ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Νταξει παιδια, η ζωη εχει πολυ αναποφευκτο πονο και μεγαλες συμφορες συμβαινουν πολυ κοντα μας. Αυτο ακριβως ειναι που με κανει να συνειδητοποιω οτι καθε φορα που ειμαι υπερευαισθητη με τον εαυτο μου και παθαινω κρισεις και σφαδαζω και χτυπιεμαι και αφηνω το αγχος να μου τρωει το χρονο διαπραττω υβρη προς αυτους που εχουν πραγματικα προβληματα. Ακριβως λοιπον επειδη η ζωη εχει αυτες τις στιγμες (η και χρονια) αναποφευκτου πονου πρεπει να κραταμε μια αξιοπρεπη, αισιοδοξη και οταν χρειαζεται αυτοειρωνικη σταση, ετσι ωστε να μην την αφησουμε να παει χαμενη γιατι υπαρχουν υπεροχα πραγματα σ αυτην. Επισης βοηθωντας τους αλλους ξεχναμε τα δικα μας προβληματα. Τελος, ναι, μπορει να ειναι υβρις αλλα δεν πρεπει να αυτομαστιγωνομαστε. Δεν μπορουμε να παρουμε ποτε πισω τη χτεσινη μερα μπορουμε ομως να συγχωρουμε τον εαυτο μας και να μην ταιζουμε στο οποιο τερας και τη σημερινη και την επομενη. Εγω ειμαι της γνωμης οτι ολα μπορουν να ξεπεραστουν αλλα συμφωνω με τη mnimonio οτι πρεπει να αποδεχτουμε αυτη την πλευρα του εαυτοτ μας προκειμενου να ζησουμε με αυτην μεχρι/ αν να την ξεπερασουμε. Καληνυχτα..

Νταξει παιδια, η ζωη εχει πολυ αναποφευκτο πονο και μεγαλες συμφορες συμβαινουν πολυ κοντα μας. Αυτο ακριβως ειναι που με κανει να συνειδητοποιω οτι καθε φορα που ειμαι υπερευαισθητη με τον εαυτο μου και παθαινω κρισεις και σφαδαζω και χτυπιεμαι και αφηνω το αγχος να μου τρωει το χρονο διαπραττω υβρη προς αυτους που εχουν πραγματικα προβληματα. Ακριβως λοιπον επειδη η ζωη εχει αυτες τις στιγμες (η και χρονια) αναποφευκτου πονου πρεπει να κραταμε μια αξιοπρεπη, αισιοδοξη και οταν χρειαζεται αυτοειρωνικη σταση, ετσι ωστε να μην την αφησουμε να παει χαμενη γιατι υπαρχουν υπεροχα πραγματα σ αυτην. Επισης βοηθωντας τους αλλους ξεχναμε τα δικα μας προβληματα. Τελος, ναι, μπορει να ειναι υβρις αλλα δεν πρεπει να αυτομαστιγωνομαστε. Δεν μπορουμε να παρουμε ποτε πισω τη χτεσινη μερα μπορουμε ομως να συγχωρουμε τον εαυτο μας και να μην ταιζουμε στο οποιο τερας και τη σημερινη και την επομενη. Εγω ειμαι της γνωμης οτι ολα μπορουν να ξεπεραστουν αλλα συμφωνω με τη mnimonio οτι πρεπει να αποδεχτουμε αυτη την πλευρα του εαυτοτ μας προκειμενου να ζησουμε με αυτην μεχρι/ αν να την ξεπερασουμε. Καληνυχτα..

Quote:

---

Originally Posted by Αρ_ιάδνη

Νταξει παιδια, η ζωη εχει πολυ αναποφευκτο πονο και μεγαλες συμφορες συμβαινουν πολυ κοντα μας. Αυτο ακριβως ειναι που με κανει να συνειδητοποιω οτι καθε φορα που ειμαι υπερευαισθητη με τον εαυτο μου και παθαινω κρισεις και σφαδαζω και χτυπιεμαι και αφηνω το αγχος να μου τρωει το χρονο διαπραττω υβρη προς αυτους που εχουν πραγματικα προβληματα. Ακριβως λοιπον επειδη η ζωη εχει αυτες τις στιγμες (η και χρονια) αναποφευκτου πονου πρεπει να κραταμε μια αξιοπρεπη, αισιοδοξη και οταν χρειαζεται αυτοειρωνικη σταση, ετσι ωστε να μην την αφησουμε να παει χαμενη γιατι υπαρχουν υπεροχα πραγματα σ αυτην. Επισης βοηθωντας τους αλλους ξεχναμε τα δικα μας προβληματα. Τελος, ναι, μπορει να ειναι υβρις αλλα δεν πρεπει να αυτομαστιγωνομαστε. Δεν μπορουμε να παρουμε ποτε πισω τη χτεσινη μερα μπορουμε ομως να συγχωρουμε τον εαυτο μας και να μην ταιζουμε στο οποιο τερας και τη σημερινη και την επομενη. Εγω ειμαι της γνωμης οτι ολα μπορουν να ξεπεραστουν αλλα συμφωνω με τη mnimonio οτι πρεπει να αποδεχτουμε αυτη την πλευρα του εαυτοτ μας προκειμενου να ζησουμε με αυτην μεχρι/ αν να την ξεπερασουμε. Καληνυχτα..

---

Στο αυτοειρωνικη που ειπες και μου αρεσε θα προσθεσω και το αυτοσαρκαστικη .. Ειναι φαρμακο :) Καλο σου βραδυ Αριαδνη.

Εγω εχω συμπερανει οτι ειμαστε εγωιστες.
Ασχολουμαστε ΚΑΠΟΙΟΙ ,τοσο πολυ με τον εαυτο μας,αυτοαναλυομαστε σε βαθμο αηδιας,που ξεχναμε τον κοσμο γυρω μας!

Συμφωνώ και εγώ ότι αρκετά από τα άγχη και τις θλίψεις δημιουργούνται από έναν υπέρμετρο εγωϊσμό. Οι άνθρωποι το ξεχνούν αυτό, έκαναν πολύπλοκες τις ζωές τους και τις έχτισαν γύρω από τους εαυτούς τους και μόνο. Έχασαν επίσης και την πίστη τους στο Θεό. Ε μπορείς να ζεις σαν ένας αποκομμένος μόνος και έρημος ναυαγός ευτυχισμένος στην απομόνωση που δημιουργείς? για πόσο καιρό? Χρειάζεται λοιπόν μια μετατόπιση κατά τη γνώμη μου από αυτόν τον εγωϊσμό - αυτό δεν έχει να κάνει φυσικά με το να πάψει ο άνθρωπος να φροντίζει τον εαυτό του, αλλά να μη ζει μόνο για τον εαυτό του. Και μπορούν τα πράγματα να αλλάζουν προς το καλύτερο.

Επίσης νομίζω υπάρχουν αντικειμενικά κάποιες πολύ στρεσογόνες καταστάσεις στη ζωή του ανθρώπου που μπορεί να εμφανιστούν και να αφήσουν τα κατάλοιπά τους για πολύ καιρό. Και αυτό που ανέφερε η 66psy πιο πάνω για το οικογενειακό περιβάλλον και κάποιες δυσκολίες που μπορεί να είχε κανείς από την παιδική ηλικία (οπότε προσάρμοσε τον εαυτό του σε μια αγχώδη αντιμετώπιση της ζωής από νωρίς). Αλλά και αργότερα αν εμφανιστούν πράγματα όπως θάνατος ενός κοντινού ανθρώπου, αρρώστεια, απώλεια εργασίας και άλλα σοβαρά θέματα... Η ζωή έχει ομορφιά, αλλά και αρκετές δυσκολίες. Χρειάζεται να μαθαίνει κανείς να είναι δυνατός όσο μπορεί και να μη καταθέτει τα όπλα...

Το ακουσαμε και αυτό.. Όσοι έχουν περάσει απο το κατώφλι της κρίσης πανικού και των παρελκομενων του παθολογικού άγχους είναι εγωιστες!
Όχι μονο εγωιστες δεν είναι , απεναντίας έχουν υπάρξει άνθρωποι που έχουν κυριολεκτικά καταπατήσει τα θέλω τους με αποτέλεσμα όλα τα παραπάνω..
Φωτεινή ξέρεις την συμπάθεια που σου έχω , χαίρομαι που δεν αναλωνεσαι στο φόρουμ πια , αλλά μην πετάς τέτοια τούβλα αγάπη μου γλυκιά , με έπιασε ζαλάδα.

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

Εγω εχω συμπερανει οτι ειμαστε εγωιστες.
Ασχολουμαστε ΚΑΠΟΙΟΙ ,τοσο πολυ με τον εαυτο μας,αυτοαναλυομαστε σε βαθμο αηδιας,που ξεχναμε τον κοσμο γυρω μας!

---

Quote:

---

:cool:Προσπαθω να κρατω την ψυχη μου καθαρη..

---

αυτο τωρα ειναι ενα αρκετα ενδιαφερον παραδειγμα που ερχεται σε πληρη αντιφαση με την υπογραφη σου για αυτο ελεγα εγω οτι καπια πραγματα ειναι συναισθηματα της στιγμης που αλλες φορες φωτιζονται κ αλλες φορες σκοτεινιαζουν αναλογα με τη διαθεση που εχει καπιος

Αν δε ξερεις καλα τη ζωη του αλλου,δεν μπορεις να καταλαβεις αν ειναι φυσιολογικο το αγχος του ή απλως υπερβαλλει.Διαφορετικοι ανθρωποι,διαφορετικες καταστασεις,διαφορετικη αντιμετωπιση της ζωης,μην ψαχνετε καποιο γενικο κανονα.

Καποιοι οντως φοβουνται τη σκια τους,και αλλοι αντιμετωπιζουν τερατα καθημερινα.Διαφωνω με γενικευσεις του στυλ η ζωη ειναι ετσι,γιουβετσι και κοκορετσι.Ο καθενας εχει τη ζωη του.

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Το ακουσαμε και αυτό.. Όσοι έχουν περάσει απο το κατώφλι της κρίσης πανικού και των παρελκομενων του παθολογικού άγχους είναι εγωιστες!
Όχι μονο εγωιστες δεν είναι , απεναντίας έχουν υπάρξει άνθρωποι που έχουν κυριολεκτικά καταπατήσει τα θέλω τους με αποτέλεσμα όλα τα παραπάνω..
Φωτεινή ξέρεις την συμπάθεια που σου έχω , χαίρομαι που δεν αναλωνεσαι στο φόρουμ πια , αλλά μην πετάς τέτοια τούβλα αγάπη μου γλυκιά , με έπιασε ζαλάδα.

---

Δωρ κατσε λιγο ακινητη...Σου πεταω κι ενα μπιφτεκι..
Σορρυ που μιλησα για μενα ,ε?για τα δικα μου συμπερασματα,ε?για τα δικα μου θεματα ε!!!!
Ηταν που αυτο καταλαβα πγς συζηταμε.. :)

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αυτο τωρα ειναι ενα αρκετα ενδιαφερον παραδειγμα που ερχεται σε πληρη αντιφαση με την υπογραφη σου για αυτο ελεγα εγω οτι καπια πραγματα ειναι συναισθηματα της στιγμης που αλλες φορες φωτιζονται κ αλλες φορες σκοτεινιαζουν αναλογα με τη διαθεση που εχει καπιος

---

Θα ηθελα να σε καταλαβω,αλλα κατι μου λεει πως εσυ δεν θελεις να γινεσαι κατανοητος...

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

Δωρ κατσε λιγο ακινητη...Σου πεταω κι ενα μπιφτεκι..
Σορρυ που μιλησα για μενα ,ε?για τα δικα μου συμπερασματα,ε?για τα δικα μου θεματα ε!!!!
Ηταν που αυτο καταλαβα πγς συζηταμε.. :)

---

Ενταξει μπορει να μην καταλαβα εγω καλα .. Θεωρω οτι η psy δεν ανοιξε θεμα για το αγχος της θρυμματισμενης σοκοφρετας , αλλα για το παθολογικο αγχος που αυτο μονο εγωισμο δεν κρυβει..Αντιθετως! Ενταξει ισως να μην καταλαβα εγω καλα , σε παρακαλω μονο προσθεσε λιγο κιτρινο τυρακι πανω απο το μπιφτεκι και πετα το με φορα :P

Quote:

---

Originally Posted by mnimonio

Ενταξει μπορει να μην καταλαβα εγω καλα .. Θεωρω οτι η psy δεν ανοιξε θεμα για το αγχος της θρυμματισμενης σοκοφρετας , αλλα για το παθολογικο αγχος που αυτο μονο εγωισμο δεν κρυβει..Αντιθετως! Ενταξει ισως να μην καταλαβα εγω καλα , σε παρακαλω μονο προσθεσε λιγο κιτρινο τυρακι πανω απο το μπιφτεκι και πετα το με φορα :P

---

Κατσε να στο τυλιξω ,γτ εβαλα και αλαλουμ σως κ δε θελω να σου χαλασω τη μοστρα...
Η κοπελουδα λεει "συμπερασματα" ,φερτε καποιος τα γυαλια της μικρουλας μου!
Αν θες να σου πω για το αγχος τα συμπερασματα μου,κι ουχι για τον κοκκινο λεκε στο γιακα μου,τοτε θα αφησω το εγωιστικο τομαρι μου και θα σου πω!

Quote:

---

Originally Posted by Φωτεινη!

Κατσε να στο τυλιξω ,γτ εβαλα και αλαλουμ σως κ δε θελω να σου χαλασω τη μοστρα...
Η κοπελουδα λεει "συμπερασματα" ,φερτε καποιος τα γυαλια της μικρουλας μου!
Αν θες να σου πω για το αγχος τα συμπερασματα μου,κι ουχι για τον κοκκινο λεκε στο γιακα μου,τοτε θα αφησω το εγωιστικο τομαρι μου και θα σου πω!

---

Ενταξει ρε μπιφτεκω , ενταξει . :P

Quote:

---

Originally Posted by Αλαφροίσκιωτος

Αν δε ξερεις καλα τη ζωη του αλλου,δεν μπορεις να καταλαβεις αν ειναι φυσιολογικο το αγχος του ή απλως υπερβαλλει.Διαφορετικοι ανθρωποι,διαφορετικες καταστασεις,διαφορετικη αντιμετωπιση της ζωης,μην ψαχνετε καποιο γενικο κανονα.

Καποιοι οντως φοβουνται τη σκια τους,και αλλοι αντιμετωπιζουν τερατα καθημερινα.Διαφωνω με γενικευσεις του στυλ η ζωη ειναι ετσι,γιουβετσι και κοκορετσι.Ο καθενας εχει τη ζωη του.

---

αυτο ακριβως ειναι το οριο της ψυχοπαθολογιας.. η υπερβολικη αντιδραση αγχους..
το φυσιολογικο ειναι αλλο πραγμα και δεν βλαπτει ετσι κι αλλιως
καταλλα συμφωνω!