ΒΟΗΘΕΙΑ!!!!! ΠΑΛΙ!!! ΥΠΟΤΡΟΠΗ!

Quote:

---

Originally Posted by BOOM

φυσικα κ κατανοω αυτο που μου λες..εννοειται πως το εχω σκεφτει κ το δουλευω καθε μερα..προσπαθω παντα να σκεφτομαι, να εκλογικευω κ να ισορροπω ακομα κ οταν νιωθω τοσο χαλι.
εχω κανει αρκετα βηματα κ εχω μαθει πολλα απο αυτο.
ομως αυτο δε σημαινει οτι δεν εχω δικαιωμα να απολαυσω την μητροτητα....ή οτι θα αποτυχω ας πουμε..

---

απεναντίας, σου εύχομαι να πετύχεις γι αυτό σου έφερα και το τελευταίο παράδειγμα...
απλά τονίζω ότι η ανατροφή ενός παιδιού είναι απείρως δυσκολότερη από τη γέννηση του... εσύ εύχεσαι να αποκτήσεις ένα παιδί... εγώ, είναι στιγμές, όταν αισθάνομαι το (κυριολεκτικό και οχι μεταφορικό) βάρος των 80 κιλών παιδιού μου στους ώμους, που έχω ευχηθεί να ήμουνα μόνη, ξεχασμένη απ' όλους, σε μια κορφή και να κοιτάζω κάτω τους κάμπους...

γι αυτό κάνε τις προσπάθειες σου, αλλά γνώριζε πως ο καθένας τελικά θα πρέπει να είναι καλά μέσα σε αυτά που ήδη έχει... να είσαι καλά λοιπόν για να προχωρήσεις παρακάτω...

σε ευχαριστω για τις πολυτιμες συμβουλες.μου ειναι χρησιμες μιας κ εισαι μανουλα κ ξερεις καλυτερα απο τον καθενα.
απλα ρε συ..θα σου το πω στα ισια..ειλικρινα δεν ξερω αν θα μαι καλη μανα(προς το παρον ειμαι πολυ καλη σκυλομανουλα, εχω 2 σκυλακια τα οποια τα λατρευω χεχε) αλλα ξερω απλα οτι το θελω πολυ.δεν ξερω..θελω να το ζησω κ θελω να μεγαλωσω ενα μωρακι.απο την αρχη.να του μαθω οσα δεν μου εμαθαν αλλα και αυτα που μου εμαθαν, να το μεγαλωσω με αγαπη κ φροντιδα, να φτιαξω εναν ανθρωπο απο την αρχη, να του δωσω κ να του διδαξω αρχες, να το μαθω να αγαπαει αφου παρει πρωτα αγαπη απο μενα..να του δειξω τον κοσμο απο την καλη κ την αναποδη..γιατι πολυ απλα θελω να μεγαλωσω ενα παιδι οπως δεν μεγαλωσα εγω..να το κανω ευτυχισμενο κ ισορροπημενο,το λεω γιατι νιωθω οτι μπορω να αναλαβω αυτη την ευθυνη.αν με ρωταγες 3 χρονια πριν θα σου ελεγα οτι δεν μπορω να την αναλαβω...τωρα πια νιωθω ετσι.αλλαξα..οκ...ευχομαι να ειμαι καλα κ να με αξιωσει ο θεος κ η φυση να χαρω κ γω την δημιουργια ενος παιδιου.

Ελα βρε , μια υποτροπιουλα επαθες , στο προγραμμα ειναι , σε λιγες μερες θασαι καλα , μην πανικοβαλλεσαι .

ε λιγουλι...φοβηθηκα....

Aνθρωπινο ειναι να φοβασαι , αλλα οσο μπορεις κρατα την ψυχραιμια σου , αυτα δεν κρατανε πολυ , μπορει και αυριο ακομη νασαι μια χαρα .

Τι τόσο λιγο κρατανε οι υποτροπες; απο ποτε ; :-p

Νεραιδα , πασχοντας πολλααααα χρονια απο κτθλψη , οι υποτροπες ( οι παροξυσμοι ) μου , κρατανε μια- δυο μερες συνηθως , ενιοτε και παραπανω . Οχι πολυ παντως . Εσυ τι λες ?

καλε μου macgyver διδαξε με αληθεια! οποτε νιωθω θλιψη μεσα στην θεραπεια(λαντοζ) φοβαμαι πολυ, νιωθω οτι παω πισω κ οτι κατι αλλο εχω κ αρχιζω τις αρνητικες σκεψεις"μηπως ειμαι τρελλη, μηπως τα χω χαμενα?- μηπως εχω κατι αλλο?μηπως ειμαι διπολικη? μηπως πρεπει να παρω σταθεροποιητη συναισθηματος?" μιλαμε για τοσο αγχος..κ μετα με παιρνει η μπαλα..αληθεια...ειναι νορμαλ να εχεις θλιψη μεσα στην θεραπεια?καποιες φορες να πεφτεις, να νιωθεις down?να νιωθεις κ λιγη απελπισια?βοηθησε με να καταλαβω..τοσα χρονια καραβανα κ παντα ρε παιδι μου, λιγο να πεσω ψυχολογικα μια ζωη αυτα τα ερωτηματα εχω κ αυτους τους φοβους..
οταν νιωθω νορμοθυμια ολα οκ..νταξει...αχ πες μου!

Quote:

---

Originally Posted by BOOM

καλε μου macgyver διδαξε με αληθεια! οποτε νιωθω θλιψη μεσα στην θεραπεια(λαντοζ) φοβαμαι πολυ, νιωθω οτι παω πισω κ οτι κατι αλλο εχω κ αρχιζω τις αρνητικες σκεψεις"μηπως ειμαι τρελλη, μηπως τα χω χαμενα?- μηπως εχω κατι αλλο?μηπως ειμαι διπολικη? μηπως πρεπει να παρω σταθεροποιητη συναισθηματος?" μιλαμε για τοσο αγχος..κ μετα με παιρνει η μπαλα..αληθεια...ειναι νορμαλ να εχεις θλιψη μεσα στην θεραπεια?καποιες φορες να πεφτεις, να νιωθεις down?να νιωθεις κ λιγη απελπισια?βοηθησε με να καταλαβω..τοσα χρονια καραβανα κ παντα ρε παιδι μου, λιγο να πεσω ψυχολογικα μια ζωη αυτα τα ερωτηματα εχω κ αυτους τους φοβους..
οταν νιωθω νορμοθυμια ολα οκ..νταξει...αχ πες μου!

---

γεια σου και πάλι ΒΟΟΜ... δεν είμαι ο macgyver αλλά έχω παρόμοια οδυνηρή εμπειρία από το γιο μου με ιψδ (περιλ. στις αγχώδεις διαταραχές)... υποτροπιάζει κανονικότατα μέσα στη θεραπεία και η παιδοψυχίατρος μου έχει πει πολλές φορές ότι είναι χαρακτηριστικό της διαταραχής αυτό και αναμενόμενο και να μην πτοούμαι... δεν γίνεται να μην πτοείσαι όμως... είναι μεγάλος αγώνας... και ο μικρός επίσης έχει κουραστεί, ντρέπεται και φοβάται μην "τρελαθεί" (κι εγώ μαζί του)

BOOM , σου απαντησε βλεπω η mama , αλλα να σου πω κι εγω . Οι εμμονες ιδεες , οτιδηποτε ειδους , ειναι μερος της κτθλψης , οπως και οι αρνητικες σκεψεις , που ειναι σαν τα μπαλλονια , μολις εισχωρησουν στο μυαλο , φουσκωνουν και μπλοκαρουν τα παντα . Θλιψη εγω δεν ειχα , 2 κτθλψεις δεν ειναι ποτε ιδιες , ειχα ομως εντονο αγχος . Το πρωτο που πρεπει να κανεις , ειναι να διωχνεις τις αρνητικες σκεψεις , αντικαθιστωντας τες με μια ουδετερη . Στην αρχη θα σου φανει δυσκολο , αλλα με το χρονο θα το συνηθησεις . Πασχω απο κτθλψη 8 χρονια , αλλα το 11 και το 12 ηταν μαρτυρικα , στην κυριολεξια δεν ηθελα πλεον την ζωη μου ! Το 13 με βοηθησε και ο πατερας μου κανοντας μου καποια ιδιοτυπη ψυχοθεραπεια , κανα μηνα , και σιγα σιγα αρχισα να παιρνω την πανω βολτα . Τωρα πλεον , με την βοηθεια μιας κοπελας , οχι ψυχολογου , εχω παρει για τα καλα την πανω βολτα , καταλαβα οτι η κτθλψη δεν ειναι ανικητη , και ειμαι μακραν καλυτερα . Εχω που και που καμμια κακη μερα η δυο , αλλα λεω , ενταξει , λιγο υπομονη κανε , και περναει , αλλα δεν σκεφτομαι αρνητικα . Απο φαρμακα ειδα καλο μονο απο το seroxat και το lyrica για το αγχος , δεν ειναι αντιψυχωτικο ουτε εθιστικο ουτε βαρυ .
Η απελπισια και η απογνωση ειναι οι χειροτεροι ' συντροφοι ' της κτθλψης , μην το βαζεις κατω , θα περασει , μην χανεις την πιστη σου , αν πιστευεις . Μερικες φορες πρεπει να κανει τον κυκλο του . Αγγελος .

ΕΓΩ εχω κολλησει με το θεμα παιδι..εχω φαει εμμονη κ αυτο ειναι που με τρελλαινει.
οκ...κανω αρνητικες σκεψεις γυρω απο αυτο.αυτο μονο νιωθω οτι με παραλυει αυτον τον καιρο.
μα τι στο καλο επαθα?λες κ μου καναν πλυση εγκεφαλου.
σιγουρα θα συνελθω..δεν εχω αλλη επιλογη αλλωστε..οταν πεφτεις μετα το μονο που μπορει να γινει ειναι να ανεβεις πιστευω.
πρεπει να ξεκολλησω τον εγκεφαλο μου.. μεσα στην απελπισια μου κανω καποιες θετικουλες σκεψεις κ κατι παει να γινει..καπως χαιρομαι εκεινη την στιγμη.εχω και καιρο να κανω τις δραστηριοτητες μου λογω καποιων συνθηκων κ δεν ξεχνιεμαι..ολο σκεφτομαι..οταν ξεκινησω πλαι πιστευω θα ξανανιωσω οκ.

μερικες φορες νιωθω οτι μεσα σε ολο αυτο εχω απλα τρελλαθει κ δεν το ξερω...

Quote:

---

Originally Posted by BOOM

μερικες φορες νιωθω οτι μεσα σε ολο αυτο εχω απλα τρελλαθει κ δεν το ξερω...

---

μπα , δεν τρελαινεσαι ετσι ευκολα , εχουμε μεγαλες αντοχες , αλλα δεν το ξερουμε , μεχρι να τις ανακαλυψουμε .

κ πως τρελλαινεσαι?τρελλαινεσαι? τα χανεις?
πωπω ασε δε θελω να ξερω..πες μου θετικα πραγματα το χω αναγκη.

ρε τι επαθα..παλε..μια χαρα δεν ημουν ρε παιδια??