Ανασφάλειες στη σχέση και ζήλια!! Χάνοντας την ουσία!!!

Αγαπητή melissa,

Ομολογώ ότι διαβάζω και ξαναδιαβάζω το κείμενο σου, διότι τα λεγόμενα σου με ταρακούνησαν αρκετά. Λες πολύ εύστοχα και σωστά πράγματα. Το παιδί, κάνει χρήση και μόνος του και όχι μόνο στα πλαίσια κοινωνικοποίησης. Είναι ακριβώς αυτο που ανέφερες. Ότι έκανε ένα τσιγάρο κάθε πρωί και όχι μόνο. Να αναφέρω με τη σειρά μου ότι το 90% του κύκλου του είναι χρήστες. Με τα τωρινά δεδομένα και απο ότι μου λέει έχει ελαττωθεί σε μεγάλο βαθμό καθώς δεν αγοράζει πια και αν βρει θα είναι απο κάποιο φίλο. Ωστόσο όπως έχω ξαναπεί , εγώ δεν έχω καμία απόδειξη οτι τα πράγματα είναι όντως όπως μου τα περιγράφει και όταν φαίνομαι δύσπιστη ως προς τα λεγόμενα του, θυμώνει διότι θέλει να του έχω εμπιστοσύνη. Από τη αρχή της επανασύνδεσης συμφωνήσαμε οτι η σχέση μασ αυτή τη φορά θα βασιστεί στην αλήθεια ακόμα κι αν αυτή πονάει μερικές φορές. Είναι ειλικρινής απέναντι μου όσον αφορά άλλα ζητήματα απλά στο συγκεκριμένο θέμα έχω τις αμφιβολίες μου.
Επίσης, δεν είναι μονάχα η ασφάλεια που με κρατά αλλά και η αγάπη. Βέβαια δεν ξέρω αν η ασφάλεια και η αγάπη και πάλι αρκούν για να είναι πετυχημένη μια σχέση.
Θέλοντας να σου ανοίξω περισσότερο τη καρδιά μου θα σου πω τα εξής: Είναι αλήθεια πως φοβήθηκα και επέστρεψα και επίσης είναι αλήθεια πως απογοητεύτηκα πολύ από το ΄απωθημένο΄(που είχε ιστορία 5 χρόνων). Είμαι ένας άνθρωπος που δεν αντέχει τη μοναξιά. Τη φοβάται. Επίσης όπως έγραψα δεν έχω καθόλου αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση γεγονός που δυσκολεύει ακόμα περισσότερο το να στηριχτώ στα πόδια μου και να προχωρήσω ή να μείνω μόνη μου. Όλες μου οι σχέσεις ως τώρα κρατούσαν αρκετά χρόνια και ποτέ δεν αρκέστηκα σε σχέση ενός μήνα ή σε περιπέτειες μιας βραδιάς. Έχω ανάγκη το συναίσθημα και την ασφάλεια και αυτά είναι που με γεμίζουν σαν άνθρωπο. Ακόμη η εμφάνιση μου είναι μέτρια. Δεν είναι εύκολο να βρω έναν νέο άνθρωπο και μεταξύ μας κοιτώντας γύρω μου τι συμβαίνει σε επίπεδο ανθρωπίνων σχέσεων φοβάμαι ακόμα πιο πολύ. Έχοντας βιώσει την απιστία μέσα στο ίδιο μου το σπίτι με έχει κάνει ακόμα πιο ανασφαλής και πραγματικά αντιδρώ ακραία και χωρίς καμία ψυχραιμία σε αυτά τα θέματα. Δε μπορώ να δω τη ζωή πιο ανάλαφρα ούτε μπορώ να συγχωρώ εύκολα! Δε ξέρω τι συμβαίνει με μένα αλλά ξέρω οτι δεν είμαι ευτυχισμένη ενώ το αξίζω. Έχω καταφέρει να επιβιώσω από μια σοβαρη ασθένεια και όμως σε θέματα όπως αυτά χάνω όλη μου τη δύναμη και γονατίζω!
Σε ευχαριστώ για την ανταπόκριση και το χρόνο που αφιέρωσες για εμένα!

Τι ενδείξεις έχεις και διατηρείς τις επιφυλάξεις σου σε αυτό το ζήτημα; Γενικά πιστεύω ότι δεν μπορούν δυο άνθρωποι που έχουν τόσο διαφορετικές οπτικές για ένα τέτοιο ζήτημα να μείνουν για καιρό μαζί.

Αλλά δεν πιστεύω ότι το θέμα της χρήσης είναι το κύριο πρόβλημα εδώ πέρα. Νομίζω όπως λέει ο τίτλος σου χάνεις την ουσία. Περισσότερο θα έλεγα ότι είναι η χαμηλή σου αυτοπεποίθηση που σε έκανε να γυρίσεις πίσω σε ένα άτομο που δεν ταιριάζετε τόσο. Αυτό που λες για την εμφάνιση δεν παίζει κανένα ρόλο. Ένα άτομο με αυτοπεποίθηση μπορεί να φαντάζει πολύ όμορφο ακόμη κι αν είναι μέτριας εμφάνισης. Λες ότι δεν είσαι ευτυχισμένη τι κάνεις όμως για αυτό; Προσπαθείς να αλλάξεις έναν άνθρωπο που δεν θέλει να αλλάξει ακόμη κι αν αυτό καλυτερέψει τη ζωή του. Γιατί δεν σκέφτεσαι ότι μπορείς να βρεις κάτι καλύτερο και να προχωρήσεις μπροστά; Ήταν μια σχέση που σου πρόσφερε πολλά αλλά έκανε τον κύκλο της. Τώρα τρώγεσαι με τα ρούχα σου να τον κάνεις να κόψει το χασίς ενώ απ'οτι φαίνεται δεν θέλει, να βρεις αν έχει άλλη που όμως δεν σου έχει δώσει αφορμές. Δε νομίζω ότι μπορείτε να ξαναγίνετε όπως πριν γιατί πολύ απλά τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Επίσης το θέμα της ζήλειας προϋπήρχε.

Είσαι μόνο 23 χρονών! Έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου να κάνεις λάθη, να φας τα μούτρα σου και να βρεις αυτό που σου ταιριάζει. Όλοι θέλουμε ασφάλεια, το καταλαβαίνω αυτό που λες αλλά το να σε αποτρέπει αυτό από το να διεκδικίσεις όσα θα σε κάνουν ευτυχισμένη το θεωρώ λάθος. Κάνε κάτι με το θέμα της χαμηλής αυτοεκτίμησης και όλα θα φτιάξουν! Να στο πω και αλλιώς: αν ταιριάζατε με το κόλλημα θα είχες γυρίσει; Μάλλον όχι. Μην ξοδεύεις άλλο χρόνο, είσαι αγωνίστρια όπως είπες με την ασθένεια που είχες. Βρες τη δύναμη να αγωνιστείς για τα θέλω σου και για την ευτυχία σου!

Γεια σου κι από εμένα Manokats.
Στην ηλικία σου περίπου είχα μια παρόμοια εμπειρία με μια τότε σχέση μου. Αν είχα τρόπο να επικοινωνήσω με τον νεότερο εαυτό μου στο τότε, θα του έλεγα ‘πάρε δρόμο το συντομότερο’.
Γιατί όταν υπάρχει συστηματική χρήση, παρέα με χρήστες και ανειλικρίνεια (του ενός) / δυσπιστία (του άλλου), δεν είναι καθόλου καλές ενδείξεις. Ούτε για την εξέλιξη της προσωπικότητας, ούτε για την πορεία μιας σχέσης.
Γιατί το να ενημερωνόμαστε, να κατανοούμε και να είμαστε διαλλακτικοί και ανεκτικοί στη διαφορετικότητα γούστων, απόψεων, συνηθειών κλπ. χρειάζεται και για τους δύο. Όχι να λέμε ‘α εσύ είσαι ανασφαλής και με ταμπού – ενώ εγώ ξέρω τι μου γίνεται’.
Και γιατί υπάρχουν εκεί έξω ένα σωρό άνθρωποι που μας ταιριάζουν περισσότερο. Δεν αξίζει η μακροχρόνια εμπλοκή σε τέτοιες καταστάσεις, όπου ο ένας προσπαθεί να αλλάξει τον άλλον, όπου υπάρχουν διαφωνίες σε σημαντικά ζητήματα.

Θα συμφωνήσω πολύ με το τελευταίο μήνυμα της melissa. Εύχομαι να βρεις τη δύναμη να διεκδικήσεις όσα σε κάνουν πραγματικά ευτυχισμένη!