Στην εξεταση αιματος που εκανα κοιταξα και το δεικτη για θυρεοειδη, το TSH οπως το λενε στα τεστ, και βγηκε φυσιολογικο. Δεν ξερω αν πρεπει να κοιταξω και κατι αλλο, εχω κανει και τεστ για ιλιγγο σε ΩΡΛ και παλι τιποτα...
Printable View
Στην εξεταση αιματος που εκανα κοιταξα και το δεικτη για θυρεοειδη, το TSH οπως το λενε στα τεστ, και βγηκε φυσιολογικο. Δεν ξερω αν πρεπει να κοιταξω και κατι αλλο, εχω κανει και τεστ για ιλιγγο σε ΩΡΛ και παλι τιποτα...
Εαν δεν εχεις ουτε θυρεοειδη ουτε υποταση κ τα παντα ειναι καλα τοτε το θεμα ειναι καθαρα ψυχολογικο κ σωματοποιειται κ νιωθεις αυτες τις ζαλαδες απο εντονο στρες,απυθυνσου σε ειδικο να το κουβεντιασεις κ με αυτον .καλη δυναμη!
Χτές το βράδυ, έβλεπα ταινία χαλαρός με τη κοπέλα μου στο σαλόνι, ξαφνικά δεν ένοιωθα καλά, όσο πέρναγε η ώρα ένοιωθα μια δυσφορία, παρατάω τη ταινία και πάω να ξαπλώσω, και ξεκίνησαν όλα... μουδιάσματα, σφίξιμο στο στήθος, άγχος, κρύωνα, ταχυκαρδία... όσο πέρναγε η ώρα νόμισα οτι θα πάθω έμφραγμα, τόσο έντονο, χέστηκα πάνω μου και σήμερα θα πάω να κάνω εξετάσεις, για 3η φορά... όλα είναι στο μυαλό, ψυχοσωματικές μλκίες που σε τυραννάνε μια ζωή, και εμένα όλα αυτά ξεκίνησαν απο μια ΚΑΡΑ-κρισάρα πανικού που εδώ και 5 χρόνια δεν με αφήνει να σταθεροποιηθώ ψυχολογικά.... με πιάνει στη δουλειά, στο σπίτι, έξω, παντού... είναι ένας ανεξήγητος μαύρος κύκλος που ειλικρινά, δέν ξέρω αν υπάρχει γιατρειά, το μόνο θετικό ειναι ότι αναγκάζεσαι και πάς για εξετάσεις και μετά απο 10-20 περιστατικά αρχίζεις να το ελέγχεις και ξέρεις τι είναι... μάλλον πιστεύεις ότι ειναι αυτό, ψυχολογικό δλδ και όχι παθολογικό... αλλα τί να σκεφτούμε? είμαστε ποτέ σίγουροι? Οπότε μια ζωή θα τρέχουμε για εξετάσεις για να ακούμε το "είσαι μια χαρά" και να καθησυζαχόμαστε...
Ετσι ακριβως νιωθω και εγω Κωνσταντινε, ολοι μου λενε "θα περασει η ζαλαδα μολις ηρεμησεις", εγω ομως ζω σαν ζομπι εδω και 4 μηνες και παριστανω οτι ολα ειναι καλα. Τωρα ξεκινησα ψυχοθεραπεια και ομοιοπαθητικη και εχω εναποθεσει τις ελπιδες μου εκει, γιατι δεν αντεχω αλλο, θελω επιτελους να ζησω φυσιολογικα!Ολα μου φαινονται δυσκολα πια, θελω να κάνω πράγματα και δε μπορω, ζορίζω τον εαυτο μου να προχωρησει και να δω τα πραγματα θετικα γιατι ξέρω οτι και να καταστροφολογω δεν μου κανει καλο, αλλα και παλι, οταν νιωθεις χάλια, δεν είναι πάντα εύκολο να εισαι συνέχεια αισιοδοξος.Δεν έχω ακολουθήσει ακόμα κάποια φαρμακευτική αγωγη για το αγχος αλλα εαν συνεχισω ετσι χωρις να βελτιωνομαι καθόλου απο δω και περα, θα το σκεφτω πολυ σοβαρα.
Νωρις ειναι οντως. Καλη δυναμη!
Ευχαριστω πολυ οσους απαντουν στα θεματα, ειναι ενθαρρυντικο να ξερεις οτι υπαρχουν κι αλλοι εκει εξω...!
δεν νομιζω οτι υπαρχει οργανικο προβλημα. αφου εκανες εξετασεις θα φαινοταν . πιστευω οτι ειναι ψυχοσωματικα συμπτωματα αυτα που περιγραφεις. και γω ειχα αρκετα ιδια συμπτωματα με σενα και αφου ειδα οτι οι εξετασεις (γτ στην αρχη εκανα και εγω) δεν εδειξαν τιποτα προσπαθησα να χαλαρωσω και να μην τα σκεφτομαι. και τωρα πλεον εχουν εξαφανιστει. οσο συνεχιζεις να τα σκεφτεσαι και να αγχωνεσαι γι αυτα τοσο θα παραμενουν και πιθανον να γινονται εντονοτερο. εισαι μια χαρα απλως εχεις λιγο παραπανω αγχος. εστιασε λοιπον στο μυαλο σου περισσοτερο και λιγοτερο στο σωμα σου. με τον καιρο και την ψυχοθεραπεια θα δεις πλεον πως δεν ειναι τιποτα. ειναι λιγο δυσκολα στην αρχη αλλα μετα αρχιζουν να στρωνουν τα πραγματα.