Ρε συ Μακ, για λογαριασμούς στο ίντερνετ μιλάει, όχι στην τράπεζα! Είσαι αλλού γι' αλλού.
Θυμήθηκα τώρα κάποιον που συμβούλευε μία κυρία πώς να κάνει έναν λογαριασμό ηλ. ταχυδρομείου στο yahoo και λέει αυτή: δηλαδή θα πρέπει να πληρώνω;
Printable View
Καλή ερώτηση, ναι κατινιά είναι κ καρακατινιά του κερατά. Βέβαια, από την άλλη σίγουρα υπάρχει κ η θεωρία του "καλύτερα κατίνα παρά κορόϊδο"........ Ίσως το τελευταίο να τυγχάνει εφαρμογής σε πολύ ακραίες περιπτώσεις, όπου διακυβεύονται πάρα πολλά (πχ γάμος με παιδιά, περιουσιακά κλπ κλπ), υφίστανται απολύτως βάσιμες υποψίες ότι εδώ κάποια πράγματα ΟΝΤΩΣ δεν κάθονται καλά κ το κινητό, οι λογαριασμοί mail, ή οι λογαριασμοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να είναι η απολύτως μόνη λύση, η οποία να παρέχει κάποιου είδους απάντηση.
Κ πάλι όμως ούτε με αυτή τη θεωρία, έστω κ των πολύ ακραίων περιπτώσεων, συμφωνώ, γιατί στην πράξη υπάρχει πάντα διέξοδος χωρίς να χρειαστεί κάποιος να καταφύγει απευθείας στην εύκολη λύση του "ψαχουλέματος" των μηνυμάτων κ των γραφόμενων στους προσωπικούς λογαριασμούς κάποιου. Λίγο να σου κόβει, λίγο η λογική, λίγο να ξέρεις να ψυχολογείς τον άλλο κ λίγο οι περιστάσεις, ΠΑΝΤΑ υπάρχει τρόπος να εξακριβώσεις την αλήθεια με αξιοπρεπή τρόπο κ χωρίς να ρίξεις το επίπεδό σου. Τώρα το αν σε αυτούς τους τρόπους συμπεριλαμβάνονται τα όσα καταλάβεις από το ύφος κ το στυλ που θα σου απαντήσει ο άλλος (λέει δε λέει την αλήθεια), οι εν γένει κινήσεις του κ η πιθανή αλλαγή στη συμπεριφορά του, τα αντικειμενικά δεδομένα, πράγματα τα οποία δεν είναι απόρρητα αλλά αν πχ τα διασταυρώσεις κ τα συνδυάσεις τότε 1 συμπέρασμα το βγάζεις, κλπ κλπ αυτό είναι μια τελείως άλλη ιστορία, κ είναι καθαρά συνάρτηση της εκάστοτε περίπτωσης.
Δεν θα το χαρακτήριζα κατινιά. Δεν θα το χαρακτήριζα γιατί δεν έχει δόλο μέσα της η πράξη αυτή. Αν είχε θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω έτσι...
Η ερώτηση όμως είναι λάθος τοποθετημένη. Το αν είναι κατινιά έχει σχέση με την άποψη μας. Εσύ όμως θες μια απάντηση με αντικειμενικότητα.
Επισημαίνω λοιπόν, πως αν φτάσει στο μυαλό μας αυτή η σκέψη (να ψάχνουμε), σημαίνει πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Δηλαδή η πράξη αυτή δεν χρειάζεται να γίνει ουσιαστικά, μόνο που έκανε την εμφάνιση της υπάρχει σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας.
Οπότε, μια συζήτηση νομίζω αρκεί, αν και αν ο άλλος είναι μανούλα στα ψέματα θα θες όχι να ψάξεις αλλά να ξεσκίσεις τα προσωπικά του δεδομένα... Οπότε, θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις όλη την αναλυτική σου σκέψη στη συζήτηση και στην επικοινωνία ύστερα από τη συζήτηση. :)
αν θυμηθεις στο τελος να ξεκατινιαστεις εισαι οκ !
Γάτε μου αρεσε πολύ η τοποθετησή σου, έχεις δίκιο.
διαχώρισα την παραβίαση ιδιωτικότητας από την έλλειψη εμπιστοσύνης γι αυτό είπα ότι είναι δυο ειδών προβλήματα...
σαφώς άμα "τσεκάρεις" τον σύντροφο σου με την άδεια του δεν είναι παραβίαση, είναι όμως έλλειψη εμπιστοσύνης... τώρα, είναι το μικρότερο πρόβλημα το πως θα το ονομάσεις ("κατινιά" ή κάπως αλλιώς)
Να είσαι καλά λίλα!! Χαίρομαι πολύ που σου άρεσε αυτό που έγραψα.
Mama με παρεξήγησες. Δεν εννόησα να κάνει τον Σέρλοκ Χολμς. Απλά να κάνει μια συζήτηση, στην οποία θα δει τι θα της πει. Αν της δώσει ηλίθιες δικαιολογίες έχει τελειώσει το θέμα. Αν της δώσει πειστικές δικαιολογίες αλλά το άγχος ενταθεί, τότε λογικά συνεχίζει στους ίδιους ρυθμούς κι άρα πάλι είναι ένα και το αυτό. Για αυτό και η αναλυτική σκέψη, ώστε να μην οδηγηθεί από το συναίσθημα. Το συναίσθημα μας κάνει να κατανοούμε ως λογικές και συγνώμες του τύπου: Συγνώμη που άργησα στο ραντεβού. Με καθυστέρησαν στην σχολή που πάω για να μάθω να πλέκω."
το "τσεκαρεις" με το "ψαχνεις", ταυτιζονται στην περιπτωση μας.
οταν σηκωνει το τηλεφωνο σου οπως ακριβως και το δικο του και κανεις κι εσυ το ιδιο, δεν σημαινει οτι 'τσεκαρεις". δεν υπαρχει καμια ελλειψη εμπιστοσυνης οταν τα τηλεφωνα ειναι κοινα και οι λογαριασμοι στους ( κοινοχρηστους) υπολογιστες, ξεκλειδωτοι;) ελλειψη φοβου, υπαρχει.
βεβαιως, αν κατι περιεργο συμβαινει, δεν προκειται να σου ζητησει να σηκωνεις το τηλεφωνο του και να βλεπεις τι μηνυμα ηρθε... θα το εχει αγκαζε... πολυ απλο...
αν εσυ εχεις λογους να θελεις τους λογαριασμους σου πριβε, ειναι δικαιωμα σου. δεν σημαινει οτι απατας τον ανδρα σου.
συμφωνώ εντελώς... είναι πολύ φυσικό ο καθένας να έχει προσωπικά πράγματα... αυτό δεν μπορεί να είναι ένδειξη "ενοχής" και πρέπει να γίνεται σεβαστό...
βέβαια, αν η σχέση δεν πάει καλά (πράγμα που φαίνεται στην καθημερινότητα, δεν χρειάζεται να το ψάξει κανείς) τότε φυσικό είναι επίσης να μπαίνουν και οι υποψίες για "κέρατα" κλπ... έχει σημασία όμως πως θα το διαχειριστεί κανείς αυτό...
αν η σχεση δεν παει καλα, σαφως και φαινεται στην καθημερινοτητα, στο σεξ, παντου...
η διαχειριση που χρειαζεται, αν δεν υπαρχουν παιδια, ειναι το να φευγει κανεις. ουτε ψαξιμο χρειαζεται, ουτε τιποτε.
ναι, αν δεν πάει καλά το σωστό είναι να φεύγει κανείς, είτε υπάρχουν παιδιά είτε οχι θα έλεγα... τουλάχιστον εγώ αυτό έκανα όταν χρειάστηκε...
ο πρώην άντρας μου ήταν "ό,τι να 'ναι" (ανώριμος, σχεδόν πάντα εκτός σπιτιού και σχεδόν μονίμως ερωτευμένος) αλλά πάντως ήταν ειλικρινής, δεν κρυβόταν... τον ανέχτηκα για πολύ λίγο... πήρα το μπέμπη μου (πάνε 15 χρόνια τώρα) και την έκανα χωρίς να πολυψαχτώ σε κανένα επίπεδο... αποδείχτηκε το καλύτερο για όλους μας...