ερωτηση:
η κοπελα, αρχικα σε πλησιασε σεξουαλικα αλλα της το εκοψες εσυ, λεγοντας της οτι οσο ειναι με αλλον δεν θελεις/μπορεις να προχωρησεις, η σε πλησιασε φιλικα?
Printable View
Τις πρώτες μέρες φιλικά,για καμιά βδομάδα περίπου τίποτα άλλο εκτός από φιλικά.Ξαφνικά εκεί που είμασταν για ποτό μια μέραμε παρέα με πιάνει και με φιλάει.Ξέροντας ότι έχει σχέση της ζήτησα το λόγο.Από εκεί και πέρα είναι άναψε σβήσε αυτή η φάση από τη στιγμή που της είπα ότι δε μπορώ να κάνω απλά σεξ μαζί της.
Ναι έχω κάνει και σχέσεις και σεξ.
Όχι πολλές αλλά δεν είμαι και ανίδεος.
οσο περισσοτερο καιρο ασχολεισαι μαζι της χωρις ερωτικες προεκτασεις, τοσο πιο βεβαιο ειναι οτι δεν θα γινει τιποτε μεταξυ σας, γιατι η σχεση θα καταληξει ξεκαθαρα φιλικη.
η προχωρα μαζι της κι οπου βγει, η πες της να ξανασχοληθει μαζι σου μονο αν/οταν αποφασισει να χωρισει τον μαλακα.
διαφορετικα, ακομα και να χωρισει, εσυ θα εισαι το φιλαρακι της και ο ανδρας που θα ψαξει να κανει σχεση θα ειναι αλλος..
Δεν είναι ότι δε θέλω να την πλησιάσω με αυτό τον τρόπο.Άνθρωπος είμαι και εγώ και μιλάμε για μία κοπέλα που θέλω.Αλλά με τη θεραπεία και όλα είναι η κατάλληλη στιγμή?
η καταλληλη στιγμη, ειναι οταν θελουν ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ.
δεν εχει να κανει ουτε με δυσκολιες, ουτε με ασθενειες.
εγω αυτο που σου λεω ειναι, αν ειτε δεν αισθανεσαι εσυ ετοιμος, ειτε δεν θελεις, εοτε δεν θελει εκεινη, ΜΗΝ καλλιεργεις φιλικο παρεακι , γιατι δεν προκειται να γινει ποτε τιποτε αλλο εταξυ σας, ακομα κι αν χωρισει.
η προχωρα, η εξαφανισου!
εσυ αποφασιζεις τι απο τα δυο. διαφρετικα θα γινεις ο παρηγορητης της και για τις επομενες σχεσεις της και θα ξεροσταλιαζεις.
Μάλλον έχεις δίκιο.Πρέπει και εγώ να κάνω κάτι και για εμένα υποθέτω.Όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο υποθέτω.
Πρέπει να μπω σφίνα δηλαδή αλλιώς δε μπορώ να κάνω κάτι όσο και να το παλέψω?
Ναι, μόνο που εδώ υπάρχει 1 πρόβλημα: Το θέμα δεν είναι τί πιστεύεις εσύ ότι αξίζει να έχει δίπλα της κ τί είναι αξιοπρεπές να ανέχεται, αλλά εκείνη πόσο εκτιμάει τον εαυτό της ως άνθρωπο, τί συμπεριφορές διεκδικεί να έχει από τους άλλους απέναντί της κ πόση αξία αποδίδει η ίδια στον εαυτό της. Τις επιλογές δεν τις κάνεις εσύ, αλλά εκείνη. Κ όσο πριγκίπισσα κ να τη βλέπεις εσύ, κ όσο ευγενή συναισθήματα κ αν τρέφεις για αυτήν, αν η ίδια τοποθετεί τον εαυτό της στα σκουπίδια, τότε, σόρυ, σε πονάει δεν σε πονάει, οφείλεις να σεβαστείς τη βούλησή της...... Κανέναν δεν μπορείς να σώσεις κ να βοηθήσεις, αν πρωτίστως ο ίδιος δε θέλει να βοηθηθεί.
Το θέμα είναι πως και η ίδια μου το έχει πει ότι δε μπορεί να συνεχίσει για πολύ αυτή τη σχέση.Σε αυτό βασίστηκα και δεν πίεσα κάτι.Το ότι κοπανάει συνέχεια τον εαυτό της για τα λάθη της,ναι το κάνει.Αλλά δε μπορώ με τον τρόπο μου να της δείξω πως δεν πρέπει?Πως μπορεί και καλύτερα?
Και δεν είναι μόνο αυτό από τους άλλους διεκδικεί ειλικρίνεια και να της φέρονται όσο σωστά τους φέρεται και εκείνη.
ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ας κοπανάει ό,τι θέλει..... ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ είναι το θέμα τί κάνει τί επιλέγει. Εσύ πες της πώς βλέπεις την κατάσταση, εξήγησέ της ορισμένα πράγματα, κ από εκεί κ πέρα κάνε στην άκρη κ άφησέ την να αποφασίσει η ίδια τί θέλει. Σε καλό νομίζω θα έβγαινε να απομακρυνόσουν κ λίγο, να καθάριζε κ το κεφάλι της κ να συνειδητοποιούσε κ τις συνέπειες των επιλογών της. Πρόσεχε απλά μην καταλήξεις να είσαι το αποκούμπι της στα αδιέξοδα κ στην κατρακύλα της. Θα αποβεί ιδιαίτερα ψυχοφθόρο για εσένα να την παρακολουθείς να κάνει επιλογές ξεφτίλας για την ίδια κ να χαραμίζεται, άσε που ούτε κ εκείνη θα βοηθηθεί καθόλου από την παρουσία σου. Τα αποκούμπια δεν ωφέλησαν ποτέ κανέναν, ούτε η ψευδαίσθηση πως κάποιος σε νοιάζεται εάν δεν νοιάζεσαι εσύ για τον εαυτό σου.