Originally Posted by
s/z
Εδώ είμαστε ! Θέλω να σου πω πως για το θέμα σου αυτό άνοιξα τον υπολογιστή για να απαντήσω,ενώ ήταν στην άκρη για πολλές πολλές μέρες και ένιωσα την ανάγκη να σου απαντήσω.
Αρχικά να σου πω πως έχω περάσει από αυτό το στάδιο που περιγράφεις, η ιστορία σου η μέχρι τώρα με έκανε να ταυτιστώ απόλυτα με αυτήν που πέρασα εγώ.
Η απόσταση στα ίδια ακριβώς κυβικά, οι ηλικίες επίσης, με μιά μικρή διαφορά του 'δικού' σου που είναι 3 χρόνια μεγαλύτερος από αυτό που ήταν ο τότε πρώην.
Η απόσταση γενικά δε δουλεύει,σε καμιά σχεδόν σχέση εκτός από πολύ σπάνιες και ιδιαίτερες περιπτώσεις.γενικά οι σχέσεις από απόσταση είναι πολύ δύσκολες,θέλουν πάρα πολύ κουράγιο πάρα πολλή υπομονή και κυρίως μπορούν να σε τρελάνουν να σε κάνουν να χάσεις τον εαυτό σου ειδικά αν είσαι κτητική και απαιτούν τεράστια αποθέματα τυφλής εμπιστοσύνης πράγμα που στις μέρες μας σπανίζει γενικότερα, ιδίως αν μιλάμε για ξένο άνθρωπο.Θέλω να σου πω ότι και εγώ στην αρχή ήμουν επιφυλακτική με τον άλλον,τυφλή εμπιστοσύνη δεν είχα ποτέ μαζί του,αλλά δεν έπαυα να λέω τα λόγια που αναγκαστικά και βεβιασμένα λες και εσύ τώρα.Στο ίδιο σκηνικό έζησα κι εγώ,ένας πρώην που έλεγε μεγάλα υπερ-τεράστια λόγια ακόμη κι από τον πρώτο μήνα της 'υπόσχεσής' μας, ...Μιλούσαμε αρχικά για τρείς περίπου μήνες καθημερινά επί 24 ώρου βάσεως ,αρχικά μόνο με μηνύματα στο ίντερνετ,μετά ήρθε το τσάτ,μετά το τηλέφωνο για να ακούσουμε τις φωνές ο ένας του άλλου και μετά η κάμερα,γιατί ακόμη δεν είχε αγοράσει.Μετά τους τρεις αυτούς μήνες ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ εγώ θέλω να πω τώρα, ήρθε η αποκάλυψη πρώτα από τη μεριά του και σχεδόν αμέσως πήρα το θάρρος να του πω κι εγώ.Τα μεγάλα λόγια κράτησαν μέχρι τους 3 το πολύ μήνες.δηλαδή τρεις μήνες μετά την αποκάλυψη και καλά συμφωνήσαμε να τα έχουμε :p πριν ακόμη γνωριστούμε. Γνωριστήκαμε κι από κοντά, ήταν υπέροχα δε λέω, αλλά το παραμυθάκι τελείωσε πάρα πολύ γρήγορα όταν τα δικά του και μόνο συναισθήματα άρχισαν να αλλοιώνονται χωρίς να φταίω αρχικά σε κάτι (μετά έφταιξα), απλά κουράστηκε την όλη φάση. Είναι τόσο αβέβαιες γενικά οι σχέσεις,δεν ξέρεις τι θα σου τύχει,δεν ξέρεις πως θα σου συμπεριφερθεί ο άλλος,δεν ξέρεις αν θα νιώθει το ίδιο με σένα.Ειδικά οι σχέσεις από απόσταση είναι οι πιο δύσκολες και δεν αξίζει να τις ζεις.Εμένα αν μου έλεγες τώρα ξανακάντο και να με πλήρωνες δε θα το έκανα,με την καμία,με τίποτα! παίρνω όρκο γιαυτό.όσο καλός κι αν ήταν ο άλλος απέναντι μου ,σε σχέση με το άλλο πρόσωπο που έζησα.
Για πότε θα σε παρατήσει ή θα τον παρατήσεις δε θα το καταλάβεις! από απόσταση όλα θα φθαρούν πολύ γρήγορα σε σχέση με μιά κανονική σχέση από κοντά.κι εκεί θα φθαρούν αλλά διαφορετικά.ούτε το πολύ μαζί είναι καλό ούτε το πολύ σπάνια μαζί.να σου πω πως εγώ βρισκόμουν με κείνον μόνο μιά φορά το μήνα και ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου γιαυτό σου προτείνω και σε συμβουλεύω να μην μπεις καν στον κόπο να επενδύσεις ΑΠΟΛΥΤΩΣ τίποτα από την ψυχή σου τη συνείδησή σου την αγάπη σου και τις δυνάμεις σου.Κράτησε τα όλα αυτά για ένα άτομο που θα είναι πιο σίγουρο για σένα γιατί αυτός λέει μεγάλα λόγια και να τους αποφέυγεις γενικότερα αυτους τους ανθρωπους,όχι μόνο άντρες.
γενικα οταν κάποιος σου δίνει μιά 'υπόσχεση' και σου λέει πράγματα που θα κάνει,οποιοσδήποτε και να ναι,να τον φοβάσαι γιατί είναι πάρα πολύ πιθανό να σε κοροιδέψει και να μην κρατήσει την υπόσχεσή του.Δεν ξέρω και τι απαιτήσεις έχεις από εκείνον,εγώ πάντως είχα και έχω πολλές από τους ανθρώπους που αγαπώ,και δυστυχώς για μένα πεφτω πολύ συχνά σε απογοητεύσεις.
ήμουν και εγώ 18 και κάτι ψιλά ,εντελώς άπειρη από το οτιδήποτε και μου έχει αφήσει τραύμα.Να ''κάνεις χωριό'' με πιο εύκολους ανθρώπους και πιο εύκολες καταστάσεις γιατί αυτό που πας να επιλέξεις είναι πολύ δύσκολο,χρονοβόρο και θα σου φθείρει τον ψυχισμό.Η οποιαδήποτε σχέση θα σου αφήσει σημάδια ,ναι γιατί όλα είναι εμπειρίες και από τις εμπειρίες διαμορφωνόμαστε αλλά η απόσταση είναι δύσκολο χαρτί και δεν υπάρχει λόγος να ρισκάρεις,δεν υπάρχει λόγος να το κάνεις,να ξέρεις πως εφόσον είσαι μικρή και δεν έχεις δουλειά,υποχρεώσεις και σπίτι κάπου στα ενδιάμεσα η σχέση από απόσταση θα λήξει άδοξα κάποια στιγμή.
Το ξέρω ίσως σου φαίνονται βλακείες ,εμένα πάντως όσο προσπάθησαν να με προστατεύσουν μερικοί τόσο δεν ήθελα να τους ακούσω...μου έλεγαν μην το κάνεις βρες κάποιον από τα μέρη σου,αλλά ήθελα να μπω στον κίνδυνο και στη φθορά.Όμως τώρα δεν μπορώ να πω πως άξιζε τον κόπο.
