Quote:
Originally Posted by 66psy
Γιατί ντρέπομαι. Δεν θα μπορούσα ποτέ να μιλήσω σε κάποιον για τον εαυτό μου, η να πάω σε gay bar. Έχω ακούσει παρα πολλά από τους δικούς μου σχετικά με τους gay, που με έχουν κάνει να αισθάνομαι ξεφτίλα
Printable View
Quote:
Originally Posted by 66psy
Γιατί ντρέπομαι. Δεν θα μπορούσα ποτέ να μιλήσω σε κάποιον για τον εαυτό μου, η να πάω σε gay bar. Έχω ακούσει παρα πολλά από τους δικούς μου σχετικά με τους gay, που με έχουν κάνει να αισθάνομαι ξεφτίλα
Αφου αυτό εισαι τι νοημα εχει να το καταπνιγεις?
γιατι ντρεπεσαι να μιλησεις σε καποιον που ειναι ηδη γκαι? τι πιθανοτητες υπαρχουν να σε κατακρινει ? ΚΑΜΙΑ ισως?..
υπαρχουν γκαι που τα χουν πολυ καλα με τον εαυτο τους (και πολυ καλα κανουν κατα την γνωμη μου ) οποτε ισως θα μπορουσαν να κανουν και σενα να αισθανθεις καλυτερα..
το να βρεις την δυναμη απο την μια μερα στην αλλη να αποκαλυψεις αυτο που εισαι στους γονεις σου ειναι σιγουρα ανεφικτο.. πρεπει ομως απο καπου να ξεκινησεις...
στο τελος θα τα παιξεις.. δλδ τζαμπα καταπιεζεσαι βρε μελος!!
ισως αν μιλουσες σε καποια κοπελα φιλη σου? Συνηθως τα κοριτσια ειναι καπως πιο ανοιχτα σ αυτο το θεμα και δεν το βλεπουν τοοσο περιεργο.
Υπάρχουν διαστήματα που είμαι καλύτερα, αλλά μετά αρχίζουν να ρωτάνε οι δικοί μου η ο κολλητός μου και ξαναγίνομαι σκατά[/QUOTE]
Λοιπόν κοίτα: Ο κουνιάδος μου είναι 50 χρονών και ανύπαντρος. Όλα αυτά τα χρόνια η πεθερά μου ήθελε να τον δει να παντρεύεται να κάνει οικογένεια. Ο ίδιος ποτέ δεν μιλάει για τα προσωπικά του και κανείς δεν ξέρει τί κάνει σεξουαλικώς. Μπορεί να είναι γκέι, μπορεί να είναι ασεξουαλικός, μπορεί να έχει μόνο σχέσεις παροδικές, κανείς μας δεν ξέρει και ούτε μας δίνει το δικαίωμα να ρωτήσουμε. Παρ´όλ´αυτά έχει φίλους, τη δουλειά του, κοινωνική ζωή, καλές σχέσεις με όλους μας και περνάει καλά και του αρέσει που ζει μόνος του. Αυτό που είχε ξεκαθαρίσει εδώ και πολλά χρόνια στην πεθερά μου και σε όλους τους κοντινούς συγγενείς ήταν ότι δεν πρόκειται να παντρευτεί ποτέ και να το πάρουμε απόφαση και να μην τον ρωτάμε και τον πρήζουμε.
Θα μπορούσες κι εσύ να θέσεις τα όριά σου με τον τρόπο σου όταν ρωτάνε. Στους γονείς σου, μπορείς να τους λες ψέμματα και μετά σιγά-σιγά να τους δείξεις ότι σε ενοχλεί να ρωτούν συνέχεια. Στον κολλητό σου όταν ρωτάει να του λες ότι απλά δεν έχεις βρει κάτι που να σε ενδιαφέρει, να είναι ο τύπος σου. Η γνώμη μου είναι ότι δεν χρειάζεται να λες τα πάντα για σένα για να έχεις πραγματικές σχέσεις και πραγματικές φιλίες. Ίσως πρέπει να κρατάμε κάποια πράγματα να τα ξέρει μόνο ο εαυτός μας και κανείς άλλος. Όχι επειδή δεν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αλλά γιατί δεν υπάρχει λόγος να χαλάσουμε μια όμορφη φιλία εξαιτίας του φόβου που μπορεί να νιώσει ο άλλος ή των προκαταλήψεών του.
Κι εγώ έχω κρατήσει πράγματα για τον εαυτό μου που δεν τα ξέρουν ούτε η κολλητή μου, ούτε ο άντρας μου, ούτε κανείς άλλος γιατί δεν χρειάζεται να τα ξέρουν. Και μου αρέσει μάλιστα αυτό, είναι δικά μου και μόνο για μένα!
66psy τα έχω ήδη παίξει. Πολλές φορές κάθομαι και μιλάω μόνος μου και λέω συνεχώς:" Μπράβο μαλάκα Κώστα, όλα σκατά σου ήρθανε".
Gay άτομα δεν έχω γνωρίσει πότε. Ίσως να έχω γνωρίσει και να είναι και αυτά σαν και εμένα, δηλαδή να φοβούνται να μιλήσουν. Πολύ στενές σχέσεις έχω με 2 κοπέλες, αλλά και οι 2 έχουν την ίδια αντίληψη, ότι η ομοφυλοφιλία είναι κάτι το όποιο πρέπει να το κοροϊδεύεις.
Στους γονείς μου έχω σκεφτεί πολλές φορές να τους το πω. Είτε να τους μιλήσω, είτε να τους αφήσω γράμμα την ημέρα που Θα πάρω την καραμπίνα του παππού μου και θα αυτοκτονήσω -ναι, το έχω σκεφτεί και αυτό- αλλά δεν μπορώ. Φοβάμαι ότι θα τους χάσω για πάντα. Και δεν έχω γνωρίσει και άτομα τα οποία να είναι εντάξει με το θέμα της ομοφυλοφιλίας. Ούτε η παρέα μου στο χωριό την αποδέχεται, ούτε η παρέα μου στην σχολή μου. Θέλω πραγματικά να μιλήσω σε καποιον, να το βγάλω από μέσα μου, να ξελαφρωσω, αλλά δεν γίνεται. Με έχουν πειράξει αρκετά αυτά που έχω ακούσει για τους ********* γενικά, δεν μπορώ ούτε καν να διανοηθώ να τα λενε και για εμένα
σε ποια πολη εισαι τωρα?
Λοιπόν κοίτα: Ο κουνιάδος μου είναι 50 χρονών και ανύπαντρος. Όλα αυτά τα χρόνια η πεθερά μου ήθελε να τον δει να παντρεύεται να κάνει οικογένεια. Ο ίδιος ποτέ δεν μιλάει για τα προσωπικά του και κανείς δεν ξέρει τί κάνει σεξουαλικώς. Μπορεί να είναι γκέι, μπορεί να είναι ασεξουαλικός, μπορεί να έχει μόνο σχέσεις παροδικές, κανείς μας δεν ξέρει και ούτε μας δίνει το δικαίωμα να ρωτήσουμε. Παρ´όλ´αυτά έχει φίλους, τη δουλειά του, κοινωνική ζωή, καλές σχέσεις με όλους μας και περνάει καλά και του αρέσει που ζει μόνος του. Αυτό που είχε ξεκαθαρίσει εδώ και πολλά χρόνια στην πεθερά μου και σε όλους τους κοντινούς συγγενείς ήταν ότι δεν πρόκειται να παντρευτεί ποτέ και να το πάρουμε απόφαση και να μην τον ρωτάμε και τον πρήζουμε.Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Θα μπορούσες κι εσύ να θέσεις τα όριά σου με τον τρόπο σου όταν ρωτάνε. Στους γονείς σου, μπορείς να τους λες ψέμματα και μετά σιγά-σιγά να τους δείξεις ότι σε ενοχλεί να ρωτούν συνέχεια. Στον κολλητό σου όταν ρωτάει να του λες ότι απλά δεν έχεις βρει κάτι που να σε ενδιαφέρει, να είναι ο τύπος σου. Η γνώμη μου είναι ότι δεν χρειάζεται να λες τα πάντα για σένα για να έχεις πραγματικές σχέσεις και πραγματικές φιλίες. Ίσως πρέπει να κρατάμε κάποια πράγματα να τα ξέρει μόνο ο εαυτός μας και κανείς άλλος. Όχι επειδή δεν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αλλά γιατί δεν υπάρχει λόγος να χαλάσουμε μια όμορφη φιλία εξαιτίας του φόβου που μπορεί να νιώσει ο άλλος ή των προκαταλήψεών του.
Κι εγώ έχω κρατήσει πράγματα για τον εαυτό μου που δεν τα ξέρουν ούτε η κολλητή μου, ούτε ο άντρας μου, ούτε κανείς άλλος γιατί δεν χρειάζεται να τα ξέρουν. Και μου αρέσει μάλιστα αυτό, είναι δικά μου και μόνο για μένα![/QUOTE]
Στους γονείς μου έχω πει άπειρες φορές το: "Αν είναι μα σας πω κάτι, θα σας το πω. Αλλά δεν καταλαβαίνουν και συνεχίζουν. Ο κολλητός μου επίσης ρωτάει συνεχώς: "Γαμησες κάνα μουνάκι" και τα σχετικά. Έρχομαι πολλές φορές σε δύσκολη θέση.
Συμφωνώ να κρατάς κάποια πράγματα για τον εαυτό σου, αλλά αυτό δεν είναι απλώς ένα πράγμα για εμένα, είναι το ποιος είμαι. Έχω βαρεθεί να υποκλίνομαι ότι μου αρέσει η Τάδε κοπέλα που κάθεται απέναντί μας στο bar ή ότι συμφωνώ ότι όλες οι πουστάρες είναι για σκότωμα. Δεν αντέχω άλλο. Είμαι 20 χρόνων και δεν έχω κάποια ουσιαστική σχέση με κάποιον. Και δεν μιλάω για ερωτική ή σεξουαλική, αλλά για την σχέση μου με τους γονείς μου, τον αδερφό μου και τους φίλους μου. Περνάω πολύ μεγάλο λλούκι και το χειρότερο είναι ότι το περνάω μόνος μου. Δεν έχω ένα άτομο να μου σφίξει το χέρι και να μου πει ότι είναι εδώ για εμένα και ότι όλα καλά θα πάνε. Μόνος μου τα σκεφτομαι, μόνος μου κλαίω. Έχω τρελαθεί. Δεν αντέχω άλλο. Δεν ξέρω τι σκατά να κάνω
Κάπου στην Βόρεια Ελλάδα
Γεια σου Κώστα. Η μόνη λύση που υπάρχει είναι να αποδεχτείς σιγά σιγά τον εαυτό σου. Εϊσαι ομοφυλόφιλος, είναι κάτι που δεν μπορείς να αλλάξεις άρα πρέπει να το βλέπεις σαν ένα ακόμα χαρακτηριστικό σου όπως ότι είσαι μελαχρινός ή ψηλός. Δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεσαι για κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά.
Κατά δεύτερον, δεν χρειάζεται να το πεις στη οικογένειά σου αν θεωρείς ότι δεν είναι ένα υποστηρικτικό περιβάλλον. Μπορείς να συνεχίσεις με τις ιστορίες που έχεις πει και πάνω σε αυτές (που τις έχεις παρουσιάσει σαν ερωτικές απογοητεύσεις) να πεις ότι έχεις πληγωθεί από τις γυναίκες και δεν θέλεις να κάνεις σχέση το επόμενο διάστημα αλλά μόνο να περνάς καλά. Και έτσι δεν σκοπευεις σύντομα να τους φέρεις κάποια κοπέλα σπίτι γιατί ό,τι κάνεις είναι περιστασιακό και αν αλλάξει κάτι και γνωρίσεις κάποια που θα σου κάνει κλικ ίσως τους τη φέρεις στο μέλλον αλλά αυτό θα αργήσει. Νομίζω ότι δεν θα έχουν να σου πουν κάτι πάνω σε αυτό.
Τρίτον και πολύ σημαντικό, πιστεύω ότι πρέπει σιγά σιγά να ανοιχτείς και να κάνεις κάτι με άτομα του ίδιου φύλου ώστε να επιβεβαιώσεις ότι σου αρέσει όντως αυτό. Το ότι δεν κοιτάς γυναίκες δεν σημαίνει ότι είσαι γκέι, μπορεί να είσαι πχ ασεξουαλικός. Εχεις νιώσει επιθυμία για κάποιον άντρα; Όταν αυτοϊκανοποιείσαι σκέφτεσαι άντρες; Αναζητάς υλικό με άντρες; Δεν θέλω να σε κάνω να νιώσεις άβολα αλλά πιστεύω ότι καλό είναι να το ξεκαθαρίσεις μέσα σου. Επίσης το να έρθεις σε επαφή με ομοφυλόφιλους θα σε κάνει να δεχτείς πιο εύκολα το ποιος είσαι αφού τώρα όπως λες όχι μόνο το οικογενειακό αλλά και το φιλικό σου περιβάλλον είναι αρνητικό.
Επίσης, θεωρώ ότι πρέπει να κάνεις κάτι και με τις παρέες σου, καλό είναι να διευρύνεις τον κύκλο σου. Πώς να μην αισθάνεσαι άβολα για το ποιος είσαι όταν το κατακρίνουν οι κολλητοί σου; Υπάρχουν όμως πολλά παιδιά στην ηλικία σου που δεν έχουν πρόβλημα με τους γκέι και καλό είναι να αναζητήσεις τέτοιου είδους ανθρώπους ώστε να νιώσεις και πιο αποδεκτός.
καπιες φορες ταλαντευεσαι σε αυτα που θελεις κ σε αυτα που χρειαζεσαι
κ μεν φαινονται διαφορετικα απο τα δε.
Βρε παληκάρι μου, έχεις την υγεία σου, την οικογένειά σου, τους φίλους σου, τις σπουδές σου, το μέλλον σου... Κι εσύ κάθεσαι και στεναχωριέσαι μέχρι θανάτου γιατί σκέφτεσαι οτι αν ήξεραν οι γύρω σου αυτό που νομίζεις οτι είσαι, δεν θα σε αγαπούσαν αλλά θα σε απέρριπταν.
Θα σου δείξω λοιπόν κάτι: Η ψυχή, οι τάσεις, οι σκέψεις, οι πράξεις και το παρελθόν ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ είναι τέτοια, που αν οι φίλοι του και οι συγγενείς του τα γνώριζαν καλά δεν του ξαναμιλούσαν ποτέ. Δηλαδή, δεν θα ξαναμιλούσε ποτέ ο ένας στον άλλον, έτσι πιστεύω εγώ.
Γιατί κάθε άνθρωπος έχει κάνει ή σκεφτεί πράγματα που δεν θα άντεχαν να τα γνωρίζουν οι γύρω του.
Έχεις δει κανέναν να λέει οτι μέσα του έχει φθόνο για τους άλλους; Όχι, γιατί αυτομάτως θα έχανε τους φίλους του, ακόμα και τους συγγενείς του. Κι όμως, πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από αυτό το ελάττωμα.
Γι αυτό λοιπόν, κανείς μας δεν λέει στους άλλους ό,τι του περνάει από το μυαλό ή από το συναίσθημα.
Το να πεις στον φίλο σου οτι είσαι ομοφυλόφιλος, αυτό θα τον φοβήσει και θα τον σοκάρει, κι αυτό λόγω των προκαταλήψεών του, που με αυτές έχει γαλουχηθεί από μωρό παιδι. Αν μπορείς να το καταλάβεις αυτό τότε μπορείς να καταλάβεις οτι αν μάθαινε οτι είσαι γκέι θα συνέχιζε να σε αγαπάει σαν φίλο του αλλά από το φόβο του και το σοκ θα απομακρυνόταν και δεν θα σε έκανε πλέον παρέα.
Συγχώρεσέ τον λοιπόν πρώτα εσύ για τις προκαταλήψεις του, που σημαίνει δέξου τον με τις προκαταλήψεις του και κατάλαβέ τον γιατί δεν θα μπορούσε να αντέξει να μάθει οτι είσαι γκέι.
Για τους γονείς βέβαια δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Κανονικά αν αγαπάνε τα παιδιά τους πραγματικά, λόγω των προκαταλήψεων θα τους στεναχωρούσε πολύ το γεγονός αλλά κάποια στιγμή θα το αποδέχονταν. Δεν είναι όμως καιρός να τους το πεις, άσε, έχεις χρόνο.
Κατά τ´ άλλα πιστεύω ότι το έχεις μεγαλοποιήσει πολύ το πρόβλημα στο μυαλό σου και του έχεις δώσει μυθικές διαστάσεις.
Σταμάτα να το σκέφτεσαι συνέχεια και να τα βλέπεις όλα, μα όλα υπό το πρίσμα αυτού του θέματος. Κάπου μπορεί και να υποβόσκει μία κατάθλιψη και καλό θα ήταν να απευθυνθείς σε έναν ψυχολόγο που θα μπορούσε, είμαι βέβαιη, να σου δώσει και κάποια άλλα "κλειδιά" για τις κλειστές σου πόρτες. Ξέρεις, καμιά φορά όταν έχεις κατάθλιψη είναι σαν να βλέπεις την πραγματικότητα μέσα από έναν παραμορφωτικό καθρέπτη και είναι κρίμα να βασανίζεσαι άδικα.
κωστα ειμαι 20 χρονων εχω ενα φιλο 20 χρονων που ειναι gAY...εκανε κατι με γυναικες πολλες φορες και δεν της ηθελε δεν του καναν ορεξη..τελικα καταλαβε οτι ηθελε ανδρες..εσυ αν δεν εχεις κανει κατι με γυναικα δεν σημαινει οτι εισαι gay..αυτος πηγε σε γιατρο και του ειπε γεννηθηκες gay αλλα υπαρχουν και οι gay εξαιτιας της πιεσης των γονιων τους..τελος παντων αυτο απο εκει και περα δεχτηκε τον εαυτο του...το πε στον αδερφο του..οι γονεις του δεν το ξερουν..και παει σε gay μπαρ και εχει ανδρες φιλους!! το θεμα ομως ειναι οτι δεν εχεις παει με τιποτα απο τα δυο πρεπει να πας...πχ και εγω κοιταω γυναικιους κωλους και τους θαυμαζω αλλα ως εκει..κανε κατι με γυναικα μετα με ανδρα για να εισαι σιγουρος τι εισαι!
και μετα αν οντως εισαι αποδεξου τον εαυτο συ!!!!
Φίλε μου, θα ακούσεις πολλά όσον αφορά την ομοφυλοφυλία... από το οτι είσαι για τον καιάδα μέχρι το οτι είσαι ίδιος με έναν ετερόφυλο.
Το θέμα είναι οτι την ζωή σου επιλέγεις να την ζήσεις για να περάσεις καλά ΕΣΥ.
Ας πουν ότι θέλουν οι τριγύρω σου. Μέχρι και οι γονείς σου. Απ'τη στιγμή που δεν μπορείς να τους συνδέσεις με ένα καλώδιο στο κεφάλι σου για να τους μεταδώσεις τα ακριβή συναισθήματά σου, μην περιμένεις οτι θα καταλάβουν 100% από λόγια. Πάρε απόφαση το οτι πρεπει να προσέξεις τον εαυτό σου και σιγά σιγά προσπάθησε να κάνεις βήματα που θα σε κάνουν να νιώσεις πιο ήρεμα...
Το πρώτο που θα έπρεπε να κάνεις κατά τη γνώμη μου, είναι να σιγουρέψεις αυτό που πιστεύεις οτι νιώθεις. Αλλά αυτό δεν θα γίνει αν πιέζεις τον εαυτό σου. Παρ'το διερευνητικά το θέμα και δοκίμασε διάφορα πράγματα. Έχεις όλο το δικαίωμα να αλλάξεις γνώμη αργότερα. Αρκεί να φέρεσαι καλά σε αυτούς που συναναστρέφεσαι, για να μην σε κυκλώσουν οι τύψεις μετά, μιας και φαίνεσαι για ευαίσθητος άνθρωπος.
Ξέρεις πόσοι είναι gay γύρω σου και δεν το ξέρεις; Ισα ισα αυτούς που βλέπεις να σκυλιάζουν με το θέμα και να δείχνουν αρνητικοί,είναι συνήθως κρυφοί gay.Το να βρείς μια κοπέλα να παρουσιάσεις είναι το πιο εύκολο.Μέχρι και site αλληλοκάλυψης υπάρχουν.Λεσβίες που κάνουν συμφωνία με gay άντρες και ο κόσμος νομίζει ότι είναι ζευγάρι.Τώρα για τον γάμο και τα παιδιά,βιάζεσαι λίγο...Κάτσε εδώ εγώ είμαι 15 χρονια μεγαλύτερος σου,straight,υπέρ τις οικογενειας και ακόμα δεν βρήκα την κατάλληλη.Εσύ θες από τα 20 να διευθετήσεις το θέμα; Όσο για τους γονείς σου που σου λένε να την φέρεις,πες τους ρε μπαμπά οποια πηδάω θα στην φέρνω; Αμα στα 30 βρω την γυναικα τις ζωή μου και είναι να την παντρευτώ,θα σας την γνωρίσω.Εκατό γυναίκες θα γνωρίσω,εκατό γυναίκες θα σας τις φέρω από το σπίτι; Και άμα βρείς καμια γνωστή σου,κουβαλά την σπίτι στο δωμάτιο σου για καφέ,καθίστε κάνα δίωρο.Μετά άμα σε ρωτήσουν ποια ήταν αυτή,κλείσε το μάτι και πες "φίλη".Γιατί άμα δεν σε έχουν δει ποτε με γυναικα και straight να ήσουν θα ανησυχούσαν.Κανε εμφανίσεις με κοριτσάκια,εν ανάγκη να την πέσεις και σε καμια ,να φας χυλόπιτα να μαθευτεί για το ξεκάρφωμα.Μην τρελαίνεσαι,ζήσε την ζωή σου.Απλά να είσαι διακριτικός μιας και ούτε σε εσένα από ότι κατάλαβα δεν σου αρέσει να προκαλείς με τις ερωτικές προτιμήσεις σου.
υ.γ αν θες να το κρατήσεις κρυφό,μακριά απο gay bar και τετοιους κύκλους.
Εγώ θα έλεγα για αρχή να κοιτάξεις να κερδίσεις χρόνο και να ηρεμήσεις. Δε νομίζω πως αυτό που επείγει είναι να κάνεις δοκιμές με άντρες και γυναίκες να δεις ποιος σου πάει καλύτερα. Ούτε υπάρχει καμιά βιασύνη να ανακοινώσεις σε φίλους ή γονείς τι είσαι και τι δεν είσαι. Νομίζω όμως πως λόγω των ενοχών σου και της κακής άποψης για τον εαυτό σου, 1. διαλέγεις για φίλους σου άτομα που αποστρέφονται την ομοφυλοφιλία (γιατί αυτά που σου λένε, τα λέει κι η δική σου εσωτερική φωνούλα), 2. απομονώνεσαι κι υποφέρεις λες και τιμωρείς τον εαυτό σου και 3. πανικοβάλλεσαι με οποιαδήποτε προτροπή ή παρέμβαση των γονιών σου.
Μπορεί να μην είσαι έτοιμος να αδιαφορήσεις για όσους σε πιέζουν ή θα σε επικρίνουν, μπορεί να φοβάσαι να ανοιχτείς σε κύκλους άλλων ομοφυλόφιλων και σε πραγματικές εμπειρίες, αλλά από κάπου χρειάζεται να ξεκινήσεις να διεκδικείς το δικαίωμα σου να έχεις τη δική σου άποψη, τη δική σου ζωή, τους δικούς σου ρυθμούς. Για παράδειγμα, μην μένεις σιωπηλός και μη συμμετέχεις σε κοροϊδίες για οτιδήποτε διαφορετικό, οτιδήποτε έξω από το κοινωνικά αποδεκτό ή το μέσο όρο. Μην καταπίνεις τη δυσαρέσκεια σου όταν σε ενθαρρύνουν να κάνεις κάτι που δεν γουστάρεις ή όταν κάνουν αδιάκριτες ερωτήσεις. Όσο τα κάνεις αυτά, τόσο περισσότερο αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου και την αξία του, τόσο περισσότερο εγκλωβίζεσαι. Άρχισε να κάνεις παρέα με άτομα πιο ανοιχτόμυαλα, όχι απαραίτητα γκέι. Όσο εσύ ο ίδιος γίνεσαι πιο επιεικής με όσα νιώθεις και πιο αυστηρός με τις προκαταλήψεις, τόσο πιο ευχάριστη θα γίνεται η ζωή σου.