Originally Posted by
καθευτης
Και παλι σήμερα κάτω πήγα.... δυο μέρες απανοτες... σήμερα όμως ή τύχη μου είχε ρεπό... θεωρώ πως είμαι απο τους τυχερους ανθρώπους.... 10 χρόνια περιπου στην ηρωίνη στο σύνολο και τρια στις βελόνες και δεν έχω ουτε ηπατίτιδα.... απ' τη στιγμη που οι9 στους 10 χρήστες με σύριγγες έχουν aids ίσως το να με θεωρώ απλα τυχερή είναι λίγο.... κι εκεί που με είχε πιασει ή χαρά και εκανα τις βλακειες τις χαζοχαρουμενες που ποτε δεν έχετε δει πρεζακι να κανει, ειδικα στο κεντρο... άρχισα να χορεύω.... γιατί όλα είναι μουσική.....
Και ξαφνικα τρυπηθηκα.... έτσι όπως κουνουσα τα χέρια μου στον ρυθμο της πολης χτυπησα τη βελόνα του άλλο... άργησαν να πανικοβληθω.... άρχισα να αγχωνομαι όταν ο άλλος αρχισε να κλαίει... <<τι σου εκανα? Γιατι σε εσενα>> τι ειρωνία... να αρρωστησεις επειδή ή τυχη σου ρεπό... στην κυριολεξία... μεγαλύτερη γκαντεμια δεν γίνεται...
Και μετα σκέφτηκα πως ίσως να είναι δώρο της αυτό το τρυπημα... σε μένα πουδεν θέλω να ζω, αλλά φοβάμαι και να πεθάνω...
Μου ειπαν πως υπάρχει ενα φάρμακο που στο κανουν μέσα σε 24 ώρες μετα την επαφη και να πάω στο νοσοκομειο... δεν πήγα... σκέφτομαι να πάω αύριο... αλλά το σκέφτομαι... κι αν όντως είναι δώρο της τύχης αυτό? Κι αν είναι αυτό που όλο το μήνα παρακαλούσε να ερθει?
Απ' την αλλη φοβάμαι να αρρωστησω... κι αν αύριο φτιάξουν όλα? Αν κερδίσω το Λοτ το? Αν βρω τον ερωτα μου ξαφνικα? Τι αηδιες είναι αυτές που σκέφτεσαι μου λέω... Λοτ το δεν παίζεις και ερωτα με την μιζέρια που σε τρώει δεν συντηρεις... παρόλα αυτά φοβάμαι να αρρωστησω... αλλά και παλι αν όντως είναι ή τύχη μου και την κλωτσησω....
Δεν ξέρω... δεν ξέρω τι να σκεφτώ.... το σκέφτομαι...