Ο αδερφος μου...δεν αντεχω αλλο..

Και επειδή τη γνώρισε σε μπαρ σημαίνει ότι δεν αξίζει σαν άνθρωπος...Απλά νομίζω προτρέχεις...κάτσε να τη γνωρίσεις πρώτα να δεις τι καπνό φουμάρει... Εχεις επηρεαστεί πολύ αρνητικά που ηταν η αιτία να αφησει τη γυναίκα και τα παιδιά του.

Πάντως αν θες να βοηθήσεις τους δικούς σου να μην το πάρουν βαριά πρέπει εσύ πρώτα απ όλα να το πάρεις πιο ηρεμα το πράγμα... Εντάξει δεν είναι και αρρώστεια, δεν είναι κάτι τοοοσο σοβαρό αυτό που σας έτυχε. όλα θα πάρουν το δρόμο τους, απλά θέλει λίγη παραπάνω ψυχραιμία από μεριά σου.

Quote:

---

Originally Posted by mithology

Ευχαριστω για την αμμεση απαντηση..Δεω ξερω αν ειμαι ρατσιστρια ειλικρινα...δεν εχω συναναστραφει με πολλους ανθρωπους στη ζωη μου..το θεμα μου δεν ειναι η κοπελα και το μωρο..οσο η επιπολαιοτητα του αδελφου μου..ολη του η πορεια μεχρι τωρα δειχνει μια ...παιδικοτητα...δηλαδη ,κανω οτι θελω χωρις να σκεφτω συνεπειες... δεν φυτρωσε ο αδελφος μου...ειναι μεσα σε μια οικογενεια ,εχει δυο παιδια,το ενα, εντελως υπο την προστασια του,τα οποια δεν εχουν ιδεα για την υπαρξη του μωρου...και ξαναλεω οτι ζουμε σε μια κλειστη κοινωνια...και πρεπει να το διαχειριστω γιατι εχω και εγω παιδια ,που ξαφνικα θα βρεθουν με ενα νεο αγνωστο ξαδερφακι,απο μια ωεα αγνωστη γυναικα...αμαν καναμε να ξεπερασουμε οτι η μεχρι πριν ενα χρονο θεια...μας ..τελειωσε..απο δικια της επιλογη..και τωρα πως παρουσιαζω την καινουρια κατασταση??

---

Εγώ δεν βλέπω καμια παιδικοτητα και ανευθυνότητά... ίσα ίσα που βλέπω μια σπάνια υπευθυνότητα... είναι πολύ σπάνιο να βλέπεις άντρα να αναλαμβάνει την επιμέλεια του παιδιού του και να μην το φορτώνει και τα δυο στην γυναικα του, φρεναρωντας της και την προσωπική της ζωή... επίσης είναι σπάνιο να βλέπεις άντρα να αναλαμβάνει τόσο εύκολα την ευθύνη του ως προς το εξώγαμο παιδι του και να μην το θεωρεί στιγμιαίο λάθος, επίσης ένδειξη υπευθυνότητας το οτι στην κλειστή κοινωνία θα διεκδικήσει το δικαίωμα της γυναίκας του και του παιδιού του να υπάρχουν μαζί του, με τις συνέπειες που θα έχει και γι αυτον...
Στα παιδιά σου θα πεις την αλήθεια... πως οι σχέσεις δεν κρατάνε για παντα και πως όταν το καταλαβαίνουμε καλό είναι να μην κοροιδευουμε τον άλλον και να του τρώμε τη ζωή, και τη δικιά μας βέβαια... παρόλο που στην αρχή ίσως τον πονέσει ή αλήθεια... πως ή μονη σχέση που κρατάει για παντα είναι με τα παιδιά μας, ακόμα κι αν χωρίζουμε με τον άλλο τους γονιό.... πως όταν φαιρνουμε ενα παιδι στον κοσμο ακόμα και εκτός γάμου οφείλουμε να το αναγνωρίζουμε να το προστατευτούμε και να το αγαπάμε και πως έκανες λάθος που ενα χρόνο τους το κρατούσες κρυφό.... και πως οι άνθρωποι είμαστε άσπροι, μαύροι, κίτρινοι και κοκκινοι και παρόλο που εξωτερικά είμαστε τόσο διαφορετικοί έχουμε τις ίδιες αναγκες, συναισθήματα και σκέψεις και πως ο θείος τους είναι ένας σπάνιος άνθρωπος με απίστευτη υπευθυνθτητα και δεν καταλαβαίνεις γιατί δυσκολευεσαι τόσο να τον εκτιμησεις

Το πόσο εντάξει είναι ένας άνθρωπος το καταλαβαίνουμε από την συζήτηση που κάνουμε μαζί του. Επίσης αν είναι νέα λογικό είναι να πάει σε μπαρ με την παρέα της η να δουλεύει εκεί μιας και δεν υπάρχουν ευκαιρίες για δουλειά με την κρίση πλέον. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι παρδαλή που θέλει να γυρνάει με τον ένα και τον άλλο. Δεν ξέρεις τι σκέφτηκε η κοπέλα για τον αδερφό σου η τι αισθήματα έχει. Κι αν ήθελε απλά να περάσει την ώρα της μαζί του πιστεύω δεν θα κρατούσε το παιδί

Επίσης αν η σχέση του αδερφού σου ήταν καλή με την γυναίκα του δεν θα κοίταζε άλλη. Ακόμα και την ώρα του με την άλλη να ήθελε να περάσει δεν θα αναγνώριζε ούτε το παιδί ούτε θα συνέχιζε την σχέση του μαζί της αλλά θα έκανε τα πάντα για να κρυφτεί. Δεν σημαίνει ότι φταίει απαραίτητα η συγκεκριμένη αλλά μάλλον η σχέση που είχε ο αδερφός σου με την γυναίκα του. Δεν ταιριάζουν όλοι με όλους.

mithology , δεν καταλαβαινω γιατι ενοχλεισαι τοσο για τα προσωπικα του αδελφου σου.
Διαζυγια , χωρισμοι , νεες σχεσεις ειναι μεσα στην ζωη σου και ειναι κατι που τα παιδια σου πρεπει να μαθουν και να αποδεκτουν σαν κατι φυσιολογικο .Τοσο απλα.

Εχεις δυο επιλογες κατά τη γνώμη μου: ή δίνεις στον αδελφό σου την ευκαιρία να σε έχει δίπλα του στις επιλογές του και το παλευετε μαζί, ή πας απέναντι και ξεκινά μια περίοδος αντιπαραθέσεων και κακού κλίματος που δεν θα τελειώσει ποτέ.
Εσύ αποφασίζεις.

Quote:

---

Originally Posted by mithology

Εχω την οικογενεια μου,με τα δικα μου προβληματα και εχω και τον αδελφο μου,που δεν με αφινει να ηρεμισω..Παντρευτηκε,εκανε τα παιδια του,οικονομικα προβληματα,εξωσυζηγικη σχεση με αλλοδαπη εγχρωμη,εξωγαμο,χωρισμος με την γυναικα του,χωριστικαν και τα παιδια του,το ενα με την μαμα,το ενα με αυτον,δικαστηρια,επιμελειε ς,και αλλα οικονομικα προβληματα και τωρα...χωρις διαζυγιο,σε πολυ κλειστη κοινωνια,θελει να φερει το εξωγαμο παιδι του και την μαμα του...και εγω;;Να προσπαθω να εχω μια οικογενεια με αξιοπρεπεια,με αρχες...πως να το διαχειριστω ΚΑΙ αυτο;;

---

Quote:

---

Originally Posted by mithology

Ευχαριστω για την αμμεση απαντηση..Δεω ξερω αν ειμαι ρατσιστρια ειλικρινα...δεν εχω συναναστραφει με πολλους ανθρωπους στη ζωη μου..το θεμα μου δεν ειναι η κοπελα και το μωρο..οσο η επιπολαιοτητα του αδελφου μου..ολη του η πορεια μεχρι τωρα δειχνει μια ...παιδικοτητα...δηλαδη ,κανω οτι θελω χωρις να σκεφτω συνεπειες... δεν φυτρωσε ο αδελφος μου...ειναι μεσα σε μια οικογενεια ,εχει δυο παιδια,το ενα, εντελως υπο την προστασια του,τα οποια δεν εχουν ιδεα για την υπαρξη του μωρου...και ξαναλεω οτι ζουμε σε μια κλειστη κοινωνια...και πρεπει να το διαχειριστω γιατι εχω και εγω παιδια ,που ξαφνικα θα βρεθουν με ενα νεο αγνωστο ξαδερφακι,απο μια ωεα αγνωστη γυναικα...αμαν καναμε να ξεπερασουμε οτι η μεχρι πριν ενα χρονο θεια...μας ..τελειωσε..απο δικια της επιλογη..και τωρα πως παρουσιαζω την καινουρια κατασταση??

---

Quote:

---

Originally Posted by mithology

Μα ,επιρεαζει εμμεσα και την δικη μου...των παιδιων μου...τι θα τους πω?

---

Quote:

---

Originally Posted by mithology

Λεει οτι τα παιδια του θα καταλαβουν..Τι να καταλαβουν τα καημενα;;;Πριν απο ενα χρονο αλλαξαν ολα τα δεδομενα τους...και τωρα ξανα...
Στον αντρα μου δεν το ειπα ακομα...τι να του πω και αυτου;;Εχει βαρεθει να ακουει...Πως να του το πω και συτο;;Εχω ενα κομπο στο στομαχι μου...αδικα;;

---

Quote:

---

Originally Posted by mithology

Μια κοπελα που γνωρισε σε μπαρ...σαν ποσο ενταξει μπορει να ειναι;;

---

αντιδρας σαν οι επιλογες του αδερφου σου να μην εγιναν για την δικη του την ζωη, αλλα ΕΝΑΝΤΙΟΝ της δικης σου ζωης.
κακως οικειοποιεισαι τις επιλογες του κι ας ειστε αδερφια.
δεν σε αφορα οσο πιστευεις. και κατσε να το σκεφτεις σοβαρα αυτο, γιατι πιθανον να βρεθεις στο μελλον προ πολυ μεγαλων εκπληξεων οταν αντιληφθεις πραγματα της ζωης σου που πραγματικα σε αφορουν...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΣΟΥ.
δεν εχεις το δικαιωμα και δεν εχει και νοημα να το επιχειρεις , γιατι θα φας το κεφαλι σου, με μεγαλη σιγουρια...
κοιτα τατου οικου σου και αν ειναι αρμονικα και λειτουργικα, να εισαι πολυ ευχαριστημενη.
απορω τι ειδους σχεση εχεις με τον ανδρα σου, αν δεν μπορεις να του εμπιστευθεις αυτην την εξελιξη της ζωης του αδερφου σου.
μηπως ειστε ο καθενας μονος του σε αυτην την σχεση?
μηπως συμβαινουν κι αλλα σε αυτην την σχεση που δεν ξερει ο ενας για τον αλλο??? υποθεσεις κανω... το εδαφος, υπαρχει ,παντως.

απο ολες σου τις περιγραφες και τις εξηγησεις, αυτο που αντιλαμβανομαι ειναι οτι δεν ανησυχεις για την ευτυχια του αδερφου σου και της οικογενειας του, αλλα τον κοινωνικο αντικτυπο που ΘΑ μπορουσαν να εχουν για εσενα, οι επιλογες του.
εισαι υπερβολικα παρεμβατικη με τον τροπο που σκεφτεσαι.

επιπλεον, μιλωντας για την ουσια των περιστατικων, οπως ηδη σου ειπαν, περιγραφεις τον δερφο σαν ανευθυνο, αλλα ειναι μια υπευθυνη σταση το να χωριζεις οταν δεν λειτουργει πλεον η σχεση σου και να ζεις με το παιδι σου αντι να το παρκαρεις στην μανα του, οπως και να αναγνωριζεις τα παιδια που σπερνεις δεξια κι αριστερα, αντι να φευγεις.
αυτο με το χρωμα της κοπελας, δεν το σχολιαζω καν.
τι εννοεις οτι την γνωρισε σε μπαρ? ηταν εκδιδομενη σε μπαρ? ηταν σερβιτορα σε ενα κανονικο μπαρ χωρις εκδιδομενες η την γνωρισε σαν πελατισα σε μπαρ?