Δεν ξέρω ποιά είμαι πιά...

Marina38 τα γραφεις πολύ σωστά
Oσον αφορά τον Γ. θεωρώ ότι βολεύτηκε επειδη ειχα εγω μια καλή σχετικά δουλειά κ δεν έψαχνε/ψαχνει ιδιαιτερα. 1-2 περιστασιακές δουλειές έκανε αλλά θεωρώ οτι θα μπορούσε να χε κανει περισσότερα..
Θέλω να καθαρισει το μυαλο μου για να δωσω μια καλη ευκαιρία στον γαμο μου..Οσον αφορά τον αλλο επίσης εχεις δίκιο. Με κάνει παντα να αισθάνομαι ενα βήμα πισω, λιγη...Ξερετε ποσο δυσκολη ειναι αυτη η καθημερινη επαφη? Θελω να ξεχασω και δε μπορω, δε θέλω να καταστρέψω τη ζωή μου...νιώθω οτί βυθίζομαι σε μία τρύπα προσπαθώντας να το παιξω κουλ και ανετη και ειμαι μια χαρα σε ολους (ακομα και σε αυτον)

Τωρα δηλαδη με το συναδερφο σε τι φαση εισαστε;

Καλησπερα σου μελος,εδωπερα δεν ειμαστε να κρινουμε αλλα να βοθησουμε,κατανοεις κ η ιδια οτι ο αντρας σου ειναι σε πολυ δυσκολη θεση ο εγωισμος του θα εχει νθιγει πολυ που λογω ανεργιας δεν μπορει να προσφερει πρεπει να τον προσεχεις επειδη ειναι εαυλωτος σε διαφορα ψυχολογικα τωρα υπαρχουν ανθρωποι που εφτασαν στην αυτοκτονια λογω ανεργιας κ οικονομικου προβληματος επομενως πρεπει να πειστει οτι δεν φταει αυτος κ πρεπει να παλευει,προτεινω να τον ενθαρρυνεις κ να βρειτε τους ρυθμους σας κ στον ερωτικο τομεα κ να συμβουλευτεις ειδικο για το πως πρεπει να φερθεις για να τον ηρεμησεις,τωρα για το θεμα του συναδελφου σιγουρα πρεπει να θεσεις τα ορια σου κ να βαλεις ενα τελος στην αναγκη μην του μιλας καθολου πανω απο ολα ο αντρας σου κ το παιδι σας

Quote:

---

τα δικά σου άγχη, ενοχές, αυτοτιμωρία,

---

μα κ γω το ιδιο πραγμα σου ειπα σχεδον

Quote:

---

αρα φαινεται σα να προσπαθεις κ εκδηκιθεις τον εαυτο σου για αυτο.

---

απλα προφανως για να ακουσεις καπιον θα πρεπει να στα γραφει περισσοτερο σαν συγγραφεας κ λιγοτερο σαν σκεψεις του...

εγω μπορει να κανω για συγγραφεας μεν αλλα δεν εχω σκοπο να προβληθω εδω για αυτο το λογο... γιατι δεν ειναι φορουμ λογοτεχνιας αλλα ψυχολογιας.

εγω λεω πραγματα επι της ουσιας για οσους δε με ξερουν κ πολυ καλα ισως γιατι δε μπορω να ψηνω κ καπιον να με ακουσει σχολιαζοντας τα δικα του θεματα ετσι ενω του μιλησα για πρωτη φορα εδω μετα απο ενα η δυο μυνηματα που εγραψε....

Αλέξανδρε σ' ευχαριστω για τον χρόνο που διαθέτεις και ασχολεισαι και μου γράφεις. Όλους σας ευχαριστώ και σας ακούω προσεχτικά. Νομίζω έχω πληγωθεί απο την επιφανειακότητα αυτού του ανθρώπου και αυτό πουμε βασανίζει είναι γιατί με τραβά ακόμα ένας τέτοιος κακός χαρακτήρας..είναι χαμηλή αυτο
εκτίμηση? Μα έχει περάσει τόσος καιρoς!
Kerasi (δεν έχω καταλάβει και αν είσαι αντρας ή γυναίκα) είμαστε σε μια περίεργη φάση καθώς εγώ απομακρύνθηκα αρκετά. Όπως ανέφερα δεν τον ενόχλησε ιδιαίτερα και προχθές βρεθήκαμε στο αυτοκινητό του μετά από απόφαση της στιγμής. Γι αυτό τα χω πάρει. Ενω κρατησα για καιρό μια ωραία απόσταση με το που μιλήσαμε λίγο ενδότερα μου ξανάρθε. Είναι αυτό το ανεκπλήρωτο ? Δεν θέλω να παραδεχτώ ότι είμαι ερωτευμένη.
Μυσπ καλημέρα πλέον. Το να μην του μιλάω πλέον δεν ειναι δυνατό λόγω συνθηκών. Γι αυτο πιστευω κ εχω κολλήσει αν ήταν κάποιος κάπου αλλού θα είχε περάσει ήδη. Όσο για τον Γ. πιστέψε του έχω συμπαρασταθεί απίστευτα. Απλά και εγώ δεν είχα ονειρευτεί την ζωή μου έτσι. Είμαι τόσο χάλια που πρέπει να φτιάξω τον εαυτό μου πρώτα πριν ασχοληθώ να φτιάξω τον Γ. Το "φτιαξω" σε εισαγωγικα...

Έχετε να μου προτείνετε κάποια θεραπευτική ομάδα? Υπάρχει κάτι τέτοιο? Γιατί για ψυχολόγο δεν μπορώ να διαθέσω αυτη την στιγμή τόσα χρήματα...

εγω σου λεω το εξης ν θες να φερεις καπιο αποτελεσμα σε οτιδηποτε κ αν κανεις θα πρεπει να ασχοληθεις περισσοτερο με αυτο... γραφοντας 10 μυνηματα σε ενα φορουμ ο καθε ενας ειναι αμφιβολο το αν ειναι σε θεση να απαντησει χωρις να γνωριζει ολες τις πλευρες του θεματος εκτος κ αν μαντεψει τι ακριβως εχει συμβει που κ αυτο θα μπορουσε να συμβει λογο εμπειρειας του η ταυτισης του με τη ολη κατασταση εγω μεχρι στιγμης υποψιαζομαι τι μπορει να ενοεις με ολα ααυτα που γραφεις αλλα δυσκολευομαι να απαντησω γιατι υπαρχουν πραγματα που δε τα εχεις αναφερει καθολου αλλα εγω επειδη η ιστορια μου φαινετε καπως γνωριμη εχω τη ταση να τα καταλαβαινω απο μονος μου... (οταν μου φαινεται καπως γνωριμη φυσικα) εγω εξακολουθω να εχω την εντυπωση οτι απο οοολα αυτα που γραφεις κατι αλλο σε εφερε σε αυτη τη κατασταση που δυσκολευομαι να το αναλυσω αυτη τη στιγμη.

Quote:

---

Originally Posted by ninaelena

Έχετε να μου προτείνετε κάποια θεραπευτική ομάδα? Υπάρχει κάτι τέτοιο? Γιατί για ψυχολόγο δεν μπορώ να διαθέσω αυτη την στιγμή τόσα χρήματα...

---

Υπαρχει κ δυνατοτητα για δωρεαν αλλα μη νομιζεις οτι θα πας στον ψυχολογο και θα σε κανει να σου φυγει αυτο που νιωθεις για το συναδερφο ή οτι την αλλη μερα θα γινεις οπως πριν με το συζυγο. Δεν ειναι μαγοι κι αυτοι. Το πιο πιθανο ειναι να σου πει τελειωνε το με το συναδερφο και κοιτα να τα ξαναφτιαξεις με το συζυγο οπως παλια. Δυσκολο αυτο βεβαια κατ εμε. Ο συζυγος ειναι υποψιασμενος, πιστευεις ζηλευει? και θα σου πω τι προτεινω κι εγω.

Καλός άνθρωπος και σε αγαπάει αλλα ξαφνικά έχασε δουλειά και κλείστηκε στον εαυτό του (λογικό) και με ένα παιδί πως θα ειναι ψυχολογικά έτσι όπως τον γνώρισες. Το δεύτερο κομμάτι του συναδέλφου ειναι μια χαρά διέξοδο σε πολλά σου προβλήματα αλλα ειναι το ένα δέντρο όχι το δάσος. Στα δύσκολα κρατάμε την οικογένεια όχι στα εύκολα και να ξεχωρίζουμε τον ενθουσιασμό απο τον έρωτα και περισσότερο την αγάπη.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Ο συζυγος ειναι υποψιασμενος, πιστευεις ζηλευει? και θα σου πω τι προτεινω κι εγω.

---

Δε ξέρω αν έχει υποψιαστεί κατι. Εμένα δεν μου έχει δείξει κάτι. Επειδή ομως τον ξέρω, δεν θα περίμενε ποτέ κάτι τέτοιο για μένα ( όπως ουτε και εγω για τον εαυτό μου!). Και να υποψιαζόταν δε θα θελε να το πιστέψει...

Panos p έχειςδίκιο αλλά η συμπαράσταση υπήρξε αμέριστη από μέρους μου τόσα χρόνια τώρα. Ακομα κι οταν οι ιδιοι του οι συγγενείς τον αποκαλούσαν τεμπέλη. Κατι που δεν πιστεύω καθως είναι άξιο παιδι απλά δε μπορεί ο καθένας να δουλέψει οπουδήποτε πχ ντελίβερι. Όσον για τον άλλο δε ξέρω γιατί έχω απογοητευτεί τόσο πολύ..ποτε δεν θα του ζήταγα να χωρίσει πχ για να μαστε μαζι, απλά για 1' να μου δείξει οτι υπήρξε αμοιβαίο όλο αυτό. Δε μπορείς να αναγκάσεις τον άλλον να νιώσει με το ζορι...

Πώς γίνεται να πατήσω ένα κουμπί και να κάνω μια νέα αρχή? Θέλω να γίνω και πάλι ευτυχισμένη..Παλιά χαιρόμουν με το παραμικρό, τώρα έχω χάσει τον εαυτό μου, το γέλιο μου, την ορεξη μου...

Να εισαι σίγουροι οτι ο συνάδελφος σου δεν ρισκάρει την οικογένεια του απλός παίζει για να νιώθει όμορφα και σίγουρα δεν ειναι μπερδεμένος όπως εσυ φρόντισε τον εαυτό σου και σκέψου αν θα εισαι καλλίτερα μόνοι σου με ένα παιδί στο προσέχει μέλλον η αν πρέπει να επιμείνεις στον σύζυγο σου που μπορείτε να βρείτε αυτό που είχατε γιατί όλα εινα εφικτά

Σιγουρα ο συναδερφος δεν καλυπτεται στο γαμο του και σιγουρα του αρεσεις, διαφορετικα δε θα γινοταν τιποτα. Εγω βλεπω οτι εχεις παρει ολη την ευθυνη για το τελμα του γαμου σου εσυ και δεν ειναι σωστο. Ειναι καλο πραγμα που ο συζυγος αφεθηκε εντελως; Λοιπον οταν αφηνεσαι, κανεις τα ιδια πραγματα συνεχεια κλπ δεν μπορουμε να λεμε μα πως τη γυναικα μου την ελκυσε καποιος αλλος. Ουτε οταν παντρευεσαι σου κανουν απονευρωση και τελειωνει το θεμα. Δε σημαινει οτι δεσαμε το γαιδαρο μας. Αυτα τα λεω για το συζυγο.

Κεντρο ψυχικης υγειας δωρεαν η να μιλησεις; σε ειδικες τηλεφωνικες γραμμες για ανθρωπους που λενε ανωνυμα το προβλημα τους,κατανοω οτι εισαι σε πολυ δυσκολη θεση ομως ο αντρας σου πιστευω θελει μεγαλυτερη στηριξη τωρα,τωρα για τον αλλο βαλε τα ορια σου απαγορευσε του να σε πλησιαζει αυτο μπορεις να το κανεις,ιδανικη λυση ειναι ο πνευματικος εκκλησια δοκιμασμενο κ αποτελεσματικο

Quote:

---

Originally Posted by μυσπ

Κεντρο ψυχικης υγειας δωρεαν η να μιλησεις; σε ειδικες τηλεφωνικες γραμμες για ανθρωπους που λενε ανωνυμα το προβλημα τους,κατανοω οτι εισαι σε πολυ δυσκολη θεση ομως ο αντρας σου πιστευω θελει μεγαλυτερη στηριξη τωρα,τωρα για τον αλλο βαλε τα ορια σου απαγορευσε του να σε πλησιαζει αυτο μπορεις να το κανεις,ιδανικη λυση ειναι ο πνευματικος εκκλησια δοκιμασμενο κ αποτελεσματικο

---

Δεν ξέρω. Μια απόπειρα να μιλήσω με κάποιον ειδικό. Η αυτοπεποιθησή μου είναι στα τάρταρα. Νιώθω τόοοοσο λίγη που έχω μπλέξει σε αυτή την ιστορία. Αν έχεις κάποια ίδεα στείλε μου προσωπ.μην. Θα το εκτιμούσα πολύ!
Όσο για την εκκλησία μεγάλο θέμα. Δε ξέρω πως θα σας ακουστεί αλλά νιώθω οτι ο Θεός με παράτησε κ δεν με προστάτεψε. Νιωθω προδομένη. Δεν έχω ορεξη να πάω εκκλησία. Νιωθω φυσικά οτι έχω κάνει πολλές αμαρτίες κ θα κριθώ γι αυτο. Είχα πάει κάποια στιγμη μου χε πει αυτό να απομακρυνθώ κ να φτιάξω την σχέση μεωτον Γ. Τώρα τι θα πάω να του πω? Ξερετε απομακρύνθηκα αλλά ξανάπεσα στον πειρασμο..? Νιώθω τελείως γελοία...