Printable View
Kαλημερα. Αυτο που σου λεει ο μπαμπας σου, οτι νοιαζεται για σενα κλπ δεν πιστευω οτι ειναι πλυση εγκεφαλου ή ψεμματα. Το καλο σου θελει, απλα εχετε αλλη αποψη για το ποιο ειναι αυτο. Απο και και περα καλο ειναι να εντοπισεις ποια πραγματα τον ενοχλουνε. Εγω πχ για να ειναι ησυχοι οι γονεις σχετικα νωρις παρουσιαζομουνα να γνωριστουμε κ να ξερουν με ποιον βγαινει η κορη τους ή ας πουμε τη βοηθουσα στα μαθηματα ωστε να μην τα φορτωσει στον κοκορα.
εσυ θα εκανες καλη παρεα με το πατερα της παντως.. καλυτερα να στον στειλει με κουριερ μπας κ γλιτωσει απο αυτον.
Βοηθάει στο διάβασμα. Αρκετα μαλιστα. Ειδικά στην ιστορια που αυτος την λατρευει και εγω τη μισω με εκανε να τη συμπαθω . Σε πολλά. Αλλά δε τα φορτωσα ποτέ στον κόκορα ;ρ Είναι πλύση εγκεφάλου όταν τα γυριζει. Δεν γίνεται καποιος να σου λεει ειμαι εγω εδω για σενα και μετά να το γυριζει λέγοντας σου ή εγώ ή αυτός. Και να σε πείθει γι αυτον και μετα "αυτος φευγει πες μου το ναι και καθαριζω εγω" και να μην νοιαζεται καν για το τι θες, τι νιώθεις, τι πιστευεις. Αυτο ειναι καθεστώς και πλύση. Εν τω μεταξύ προσεξες? Η μανα μου δεν αναφέρεται πουθενα είναι το πρόβατο. Ακολουθει... μαντεψε ποιον.Quote:
Originally Posted by kerasi
καταλαβα το σεναριο...
Μαλακιες λεει ο πατερας σου,17 χρονων εισαι.Και εφοπλιστης να ηταν ο αλλος δε θα τον παντρευοσουν σε αυτη την ηλικια.
Απο την αλλη,θα σου ελεγα οτι τον εχεις θεοποιησει πολυ τον αλλον,και θα απογοητευτεις αργα ή γρηγορα (δε σου λεω να τον χωρισεις) αλλα στα 17 ολοι ετσι καναμε καλως ή κακως.
Και εγώ τώρα τι πρέπει να κάνω ρε παιδια. Έχω αγχωθεί πολύ. Να ακουσω τον πατέρα μου, να περιμενω να κάνω σχεση στα 20-22 που θα είμαι στην σχολη, να τον παρατήσω με τον πιο βαρβαρο τρόπο που είναι να του ξανατηλεφωνησει να τον υποβαθμισει μεχρι αηδιας και υστερα να είμαστε δυο ξένοι? Ή να το ζησω?Ο τρόπος που με κοιτάζει, μου μιλάει, με αγγίζει με κάνει να αισθάνομαι σαν το πιο σημαντικό άτομο γι αυτόν σε ολοκληρη τη γη και το συμπαν και οτι υπαρχει πιο περα. Δεν τον εχω θεοποιήσει. Απλά το αισθάνομαι. Και το θέμα δεν είναι να ζουμε όμορφα? Πρεπει να καταπιεζόμαστε? Νομιζουν οτι θα μου κανει κακο. Και εγω ξέρω οτι.. δεν ισχυει αυτο. Πείτε μου ως ενήλικοι, ειδικοί, γονείς..., γιατι φοβαμαι :\
Δηλαδή οι λύσεις πλεον είναι 2. Ή χωρίζω και υπακουω ή μένω μαζί του και ζω το όνειρο
Σιγά μην περιμένεις μεχρι τα 30 που θα έχεις πάρει πτυχίο,έχεις βρει δουλειά και ο πατέρας σου έχει βρει τον κατάλληλο γιατρό/δικηγόρο για να παντρευτείς με την μια. Τι πράγματα ειναι αυτά! Το ότι έχεις σχέση δεν έχει να κάνει με τις σπουδές αρκεί ο σύντροφός σου να ειναι καλός. Δηλαδή όσοι είχαν σχέση δεν σπούδασαν; Και οι δυο να σπουδασετε και να ζήσετε τον έρωτά σας. Πες τον πατέρα σου ότι με αυτά τα προβλήματα που δημιουργεί ειναι ο μόνος που σε αποπροσανατολίζει από τους στόχους σου .
Συμφωνω... Μα ρε συ :\ είναι απόλυτος. αχ...Quote:
Originally Posted by white
Ευχαριστω :):):)