Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για τις απαντήσεις!!! Θα απαντήσω κατά το βράδυ που θα έχω χρόνο! Είχα μπει και χθες, αλλά έλεγε ότι είναι κλειστό το forum για τεχνικούς λόγους.
Printable View
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για τις απαντήσεις!!! Θα απαντήσω κατά το βράδυ που θα έχω χρόνο! Είχα μπει και χθες, αλλά έλεγε ότι είναι κλειστό το forum για τεχνικούς λόγους.
Απαντώ με τη σειρά στον καθένα...
@μυσπ: συμφωνώ σε γενικες γραμμές, το ίδιο κάνω κι εγώ και μάλλον αυτό θα κάνω...
@αλεξανδρος_77: δε το νομίζω αλέξανδρε. Να την άλλαξε ο καιρός, η απόσταση, οι συνθήκες, ναι οκ. Αλλά να ήταν και παλιά έτσι και απλά τώρα το διαπίστωσα, δεν το νομίζω. Βέβαια αυτό που λες ότι θα υπήρχαν πράγματα που θα μου είχαν ξεφύγει και δεν τα είχα δει, ίσως έχεις ένα δίκιο εδώ ναι. Αλλά τόσο πια διαφορετική στάση απ' όταν άλλαξε περιβάλλον, δε νομίζω ότι έχει να κάνει με διπροσωπο άνθρωπο, αλλά μάλλον με καθολική επιρροή της από τις νέες συνθήκες ζωής της (νέο περιβάλλον, δουλειά κλπ).
@Remedy: έπεσες ακριβώς μέσα στην ψυχολογία της και τον τρόπο που σκέφτεται. Πάνω κάτω αυτά μου λέει και η ίδια. Όμως σχετικάμε το ότι λες πως είμαι υπερβολικά κρεμασμένος πάνω της, δε συμφωνώ (ούτε και διαφωνώ όμως). Δεν είναι τόσο η έλλειψη επικοινωνίας όπως παλιότερα, αλλά η απουσία της σε σοβαρά προβλήματα μου. Θα το αναλυσω και παρακάτω αυτό...
@merlia: σωστή σκέψη. Θα μπορούσε να ήταν κάτι τέτοιο. Όμως δεν είναι. Γιατί ξέρει πως είμαι αλλού (χωρισμένος απο σχεση, αλλά κολλημένος ακόμα) και αυτή το ίδιο. Τώρα αν μπερδεύει χωρίς να το έχω πάρει χαμπάρι κάποια συναισθήματα μου, τι να πω δε ξέρω, αλλά σχεδόν το αποκλείω.
@nikiii: χωρισμένη είναι και σχεδόν ακόμα κολλημένη. Δεν παίζει κάτι άλλο, θα μου το έλεγε. Τώρα να με ερωτεύτηκε...;; Και γι αυτό να φέρεται έτσι;; Ομολογώ πως δεν μου πέρασε κάτι τέτοιο από το μυαλό... Δε το νομίζω. Μπορεί να της αρέσω σαν άντρας, κι εμένα μου αρέσει σαν γυναίκα, αλλά δεν παίζει μόνο αυτό (για μένα τουλάχιστον). Με τη κοπέλα αυτή είχαμε πάντα φιλικές σχέσεις, κολλητοί φίλοι τόσα χρόνια, δε νομίζω πως αλλάζουν εύκολα τέτοια αισθήματα. Πόσο μάλλον τώρα που απομακρυνθήκαμε. Δεν έγινε κάτι μεταξύ μας τόσα χρόνια που ήμασταν συνέχεια μαζί, θα γίνει τώρα;
@προς όλους: θα ήθελα να διευκρινίσω σχετικά με το ότι λέτε ότι είμαι υπερβολικός κλπ το εξής: παιδιά δε ζητάω κάτι τρομερό, ούτε όσα κάνω εγώ. Σιγουρα μου λείπει η επικοινωνία που είχαμε στο παρελθόν, αλλά αυτό που με ενοχλεί πολύ είναι ότι βλέπω πως μόνα στα δύσκολα της με θυμάται. Οκ το εκτιμώ που ανοίγεται σε μένα, αλλά είναι άσχημο σε δικά μου προβλήματα να είναι απών. Έτσι δεν είναι; Και πέρασα πολύ δύσκολες καταστάσεις, ακόμα και με την υγεία μου και ήταν απών (μετά βίας ένα μήνυμα πως είμαι...). Αν αυτό εσείς το λέτε φυσιολογικό και είμαι εγώ ο υπερβολικός, τι να πω... Δηλαδή οκ μπορεί να υπερβάλλω λίγο στο ότι ζητάω μια επικοινωνία όπως παλιότερα, γιατί έχει πλέον αλλάξει περιβάλλον κλπ, αλλά οχι και να θεωρείται υπερβολή μια φυσιολογικη σταση που θα έπρεπε να κρατησει (δεδομένου και των 5 χρονων φιλιας). Γνωστοί μου πιο πολύ με στήριξαν και ντρέπομαι γι αυτο... Και το ίδιο επαναλαμβάνεται συνεχώς τελευταία με οτιδήποτε κι αν αντιμετωπίζω. Τι φιλία είναι αυτή; Και μια παρατήρηση: έχω προσέξει πως όταν είμαι νορμάλ υπάρχει μεγαλύτερη επικοινωνία. Όταν δεν είμαι καλά για κάποιον λόγο, τότε αντί να μου συμπαρασταθεί, χάνεται. Σαν δηλαδή να το κάνει σκόπιμα, σαν να μην θέλει να χαλάσει τη διάθεση της με τα προβλήματα μου...
μαλον θα ντραπηκε να σου διξει αλλες πλευρες του εαυτου της γιατι θα φοβηθηκε οτι θα σε απογοητευσει κ θα φυγεις ετσι εφυγε πρωτη.
αυτο που γραφει μου θυμιζει καπια που ηξερα που μαζι δε καναμε κ χωρια δε μπορουσαμε... κ στο τελος την εκανε μια μερα νυχτα κ εφυγε απο την Αθηνα κ δε τη ξαναειδε κανεις εδω... κ οντος αρνιοταν πεισματικα να διξει αλλες πλευρες του εαυτου της απο οτι φαινετε εγω τη ξερω καλυτερα απο σενα...Quote:
έπεσες ακριβώς μέσα στην ψυχολογία της και τον τρόπο που σκέφτεται.
μηπως καταβαθος κι οταν λεω καταβαθος εννοω ενδομυχα, σε ενα πισω μερος του μυαλου σου γουσταρεις την κολλητη σου?
εγω φιλους μου θεωρω οσους ειναι εκει για μενα οταν τους χρειαζομαι και ειμαι κι εγω εκει για αυτους οταν με χρειαζονται, χωρις να τιθεται θεμα εκμεταλλευσης και χειριστικοτητας εκατερωθεν. Υπαρχει δηλαδη αμοιβαιοτητα στην αλληλοστηριξη, ασχετως αποστασης κτλ κτλ. Ολοι οι αλλοι ειναι να περναει η ωρα.
Πολλες φορες καποιοι που ηταν φιλοι σταματανε να ειναι, φεγουν για να ερθουν αλλοι. Δε γινεται να κρατησεις εναν φιλο με νυχια και με δοντια. Δε γινεται να θες μονο εσυ, να δινεις μονο εσυ και ο αλλος ή τιποτα ή ψιχουλα. Αυτο πρεπει να χωνεψεις.
Εκει εγω κανω λιγη υπομονη και μετα αντε στο καλο. Καθενας εχει μια χρησιμοτητα στην τελικη. Αλλος ειναι για να πεις τα εσωψυχα σου, αλλος για να βγεις για καφε να περασει η ωρα, αλλος για να πατε μαζι σε ενα χομπι, αλλος για το σινεμα, αλλος για να βρισκεστε μια βδομαδα καθε καλοκαιρι, αλλος ειναι για 5 χρονια, αλλος για 50, αλλος για 5 μηνες, αλλος για να μιλατε για το ποδοσφαιρο, αλλος για τα προσωπικα προβληματα κτλ κτλ.
Aλέξανδρε δε ξέρω, μπορεί και να έχεις δίκιο. Μπορεί εγώ αυτή τη στιγμή να μη μπορώ να δω κάποια πράγματα ξεκάθαρα. Ελπίζω να μην είναι έτσι πάντως.
66psy το ανέφερα και παραπάνω, όχι δεν παίζει κάτι τέτοιο πραγματικά. Δε μπορώ να καταλάβω γιατι, επειδή δεν βλέπω στήριξη όσο θα ήθελα, το συνδέετε με κάτι ερωτικό;; Θα μπορούσε να ήταν και κολλητός. Τα ίδια θα έγραφα, το ίδιο θα με πείραζε μια τετοια συμπεριφορά. Δηλαδή εσας δεν σας έχει τύχει ποτέ;;
Λιλιουμ μιλάς σωστά. Έτσι είναι, απλώς άλλο είναι να απομακρύνεσαι απο έναν άνθρωπο μετά απο 5 μήνες φιλίας και συζητήσεων περί ποδοσφαίρου πχ, και άλλο μετά απο 5 χρόνια με έναν άνθρωπο που συζητούσατε τα πάντα, εσωψυχα προσωπικα κλπ. Δε μπορώ να το χωνέψω. Ίσως επειδή τόσο δυνατή φιλία δεν μου ξανάτυχε... Και ναι κανονικά εγώ θα πρέπει να απομακρυνθώ. Όπως λες δεν γίνεται να δινω μόνο εγώ και να το θέλω μόνο εγώ. Δεν είναι εύκολο όμως.
Και επειδή πολλοί νομίζετε ότι παίζει κάτι ερωτικό, όχι δεν είναι αυτό. Απλώς μάλλον με επηρεάζει ότι δεν έχω και άλλους ιδιαίτερους φίλους.. Κάτι που δεν ανέφερα παραπάνω.
δεν ειναι τπτ γιωργο τα νουμερα ειναι στο μυαλο. Εγω φετος απομακρυνθηκα με την κολλητη μου που την ηξερα 20 χρονια! Τι μου λες εσυ τωρα για 5.. 5 χρονια δεν ειναι τπτ.
Οτι ήταν να κάνεις το έκανες. Απομακρύνσου, σταμάτα να την πιέζεις και δες λιγο πως θα αντιδράσει.
Αν συνεχίσει να είναι απούσα, δεν έχεις και πολλές επιλογές.
@λιλιουμ: 20 χρονια;;;!!!! Δε μπορώ να το φανταστώ πως θα αισθανόμουν εγώ στη θέση σου!! Μάλλον φταίει η απειρία μου στις ανθρώπινες σχέσεις. Μετρημένες σχέσεις στη ζωή μου, ελάχιστοι φίλοι, μετρημένοι οι καλοί, μόνο αυτή η στενή/κολλητή...
@Θεοφανία: χμμ ναι αυτό σκέφτομαι να κάνω τελικά. Όπως λες κι εσύ ότι ήταν να κάνω το έκανα. Και το ξέρει καλά ότι τα δωσα όλα. Θα προσπαθήσω να κρατήσω λοιπόν κάποιες αποστάσεις να δω αντιδράσεις και εάν δεν... ε τι να κάνουμε, πρέπει να το χωνέψω. Η αλήθεια είναι πως φοβάμαι να κρατήσω αποστάσεις γιατί φοβάμαι το αποτέλεσμα. Δε νομίζω πως θα κάνει κάποιο βήμα.
@Remedy: έχω κάποιους φίλους/ες αλλά στενούς όχι. Λόγω συγκυριών και συνθηκών, όχι επειδή δεν το θέλησα. Έχεις δίκιο...
Πάντως δε μπορώ να καταλάβω πως γίνεται ένας άνθρωπος να μπορεί έτσι εύκολα να τα σβήσει όλα και να προχωρήσει τη ζωή του και εγώ να μην το μπορώ;; Κάθε απο-χωρισμός (ειτε σχέση είτε φιλία) μου είναι υπερβολικά δύσκολο φορτίο να σηκώσω, να αντέξω... Φταίω (μονο) εγώ που δεν έχω "τριφτεί" στη ζωή και στις ανθρωπινες σχεσεις; Ή μήπως τελικά όλα ήταν ψεύτικα και απλά επειδή αποτελώ ένα καλό στήριγμα στα προβλήματα των άλλων, τελικά αυτό αποβαίνει εις βάρος μου και το εκμεταλλεύονται ολοι; Δε θέλω να πιστεύω κάτι τέτοιο... Πραγματικα. :(
γιατι βλεπεις μονο ασπρο- μαυρο, μπροστα σου?
το κανεις και σε αλλα θεματα σου?
ΔΕΝ χρειαζεται αποχωριστεις κανεναν. χριεαζεται να ΙΣΟΡΡΟΠΗΣΕΙΣ στις νεες συνθηκες της σχεσης αυτης, στις νεες συνθηκες των ζωων σας.
η αλλαγη ειναι ταυτοσημη με την ζωη. αλλαζουμε η βουλιαζουμε, κι ας εχει ξεφτιλιστει απο τα @@ τους πολιτικους μας, σαν συνθημα.
πριν σκεφτεις περι αποχωρισμων, σκεψου να διαφοροποιηθεις λιγο, μεσα στις υπαρχουσες σχεσεις σου;)
γιατι λεει ο σοφος ποιητης..Quote:
γιατι βλεπεις μονο ασπρο- μαυρο, μπροστα σου
''δε με νιαζει αν εφτασα απο τη κορυφη στο πατο
γιατι η π η ζωη φερνει τα πανω κατω''