στο μυαλό)... είναι απλό: αν εκτεθείς υπερβολικά στη ζέστη, θα πάθεις θερμοπληξία- αν εκτεθείς υπερβολικά στο κρύο, θα παγώσεις- αν δεν φας, θα πεθάνεις από πείνα- αν πέσεις από την ταράτσα θα σκοτωθείς στ' αλήθεια (δεν θα νομίσεις ότι σκοτώθηκες)...
ο πραγματικός κόσμος υπάρχει κι εφόσον τον κατανοούμε σωστά (με το μυαλό μας) τότε αναγνωρίζουμε και φοβόμαστε τις πηγές των πραγματικών κινδύνων... ταξινομούμε τους φόβους μας, λαμβάνουμε το δυνατόν μέτρα προστασίας από αυτούς και (πιθανότατα) παύουμε πιά να αγχωνόμαστε... ίσως...